Kiss Mark ตีตราเลขาคนสวย

ตอนที่ 4 กฎของฉัน
 
           มิพูดไม่หยุดตลอดระยะทางที่ผมขับรถมากับเธอ ผมขี้เกียจคุยเลยเงียบใส่แต่เธอก็ยังไม่หยุดพูด ส่วนเรื่องที่คุยส่วนใหญ่ก็เล่าเรื่องตัวเอง มีบ้างที่ถามถึงชีวิตส่วนตัวของผม ผมไม่ชอบให้ใครมายุ่งจึงเลี่ยงตอบคำถามเธอ จนตอนนี้เรามาถึงที่โรงแรมเรียบร้อย ผมพาคนตัวเล็กขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้น55ซึ่งเป็นออฟฟิศของผม
 
           “สวัสดีค่ะ คุณมหานที” กรกช หนึ่งในพนักงานก้มหัวและเอ่ยทักทายผม ผมเดินมุ่งหน้าไปที่ห้องทำงาน แต่ก่อนที่จะเข้าไป ผมเอ่ยออกมาเสียงดัง “นี่คุณไอรดา นับจากวันนี้จะมาทำหน้าที่เป็นเลขาของผม ผมฝากพวกคุณช่วยแนะนำเธอด้วย” สิ้นเสียงของผม พนักงานหลายสิบชีวิตทำหน้าตกใจแถมยังซุบซิบกันต่อหน้าผม “คุณกรกช ผมรบกวนคุณช่วยจัดโต๊ะให้คุณไอรดาหน้าห้องผมที และเอาเอกสารรายงานการประชุมของสัปดาห์ที่ผ่านมาทั้งหมดให้เธออ่านด้วย” ว่าจบผมก็เดินเข้าห้องทำงานไปโดยทิ้งมิไว้อย่างนั้น
 
           “เอ่อ คุนไอรดาใช่ไหมคะ… ดิฉันชื่อกรกชนะคะ เป็นฝ่ายประชาสัมพันธ์ของที่นี่” ผู้หญิงหน้าตาสะสวยหุ่นสะบึมคนนี้เอ่ยขึ้นด้วยท่าทางสับสน
 
           “ค่ะ สวัสดีค่ะคุณกรกช เรียกว่าไอมิเฉยๆก็ได้ค่ะ” ฉันตอบ
 
           “ค่ะคุณไอมิ อีกสักครู่ดิฉันจัดโต๊ะให้นะคะ ว่าแต่…คุณไอมิจะมาเป็นเลขาบอสจริงๆเหรอคะ” คุณกรกชถาม
 
           “ค่ะ มิได้มาลองทำงานดูค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” ฉันตอบพลางส่งยิ้มให้เธอ นั้นทำให้คุณกรกชหยุดถาม ทั้งที่ฉันก็ดูออกนะว่าเธอมีอะไรสงสัยหลายอย่างเลยแหละ แต่คงยังไม่กล้าถามฉันตรงๆ
 
           หลังจากนั้นไม่เกิน15นาที โต๊ะของฉันก็ถูกจัดอย่างเรียบร้อยสวยงาม ฉันดีใจได้ไม่ถึงนาทีก็ต้องตกใจกับกองเอกสารที่คุณกรกชเอามาวางไว้ให้
 
           “ขอโทษนะคะ เอกสารที่มิต้องอ่านเยอะขนาดนี้เลยเหรอคะคุณกรกช” ฉันพูดพลางทำตาโต
 
           “เรียกว่าพี่กชก็ได้จ้ะ พี่ขอเรียกเราว่าน้องมินะ… นี่คือเอกสารรายงานการประชุมของสัปดาห์ที่ผ่านมาทั้งหมด มิจำเป็นต้องรู้ทุกอย่างในนี้ แต่ไม่ต้องตกใจไปนะ มันไม่ได้เยอะแบบนี้ทุกวันหรอก พอดีสัปดาห์ที่ผ่านมาคุณมหานทีสั่งวางแผนโปรเจกต์ใหม่น่ะ” พี่กชว่า
 
           “อ๋อค่ะ แล้วนี่มิแค่ต้องอ่านทั้งหมดใช่ไหมคะ” ฉันถามออกไป
 
           “หลักๆแล้วก็ใช่จ้ะ แต่ให้พี่แนะนำนะ มิอ่านแล้วจดสรุปไว้ด้วยจะดีมาก เผื่อบอสมาถามอะไรจะได้ตอบได้ รายนั้นน่ะดุใช่ย่อยเลย พี่ขอตัวก่อนนะ มีอะไรก็เรียกหาพี่ได้” สิ้นเสียงพี่กชก็เดินกึ่งวิ่งหายไปแล้ว
 
