เกิดใหม่ทั้งทีดันได้อาชีพแปลกๆมาซะงั้น!!

ตู้ม!!! ตาม!!! (เสียงระเบิดจากบริเวณค่ายปฐมพยาบาลกับบริเวณคฤหาสน์ตระกูลโรซาเรีย)
" ท่าทางกำลังจะสนุกกันไม่หยุดเลยสินะ ฉันล่ะอยากจะไปแจมด้วยจริงแต่ไอ้กากนี่ก็ตึงมืออยู่ " เรดพูดขึ้นหลังจากได้ยินเสียงระเบิดจากที่อื่น
"เก่งใช่เล่นนี่หว่า เห้ยไอ้กาก!! แกชื่ออะไร!!" เรดตะโกนถามปีศาจที่กำลังต่อสู้กับเขา
" อ็าก!!!!! " ปีศาจตะโกนออกมาอย่างเดียวไม่ตอบอะไรเรด และพยายามจู่โจมเรดอีกด้วย
" เฮ้อ...ฉันหวังกับแกมากไปสินะ " เรดใช้Balmung!! (ดาบบัลมุงก์)ต้านการโจมตีไว้
" (เจ้านี่แข็งแกร่งขึ้นกว่าตอนแรกที่สู้กัน เป็นเพราะออร่าสีแดงนั่นสินะ)....น่าสนุกดีนี่!!! " เรดรู้สึกสนุกกับการต่อสู้เป็นอย่างมาก
Zulfiqar !!!(อ่านว่าซูลฟิการ์) เรดตะโกนชื่อดาบเล่มหนึ่งออกมาลักษณะดาบคล้ายดาบอาหลับปลายดาบแยกออกเป็น2แฉก
" Twins slash!! " เรดใช้ดาบซูลฟิการ์ฟันไปที่แขนของปีศาจ การฟันสามารถสร้างบาดแผลให้ปีศาจได้หลังจากเกิดบาดแผลแรกจู่ๆปีศาจก็ถูกฟันอีกครั้งโดยที่เรดยังไม่ได้ทำอะไรเลย
" อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก " ปีศาจร้องด้วยความเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
" ร้องได้ทุเรศดี ฉันชอบ " เรดพูดขึ้น
แต่บาดแผลของปีศาจก็ถูกรักษาด้วยออร่าสีแดง จากนั้นเจ้าปีศาจก็ได้ใช้พลังมหาศาลโจมตีใส่เรด
" บ้าหน่า!!!! Aegis!!!(อ่านว่าเอจิส) " เรดเรียกโล่เอจิสออกมารับการโจมตีไว้ แต่โล่ก็ไม่สามารถทนการโจมตีไหวได้ทำให้โล่นั้นแตกกระจายไป แต่ก็มีบาเรียมาต้านการโจมตีช่วยเรดไว้
" ฉันก็นึกว่านายจะเก่งกว่านี้นะเรด " เฮเดสพูดขึ้นหลังจากช่วยเรดได้สำเร็จ
" มาช้าแล้วยังจะพูดมากอีกนะเฮเดส " เรดพูดกับเฮเดส
" นี่คือวิธีพูดกับคนที่ช่วยชีวิตนายไว้หรอเนี่ย เชื่อเขาเลย!! " เฮเดสแสดงท่าทีหงุดหงิด
" ระวัง!!!การโจมตีต่อไปมาแล้ว!!! " เรดตะโกนขึ้น
เจ้าปีศาจใส่พลังในการโจมตีมากกว่าครั้งก่อนทำให้เรดกับเฮเดสโดนการโจมตีเข้าไปเต็มๆ แต่เฮเดสใช้พลังในการปกป้องตัวไว้ทันจึงแค่สลบจากแรงปะทะไป แต่เรดได้รับบาดเจ็บสาหัสและกำลังถูกออร่าสีแดงกลืนกิน
.
.
.
.
.
