ชะตาพารัก

ก๊อก ก๊อก ก๊อก….

 

ผมที่กำลังยืนเคาะประตูห้องของอีธานอย่างกล้าๆ กลัวๆ อยู่ ในมือของผมก็ได้ถือถ้วยกาแฟที่ป้านภาว่ายวานให้ผมช่วยยกชาขึ้นมาเสิร์ฟให้ที่ห้องของอีธานด้วย

 

วันนี้ผมได้เริ่มงานเป็นเลขาส่วนตัวให้กับอีธานเป็นวันแรกและตอนนี้ผมเองก็กำลังเตรียมตัวเข้าสู่โหมดเลขาพร้อมเริ่มงานอย่างล้นปรี่แล้วครับ

 

ถามว่าทำไมผมถึงกลายมาเป็นเลขาน่ะหรอครับ นั่นก็เพราะว่าเลขาคนก่อนของหมอนั่นได้ขอลาออกไปด้วยสาเหตุที่ว่าภรรยาของเขาใกล้จะคลอดลูกแล้ว ซึ่งเขาจะต้องคอยดูแลภรรยาอย่างใกล้ชิดเพราะกลัวว่าในเวลาที่น้องจะต้องคลอดออกมาจะไม่ส่งผลอันตรายใดๆ กับภรรยาของเขา

 

และนี้แหละครับเป็นสาเหตุหลักๆ ที่เขาได้ขอลาออกไป นั่นให้ท่านฟาร์ท่านได้มาขอให้ผมช่วยดูงานในส่วนของเลขาของอีธานแทน ซึ่งก็แน่นอนว่าถ้าเป็นเรื่องที่ท่านฟาร์ขอมา ผมก็ยินดีที่จะทำให้ท่านอยู่แล้วครับ

 

“เข้ามา”

 

ในขณะที่ผมยืนรอที่หน้าห้องทำงานของอีธานได้ไม่นาน หมอนั่นก็บอกให้ผมเข้าไปภายในห้องได้

 

ผมเดินถือถ้วยชาเข้าไปในห้องทำงานของอีธาน พร้อมกับสอดส่องมองดูรอบๆ ห้องไป ห้องทำงานของอีธานตบแต่งด้วยของน้อยชิ้นแต่ก็ยังคงดูหรูหรามากเช่นเคย

 

ถึงแม้ว่าผมจะเคยเข้ามาภายในนี้อยู่บ้าง แต่ก็นานๆ ครั้งถึงจะได้เข้ามาที่นี่สักหนและนี่ก็ถือว่าเป็นครั้งแรกของผมเลยละมั้งครับที่ผมเข้ามาแล้วเกิดความรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกแบบนี้ ชักเริ่มประหม่าขึ้นมาซะแล้วซิครับ…

 

เฮ้อ…..

 

ผมว่าที่ผมเป็นแบบนี้ก็เพราะว่าผมไม่ได้เจอหน้าอีธานมาสักระยะนึงแล้ว และพอจู่ๆ ก็ได้มาเป็นเลขาของหมอนั่นแบบนี้มันก็เลยทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นและทำอะไรไม่ถูกขึ้นมา

 

แล้วผมจะทำหน้ายังไงเวลาที่ผมต้องเจอเข้ากับหมอนั่นล่ะ ดันเกิดเรื่องกับเราขึ้นแบบนั้นด้วย

 

ผมมองไปยังอีธานซึ่งในตอนนี้นั้นกำลังมองดูเอกสารบนโต๊ะทำงานของเขาอย่างตั้งอกตั้งใจ ผมพึ่งรู้ว่าหมอนั่นเองก็มีมุมที่จริงจังเป็นกับเขาด้วยเหมือนกัน แปลกชะมัด

 

จะไม่ให้คิดแบบนั้นได้ยังไงก็ในเมื่อเวลาปกติแล้วผมก็มักจะเห็นหมอนั่นเอาแต่ทำเรื่องไม่เป็นเรื่องหรือเที่ยวเล่นไปวันๆ ทุกที ไม่เคยคิดเลยว่าพอมาเรื่องงานหมอนั่นจะดูสงบเสงี่ยมได้มากขนาดนี้ บรรยากาศแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลยครับ

