คืนเดียวกับท่านประธานหน้าหล่อ

"ถ้าหมายถึงคุณโรเซ่ ตอนนี้ยังไม่มีผลงานน่าจับตามองน่ะครับ"
"ถ้าเกิดประธานให้ขึ้นตำแหน่งเป็นผู้จัดการในตอนนี้ อาจจะมีคนครหาได้นะครับ"
"เลขาซังครับ"
"ครับ"
"เอาเป็นว่าเมื่อคืนเธอทำผลงานเอาไว้ดีมากก็แล้วกันนะครับ"เฉิงชู่รีบโต้แย้งทันที 
"อย่างนั้นเหรอครับ"เขาเริ่มถอนหายใจเพราะต้องรับคำสั่งที่เอาแต่ใจแบบนี้โดยที่ตัวปัญหาไม่สนกฎเกณฑ์ของบริษัท
"ได้ครับ ผมจะจัดการให้ครับ"
"แล้วประธานจะให้คุณโรเซ่ขึ้นตำแหน่งเมื่อไหร่หรือครับ"
"ก็...เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้"
"ได้ครับ ผมจะจัดการให้"
_________________________________
ห้องทำงานโรเซ่ ที่โต๊ะประจำตำแหน่งฝ่ายขาย
ด้านโรเซ่ที่เข้ามาทำงานสายนั้น ในแผนกก็กำลังวุ่นวายกันใหญ่ แต่มีอยู่สองคนที่ไม่ยอมทำงาน นั่นคือโรเซ่และลูกน้องคนสนิทที่มีนามว่า นิน ต่อให้ไม่ทำงานยังไงก็ต้องคุยกันเรื่องงานอยู่ดี
"ยอดตกไปเยอะเลยค่ะหัวหน้าเดือนนี้เจรจาไม่เป็นผล"หญิงหน้ากลมผมดำยาวผิวขาวเอ่ยขึ้น
"งั้นเหรอคงต้องหากลยุทธ์การตลาดใหม่"
"จริงสิ ว่าแต่เมื่อวานหัวหน้าหายไปไหนมา ผู้ค้าของเราก็มางานครบรอบ14ปีของบริษัทด้วยนะ แต่ว่าไม่เห็นหัวหน้าเข้าไปคุย หายไปไหนมาหรือคะ"
โรเซ่ได้ยินแบบนั้นถึงกับหน้าแดงนิดหน่อย ก็เพราะมันดันไปคิดถึงเรื่องนั้นน่ะสิ
"มะ...มะ..เมื่อคืนเหรอ"
"ท้องเสียนะ ท้องเสีย ฉันอยู่แต่ในห้องน้ำ ฮะๆ"
"เหรอคะ"
โรเซ่รีบพยายามบ่ายเบี่ยง เมื่อสายตาของผู้เป็นลูกน้องคนสนิทจับจ้องมาที่เธอ เธอคงไม่ได้ทำอะไรแปลกๆใช่ไหม นี่กลบเกลื่อนสุดๆแล้วนะเนี่ย 
"งั้น ฉันเอาโครงการของอาทิตย์หน้าวางไว้ตรงโต๊ะนี้นะคะหัวหน้า"
"จ๊ะ "
_______________________________
หลังจากที่ลูกน้องคนสนิทนินเดินออกจากห้องไปแล้ว โรเซ่ก็เริ่มคิดถึงเรื่องเมื่อคืน ที่นอนอยู่ในโรงแรมสองต่อสอง 
"จะไปพูดกับใครได้ล่ะ ว่าเมื่อคืนไปอยู่กับประธานเฉิงชู่มา"
"แล้วทำไมเราถึงไปนอนกับประธานได้นะ"
"ฮืมมมมมม"
เธอเริ่มใช้มือท้าวคางแล้วนึกย้อนกลับไปเพื่อประมวลผลแก้ต่างข้อสงสัย ถึงแม้จะเมาแค่ไหนก็พอจะจำได้ลางๆบ้างล่ะน่า 
ย้อนกลับไปเมื่อคืนวานเหตุเกิดขึ้นในงานเลี้ยง
"ดื่มเยอะไปนะหัวหน้า"เสียงลูกน้องคนสนิทกำลังห้ามปรามคนตรงหน้าที่เล่นกระดกเหล้าแพงๆไม่ยั้ง ไม่เกรงใจเงินในงบของบริษัท 
"เวียนหัวขอตัวไปห้องน้ำแปปนึงนะ"เธอกระดกแก้วไวน์ 
"นั่นไงกะแล้ว หัวหน้าดื่มเยอะจริงๆด้วยไปแล้วรีบมานะคะ"
"จ้าๆ"เธอเดินไปห้องน้ำพร้อมแก้วไวน์  และยกมันขึ้นดื่มอีก 
"อ๊าาา สุดยอด ฮะๆ อยู่ที่บ้านไม่มีปัญญาซื้อ งานนี้ฉันจะกินแต่ของแพงๆให้หนำใจเลย"
โรเซ่เริ่มเดินเซไปมาแทบจะต้องใช้มือค้ำกำแพงเพื่อต้องเดินไปต่อ แต่ทว่าผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าหนุ่มหน้าหล่อสไตล์เกาหลีก็เดิมเข้ามาประจันหน้า แถมยังเมาเดินเซมาไม่แพ้กัน ก็มีแต่คนยกแก้วชนกับเขานี่นาเขามองมาที่เธอเพราะได้ยินเรื่องที่เธอบ่นเมื่อสักครู่ 
"ผมผิดหวังจริงๆ ที่ได้ยินลูกน้องของผมพูดแบบนั้นนะ"  
โรเซ่มองเฉิงชู่ด้วยสายตาหยดเยิ้ม 
"ประธานเมาแล้วเหรอคะ"
"ไม่ครับแค่มึนนิดหน่อย"
"เหรอคะ "โรเซ่เดินเซปรี่เข้าไปหาทันทีจนเธอสะดุดขาตัวเอง 
"อ๊ะ" 
ซ่าาา
แย่แล้วเธอดันเผลอสะดุดจนทำแก้วไวน์ที่ถืออยู่หกใส่เสื้อสูทแสนแพงของเขา โรเซ่รีบเงยหน้าขึ้นมองเพราะกลัวเจ้าของเสื้อสูทจะโกรธ
"แย่แล้ว ต้องรีบเช็ดๆ"เธอรีบควานหาทิชชู่จากช่องกระเป๋ากางเกงของเธอ แต่มันก็หาไม่เจอ 
"ไม่เป็นไรครับ แค่นี้เอง"เฉิงชู่บอกปัด
"ไม่ได้ค่ะ มันเสียภาพพจน์ประธานหมด" เธอพูดด้วยความเมา น้ำเสียงที่หนักแน่นนั้นมันเฉิงชู่ตกใจนิดหน่อย 
เหมือนโรเซ่จะนึกขึ้นได้ว่างานนี้จัดที่โรงแรมเธอจึงคว้าเน็คไทน์ของประธานแล้วดึงให้เดินตามหลังเธอมา
"ดะ...เดี๋ยว ครับ"เธอเล่นจูงเขาเหมือนหมาจนผู้ตามก็ต้องเดินตามไปอย่างเสียมิได้ ก็ในเมื่อเมาทั้งคู่พากันไปไหนก็ต้องไป