" นี่คุณจะเอาเงินไปไหนหน่ะ...นั่นมันเงินก้อนสุดท้ายแล้วนะ... " เสียงของผู้หญิงกำลังทะเลาะกับผู้ชายคนหนึ่ง
" หุบปาก!! " เพี๊ย!!! ชายคนนั้นตบหน้าผู้หญิงแล้วนำเงินออกจากบ้านไป
ผู้หญิงคนนั้นล้มลงร้องไห้กับพื้นและได้มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ9ขวบเดินเข้าไปหาเธอ
" แม่เป็นอะไรมากรึเปล่าครับ " เด็กคนนั้นถามเธอ
" เรด...แม่ขอโทษนะลูก...แม่ขอโทษ... " แม่ของเรดสวมกอดเรดแล้วร้องไห้ออกมา
ใช่แล้วนี่คือครอบครัวของเรด พ่อของเรดติดพนันอย่างหนักทำให้ครอบครัวตกอยู่ในสถานะการยากลำบากมาก ในแต่ละวันเรดก็อาจได้กินข้าวบ้างแต่บางวันก็ไม่ได้กิน แม่ของเรดไม่มีงานทำเพราะเธอร่างกายไม่แข็งแรงและป่วยง่าย แต่เธอก็พยายามขอความเมตตาจากคนอื่นๆ ขอทานบ้าง เก็บขยะบ้าง เพื่อให้เรดได้เติบโต แต่ว่าอยู่มาวันหนึ่ง...
เรดกำลังหาทางทำอะไรสักอย่างกับต้นแอปเปิ้ลอยู่
" เธอกำลังทำอะไรอยู่หรอ " เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาถามเรด
" กำลังหาทางเก็บแอปเปิ้ลมากิน แม่จะได้ไม่ลำบาก " เรดพูดเสร็จก็วิ่งไต่ต้นไม้ขึ้นไปเก็บแอปเปิ้ลมามากมาย เขาได้โยนแอปเปิ้ลลูกหนึ่งให้เด็กผู้หญิงคนนั้น แต่ทันใดนั้นก็ได้มีเด็กคนอื่นๆเข้ามา
" นี่เธอทำอะไรหน่ะ ระวังจะโดนผีพนันสิงนะ " เด็กคนหนึ่งพูดขึ้น
" หมายความว่ายังไงหน่ะ " เด็กผู้หญิงถาม
" ก็พ่อของหมอนั่นโดนผีพนันสิง แม่ยังเป็นคนเก็บขยะอีกด้วยนะ " เด็กคนนั้นอธิบาย
จากเด็กผู้หญิงก็รีบทึ้งแอปเปิ้ลลงพื้นแล้ววิ่งหนีเรดไปกับเด็กคนอื่นๆ เรดได้ลงมาเก็บแอปเปิ้ลลูกนั้นกลับไปบ้านของเขาพร้อมกับน้ำตาที่มันคลออยู่
เมื่อถึงบ้านเขาก็พบว่าบ้านนั้นดูเงียบผิดปกติ...เมื่อเขาเดินไปยังห้องครัวก็พบว่าแม่ของเขาได้แขวนคอฆ่าตัวตายไปเสียแล้ว เรดพยายามเรียกแม่ของเขาแต่แม่ของก็ไม่สามารถตอบอะไรได้อีกแล้ว
ภายหลังได้มีคนมาพบศพเพิ่มเติม เจ้าหน้าที่ทหารสรุปว่าเป็นการฆ่าตัวตาย ในการฝังศพไม่มีใครมาช่วยเรดเลยแม้แต่คนเดียว เรดต้องขุดหลุมและฝังแม่ของเค้าเองเพราะมีคนปล่อยข่าวลือว่าแม่ของเลสเป็นโรคร้ายแรง
