ชื่อเรื่อง ยังไม่มี

 

ตื่นมาอีกทีก็ บ่ายกว่าๆของอีกวัน  พอลงมาข้างล่างก็เจอพวกทานากะและฮารุกำลังยืนสั่งงานวุ่นอยู่ที่ห้องโถงหน้าประตูบ้าน

 

 

ผม-ฮารุซังทำอะไรกันอยู่หรอครับ

ฮารุ-ฮารุกำลังตกแต่งบ้านให้เข้ากับปีใหม่อยู่น่ะสิคะ

ผม-อ่อ จริงสินี่วันที่29แล้ว

ฮารุ-ที่รักหิวข้าวรึป่าวคะ

ผม-หิวครับ อายะซังเอาข้าวมาให้ผมทีนะครับ

อายะ-ทราบแล้วค่ะ

 

 

อายะก็เดินเข้าไปในครัวผมก็นั่งดูฮารุสั่งงานอยู่หน้าบ้าน

 

 

ผม-ฮารุซัง ตกแต่งบ้านเยอะไปรึป่าวครับ

ฮารุ-เอ๊ะ เยอะไปหรอคะ นี่ฮารุตัดออกไปหลายอย่างแล้วนะคะที่รัก

 

 

นี่ขนาดเอาออกไปหลายอย่างแล้วหรอเนี่ยสภาพที่ผมเห็นคือของตกแต่ง วางกองเต็มพื้นหน้าบ้านไปหมด ถ้าปล่อยให้ตกแต่งเต็มที่ละก็สงสัยจะไม่มีทางเดินแน่ๆเลย

 

 

ผม-นะ นี่ ฮารุซังผมว่าเอาแค่พอสวยงามดีกว่ามั้ยครับ

ฮารุ-เอ๋!!! แต่ฮารุ เตรียมของมาแล้วนี่คะ

ผม-กะ ก็ได้ครับ

อายะ-ข้าวมาแล้วค่ะ จะให้เอาไปที่ห้องอาหารเลยมั้ยคะ

ผม-ขอบคุณครับ

 

 

แล้วผมก็หยิบจานข้าวออกไปหน้าบ้านที่พวกฮารุอยู่กัน แล้วก็นั่งที่พื้นตรงรถ 240z นั่งดูพวกฮารุและก็นั่งกินข้าวไปด้วย พอผมกำลังจะตักข้าวเข้าปากทุกคนก็หันมามองผม

 

 

ทุกคน-เอ๊ะ!!

ผม-เอ๊ะ! มะ มีอะไร ตะ ติดที่หน้าผมอยู่หรอครับ

 

 

แล้วทานากะกับทาคุยะก็วิ่งมาที่ผมแล้วก็ยื่นมือมาหาผม

 

ทานากะ-คะ คุณท่านได้โปรดลุกขึ้นด้วยเถอะนะครับ

ทาคุยะ-คุณท่านไม่ควรนั่งอยู่ที่พื้นนะครับ

 

 

และทั้ง2คนก็มาพยุงตัวผมยืนขึ้น

 

 

ผม-เอ๊ะ ดะ ดะ เด๋ว

ฮารุ-ที่รักคะทำไมไม่ไปนั่งทานข้าวที่ห้องอาหารดีๆละคะ

ผม-กะ กะ ก็ ผมอยากนั่งดูฮารุซังไปด้วยนี่ครับ

ฮารุ-โธ่!! ที่รักคะ

อายะ-คุณท่านยกเก้าอี้มาให้แล้วค่ะ

ผม-ขะ ขอบคุณครับ

ฮารุ-แค่เรียกฮารุให้ไปนั่งที่ห้องอาหารด้วยกันก็ได้ ไม่เห็นจะต้องมานั่งทานข้าวกับพื้นเลยแท้ๆ...

เมดชิสึ-ดิฉันคิดว่าเพราะคุณท่านอยากอยู่ใก้ลๆคุณผู้หญิงมากกว่าค่ะ

ผม/ฮารุ-เอ๋!!