 

“ป้านภาวานให้ฉันเอาชามาให้ นายจะดื่มมันเลยไหม หรือจะให้ฉันวางไว้บนโต๊ะตรงนั้นก่อน” ไนท์ทำท่าทางมองไปที่ด้านหน้าโต๊ะทำงานของอีธานที่มีชุดโต๊ะขนาดปานกลางตั้งไว้ที่กลางห้อง

 

“ดื่มเลยก็ดี ช่วยเทให้ฉันหน่อย” อีธานพูดในระหว่างที่สายตาก็กำลังมองดูเอกสารในมือของตัวเองไป

 

“ได้”

 

ผมที่เห็นว่าเพื่อนสนิทของผมดูจะรักการทำงานของเขามากๆ ผมที่เป็นเพื่อนสนิทพอเห็นเข้าแบบนั้นก็พลอยรู้สึกตื้นตันใจแทนคนเป็นพ่อเป็นแม่ของหมอนั่นไปด้วยเลย

 

เห็นทีผมต้องมองอีธานใหม่ซะแล้วซิครับ

 

ผมเทชาร้อนๆ ลงบนแก้วชาที่ป้านภาจัดเตรียมไว้ให้อย่างระมัดระวัง ชาพึ่งทำใหม่ๆ มันยังคงความร้อนอยู่มาก

 

เมื่อผมได้เทชาลงบนแก้วกลิ่นของชากุหลาบที่ผสมผสานเข้ากับกลิ่นของดอกราชาวดีนั้นก็ส่งกลิ่นฟุ้งกระจายไปรอบห้องทำงานของอีธาน มันทำให้ผมที่ได้สูดดมกลิ่นรู้สึกถึงความผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก

 

ผมว่าแล้ว ว่าทำไมชาตัวนี้ถึงเป็นที่ชื่นชอบของท่านฟาร์มากนัก ที่แท้ก็เพราะกลิ่นของมันที่ชวนให้สมองรู้สึกปลอดโปร่งนี่เอง

 

รสนิยมของท่านฟาร์นี่ยอดเยี่ยมไม่เคยเปลี่ยนไปเลยจริงๆ

 

ผมถือถ้วยชาที่ผมได้เทไว้เรียบร้อยขึ้นมาก่อนจะยกไปเสิร์ฟให้กับอีธาน เมื่อผมเดินเข้าไปใกล้ๆ โต๊ะ ผมก็ยื่นถ้วยเตรียมที่จะวางไว้ให้กับอีธานข้างๆ แต่ทว่าก่อนที่ผมจะได้วางมันลงบนโต๊ะ มือหนาของอีธานก็ได้เอื้อมมาจับถ้วยน้ำชาเข้าซะก่อน

 

พรึ่บ……

 

ในตอนนั้นที่มือของหมอนั่นมาสัมผัสโดนเข้ากับมือของผม นั่นก็ทำให้ผมรู้สึกตกใจจนผมเผลอสะบัดมือของเขาออกอย่างแรง ชาที่กำลังร้อนได้ที่ได้หกลงบนเอกสารและได้กระเด็นราดไปใส่ตัวของอีธาน

 

“เฮ้ย…โอ้ยร้อน…ร้อน...” อีธานลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วเมื่อโดนชาร้อนราดใส่เสื้อทำงานของเขา

 

“อีธาน!”