เมื่อถึงบ้าน เรดก็ถูกพ่อของเขาจับไปขายในตลาดทาสเพื่อเอาเงินไปเล่นพนัน เรดเหมือนเด็กไร้วิณญาณที่ภายในใจได้แต่โทษตัวเองว่าเขานั้นอ่อนแอไม่สามารถช่วยอะไรแม่ของเขาได้
อยู่มาวันหนึ่งในตลาดทาส
" นี่ไอหนูเธอคงเจอมาหนักสินะ " ขุนนางคนหนึ่งสนใจเรดจึงมาคุยด้วย
" ...... " เรดไม่ได้ตอบอะไร
" ฉันเข้าใจเธอดี แค่มองตาก็รู้ได้ ว่าเธอเปี่ยมไปด้วยความแค้นในจิตใจ อยากให้ฉันช่วยไหม " ขุนนางคนนั้นพูดขึ้น
" ความแค้น.....(ภาพของพ่อทำร้ายแม่ น้ำตาของแม่ เด็กผู้หญิงที่ทิ้งแอปเปิ้ลลงพื้น แม่ของเขาที่ตายไป ได้ไปจุดเตาเผาแห่งความแค้นขึ้น) " เรดมองเข้าไปในตาของขุนนางคนนั้น
หลังจากนั้นขุนนางคนนั้นก็ได้ชุบเลี้ยงเรดมา อย่างที่ทราบกันดีเรดมีอาชีพสีทองนักสร้างสุดยอดศาสตราวุธ เขาถูกฝึกฝนอย่างเข้มงวดจนอายุ12 เขาก็กลับมายังบ้านเกิดของเขาอีกครั้ง
บริเวณบ่อนคาสิโน มีชายคนหนึ่งถูกโยนออกมาจากที่นั่น
" พวกแกจำไว้เลยนะ ฉันจะกลับมาคืนให้ได้เลย!!! " ชายคนนั้นตะโกนกลับไปที่บ่อน
" 3ปี...แกก็ไม่เปลี่ยนไปเลยสินะ ทั้งรูปร่างหน้าตาและสันดาน... " เรดพูดขึ้น
" เห้ย...แกเป็นใครว้ะมาพูดกับฉันแบบนี้ " ชายคนนั้นหันไปมองหน้าเรด ก็ทำให้เขารู้ได้ทันทีว่านั้นคือลูกของเขา
" เรด...แกคือเรดสินะ..แต่งตัวดูดีขึ้นเยอะเลยหนิ...พ่อกำลังลำบากมีเงินให้ยืมบ้างไหม " พ่อของเรดเข้ามาเกาะขาขอตังจากเรด
" น่าสมเพศ!! " เรดใช้มือตบหน้าพ่อของเขาจนกระเด็นออกไป
" แกทำบ้าอะไรของแก!! แกอยากจะตายเหมือนแม่แกรึไงกัน " พ่อของเรดพูดขึ้น
" แกว่ายังไงนะ! " เรดเริ่มโกรธมากๆ
" นางนั่นไม่ยอมบอกที่ซ่อนเงิน ฉันก็เลยฆ่ามันแล้วทำให้ดูเหมือนว่ามันฆ่าตัวตายไป และฉันก็เจอเงินในกระเป๋าเดินทางมันพยายามจะหนีจากฉันไป ฉันก็เลยฆ่ามันถ้าแกไม่อยากตายเหมือนมันก็ส่งเงินมา!!! " พ่อของเรดพูด
" ไอ้สวะ...Balmung!! " เรดเรียกดาบบัลมุงก์ออกมาทำให้เกิดพายุฝนฟ้าผ่าอย่างรุนแรง
หลังจากนั้นเรดก็ใช้ดาบบัลมุงก์ฟันคอของพ่อจนขาด และเรดก็ได้ยืนตากฝนอยู่ตรงนั้นไปอีกสักพัก...
.
.
.
เรดลุกขึ้นยืนจากกองเศษซากอาคาร เขาบาดเจ็บอย่างหนักและกำลังจะถูกครอบงำ
" ฉันไม่ใช่พวกอ่อนแออีกแล้ว!!! Infinite Forging !!! " เรดร่ายเวทขนาดใหญ่ขึ้นมา
ภายในวงเวทนั้นมีอาวุธมากมายถูกสร้างมาไม่หยุด!!!