พ่อบ้านทานากะ-โฮ๊ะๆ นั่นสินะครับ เวลาคุณท่านว่างทีไรมักจะนั่งคิดถึงแต่เรื่องของคุณผู้หญิงอยู่เสมอเลยนะครับ

ผม-ดะ ดะ เด๋วสิ ทานากะซัง พะ พะ พูดอะไรน่ะครับ

พ่อบ้านทานากะ-กระผมแค่พูดตามที่เห็นเท่านั้นเองครับคุณท่าน โฮ๊ะๆ

ผม-เฮ้อออ

เมดอายะ-คุณผู้หญิงคะ ตรงนี้ปล่อยให้พวกเราจัดการเถอะนะคะ

เมดริน-ใช่แล้วค่ะ

ฮารุ-งะ งะ งั้น บิกคุซังพวกเราเข้าไปนั่งในห้องอาหารกันเถอะนะคะข้างนอกบ้านหนาวมากเลยนะคะ

ผม-เอ๋ ไม่เอาครับ

ฮารุ-ทำไมละคะ

ผม-ก็แหม๋ ฮารุซังก็รู้ว่าผมชอบอากาศเย็นๆ แบบนี้ แล้วอีกอย่างเวลาฮารุซัง ทำงานดูแลเรื่องในบ้าน ผมว่าฮารุซังน่ารักมากๆเลยละครับฮิฮิ

 

 

แล้วทุกคนก็เงียบกันหมดเลย สักพักฮารุก็ก้มหน้าเดินมาหาผมแล้วก็หยิบจานข้าวออกไปส่งให้ชิสึ ฮารุก็มานั่งตักผมแทนแล้วก็ดึงมือผมทั้ง2ข้างเข้าไป

กอดที่เอวฮารุ แล้วฮารุก็จับมือผมอยู่อย่างงั้น

 

 

ผม-ฮะ ฮะ ฮารุซัง

พ่อบ้านทานากะ-เด๋วกระผมขอไปเอาของตกแต่งจากหลังบ้านมาเพิ่มนะครับ คุณผู้หญิง

ฮารุ-จ๊ะ

พ่อบ้านทานากะ-ทุกคนช่วยมาถือของกันหน่อยนะครับ

 

 

แล้วทุกคนก็เดินไปเหลือแค่ ชิสึกับอายะ

 

 

เมดชิสึ-งั้นขอตัวเอาจานไปเก็บหลังบ้านนะคะ

เมดอายะ-เด๋วจะไปเอาน้ำมาให้นะคะ

ผม-เอ๊ะ

 

ทีนี้เหลือผมกับฮารุ2คน

 

ผม-นะ นี่ฮารุ ปีใหม่อยากจะไปเที่ยวที่ไหนมั้ยครับ

ฮารุ-จะพาฮารุไปหรอคะ

ผม-ครับ ผมได้วันหยุดมาทั้งทีก็อยากจะพาฮารุไปเที่ยวหรือใช้เวลาอยู่กับฮารุก็ได้ครับ

ฮารุ-ที่รักห้ามทำงานอดหลับอดนอนแบบนั้นอีกนะคะ

ผม-คะ ครับ

ฮารุ-ฮารุเป็นห่วงมากเลยนะคะ ฮารุกลัวจริงๆนะคะ

 

 

ผมก็เลยเอามือไปลูปหัวฮารุเบาๆ

 

 

ผม-ขอโทษนะครับที่ทำให้เป็นห่วง

ฮารุ-ค่ะ

ผม-แล้ววันนี้ พลอยจังไปไหนหรอครับ

ฮารุ-พลอยจังออกไปฉลองปีใหม่กันที่บ้าน เนเน่จัง ตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะ ฮารุให้นิชิโนะซังไปส่ง