 

ผมที่พลอยตกใจจนแทบทำอะไรไม่ถูกนั้นก็รีบล้วงหยิบเอาผ้าเช็ดหน้าของผมออกมา และรีบวิ่งอ้อมโต๊ะทำงานอีธานเข้าไปเช็ดเสื้อของอีธานในทันที

 

“ขอโทษๆ ร้อนมากไหมอีธาน” ผมพูดขึ้นในระหว่างนั้น

 

“นี่นายถามฉันเพื่อ ล้อฉันเล่นหรือไง มันก็ต้องร้อนน่ะซิ” อีธานพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจผม

 

“ขอโทษๆ ”

 

ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เลย อีแค่อีธานเผลอมาจับมือผมเข้าแค่นี้เอง ทำไมต้องทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้ อีธานต้องคิดว่าผมเป็นพวกไม่เอาไหนแน่ๆ เลย

 

โธ่…..ทำไมผมถึงซื่อบื้อแบบนี้นะ….ทำงานวันแรกก็ดันเล่นทำชาร้อนหกใส่เขาเข้าซะได้

 

อีธานที่เริ่มรู้สึกไม่ร้อนแล้วในตอนนั้น สายตาของเขาก็ได้เหลือบมองการกระทำที่ดูจะลุกลี้ลุกลนของเพื่อนสนิทที่ไม่อยากให้เป็นเพียงแค่เพื่อนสนิทนั้นมันก็ทำให้เขาใจเย็นลง

 

ใบหน้าเรียวได้รูป แก้มใสดูสุขภาพดีมากกว่าผู้หญิงที่เขาได้พบเจอ ริมฝีปากบางอมชมพูดูอวบอิ่มน่าหลงใหล ดวงตากลมโตสวย ด้วยภาพที่เห็นตรงหน้าเพียงแค่นั้นก็ทำให้อีธานรู้สึกว่าการโดนชาร้อนๆ หกใส่ในครั้งนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายอะไรสำหรับเขา เขากลับรู้สึกดียิ่งกว่าการได้แค่แอบมองอีกฝ่ายเพียงไกลๆ ซะอีก

 

“ช่วยถอดเสื้อออกให้ฉันที ฉันร้อน”

 

อีธานที่นึกสนุกที่ได้เห็นคนที่ตัวเองชอบอยู่นั้นกำลังร้อนรนใจเพราะเขา มันก็ยิ่งทำให้ความขี้แกล้งในตัวของเขากำเริบขึ้นมาในชั่วพริบตา

 

“นาย…..”

 

ไนท์ที่ทำท่าทางจะปฏิเสธขึ้นมาทันที แต่ก็ต้องเงียบปากของเขาลงเมื่อเขาได้เหลือบเห็นรอยแดงที่เกิดจากการโดนชาร้อนๆ ลวกใส่บนตัวของอีธาน

 

“นายจะไม่รับผิดชอบหรือไง นี่มันเพราะนายเลยนะ”

 

อีธานยังคงพูดเน้นย้ำคำว่าเพราะนายใส่ไนท์ นั่นยิ่งทำให้ไนท์รู้สึกผิดต่ออีธานเข้าไปอีก ไนท์ทำท่าทางคิดอะไรสักอย่าง แต่มันก็แค่เพียงครู่เดียวเท่านั้น

 

ไนท์เอื้อมมือขึ้นปลดกระดุมเสื้อให้กับอีธาน อีธานที่ไม่ได้คิดว่าไนท์จะยินยอมทำให้เขานั้นถึงกับแอบดีใจเล็กน้อยที่เขาสามารถทำให้ชายตัวเล็กที่แสนดื้อรั้นมากตรงหน้าของเขาคนนี้สยบลงได้ และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ไนท์ยอมทำตามในสิ่งที่เขาขอ

 

ไนท์เองที่ไม่เคยต้องมาทำแบบนี้ให้ใครก็เริ่มรู้สึกประหม่าขึ้นมา นิ้วที่สัมผัสโดนเสื้อของอีธานบวกกับสัมผัสที่เผลอโดนเข้ากับผิวของอีธานนั้น มันทำให้ไนท์หวนนึกถึงวันที่เขาได้แนบชิดกายกับอีธานเมื่อหลายวันก่อนขึ้นมา

 

ใบหน้าเรียวขาวได้เริ่มมีประกายแดงระเรื่อขึ้นที่แก้มทั้งสองข้าง

 

นี่ฉันคิดบ้าอะไรวะเนี้ย…..จะบ้าหรือไง ทำไมภาพในตอนนั้นมันถึงชัดเจนมากได้ขนาดนี้….โอ้ย….

