คลั่งรัก นายเพลย์บอย

12.00 น ใต้ตึก คณะนิเทศฯ


"แก นั่นไงพี่โยอยู่ตรงนั้น ไปเลยซิ"


"จะดีเหรอ ฉันกลัวพี่เขาจะไม่รับ.."


"อะไรกัน แกเป็นถึงดาวคณะอักษรของเราเลยนะเว้ย ไปเลย ไม่มีผู้ชายที่ไหนปฏิเสธแกแน่นอน"


"อืม"


"..."


"..."


"เอ่อ พะ พะ พี่โยค่ะ คือพลอย มีเรื่องอยากจะคุยด้วยหน่อยค่ะ"


"..."


"..."


พาย :"น้องครับ วันนี้พี่โยของเรา อารมณ์ไม่ค่อยดี พี่ว่าน้องมาวันหลังดีกว่าไหมครับ หรือว่าจะเปลี่ยนมาคุยกับพี่แทน ^^"


พลอย :"อะ เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ งั้นไว้พลอยค่อยมาใหม่ดีกว่า"


พาย :"เกิดมารูปหล่อ พ่อรวย นี้มันดีจริงๆเว้ย มีสาวๆเข้ามาหาทุกวันไม่ซ้ำหน้าเลย"


ปั้น :"นั้นนะซิ แต่มันก็ไม่สนเลยซักคน ไม่ว่าจะสาวที่มหาลัย หรือสาวๆที่เป็นแฟนคลับ เวลาไปร้องเพลง หรือว่าไอ้โยมันเป็นเกย์วะ"


โย :"ให้เหี้ยนี้ กูได้ยินนะเว้ย เกย์พ่อง!"


พาย :"งั้นมึงก็เลือกมาควงซักคนดิวะ ยัยพราวมันจะได้ไปซบอกไอ้วินไง เนอะ!!วิน"


วิน :"ก็จะมีมากนะ ถ้าเป็นแบบนั้น"


โย :"อย่าเอาปัญหามึง มาเป็นปัญหากูไอ้วิน มันไม่ยอมมึงก็มอมเหล้า แล้วเอาทำเมียไปเลยดิ นี้เพราะว่าเป็นมึงนะ กูถึงบอกแบบนี้ ถ้าเป็นไอ้สองตัวนี้ไม่มีทาง"


พาย /ปั้น :"เห้ย พวกกูมันทำไมวะ"


โย :"ก็พวกมึงมันม่อไปเรื่อยไง ไม่เหมือนไอ้วิน มันรักเดียวใจเดียวมากี่ปีแล้วตั้งแต่มัธยมเนี้ย"


พาย :"เออ เรื่องนั้นกูย้อม ถ้าเป็นกูยอมแพ้ไปนานแระ"


ปั้น :"ว่าแต่มึงอะโย เป็นเหี้ยอะไร นั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับแบบนี้"


โย :"กูจะเป็นอะไร กูก็ปกติ"


ปั้น :"ปกติเหี้ยอะไร หน้ายังกะจะไปหาเรื่องใคร"


พาย :"มันจะอารายย ก็เรื่องน้องคนสวยเมื่อเช้าไงละ จะมีใครที่ทำให้มันหงุดหงิด มันเคยสนใจใครที่ไหน"


ปั้น :"อ่อ นี้มึงชอบเขาแล้วจริงๆใช่ไหมวะ ถึงได้เป็นขนาดนี้เนี้ย"


โย :"พวกมึงเห่ากันพอหรือยัง ....กูคิดอะไรออกแระ เดี่ยวพวกมึงไปที่ตึกการตลาดกับกูหน่อย กูจะไปหาคน"


ปั้น /พาย :"ใครวะ"


โย :"คู่หมั้นกูเองอะ"


วิน /พาย /ปั้น :"ห๊าา คู่หมั้น !! "


วิน :"คู่มั่นที่มึงต้องแต่งงานด้วย ที่หมั้นกันตั้งแต่เด็กๆอะนะ เรียนที่นี้เหรอ"


โย :"อืม กูเพิ่งรู้เมื่อวาน"


ปั้น :"กูลืมไปเลยนะเนี้ย ว่ามึงมีคู่หมั้น จำได้ว่าเรื่องนี้ทำยัยพราวอาละวาดไปพักใหญ่ตอนรู้ครั้งแรก แล้วนี้ถ้ายัยพราวมันรู้ว่าเรียนที่นี้ หึยย ไม่อยากนึกภาพเลยวะ"


วิน :"นั้นดิ ตอนนั้นทำให้กูไม่กล้าพูดอะไรขัดใจมันเลย"


โย :"กูแค่จะไปดูหน้าซะหน่อยว่าเป็นใคร เพราะกูจะต้องทำให้เขาเกลียดกู และไปขอถอนหมั้นยังไงละ