ผม-เอ๊ะ ไปส่งที่บ้านเนเน่จังหรอครับ

ฮารุ-ค่ะ ฮารุให้อยู่รอรับพลอยจังกลับบ้านมาด้วย ไม่ต้องห่วงนะคะ

ผม-เฮ้ออออออ ฮารุไปทำแบบนั้นไม่ดีนะครับ ตอนยัยพลอยกลับบ้าน ไม่มีใครดูแลขนาดนี้หรอกนะครับ

ฮารุ-ก็ให้พลอยจังอยู่ที่นี่ด้วยสิคะ

ผม-เอ๋!!! ยัยพลอยก็มีชีวิตของเค้าเพราะงั้นให้ยัยพลอยเลือกด้วยตัวเองเถอะนะครับ

ฮารุ-กะ ก็ได้ค่ะ แต่ถ้าพลอยจังอยากอยู่ที่นี่ ที่รักห้ามว่า นะคะ

ผม-ครับ

 

 

 

หลังจากนั้นพวกเราก็นั่งคุยเรื่อง เที่ยวเรื่องซื้อของ เรื่อง อณาคต สักพักพวกทานากะก็เดินมา ทำงานกันต่อ ฮารุก็นั่งสั่งงานอยู่กับผมแทน พอตอนเย็น

ยัยพลอยก็กลับมา พวกเราก็นั่งกินข้าวเย็นกัน สักพักก็แยกย้ายกันกลับมาที่ห้อง ตื่นเช้ามาผมก็ลงไปออกกำลังกายในห้องที่ฮารุทำไว้ให้ พอ8โมงกว่า

ก็ขึ้นไปอ่าบน้ำแต่งตัวลงไปกินข้าวกับพวกฮารุ

 

 

 

ผม-เฮ้ออออ บ้านเงียบดีจริง จริ๊งงงง  ฮ่ะๆ

ฮารุ-ที่รักมานั่งทานข้าวได้แล้วนะคะ

ผม-ครับ ยัยพลอยเมื่อวานไปบ้านเนเน่จัง ได้เอาของฝากไปให้เค้าด้วยรึป่าว

พลอย-เอาไปค่ะ พี่ฮารุเตรียมไว้ให้

ฮารุ-แฮ่ๆ

ผม-ทานากะซัง เด๋วช่วยให้ใครเอากระเช้าปีใหม่ไปให้ทาเคดะซังกับซาซากิซังที่บ้านด้วยนะครับ

พ่อบ้านทานากะ-ทราบแล้วครับคุณท่าน

ชิสึ-คุณผู้หญิงคะ ท่านสึคุยะโทรมาค่ะ

ฮารุ-ขอบใจจ๊ะ

 

 

หลังจากที่ฮารุออกไปพวกผมก็นั่งกินข้าวกันต่อแปปนึงฮารุก็เดินกลับมา

 

 

ผม-ฮารุซัง คุณแม่ว่ายังไงบ้างหรอครับ

ฮารุ-คุณแม่โทรมาบอกว่า พรุ้งนี้ให้พวกเรา 3คนเก็บของ ไปเกียวโตกันค่ะ

ผม-เอ๊ะ ไปเกียวโตพรุ้งนี้หรอครับ

พลอย-ที่เกียวโตมีอะไรหรอคะ

ฮารุ-คุณแม่ แค่ช่วนไปเที่ยวช่วงปีใหม่เฉยๆค่ะ

ผม-หรอครับ จริงๆฉลองอยู่บ้านก็ได้นะครับ

พลอย-หนูว่าไปเกียวโตก็ดีนะคะ

ฮารุ-ใช่แล้วละ เกียวโตมีวัดสวยๆเยอะเลยนะ

ผม-นั่นสินะครับ นานๆทีเราไปเที่ยวกันเถอะนะ ผมก็อยากจะพูดแบบนั้นอยู่แต่ว่าพวกเราเพิ่งจะไปเที่ยวกันมาเมื่อไม่นานนี้เองนะครับ