 

ไนท์ได้แต่คิดหักห้ามความคิดลามกๆ นี้ของเขา

 

“อะไร แค่เห็นเนินอกที่มีกล้ามแน่นๆ ของฉันแค่นี้ มันทำให้นายถึงกับหน้าแดงขึ้นมาเลยหรอ…หึ ลามกนะเราอ่ะ^^”

 

อีธานพูดขึ้นมาในระหว่างที่แอบเห็นแก้มขาวของอีกฝ่ายเกิดเปลี่ยนสีเป็นสีแดงดูน่ารัก

 

และไนท์เองที่พอได้ยินคำพูดของอีธาน มันยิ่งทำให้ไนท์อยากจะรีบวิ่งหนีออกไปจากจุดที่เขากำลังยืนถอดเสื้อให้กับอีธานเดี๋ยวนี้ แต่ก็ได้แค่คิดเพราะตอนนี้เขานั้นกำลังพยายามถอดเอาเสื้อที่อีธานใส่ออกอย่างละเมียดละไมเลยทีเดียว

 

ไนท์ค่อยๆ ถอดเสื้อสีแดงที่อีธานสวมใส่ออก ผิวขาวที่ขับกับเสื้อสีแดงสดของอีธานทำให้ไนท์ที่ได้มองดูอยู่ใกล้ๆ ได้กลิ่นน้ำหอมบวกกับกลิ่นชาอ่อนๆ เข้าด้วยแล้ว มันก็ทำให้ไนท์หัวใจเต้นโครมครามขึ้นมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

 

ตึก ตัก ตึก ตัก……

 

แย่แล้ว หัวใจฉันมันไม่ยอมเต้นช้าลงเลย ถ้าเต้นแรงแบบนี้ ฉันจะตายได้ไหมนะ

 

ความคิดของไนท์เริ่มไม่สามารถหยุดยั้งความคิดที่เหมือนเด็กของเขาเอาไว้ได้

 

“ฉันรู้สึกร้อน และเจ็บแสบตรงนี้….นายช่วยก้มดูให้หน่อยซิ….”

 

อีธานจับมือของไนท์ขึ้นมาและวางมือของไนท์ลงที่อกข้างซ้ายของเขา สัมผัสที่ไนท์ได้รับรู้นั้นทำให้เขารู้สึกสยิววูบวาบตามร่างกายของเขา

 

เขามองขึ้นสบตาเข้ากับอีธาน ดวงตาของทั้งสองมองเข้าไปในดวงตาของกันและกัน เมื่อนั้นเองความรู้สึกเหมือนกับกำลังโดนกระแสไฟฟ้าแล่นเข้าช็อต นั่นทำให้ขาของไนท์อ่อนระทวยอย่างไม่ทราบสาเหตุ ไนท์เซถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

 

“ดะ..เดี๋ยวฉันไปเอายามาทาให้นะ…” พูดจบไนท์ที่ตั้งสติได้ทันก็รีบเดินคล้ายกึ่งวิ่ง วิ่งตรงออกไปจากห้องทำงานของอีธานอย่างรวดเร็ว

 

“หนีเร็วจริงๆ แฮะ นี่มันอะไรกัน ฉันพึ่งจะเริ่มอ่อยนายเองนะไนท์…. " รอยยิ้มได้เผยออกมา

 

นายยังต้องทนแบกรับชะตากรรมของฉันไปอีกยาวนาน ชะตาของนายและฉัน มันพึ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น

 

ใบหน้าหล่อเหลาของชายที่กำลังต้องการและเฝ้ารอความรักจากคนอีกคนนั้น ตอนนี้ความรู้สึกของเขามันยิ่งเพิ่มขึ้นจนแทบบ้าคลั่งออกมาทุกทีๆ มันแทบจะกักไว้ภายในใจไม่ไหว

 

อีธานเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ก่อนจะยกมือขึ้นมาแนบรอยที่เคยมีมืออุ่นสัมผัสกายของเขา

 

เมื่อไรเราจะได้ลงเอยกันสักทีนะ ฉันชักจะรอนายไม่ไหวซะแล้วซิ