เร้นรักกุหลาบ
-
3) ตกหลุมรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรสรินขับรถกลับคอนโดด้วยหัวใจที่เต้นแรงกว่าทุกวัน ดวงตาระยับพราวคู่นั้นติดตรึงไม่เลือน
ขณะที่ฝั่งปฐพีก็ไม่ต่างกัน เขาหมุนพวงมาลัยไปตามสัญชาตญาณ นึกถึงแต่ใบหน้าละมุนละไม รู้ตัวอีกครั้งก็กำลังกดลิฟต์ขึ้นไปชั้นบนสุดของโรงแรมหรูใจกลางเมือง พร้อมส่งไลน์หาเพื่อนตายคนดีคนเดิม
"วันนี้กูอยู่ที่บาร์นะ"
เสียงโทรศัพท์ดังทันทีที่ข้อความขึ้นว่าอ่านแล้ว
"เหยยยยย ฝนถล่มกรุงแน่มึง เสือซุ่มออกจากป่าว่ะ"
"มึงจะมาไหม" ปฐพีทำเป็นไม่สนใจเสียงแซว
"เออๆ กูไปสิๆ นานน๊านนนน ไอ้เสืออย่างมึงจะตาม เดี๋ยวก่อน มึงโอเคเปล่า"
"โอเค๊ กูแค่อยากกรึ๊บ นานแล้ว นึกเปรี้ยวปาก"
"ไอห่า มึงเสียงสูงแบบนี้กูว่ามีอะไรแน่ๆ แป๊บเดียวเลย เดี๋ยวกูไป"
ปฐพียิ้มกว้างกับความรู้ทันของเพื่อนสนิท ขณะเดินเข้าไปในบาร์หรูโดยที่ไม่รู้เลยว่า ร่างสูงกำยำในสแล็คสีดำกับเชิ้ตสีกรมท่าปลดกระดุมลงมาพอเห็นแผงออกรำไรและแขนเสื้อที่พับไว้ที่ข้อศอกลวกๆนั้น ดึงดูดสายตาสาวสวยทั้งหลายที่นั่งกันอยู่ตลอดทางที่เดินผ่าน
ชายหนุ่มตรงไปที่นั่งหน้าบาร์ติดกระจกมุมเดิม โดยไม่ต้องพูด บาร์เทนเดอร์ขาประจำก็ลงมือชงเครื่องดื่มให้ เสียงดนตรีแจ๊สคลอเบาๆทำให้ปฐพีผ่อนคลาย เขาประสานมือใต้คางมองออกไปที่ไฟระยิบระยับจากตึกสูงน้อยใหญ่ บาร์แห่งนี้เขามาเป็นประจำกับพี่ชายและเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แบ่งเป็น 2 โชนคือด้านในที่กรุกระจกโดยรอบและด้านนอกที่แบ่งเป็นโซนไพรเวทโซฟาตัวใหญ่หันหน้าออกชมวิวเมืองกรุงสำหรับคู่รักกับโซนนั่งกินดื่มปกติ ปฐพีมองไปที่ด้านหลังของโซฟาใหญ่ จะดีแค่ไหนถ้าวันหนึ่งเขาได้นั่งอิงแอบกอดเอวคอดคลอเคลียกับดอกกุหลาบงามที่พบวันนี้ นึกถึงแล้วก็หยิบเครื่องดื่มสีอำพันตรงหน้ากระดกเข้าปากข่มอารมณ์ที่ปะทุมาตั้งแต่เจอหน้าเธอ
"เคยมีคนบอกไหม เวลามึงกระดกเหล้าเข้าปาก ลูกกระเดือกมึงโคตรเซ็กซี่"
เสียงเพื่อนสนิทดังลอยมาก่อนนั่งลงข้างๆ ธรรศ เป็นหนุ่มตี๋ขี้เล่น ทายาทบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ที่เติบโตเล่นหัวจมท้ายกับเขามาตั้งแต่เด็กๆ ด้วยความที่พ่อแม่เป็นเพื่อนและพันธมิตรทางธุรกิจกัน บ้านของปฐพีผลิตและส่งออกเหล็กไปทั่วโลก งานหลักของเขาคือเป็นผู้บริหารธุรกิจร่วมกับพี่ชาย ปฐวี ส่วนงานอดิเรกที่กลายเป็นธุรกิจโดยไม่ได้คาดหวังตั้งแต่แรกคือ การทำยิม
"มาถึงก็ทำกูขนลุกเลยนะ ไอ้ตี๋"
ธรรศเพียงหัวเราะและรับเครื่องดื่มมาจากบาร์เทนเดอร์ที่ปฐพีสั่งล่วงหน้าเอาไว้ให้เข้าปาก
"มึงเล่ามา ไอ้ดิน"