พลอย-เอ๋

ฮารุ-ไม่ห็นเป็นอะไรเลยนี่คะ ยังไงที่รักก็หยุดอยู่บ้าน

ผม-เข้าใจแล้วละครับ งั้นก็ อายะซัง ช่วยเรียกทุกคนในบ้านมาให้ผมทีสิครับ

อายะ-ทราบแล้วค่ะ

 

 

สักพักทุกคนก็มารวมกันที่ห้องอาหาร

 

 

ฮารุ-เริ่มได้แล้วนะคะที่รัก

ผม-ครับๆ ก่อนอื่นผมมีเรื่องอยากจะบอกนะครับ คือ เรื่องแรก ตั้งแต่นี้ไปผมจะให้ทานากะซังเป็นหัวหน้าพ่อบ้าน และ จะให้อายะซังเป็นหัวหน้าเมด

ทานากะ-กระผมจะทำให้เต็มที่ครับ

อายะ-ขอปฏิเสธค่ะ

ผม-เอ๊ะ

อายะ-คือดิฉันได้รับหน้าที่เป็นเมดประจำตัวคุณท่านอยู่แล้วค่ะ

ผม-มะ เมด ประจำตัวผมหรอครับ

ฮารุ-ใช่ค่ะ

ผม-นะ นี่ ฮารุซังผมอยากให้มีคนจัดการในบ้านมากกว่านะครับ เพราะผมต้องไปทำงานหลายที่มันก็ลำบากนะครับ และผมเองก็ไม่ชอบให้มีคนมาคอยติดตามผมด้วยนะครับ

ฮารุ-งั้นถ้าตอนที่รักอยู่บ้าน อายะซังจะเป็นเมดประจำตัวที่รักนะคะ

ผม-เฮ้ออออ อะ เอาแบบนั้นก็ได้ครับ

อายะ-ทราบแล้วค่ะคุณท่าน

ผม-งั้นต่อไป อันนั้นถือว่าเป็นกรณีพิเศษนะครับ

ฮารุ-นี่ค่ะที่รัก ฮารุใส่ซองเตรียมไว้ให้แล้วค่ะ

ผม-มันอาจจะไม่ได้เยอะ แต่ช่วยรับไว้ด้วยนะครับ เริ่มจากทานากะซัง และเดินต่อมาเรื่อยๆเลยนะครับ

 

 

ผมก็แจกทุกคนให้ครบ จนเหลือแค่ ยัยพลอยกับมิจัง

 

 

ผม-เอาละ  ต่อไปก็ยัยพลอยกับมิจังสินะ

 

แล้วพลอยกับมิจังก็เดินมาหาผม

 

ผม-ยัยพลอย แกอยู่บ้านนี้ แกอาจจะเป็นคุณหนูของทุกคนที่นี่ แต่อย่าลืมเป็นอันขาดว่า นี่ไม่ใช่ที่ของพวกเรา ส่วนมิจัง ถึงยัยพลอยจะเป็นคุณหนู แต่ก็

เป็นพี่ของมิจังด้วยนะ เพราะงั้นทั้ง2คน ต้องช่วยกันดูแลกันและกันนะครับ

 

แล้วผมก็ยื่นซองให้พลอยกับมิจัง

 

พลอย-ค่ะพี่ชาย

มิจัง-ทราบแล้วค่ะคุณท่าน

ผม-นี่ทั้ง2คนต้องรักกันเหมือนพี่น้องนะครับ ในบ้านนี้ คนที่อายุใก้ลกันกับมิจังและพลอยจัง ก็มีกันแค่ 2คนท่านั้นนะครับ เพราะงั้น มีอะไรให้ปรึกษากัน

และกัน ถ้ามิจังมีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องเรียนเรื่องเพื่อนเรื่องอณาคต ก็ให้ไปถามที่พลอยจัง ส่วนพลอยจังถ้ามีปัญหาขึ้นมาก็ให้ไปปรึกษามิจังเป็นคนแรก

ทั้ง2คนต้องช่วยกันคนละไม้คนละมือนะครับ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ไปหาฮารุซังนะ

 

