เกิดใหม่ทั้งทีดันได้อาชีพแปลกๆมาซะงั้น!!

เรดได้ใช้อาวุธที่ถูกสร้างขึ้นโจมตีเจ้าปีศาจอย่างต่อเนื่อง อาวูธที่ถูกสร้างขึ้นมามีทั้งดาบ ขวาน หอก มากมายและเมื่อพวกมันถูกใช้ในการโจมตีจนพังสลายไป พวกมันก็จะถูกสร้างขึ้นมาใหม่

ปีศาจที่ถูกเรดโจมตีอย่างต่อเนื่องก็เริ่มทนการโจมตีไม่ไหว ถูกตัดแขนไปทีละข้าง ถูกตัดขาไปทีละข้าง จนสุดท้ายก็ถูกเรดตัดหัวทิ้งจนได้

ออร่าสีดำที่ตอนแรกจะเข้าควบคุมเรดก็ถูกความร้อนจากร่างกายของเรดกำจัดทิ้งไป

" ได้แค่นี้เองหรอว้ะ!! " เรดทรุดลงไปกับพื้น

แปะๆ ผู้หญิงผมสีเขียวใส่แว่นตากลมใส่ชุดกาวน์ของหมอกำลังยืนตบมือให้กับเรดบนยอดของสร้างตึกราวบ้านช่องที่ถูกทำลายแถวนั้น

" ว้าวๆเก่งจังเลยนะ สู้กับปีศาจระดับได้ด้วยตัวคนเดียวแบบนี้ " ผู้หญิงปริศนาพูดกับเรด

ทันใดนั้น เรดก็สร้างหอกและปาใส่ผู้หญิงคนนั้นทันที แต่หแกที่พุ่งไปก็สลายไปทันทีเมื่อมันพุ่งเข้าหาเธอ

" ว้า...เป็นคนหยาบคายกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย " ผู้หญิงปริศนาทำท่าทางผิดหวัง

" แกเป็นใคร หัวหน้าของปีศาจนั่นรึไง " เรดสร้างดาบขึ้นมาชี้หน้าผู้หญิงปริศนา

" อย่าเอาชั้นไปรวมกับผลงานที่มันผิดพลาดแบบนั้นทีขอร้องล่ะ อีกอย่างเวลาจะถามชื่อคนอื่นต้องบอกชื่อตัวเองก่อนนะจำไว้ ฉันชื่อนิวเคลียร์ " นิวเคลียร์พูดกับเรด

" นิวเคลียร์...แกเป็นปีศาจสินะ!! " เรดกำลังเตรียมตัวต่อสู้

" เฮ้อ...ถ้าอยากจะสู้ขนาดนั้นก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ... Change : genetic " นิวเคลียร์ทำหน้าเหนื่อยใจแล้วยกมือขวาที่มีสัญลักษณ์อาชีพสีรุ้งของเธอขึ้นมาร่ายเวท "

เวทที่นิวเคลียร์ร่ายนั้นมีเส้นแปลกๆออกมาจากสัญลักษณ์อาชีพของเธอ พวกมันค่อยๆจับเอาซากของปีศาจที่เรดโค่นไปมาประกอบเป็นสิ่งที่รูปร่างคล้ายคนขึ้นมา

" นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันว้ะเนี่ย!!! " เรดที่ได้เห็นภาพแบบนั้นได้พูดขึ้น

" จัดการเจ้าคนไร้มารยาทนั้นซะ เจ้าตัวทดลองของฉัน " นิวเคลียร์สั่งตัวทดลองของเธอให้จัดการเรดโดยเธอจะนั่งดูเฉยๆ

การต่อสู้เริ่มขึ้นอีกครั้ง เจ้าตัวทดลองมีความสามารถเหมือนกับปีศาจที่เรดพึ่งโค่นไป แต่มันไม่ได้ตัวใหญ่เหมือนก่อนทำให้มันเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็วมาก เรดที่บาดเจ็บและเหนื่อยมากๆได้แต่ป้องการโจมตีไปเรื่อยๆ

และเขาก็พลาดท่าเปิดจุดตายของตัวเองเข้า

" จบแล้วสินะ " นิวเคลียร์ที่นั่งดูอยู่พูดขึ้น

แต่จู่ๆฝูงนกพิราบฝูงใหญ่ก็ปรากฏขึ้นมา

" ฉันไม่ได้ขอให้เธอมาช่วยสักหน่อยนะเว้ย!!! " เรดตะโกนด้วยความเจ็บปวด

" ฉันก็ไม่ได้อยากจะช่วยนายนักหรอก มันก็แค่บังเอิญก็เท่านั้น " อัลฟาที่ปรากฏตัวขึ้นจากฝูงนกพิราบมารับการโจมตีของตัวทดลองแทนเรดด้วยมือเปล่า จากนั้นเธอก็ต่อยเจ้าตัวทดลองกระเด็นออกไป และดาบอัสทรอนก็หล่นจากฟ้ามาปักตรงหน้าเธอ