ปฐพียกยิ้ม ไม่มีประโยชน์ที่จะปิดบังคนที่รู้ไส้กันทุกขด
"กูว่า กูกำลังตกหลุมรักว่ะ"
ขณะที่ฝั่งปฐพีก็ไม่ต่างกัน เขาหมุนพวงมาลัยไปตามสัญชาตญาณ นึกถึงแต่ใบหน้าละมุนละไม รู้ตัวอีกครั้งก็กำลังกดลิฟต์ขึ้นไปชั้นบนสุดของโรงแรมหรูใจกลางเมือง พร้อมส่งไลน์หาเพื่อนตายคนดีคนเดิม
"วันนี้กูอยู่ที่บาร์นะ"
เสียงโทรศัพท์ดังทันทีที่ข้อความขึ้นว่าอ่านแล้ว
"เหยยยยย ฝนถล่มกรุงแน่มึง เสือซุ่มออกจากป่าว่ะ"
"มึงจะมาไหม" ปฐพีทำเป็นไม่สนใจเสียงแซว
"เออๆ กูไปสิๆ นานน๊านนนน ไอ้เสืออย่างมึงจะตาม เดี๋ยวก่อน มึงโอเคเปล่า"
"โอเค๊ กูแค่อยากกรึ๊บ นานแล้ว นึกเปรี้ยวปาก"
"ไอห่า มึงเสียงสูงแบบนี้กูว่ามีอะไรแน่ๆ แป๊บเดียวเลย เดี๋ยวกูไป"
ปฐพียิ้มกว้างกับความรู้ทันของเพื่อนสนิท ขณะเดินเข้าไปในบาร์หรูโดยที่ไม่รู้เลยว่า ร่างสูงกำยำในสแล็คสีดำกับเชิ้ตสีกรมท่าปลดกระดุมลงมาพอเห็นแผงออกรำไรและแขนเสื้อที่พับไว้ที่ข้อศอกลวกๆนั้น ดึงดูดสายตาสาวสวยทั้งหลายที่นั่งกันอยู่ตลอดทางที่เดินผ่าน
ชายหนุ่มตรงไปที่นั่งหน้าบาร์ติดกระจกมุมเดิม โดยไม่ต้องพูด บาร์เทนเดอร์ขาประจำก็ลงมือชงเครื่องดื่มให้ เสียงดนตรีแจ๊สคลอเบาๆทำให้ปฐพีผ่อนคลาย เขาประสานมือใต้คางมองออกไปที่ไฟระยิบระยับจากตึกสูงน้อยใหญ่ บาร์แห่งนี้เขามาเป็นประจำกับพี่ชายและเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แบ่งเป็น 2 โชนคือด้านในที่กรุกระจกโดยรอบและด้านนอกที่แบ่งเป็นโซนไพรเวทโซฟาตัวใหญ่หันหน้าออกชมวิวเมืองกรุงสำหรับคู่รักกับโซนนั่งกินดื่มปกติ ปฐพีมองไปที่ด้านหลังของโซฟาใหญ่ จะดีแค่ไหนถ้าวันหนึ่งเขาได้นั่งอิงแอบกอดเอวคอดคลอเคลียกับดอกกุหลาบงามที่พบวันนี้ นึกถึงแล้วก็หยิบเครื่องดื่มสีอำพันตรงหน้ากระดกเข้าปากข่มอารมณ์ที่ปะทุมาตั้งแต่เจอหน้าเธอ
"เคยมีคนบอกไหม เวลามึงกระดกเหล้าเข้าปาก ลูกกระเดือกมึงโคตรเซ็กซี่"
เสียงเพื่อนสนิทดังลอยมาก่อนนั่งลงข้างๆ ธรรศ เป็นหนุ่มตี๋ขี้เล่น ทายาทบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ที่เติบโตเล่นหัวจมท้ายกับเขามาตั้งแต่เด็กๆ ด้วยความที่พ่อแม่เป็นเพื่อนและพันธมิตรทางธุรกิจกัน บ้านของปฐพีผลิตและส่งออกเหล็กไปทั่วโลก งานหลักของเขาคือเป็นผู้บริหารธุรกิจร่วมกับพี่ชาย ปฐวี ส่วนงานอดิเรกที่กลายเป็นธุรกิจโดยไม่ได้คาดหวังตั้งแต่แรกคือ การทำยิม
"มาถึงก็ทำกูขนลุกเลยนะ ไอ้ตี๋"
ธรรศเพียงหัวเราะและรับเครื่องดื่มมาจากบาร์เทนเดอร์ที่ปฐพีสั่งล่วงหน้าเอาไว้ให้เข้าปาก
"มึงเล่ามา ไอ้ดิน"
ปฐพียกยิ้ม ไม่มีประโยชน์ที่จะปิดบังคนที่รู้ไส้กันทุกขด
"กูว่า กูกำลังตกหลุมรักว่ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