มิจัง-ตะ แต่ว่า

พลอย-เข้าใจแล้วค่ะพี่ชาย มิจังหลังจากนี้ พวกเรามาสนิทกันมากๆเถอะนะ

มิจัง-ตะ แต่ จะดีหรอคะ คุณหนูพลอย

พลอย-ดีสิ เรียกว่าพี่พลอยก็ได้นะ

มิจัง-เอ๋!!!  มะ มะ มะ มะ ไม่ดีหรอกนะคะแบบนั้น

ฮารุ-มิจัง ได้ยินที่คุณท่านบอกแล้วไม่ใช่หรอจ๊ะ

มิจัง- ทะ ทะ ทราบแล้วค่ะ คุณผู้หญิง

ผม-งั้นเอาอย่างงี้นะมิจัง เวลาอยู่กัน2คน สว่นตัว ให้เรียกพี่พลอย แต่ถ้าอยู่ต่อหน้าแขก พี่ชายอนุญาตให้เรียกคุณหนูพลอยแบบปกติได้ครับ

มิจัง-ขะ เข้าใจแล้วค่ะ

ผม-ก่อนใช้เงินก็คิดให้ดีๆกันก่อนนะครับ ทั้ง2คน

พลอย-พี่ฮารุ หนูได้เงินแล้ว เราไปช๊อปกันเถอะค่ะ!!

ผม-เห้ยๆ

มิจัง-คะ คะ คะ คือว่า

ผม-หื๋อ...มีอะไรหรอครับมิจัง

มิจัง-นะ นะ หนูขอเอาเงินที่ได้มาไปต่อคิว ซะ ซะ ซื้อถุงโชคดีตอนปีใหม่ได้มั้ยคะคุณท่าน

ผม-เอ๊ะ!! ถุงโชคดีหรอครับอืมมมมม ..... มิจังอยากได้ของในถุงหรอครับ

มิจัง-คือ หนูจะซื้อมาขายให้เพื่อนๆที่ไม่มีเวลาไปค่ะ

ผม-ซะ ซื้อมาขายหรอครับ

มิจัง-ค่ะ นะ นะ หนูขอไปซื้อได้มั้ยคะ

ผม-อืมมม..... ได้สิครับ แต่อย่าซื้อเยอะจนเกินไปนะ เก็บเงินไว้ใช้อย่างอื่นบ้างนะครับ

มิจัง-ขอบคุณค่ะคุณท่าน

ผม-ทานากะซัง ช่วยไปเป็นเพื่อนมิจังด้วยนะครับ ตอนที่ผมไม่อยู่ ก็ให้สลับกันไปพักผ่อนไปเที่ยว ไปเดินเล่นไปช๊อปปิ้งกันดีๆนะครับ

ทุกคน-ทราบแล้วครับ/ค่ะ

ผม-เอาล่ะ ฮารุซัง พวกเราขึ้นไปเก็บของเตรียมตัวกันเถอะนะครับ

ฮารุ-ค่ะ

 

 

แล้วผม ฮารุ และ ยัยพลอยก็ขึ้นมาเก็บของกัน พอเก็บของเสร็จฮารุก็ออกไปหาพลอยจัง ส่วนผมผมก็นอนต่อตื่นมาอีกที3ทุ่มกว่า ก็เห็นฮารุนอนดูทีวีอยู่

 

 

ผม-ดูอะไรอยู่หรอครับฮารุ

ฮารุ-เอ๊ะ ฮารุทำให้ที่รักตื่นหรอคะ

ผม-นิดหน่อยครับ แล้วคนอื่นละ

ฮารุ-คนอื่นแยกย้ายกันกลับห้องหมดแล้วล่ะค่ะ

ผม-แล้วไอ้พวกบ้ามารึป่าวครับ

ฮารุ-ไม่มาค่ะ

ผม-ครับ

 

 

ผมก็นอนดูทีวีวกับฮารุสักพัก หันไปดูฮารุอีกที กลายเป็นทีวีดูฮารุนอนแทน ผมก็เลยปิดทีวีแล้วนอนต่อ