ภวังค์รักในห้วงฝัน

9.0

เขียนโดย Yajula

วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2564 เวลา 23.05 น.

  19 ตอน
  2 วิจารณ์
  14.17K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 22.39 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) คนรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บทที่สาม

คนรัก

          แกรก! เสียงปิดประตูห้องดังขึ้น หลังจากที่หญิงสาวเจ้าของห้องกลับมาถึง แขนเรียวเล็กเอื้มมือไปเปิดไฟ ทำให้เกิดแสงสว่างทั่วทั้งห้อง ร่างบางเดินสาวเท้าเข้าไปข้างในด้วยความเหนื่อยล้า และง่วงนอนพอสมควร เธอจึงรีบหยิบเสื้อผ้าเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำที่อยู่ทางด้านซ้ายมือของเธอ และปิดประตูลง

คืนนี้เป็นคืนที่ดีสำหรับเธอ ท้องฟ้าที่ปราศจากเมฆบดบัง ทำให้เห็นแสงดวงดาวส่องระยิบระยับชวนให้ดูมีชีวิตชีวา ล้อมรอบพระจันทร์เต็มดวง ชวนให้มองได้อย่างเพลินตาเลยทีเดียว

หลังจากที่เธออาบน้ำชำระร่างกายเสร็จ ความง่วง ความล้าที่มี กลับหายไปกับสายน้ำอันเย็นฉ่ำ ให้ความรู้สึกสดชื่นเข้ามาแทนที่ ก่อนที่หญิงสาวจะเข้านอน เธอเลือกเดินเข้าไปชิดหน้าต่าง ยืนเงยหนขึ้นมองบนท้องฟ้าอย่างมีความสุข

            ครืด ๆ ๆ  เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้หญิงสาวรู้สึกตัว พลางคิดในใจว่า ในยามวิกาลเช่นนี้ คนที่ชอบติดต่อกันในเวลานี้ จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากเขา

            พาฝันจึงรีบเดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอสี่เหลี่ยม ‘เพื่อนรัก’ 

            เมื่อเห็นดังนั้น พาฝันจึงรีบกดรับสายแทบจะทันทีด้วยความดีใจ

            ‘วันนี้ไปทานข้าวกับเพื่อนเป็นไงบ้าง’ เสียงทุ้มต่ำจากปลายสายเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี

            “อืม..ก็ดี” หญิงสาวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม พร้อมถามปลายสายต่อว่า “แล้วนายล่ะ ออกไปกินข้าวข้างนอกกับเพื่อนสนุกไหม?” เธอเอ่ยเย้าเขาเล็กน้อย

            ‘ดีมาก ไว้ครั้งหน้าพวกเราไปกินข้าวพร้อมกันนะ’ เสียงเอ่ยชวนอย่างน่าหลงไหลของเขา ทำให้เธอรู้สึกใจอ่อน ยากจะหักห้ามใจตัวเองไว้ไม่ไหว แต่ทว่า

            “ไว้จะลองคิดดูนะ แต่ว่าคงไม่ใช่เร็ว ๆ นี้ มันเร็วเกินไป” เธอบอกไปตามความจริง ช่วงเวลาที่คบกัน ในความคิดของเธอ มันยังเร็วไป จากที่พวกเขาเจอกันโดยบังเอิญเมื่อสามเดือนก่อน และตกลงคบหาดูใจกันมาจนถึงปัจจุบันนี้ ซึ่งเธอยังไม่มีความพร้อมที่จะบอกให้ใครรู้ในเร็ว ๆ นี้อย่างแน่นอน แม้จะดูทำร้ายความรู้สึกของเขาก็ตาม

           ‘เฮ้อ..เข้าใจ’ เสียงถอนหายใจดังขึ้น พร้อมยอมรับอย่างยอมจำนน

            “ขอบคุณนะ” ที่เข้าใจ

            ‘ก็คนมันชอบ ให้ทำอะไรก็ยอมหมดแหละ’

            ‘พรุ่งนี้ตอนเย็น ทำอาหารไว้ด้วย’

            “อืม..ฝากซื้อของด้วยนะ” พาฝันตกลงรับปาก และฝากชายหนุ่มเข้าไปซื้อของที่จะเอามาทำอาหารเย็นในวันพรุ่งนี้ ที่ตลาดสดใกล้กับที่พักของเขา

            เธอชอบทำอาหารกินเองมากกว่าที่จะสั่งข้างนอก ทำไว้เยอะ ๆ เก็บใส่ตู้แช่เย็นไว้ เพราะเธออยู่คนเดียว กินเอง ทำเอง อร่อยหรือไม่นั้นค่อยว่ากัน ก็เธอกินเองนี่นา  เรื่องรสชาติขึ้นอยู่กับรสนิยมส่วนบุคคล

            แต่ว่าช่วงนี้ มีคนมาฝากท้องที่นี่บ่อยมากขึ้น ของบางอย่างจึงหมดไปอย่างรวดเร็ว เธอจึงฝากคนปลายสายซื้อให้ตามรายการที่เธอบอกเขาไป

ส่วนเรื่องเงิน เขาอาสาจ่ายให้เอง

            ‘ได้ ว่างเมื่อไหร่ก็ส่งรายการมาทีหลัง ส่วนตอนนี้ เธอควรไปนอนได้แล้ว ฝันดีราตรีสวัสดิ์’ พูดเองเสร็จสับก็กดวางสายไป

            “จ้ะ ราตรีสวัสดิ์” เธอบอกกับปลายสาย ซึ่งได้ถูกวางสายไปแล้ว

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา