คืนเดียวกับท่านประธานหน้าหล่อ

ในห้องของโรงแรมที่ทั้งสองได้เข้าไปนั้น ด้วยความเมาสุดๆ โรเซ่เลยลากประธานสุดหล่อขึ้นมาบนเตียง เธอแกะห่อผ้าเปียกแบบใช้แล้วทิ้งที่วางอยู่ในห้องมาเช็ดเสื้อสูทให้กับประธาน

"ไม่ออกค่ะ" เธอตั้งใจเช็ดอย่างขมักเขม้นด้วยความหวังที่ว่าอยากให้รอยเปื้อนนั้นหายไปจริงๆ เพราะรู้ว่าเสื้อที่ประธานเฉิงชู่ใส่มันแพงขนาดเงินเดือนของเธอยังไม่พอจะจ่าย

"เช็ดไม่ออกก็ไม่เป็นไรครับ"

"ไม่ได้ค่ะ"โรเซ่เริ่มใช้มือปลดกระดุมเสื้อเชิ๊ตของเฉิงชู่ ทำเอาคนที่นั่งมองถึงกลับแปลกใจเล็กน้อย

"เดี๋ยวครับ"เขารีบห้ามเธอก่อนที่จะปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายเสร็จ

"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันซักให้ค่ะ"เธอกำลังแกะกระดุมเม็ดสุดท้ายด้วยมือข้างเดียว เฉิงชู่รีบจับมือโรเซ่เพื่อหยุดการกระทำดังกล่าว เธอชะงักผละออกจากกระดุมเสื้อ

"คุณช่วยหยุดก่อนได้ไหมครับ"

โรเซ่มองไปที่เฉิงชู่สักพักก็รู้สึกหงุดหงิด ที่คนตรงหน้าปฏิเสธความหวังดีของเธอ และในร่างกายเธอตอนนี้ยิ่งมีสารแอลกอฮอล์เสริมอยู่ด้วยยิ่งทำให้เธอใจกล้าขึ้นไปอีก เธอจ้องไปที่ตาเฉิงชู่

"ไม่ได้ค่ะ แบบนี้มันเสียภาพพจน์ของประธานหมด"เธอทำหน้าจริงจัง

เฉิงชู่มองโรเซ่ก็รู้ได้ทันทีว่าพูดยาก เพราะสภาพของเธอแค่ดูเหมือนคนมีสติ แต่จริงๆ แล้วมันไม่มีเลยนี่สิ

"ถ้าอย่างนั้น ก่อนอื่นคุณช่วยเอามือออกจากตรงนั้นของผมก่อนได้ไหมครับ"

"หือ... (