พาย :"อ่อ เพราะแผนที่เอาแฟนปลอมๆมึงไป พ่อมึงจับได้นะซิ พ่อมึงนี้แม่งกูโคตรนับถือเลย รู้ทันมึงไปหมด"


ปั้น :"นั้นดิ ขนาดพวกเราช่วยกันแล้วนะ พ่อมึงยังจับได้อีก สุดจริงๆ"


โย : เพราะแบบนี้ไงกูเลยต้องใช้แผ่นเผชิญหน้าแล้วทำให้เกลียดกูไปเลย"


พาย :"เขาก็ยังไม่เคยเจอมึงใช่มะ"


โย :"อืม"


ปั้น :"ไอ้เหี้ยแล้วถ้ามันตาลปัตร เขาชอบมึงขึ้นมาละ มึงไม่ต้องแต่งงานวันนี้พรุ่งนี้เลยเหรอ"


โย :"ไอ้เหี้ย ไม่มีทางเว้ย พ่อบอกแต่งตอนเขาเรียนจบ และจนกว่าเขาจะพร้อม"


ปั้น :"สรุปคือมึงเลือกอะไรไม่ได้เลย ทำได้แค่รอเป็นผัวแค่นั้น!?"


โย :"ทำไงได้วะ พ่อกูบอกว่าจะถอนหมั้นได้ก็คือให้เขามีแฟน หรือไม่ก็กูมีแฟนจริงๆ"


พาย :"มึงก็ลองคบใครซักคนดิว่ะ สาวๆพร้อมพรีกายถวายตัวให่้มึงทั้งนั้นอะ"


โย :"ไอ้เหี้ย แฟนนะเว้ยไม่ใช่อีตัว ที่จะชี้ๆ ว่าเอาคนนี้ๆ ไอ้สัส มันต้องรู้สึกชอบก่อนดิวะ"


".."


/ ทำไมต้องนึกถึงหน้ายัยลูกเจี๊ยบวะ /


".."


พาย :"ถ้ากูไม่รู้จักมึง กูไม่เชื่อจริงๆนะเนี้ย ว่าคำนี้จะออกมาจากปากเพลย์บอยอย่างมึง คนที่ทำให้ผู้หญิงต้องเสียน้ำตา ฟันแล้วทิ้ง"


โย :"ไอ้สัส มึงก็พูดเหี้ยไป กูก็ไม่ได้เอาทุกคนมั่วไปหมด เหมือนพวกมึง"


วิน :"อ้าว อย่าใช้คำว่าพวกครับ กูไม่เกี่ยว"


โย :"เออ เหมือนไอ้ปั้นกับไอ้พาย"


ปั้น :"ไอ้นี้ กูไม่ได้เลือกได้เหมือนมึงนี้ว๊า"


".."


โย : "แล้วนี้จะไปกันหรือยัง เดี๋ยวเขาก็ขึ้นเรียนก่อน เร็ว!"


 



ณ ตึกบริหาร การตลาด 12.30 น.


"มึง..นั่นใช่พี่โยไหม สุดหล่อประจำ มอ เราไหมอะ"


"ไหนมึง..กรี๊ดด ใช่จริงๆด้วย เขามาทำอะไรที่ตึกคณะเราอะ"


"อย่าบอกนะว่า.........เขามีแฟนอยู่ที่คณะเรา"


"กรี๊ดด ไม่จริง!! "


"แก ไม่แน่นะ เมื่อเช้ามีคนบอกว่า พี่โยกอดกับเด็กคณะเราอยู่ที่ โรงอาหาร"


"ห๊าา กอดเลยเหรอ อิจฉาอะ ว่าแต่คนนั้นเป็นใครอะ"


"ไม่รู้...เขาบอกเห็นหน้าไม่ชัดน่ะ"


"แก..เขาเดินมาทางเราด้วยเหรอ"


"กรี๊ดดดด หรือเขาจะมาสารภาพรักกับเราใคร คนใดคนนึง"


"....."


"..."


โย :"เอ่อ ขอโทษนะ มีใครรู้จักคนชื่อจ๋าย ที่เรียนการตลาดบ้างครับ"


"จ๋ายเหรอคะ.....ขอนึกก่อนนะคะ อ่อ มีคนนึงค่ะน้องปีสองค่ะ เมื่อกี้เห็นนั่งอยู่ตรงนู้นนะคะ ใกล้ๆกลับร้านขายชานมอะคะ"


โย :"อ่อ ขอบคุณนะ ^^"


"..."


"..."


"กรี๊ดดดด แก ฉันเพิ่งเห็นหน้าพี่เขาใกล้ๆครั้งแรก หล่อโคตร ทั้งหล่อทั้งเท่เลยอะ ลุคแบดๆแบบนี้ฉันชอบ โอ้ยใจฉัน"


"ฉันยังอยู่ใช่ไหม ไม่ได้ละลายกับยิ้มเมื่อกี้ไปแล้วหรอกนะ ตายตาหลับแล้วฉัน"


"แก..ว่าแต่เขามาหาน้องจ๋ายทำไมกันนะ"


"นั้นซิ หรือว่า..........คนเมื่อเช้าที่พี่โยกอดจะเป็น............."