" ว้าวๆ เปิดตัวเท่จังเลย...ค่อยหน้าสนุกขึ้นมาหน่อย Change : status Energy ball !!! " นิสเคลียร์ใช้เวทกับตัวเองและก็ปล่อยลูกบอลพลังงานโจมตีใส่อัลฟา

" หยิบข้าเร็วเข้า!!! " เสียงปริศนาดังขึ้นในหัวของอัลฟา

แต่อัลฟาก็หยิบดาบอัสทรอนขึ้นมา ทันใดนั้นดาบอัสทรอนก็บังคับให้อัลฟาปัดการโจมตีของนิวเคลียร์ทั้งหมด

" ว้าววววววววว น่าประทับใจจังปัดได้หมดเลยหรอเนี่ย งั้นแบบนี้ล่ะเป็นไง Change : status " นิวเคลียร์แสดงท่าทีมีความสุขก่อนที่จะใช้เวทใส่ตัวเองครั้ง จู่ๆเธอก็สามารถพุ่งตัวได้รวดเร็วขึ้นและกำลังพุ่งเข้าใส่อัลฟา

" นั่นเสียงใครหน่ะ แล้วทำไมฉันควบคุมดาบไม่ได้ดั่งใจเลย " อัลฟาพูดขึ้นมา

" ยังไม่ใช่เวลาอธิบายตอนนี้!! ตั้งท่าเร็วเธอมาแล้ว!! " เสียงในหัวของอัลฟาพูด

นิวเคลียร์บุกเข้ามาสู้ระยะประชิดกับอัลฟาการโจมตีของเธอไม่ได้รุนแรงมากแต่มันเร็วมากๆจนทำให้อัลฟาได้แต่ป้องกันการโจมตี

" นี่ๆทำให้ฉันพอใจมากกว่าหน่อยสิ...ทำให้ฉันพอใจมากกว่านี้หน่อย!!!! " นิวเคลียร์พูดไปจู่โจมอัลฟาไป

" ยัยนี่แข็งแกร่งมาก.. " อัลฟาที่กำลังต่อสู้อย่างลำบากพูดขึ้น

" จังหวะนี้ล่ะใช้เวทที่ฉันบอกเลย!!! " เสียงในหัวอัลฟาตะโกนขึ้น

" เวทดาบดวงดาว Comet !!! " อัลฟาร่ายเวทตามที่เสียงในหัวสั่ง

หลังจากนั้นดาบอัสทรอนก็เรืองแสงขึ้น นิวเคลียร์ที่สังเกตเห็นก็ได้ร่ายเวทใส่ตัวเองก่อนที่เธฮจะโดนดาบอัสทรอนซัดจนกระเด็นออกไป

" สนุก....สนุก...ฉันกำลังสนุกสุดๆไปเลย!! " นิวเคลียร์พูดด้วยเสียงดีใจอย่างมากในขณะที่เธอกำลังกองอยู่กับพื้น

" เห้ย!! คู่ต่อสู้ของแกคือฉันคนนี้ต่างหากเว้ย!!! " เรดเดินกระแทกไหล่อัลฟาออกมาตะโกนใส่นิวเคลียร์

ทันใดนั้นตัวทดลองก็พุ่งเข้าจับหัวของเรดกดลงไปกับพื้น

" เป็นแค่ผู้ชมก็หัดสงบปากเหมือนนางนั่นไว้ก็ดี!!! " นิวเคลียร์ชี้ไปยังเฮเดสที่กำลังแอบมองการต่อสู้อยู่

จากนั้นมีผีเสื้อสีฟ้าตัวหนึ่งบินมาเกาะที่หูของนิวเคลียร์ ตอนแรกเธอเหมือนจะโกรธขึ้นมากๆแต่อยู่ๆก็ค่อยๆสงบสติอารมณ์ลงได้

" สงสัยฉันจะสนุกไปหน่อยสินะเนี่ย ถ้างั้นคงต้องขอตัวก่อนนะ ไม่ต้องห่วงๆฉันมีของขวัญเล็กๆให้เธอด้วยนะอัลฟา...Change : DNA !!! " นิวเคลียร์ร่ายเวทเสร็จก็หลบหนีไปทันที

เวทที่นิวเคลียร์ร่างนั้นทำให้ตัวทดลองมีเส้นสายแปลกๆโผล่ออกมาจากร่างกายแล้วมันก็แทงเข้าไปในตัวเรด มันกำลังรวมร่างเข้ากับเรด

เมื่อรวมร่างเสร็จร่างของมันก็มีรูปเหมือนเรดไม่มีผิดแต่เหมือนใส่ชุดเกราะบองอย่างไว้ มันได้เข้าโจมตีอัลฟาทันที

