ภวังค์รักในห้วงฝัน

บทที่สาม
คนรัก
          แกรก! เสียงปิดประตูห้องดังขึ้น หลังจากที่หญิงสาวเจ้าของห้องกลับมาถึง แขนเรียวเล็กเอื้มมือไปเปิดไฟ ทำให้เกิดแสงสว่างทั่วทั้งห้อง ร่างบางเดินสาวเท้าเข้าไปข้างในด้วยความเหนื่อยล้า และง่วงนอนพอสมควร เธอจึงรีบหยิบเสื้อผ้าเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำที่อยู่ทางด้านซ้ายมือของเธอ และปิดประตูลง
คืนนี้เป็นคืนที่ดีสำหรับเธอ ท้องฟ้าที่ปราศจากเมฆบดบัง ทำให้เห็นแสงดวงดาวส่องระยิบระยับชวนให้ดูมีชีวิตชีวา ล้อมรอบพระจันทร์เต็มดวง ชวนให้มองได้อย่างเพลินตาเลยทีเดียว
หลังจากที่เธออาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ ความง่วง ความล้าที่มี กลับหายไปกับสายน้ำอันเย็นฉ่ำ ให้ความรู้สึกสดชื่นเข้ามาแทนที่ ก่อนที่หญิงสาวจะเข้านอน เธอเลือกเดินเข้าไปชิดหน้าต่าง ยืนเงยหนขึ้นมองบนท้องฟ้าอย่างมีความสุข
            ครืด ๆ ๆ  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้หญิงสาวรู้สึกตัว พลางคิดในใจว่า ในยามวิกาลเช่นนี้ คนที่ชอบติดต่อกันในเวลานี้ จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเขา
            พาฝันจึงรีบเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอสี่เหลี่ยม ‘เพื่อนรัก’ 
            เมื่อเห็นดังนั้น พาฝันจึงรีบกดรับสายแทบจะทันทีด้วยความดีใจ
            ‘วันนี้ไปทานข้าวกับเพื่อนเป็นไงบ้าง’ เสียงทุ้มต่ำจากปลายสายเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี
            “อืม..ก็ดี” หญิงสาวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม พร้อมถามปลายสายต่อว่า “แล้วนายล่ะ ออกไปกินข้าวข้างนอกกับเพื่อนสนุกไหม?” เธอเอ่ยเย้าเขาเล็กน้อย
            ‘ดีมาก ไว้ครั้งหน้าพวกเราไปกินข้าวพร้อมกันนะ’ เสียงเอ่ยชวนอย่างน่าหลงไหลของเขา ทำให้เธอรู้สึกใจอ่อน ยากจะหักห้ามใจตัวเองไว้ไม่ไหว แต่ทว่า
            “ไว้จะลองคิดดูนะ แต่ว่าคงไม่ใช่เร็ว ๆ นี้ มันเร็วเกินไป” เธอบอกไปตามความจริง ช่วงเวลาที่คบกัน ในความคิดของเธอ มันยังเร็วไป จากที่พวกเขาเจอกันโดยบังเอิญเมื่อสามเดือนก่อน และตกลงคบหาดูใจกันมาจนถึงปัจจุบันนี้ ซึ่งเธอยังไม่มีความพร้อมที่จะบอกให้ใครรู้ในเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอน แม้จะดูทำร้ายความรู้สึกของเขาก็ตาม
           ‘เฮ้อ..เข้าใจ’ เสียงถอนหายใจดังขึ้น พร้อมยอมรับอย่างยอมจำนน
            “ขอบคุณนะ” ที่เข้าใจ
            ‘ก็คนมันชอบ ให้ทำอะไรก็ยอมหมดแหละ’
            ‘พรุ่งนี้ตอนเย็น ทำอาหารไว้ด้วย’
            “อืม..ฝากซื้อของด้วยนะ” พาฝันตกลงรับปาก และฝากชายหนุ่มเข้าไปซื้อของที่จะเอามาทำอาหารเย็นในวันพรุ่งนี้ ที่ตลาดสดใกล้กับที่พักของเขา
            เธอชอบทำอาหารกินเองมากกว่าที่จะสั่งข้างนอก ทำไว้เยอะ ๆ เก็บใส่ตู้แช่เย็นไว้ เพราะเธออยู่คนเดียว กินเอง ทำเอง อร่อยหรือไม่นั้นค่อยว่ากัน ก็เธอกินเองนี่นา  เรื่องรสชาติขึ้นอยู่กับรสนิยมส่วนบุคคล
            แต่ว่าช่วงนี้ มีคนมาฝากท้องที่นี่บ่อยมากขึ้น ของบางอย่างจึงหมดไปอย่างรวดเร็ว เธอจึงฝากคนปลายสายซื้อให้ตามรายการที่เธอบอกเขาไป
ส่วนเรื่องเงิน เขาอาสาจ่ายให้เอง
            ‘ได้ ว่างเมื่อไหร่ก็ส่งรายการมาทีหลัง ส่วนตอนนี้ เธอควรไปนอนได้แล้ว ฝันดีราตรีสวัสดิ์’ พูดเองเสร็จสับก็กดวางสายไป
            “จ้ะ ราตรีสวัสดิ์” เธอบอกกับปลายสาย ซึ่งได้ถูกวางสายไปแล้ว