 



ณ ตึกบริหาร การตลาด ฝั่งทางออก (ใกล้ร้านชานม)


เบลล่า :"วันนี้แกจะไปเริ่มงานวันแรกเลยมะ"


จ๋าย :"ก็ว่าจะไปเลยนะ จะได้ไปเจอพี่เรย์ด้วย"


เบลล่า :"แกนี้หายใจเข้าออกเป็นพี่เรย์ตลอดเลยนะ"


จ๋าย :"ของมันแน่อยู่แล้ว ฉันชอบของฉัน"


เบลล่า :"ว่าแต่ ฉันได้ยินเสียงเจี๊ยวจ๊าวจากทางนู้นมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น"


จ๋าย :"ม่ะ เดี่ยวฉันไปเผือกให้เอง"


5 นาทีผ่านไป


ยัยจ๋ายวิ่งหน้าตาตื่นมาหาฉัน


จ๋าย :"แก มาแล้วๆ มาแล้ว"


เบลล่า :"อะไรมา ใจเย็นๆค่อยๆเล่า"


จ๋าย :"ก็อีตาพี่โยนะซิ มาแล้ว"


เบลล่า :"ห๊าาา !!!! Σ(⊙▽⊙ "


จ๋าย :"เขาต้องมาหาฉันแน่ๆเลย แกพร้อมใช่ไหม"


เบลล่า :"หนีไม่ได้แล้วละ ต้องเผชิญหน้าแล้วละ"


จ๋าย :"เดี๋ยวฉันไปเตรี๊ยมเพื่อนๆเราก่อนแปบนะ เดี่ยวมา"


"..."


".."


ตึก ตึก


จ๋าย :"เรียบร้อย! งั้นเราต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด แกห้ามลืมนะ แกคือจ๋าย แกชื่อจ๋าย โอเค๊"


เบลล่า :"โอเค"


ระหว่างที่ฉันกับยัยจ๋ายพยายามทำตัวปกติ แต่ขากลับสั่นไม่เป็นจังหวะ เพราะกลัวว่าความจะแตก


 



 


/ นั้นมันยัยลูกเจี๊ยบนิ เธอเรียนคณะนี้เหรอ ไม่อยากเจอก็ต้องเจอแฮะ ทำเป็นไม่สนใจละกัน /


พาย :"นั้นมันน้องคนสวยขาโหดไม่ใช่เหรอนะ"


ปั้น :"เออว่ะ บังเอิญจริงวะโย ไม่ทักทายเขาหน่อยเหรอ"


โย :"ไม่ละ ฉันมาหาคู่หมั้นฉัน"


ปั้น :"โห มีงอนเว้ย แค่โดนเขาว่าแค่นี้แกงอนเลยเหรอ"


โย :"งอนเหี้ยอะไร พายแกลองไปถามสองตรงนั้นซิ ว่ารู้จักคนชื่อจ๋ายไหม"


พาย :"คร๊าบๆลูกพี่"


"..."


"..."


พาย :"ขอโทษนะครับน้อง พอจะรู้จักคนชื่อจ่ายที่เรียนการตลาดปี 2 ไหมครับ"


"อ่อ รู้จักเพื่อนหนูเอง นั่งอยู่นั่นไงค่ะ คนที่หน้าตาน่ารักสวยๆ ผมดำยาวๆนะคะ "


พายหันมองไปถามที่น้องคนนั้นชี้


/ พาย : นั้นมันน้องคนสวยขาโหดกับเพื่อนนิ ..อย่าบอกนะว่า เอาแล้วไงมึงไอ้โย /


โย :"เห้ยย ได้เรื่องว่าไงมั้ง"


พาย :"กูว่ามึง ไม่ต้องแต่งงานแล้วละ เขาเกลียดมึง กูสรุปให้เลย"


โย :"อะไรของมึงวะ สรุปรู้หรือยังคนไหน"


พาย :"รู้แระ มีึงจะให้กูบอกหรือมึงจะเดินไปเอง นั่นนะ สองคนนั้น 1 ในนั้นคือคู่หมั้นมึง "


โย :"ไอ้เหี้ย ไม่จริงอะ นั้นมันยัยลูกเจี๊ยบกับเพื่อนไม่ใช่เหรอ"


พาย :"เออ นั้นแหละ มึงลองเรียกดู ใครหันมาก็คนนั้นแหละ ทำใจดีๆไว้นะเพื่อน"


ผมไม่อยากเชื่อที่ไอ้พายมันพูด ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหาพวกเธอสองคน แล้วเรียกชื่อ /


โย :"ขอโทษนะ ใช่น้องจ๋ายหรือเปล่าครับ"


เบลล่า :"คะ!? เรียกจ๋ายเหรอคะ"


โย :" Σ( ° △ °|||)︴นะ นะ นี้เธอ "