มันสามารถต่อสู้กับอัลฟาได้อย่างสูสีและมันสามารถสร้างอาวุธมาสู้ได้เรื่อยๆอีกด้วย

" วันนี้มันชักจะหนักเกินไปสำหรับฉันแล้วนะ!!! " อัลฟาบ่นขึ้นมาขณะต่อสู้อยู่

" ตอนนี้ล่ะตั้งสมาธิแล้วกระโดดเลย!!! " เสียงในหัวตะโกนขึ้น

" โอ๊ย...นี่ก็สั่งไม่หยุดเลยนะ!! โดดก็โดด " อัลฟาบ่นนิดหน่อยแต่ก็กระโดดตามเสียงในหัวสั่งอยู่ดี

จู่เธอก็กระโดดได้สูงมากๆ สูงจนเมื่อเธอมองลงมาก็เห็นเมืองหลวงเซนิคทั้งเมืองพร้อมกับพระอาทิตย์ยามเย็น

" ใช้เวทตามที่บอกซะ " เสียงในหัวพูด

" ค่าๆ...เวทดาบดวงดาว Moon fall " อัลฟาร่ายเวทตามที่เสียงในหัวบอกในขณะที่เธอค่อยๆตกจากฟ้า

ทันใดนั้นได้มีของทรงกลมขนาดใหญ่ปรากฏออกมา(เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ20เมตร) มันมีหลุมมีบ่อยเต็มพื้นผิวไปหมด มันล่วงหล่นใส่เรดจนเกิดระเบิดขึ้น จากนั้นอัลฟาก็ถึงพื้นอย่างปลอดภัยบริเวณที่ระเบิดกลายเป็นหลุมใหญ่ขึ้นมาหลุมหนึ่ง

" นี่เป็นพลังของฉันในตอนนี้อย่างงั้นหรอ... " อัลฟาพูดขึ้น

" มันยังไม่จบ!! อย่างประมาทไป!! " เสียงในหัวตะโกนขึ้นอีกครั้ง

ทันใดนั้นดาบเล่มหนึ่งก็พุ่งเข้ามาจะเจาะหัวของอัลฟาแต่ก็สามารถถูกคนใส่ชุดเกราะสีทองเต็มตัวมาช่วยไว้ได้ อัลฟาหันไปยังกับต้นทางของเสียงที่เธอจะไม่มีวันลืม

" ราชาเซนิค!! " อัลฟาหันดาบเข้าหาราชาเซนิค

" ยังก่อนอัลฟาเธอในตอนนี้ยังชนะไม่ได้นะ!! " เสียงในหัวพูดเตือนอัลฟา

" นี่เธอพูดกับคนที่ช่วยชีวิตเธอแบบนี้หรอเนี่ย " ราชาเซนิคพูดกับอัลฟา

อัลฟาจ่อดาบไปยังราชาเซนิคด้วยอาการตัวสั่นคลอ ราชาเซนิคขว้างดาบที่ตัวเองจับไว้ได้กลับไป มันไปแทงทะลุร่างของเรดจนเกิดหลุมขนาดใหญ่ขึ้นอีกหลุม เรดที่ถูกควบคุมพยายามดึงดาบออกแต่ก็ไม่สามารถดึงดาบเล่มนั้นออกมาได้แม้แต่นิดเดียว

" โดนเจ้าพวกนั้นควบคุมไปแล้วสินะ สมบัติที่ไม่มีค่าแล้วฉันไม่ต้องการ Gold dust " ราชาเซนิคสะบัดโปรยผงสีทองออกมาเมื่อมันสัมผัสกับพื้นเดินก็เกิดระเบิดขนาดใหญ่ขึ้นอีก พื้นที่ตั้งแต่ปลายมือของราชาเซนิคสะบัดไปนั้นราบเรียบไม่มีอะไรเหลือแม้แต่นิดเดียว....

" พวกเธอตามฉันกลับไปที่ปราสาทด้วย ฉันมีเรื่องด่วนที่ต้องประกาศ " จากนั้นราชาเซนิคก็เดินจากไป ตามด้วยเฮเดสที่ค่อยๆลุกวิ่งตามไป เหลือทิ้งไว้แต่อัลฟาที่ล้มพับเข่าอ่อนไปนั่งกับพื้นทั้งน้ำตา

" ต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหนฉันก็หนีจากโชคตานี้ไม่พ้นสินะ... " อัลฟาร้องไห้ออกมาพร้อมกับจับไปที่สร้อยคอที่เธอสวมอยู่

เหตุการณ์ความวุ่นวายทั้งหมดก็จบลงแต่เพียงเท่านี้ พื้นที่ในการดูแลของตระกลูโรซาเรียเสียหายเป็นจำนวนมาก มีผู้เสียชีวิตเกือบ5000คน บาดเจ็บและสูญหายอีกจำนวนมาก ผู้นำตระกลูโรซาเรีย โรซาเรีย โรเซ่ เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ด้วยจึงทำให้ตระกลูโรเซียโรจะต้องคัดเลือกผู้นำตระกลูคนใหม่ ท่ามกลางความโศกเศร้าต่อเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้น