           ฉันใช้เวลาไปมากกว่าห้าชั่วโมงในการอ่านเอกสารทั้งหมดและเขียนสรุป จนตอนนี้บ่ายสามโมงแล้ว ฉันลืมทานข้าวกลางวันไปสนิทเลย หิวจะแย่อยู่แล้ว แต่เอ๊ะ พี่มาร์คก็ยังไม่ได้ออกไปทานข้าวเลยนี่นา ฉันไปชวนพี่เขาดีไหมนะ พูดจบ ประตูห้องทำงานพี่มาร์คก็เปิดออกพร้อมร่างสูงที่เดินออกมา “พี่มาร์คคะ ไปทานข้าวกันไหมคะ มิเห็นพี่ยังไม่ได้ออกไปทานอะไรเลยนี่ มิหิวพอดีเลยค่ะ” ฉันลุกขึ้นยืนและพูดออกมา
 
           “เธอทำงานของเธอเสร็จหรือยัง” พี่มาร์คเอ่ยถาม
 
           “เพิ่งเสร็จเลยค่ะ เราไปทานข้าวกันนะคะ” ฉันตอบ
 
           “ฉันขอตรวจดูหน่อย” พี่มาร์คถือวิสาสะอ่านสรุปรายงานการประชุมที่ฉันเขียนไว้ในคอมพิวเตอร์ อ่านอยู่แบบนั้นหลายนาที “เธอเรียนจบอะไรมา” พี่มาร์คถามฉัน
 
           “บริหารธุรกิจค่ะ” ฉันตอบอย่างภาคภูมิใจ ก็ฉันได้เกียรตินิยมอันดับสองมาเชียวนะ นี่ขนาดว่าเรียนไปด้วยเล่นไปด้วยนะเนี่ย ถ้าฉันตั้งใจเรียนกว่านี้ฉันเกียรตินิยมอันดับหนึ่งแน่ๆ
 
           “งั้นเธอคงลืมเรียนภาษาไทย ถึงได้สะกดคำผิดเยอะขนาดนี้” พี่มาร์คพูดเชิงตำหนิ นั้นทำให้ฉันรีบก้มหน้าลงดูเอกสารที่ฉันเขียนแล้วก็พบว่ามันผิดเยอะจริงๆด้วย แต่ฉันไม่ได้เขียนผิดเพราะฉันโง่นะ ฉันเขียนผิดเพราะฉันรีบมากต่างหากละ
 
           “ขอโทษค่ะพี่มาร์ค มิไม่ทันดู มิรีบไปหน่อย ทานข้าวเสร็จแล้วมิกลับมาแก้ให้นะคะ” ฉันพูดอย่างรู้สึกผิด
 
           “แก้ซะแล้วค่อยไปกินข้าว ฉันจะทำงานอยู่ในห้องนี่แหละ เธอเสร็จงานแล้วก็มาเรียกฉัน ฉันจะออกมาตรวจ” พี่มาร์คหันหลังเตรียมกลับเข้าไปในห้อง ฉันเลยเอื้อมมือไปจับแขนพี่มาร์คไว้ “เดี๋ยวค่ะ พี่มาร์คไม่หิวเหรอคะ เราค่อยกลับมาทำก็ได้นิคะ มิหิวมากๆเลยค่ะตอนนี้ ตอนเช้าก็ไม่ทันได้ทานข้าว” ฉันพูด
 
           พี่มาร์คหันหน้ามามองฉันเพียงเล็กน้อย และมองไปยังมือของฉันที่จับแขนพี่เขาไว้อยู่ ทำให้ฉันรีบปล่อยมือออกทันที “ฉันไม่ชอบคนที่ดองงาน เธอควรทำหน้าที่ของเธอให้เสร็จ แล้วจะไปไหนก็ไป” พี่มาร์คเอ่ยขึ้นพร้อมหันหลังกลับเตรียมเดินไปยังห้องทำงาน แต่แล้วพี่มาร์คก็หันกลับมาและพูดกับฉัน “อีกอย่าง เธอควรเรียกฉันว่าคุณหรือบอส… ฉันเป็นเจ้านาย ไม่ใช่พี่ชายของเธอ เธอมาทำงานที่บริษัทของฉันก็ควรจะฟังและทำตามกฎของฉันด้วย หวังว่าเธอจะเข้าใจนะ” สิ้นเสียงพี่มาร์คก็เดินจากไป ปล่อยให้ฉันยืนอึ้งอยู่อย่างนั้น เห็นไหมละ ฉันบอกแล้วว่าพี่มาร์คเนี่ยโคตรจะเปลี่ยนไปเลย เมื่อก่อนพี่มาร์คเอาใจฉันอย่างกับอะไรดี ทำไมอยู่ดีๆถึงทำเฉยชากับฉันได้ขนาดนี้ก็ไม่รู้ ถึงเราจะไม่ได้สนิทกันเหมือนเมื่อก่อนแล้วก็เถอะ แต่เขาก็ควรทำเหมือนฉันเป็นน้องสาวเขาไหม ยิ่งคุณพ่อกับคุณอาฝากฉันไว้ด้วย คอยดูเถอะ ถ้าพี่เขายังเย็นชาแบบนี้ ฉันจะฟ้องคุณพ่อ!