My dear จากแค้นสู่รัก

1 ปีที่ผ่านมา...
เฌอลิลินทร์คนที่ผมรักเธอมองผมเปลี่ยนไป...มองผมไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เหมือนตอนนี้สายตาของเธอได้หลงรักโรมิโอเข้าแล้ว..ส่วนผมก็ต้องทำใจ...
และไม่พลาดที่จะอัพเดตให้ทุกคนได้รับรู้หลอกนะครับ ว่าผมได้ขอให้คุณลุงของผมไปขอถอนมันเธอแล้ว...ไม่รู้ว่าคุณลุงของผมเขาจะพูดสำเร็จมั้ย แต่ผมก็ตีไปก่อนเลยว่า ผมถอนหมั้นแล้วจริงๆ เพราะตอนนี้ผมขึ้นมาบริหารเดอะ ลิ้งค์ วิลล่า เต็มตัว...ทั้งคอนโดและห้างสรรพสินค้า ตอนนี้ผมดูแลทั้งหมด มันเหนื่อยมากนะครับ บางทีผมก็คิดถึงพ่อผมนะ...ถึงผมจะไม่ค่อยถูกกับท่าน แต่เรื่องงาน ท่านเป็นคนที่เก่งและฉลาดมากเลยทีเดียว...
อ่อ แล้วก็เรื่องที่ท่านเสียไป...ผมไม่ลืมหลอกนะ อยากจะบอกว่าผมให้คนตามสืบแล้ว พวกที่มาทำร้ายพ่อของผม คือคนของ เดียร์น่า...พวกคุณตกใจละสิ...!
ใช่! ผมก็ตกใจ และยอมรับไม่ได้เหมือนกัน ว่าทำไมกัน? ทำไมถึงทำกับพ่อผมขนาดนั้น...ในเมื่อท่านเป็นคนที่ไว้วานให้เธอหมั้นกับผมเอง...
ผมคงไม่เชื่อว่า การที่ผมบอกพ่อผมว่า ไม่ว่าจะจบมหาลัยหรืออายุเท่าไหร่ ผมก็จะไม่ยอมหมั้นหรือแต่งงาน กับผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด....และผมคงเชื่อไม่ได้ว่าการที่ผมพูดแบบนี้ มา 4-5 ปีจะทำให้ท่านมีผลกระทบกับเรื่องนี้จนไปยกเลิกการหมั้นให้ผมหลอกนะ...
เรื่องมันต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่นอน...
และใช่ ในวันนี้แหละที่ผมกำลังจะตามหาความจริง จากผู้หญิงที่น่าสมเพชคนนั้นว่าทำไมเธอถึงได้ทำกับพ่อผมขนาดนี้!!
เอนโซ่ได้นัดเดียร์น่าออกมาที่ภัตรคารหรูแห่งหนึ่ง ไม่ไกลจากบ้านเธอนัก...เธอรู้สึกตื่นเต้นและดีใจมาก ที่เขา...นัดเธอทานข้าวตั้งแต่เธอเป็นว่าที่คู่หมั้นกับเขามา ไม่มีวันไหนที่เขาตกลงนัดรับทานข้าวของเธอเลย....
วันนี้เธอใส่ชุดสวยของเธอออกมา เป็นชุดเดรสสีอ่อนหวาน ยิ่งเธอใส่แล้ว ยิ่งทำให้ร่างบางที่ดูดีเป็นฐานอยู่แล้ว...สวยมากขึ้น... เธอรีบลงมาจากห้องของเธอเพื่อขับรถไปหาเอนโซ่...ที่นัดเธอไว้...แต่ก็สะดุดกับคำของพ่อเธอที่กล่าวออกมา...
“วันนี้รับกลับบ้านละ พี่สาวแกจะกลับมาจากอิตาลีแล้ว...” พ่อของเธอพูดขึ้นและดีใจมากที่พี่สาวของเธอกำลังจะกลับบ้านมาหลังเธอเรียนจบ ปริญญาโทเรียบร้อยแล้ว...
“ค่ะ...” เธอตอบรับและรีบเดินไปที่รถทันที...
ตอนนี้เธอไม่มีเวลาจะมาคิดอะไร เธอรู้แค่เอนโซ่รอเธออยู่ที่ร้านอาหาร...
ณ ภัตรคารหรูแห่งหนึ่ง
เธอรีบเดินเข้าไปและพบว่า เขานั่งอยู่ตรงนั้น...เธอยิ้มกว้างมาแต่ไกล บ่งบอกถึงความดีใจที่เธอแสดงมันออกมาจากข้างใน...
“โซ่...เดียร์มาแล้ว...”
“อืม นั่งสิ...” เอนโซ่พูดเสียงเรียบพลางมองใบหน้าของหญิงสาวที่เขาไม่เคยรัก ไม่เคยเลย! และยิ่งเขารู้ว่าทำแบบนี้กับพ่อของเขา อย่าหวังเลยคนอย่างเธอเขาจะปล่อยไป!
“โซ่สั่งอะไรยัง?”
“ยัง...เชิญสั่งเลย”
“ได้ข่าวว่าเธอ...โทรไปหาไอ้โรม แล้วก็ไปหาฉันอยู่ที่โรงพยาบาลหรอ?” เอนโซ่เปิดประเด็นขึ้น
“อื้ม ใช่...ทำไมหรอ?”
“ฉันไม่ชอบนะ ที่เธอมายุ่งวุ่นวายเรื่องของฉัน”
“แล้วเดียร์ยุ่งตรงไหน...? เดียร์แค่ทำหน้าที่ของคู่หมั้นโซ่เองนะ”
“หยุดบอกว่าตัวเองเป็นคู่หมั้นของฉันสักที! ได้มั้ย? ฉันไม่เคยอยากหมั้นกับเธอเลย”
“เอาตรงๆ แล้วกันนะ...”
“ฉันไม่เคยรักเธอเลย เดียร์น่า...ไม่ว่าเธอจะเข้ามาในชีวิตฉันหรือไม่ก็ตาม ฉันไม่เคยมีความรู้สึกชอบ...หรือต้องการเธอเลยสักครั้ง แม้แต่ฉันเหงา ฉันยังไปหาซื้อกินเอา...ทั้งที่เธอเป็นคู่หมั้นฉัน และเธอก็ยั่วยวนฉันตลอดเวลา แต่ฉันกลับไม่มองเธอเลย เพราะมองแล้วก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอยูดี”
“เพราะฉะนั้น เรื่องนี้ ถือว่าเครียนะ...”
“ซะ โซ่...ทำไม โซ่ถึง...” เธอรู้สึกเจ็บปวดใจ และมันจุกตรงลำคอ น้ำสักหยดเธอก็ยังไม่ทันได้ดื่ม...นี่เขาพูดบ้าอะไรกัน
“เอาละ เรื่องที่ฉันอยากคุยวันนี้ ฉันพูดเลยแล้วกัน เราจะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน และถ้าถึงเวลานั้น..เธอก็เตรียมตัวให้ปากคำ กับตำรวจด้วยแล้วกัน!”
“นะ นาย พูดบ้าอะไร โซ่? ฉันไม่เข้าใจ...”
“เธอสั่งให้คนมาทำร้ายพ่อฉันทำไม? จนพ่อของฉันขับรถชนข้างทาง ตาย!”
“ห้ะ? คุณลุง อาโนห์ ท่าน...เสียแล้วหรอ ฉันไม่รู้เรื่องนี้นะ โซ่ เชื่อใจฉันนะ นายก็รู้ว่าฉันกับคุณลุงเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน ฉันไม่ได้ทำนะโซ่....”
“แต่คนที่ฉันไปสืบมา พวกนั้นที่ทำร้ายพ่อของฉัน มันยืนยันเหมือนกันหมดว่าคือเธอ!”
“โซ่...ไม่ใช่...ฮึก...ไม่ใช่ฉัน ได้โปรด เชื่อฉันเถอะนะ ฉันไม่รู้จริงๆ” เธอร้องไห้ออกมา ไม่รู้ว่านี่คือการแสดงหรืออะไร แต่ผมไม่มีวันเชื่อคนอย่างเธอ!
“ฉันไม่ได้โง่! จำไว้ว่าฉันไม่มีวันรักผู้หญิงอย่างเธอ! ผู้เพศยา อย่างเธอมันน่าสมเพชสิ้นดี! ยัยฆ่าตกร!” เอนโซ่พ้นคำด่าใส่เธอเจ็บแสบมาก...แต่มีหรอคนอย่างเธอ ที่ก้าวสู่ขั้นนี้เพื่อให้ได้เขามาครอบครองแล้วจะยอม...!
“เดียร์ไม่รู้จริงๆ โซ่...” เธอพยายามบีบน้ำตาร้องไห้ออกมา แต่ชายตรงหน้ากลับมองภาพตรงหน้าไม่ได้อีกแล้ว เพราะถ้าเขาระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่...เขาได้ทำร้ายเธอแน่ๆ เอนโซ่เดินออกไปจากภัตรคารอย่างรวดเร็ว และเขาไม่ได้หันกลับมามองเธอที่พยายามไล่ตามเขาเหมือนกัน...!
บรื้นนน!
เธอขับรถหรูตามเอนโซ่ไป เธอไม่คิดถึงชีวิต ไม่คิดถึงเรื่องต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นหรือตามมา! ที่รู้แค่ว่ารักเขา และไม่มีวันที่จะเสียเขาไป เขาคือผู้ชายคนเดียวที่เธอรัก รักมาก! และเรื่องของพ่อเอนโซ่...อีลุงนั้นก็สมควรแล้วที่เป็นแบบนี้...
กรี๊ดดด!!!! โครมม!!!
รถปอร์เช่คันหรูพุ่งชนเข้าท้ายสิบล้ออย่างจัง...จนรถกระเด็นไปข้างทาง ร่างบางกระแทกกับตัวรถเข้า ทุกอวัยวะสัดส่วนของเธอถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง..สมองพลันนึกคิดแต่หน้าของเอนโซ่เป็นภาพสุดท้าย...หัวใจที่รักเพียงแต่เอนโซ่...ตอนนี้ทุกอย่างได้หยุดลงและดับสลายไป...
‘อันนี้กระเป๋าตังค์ของคุณหรือเปล่าครับ? ผมเห็นมันตกอยู่ข้างๆ คุณ’
‘ใช่ค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ’
‘ไม่เป็นไรครับ...ผมขอตัวนะ’ ชายหนุ่มรูปร่างดี สันทันทุกสัดส่วน อกผายไหล่กว้าง แผ่นหลังสวยของเขากำลังเดินหันหลังกลับไป เล่นบาสกับเพื่อนของเขาที่สนาม...
ถ้าถามว่าทำไมเธอถึงทำขนาดนี้เพื่อให้ได้เขามาครอบครอง ก็ต้องบอกเลยว่า คุณเชื่อใน...รักแรกพบ...มั้ยคะ?
จีน่า มอร์ริส
 
________________________
ปล. วันนี้มาอัพของพี่โซ่ 3 ตอนนะค้าาา คอมเม้นท์กันเยอะๆน้า กำลังใจของไรท์ คิคิ 
เล่มของพี่โซ่ ดร่ามาหนักหน่วง เลิฟซีฟดุเดือนค้า 
รักรีดทุกคนน้า จุ้บๆ