ภูผาคอยตะวัน : My Sweet Sunshine [แต่จบแล้ว]
-
เขียนโดย พร่างพระพาย
วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2563 เวลา 20.00 น.
15 ตอน
0 วิจารณ์
12.09K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2563 05.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) ใจเย็นเตือนเบา ๆ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความนิยายแต่งจบออกเป็น eBook แล้วค่ะ
บทที่ 4
"หลบไปซิคะ!"
คราวนี้น้ำเสียงเริ่มเหวี่ยงสุดฤทธิ์เพราะทำเป็นเย็นชาใส่แล้วใช้ไม่ได้ผล
เฮอะ!!... 'คนโดนเหวี่ยง' ดูเหมือนจะนัยน์ตา...ระยับเชียว!
"คุณขำอะไร?..."
กรอบตาเรียวๆ ของหญิงสาวหรี่ลงหน่อย ๆ … ฟ้องชัดล่ะว่าโกรธจัด
นี่ถ้าหากข่วนหน้าเขาได้... ก็จะทำนะ!!
"ใกล้สอบแล้ว .. กวินบอกว่ามีตั้งหลายวิชาที่คุณตามไม่ทัน"
เจ้ากวินตัวดี...กล้าขายเพื่อนอีกแล้วหรือนี่?!!
"ก็...จะรีบกลับบ้านไปไล่กวดให้ทันอยู่นี่ไงเล่า!!"
ถึงแม้จะฉุนโกรธเพื่อนแต่ก็ยังเจอช่องทางหนีได้ละ...
แต่เอ๊ะ!...เธอทำไมต้องไปบอกเค้าด้วยล่ะ?
แล้วอิตานี่! ก็ดักทางเธอได้ง่ายดายจังแฮะ…
"งั้นก็ลงมาเถอะ .. จะช่วยอธิบายตรงที่ไม่เข้าใจให้"
เสียงอ่อนลงอีกที่ถ้าเธอไม่มัวเอาแต่โกรธเขามากขนาดนั้นก็คงได้ยินชัดแล้ว
"ใครขอ?.."
สวนกลับทันควัน ทันทีเหมือนกัน
"ตั้งหลายวิชานะ!...แล้วก็ใกล้สอบแล้วด้วย"
เขายังคงใจเย็นเตือนเบา ๆ แต่นั่นกลับดูยิ่งราวไปเติมเชื้อไฟให้หญิงสาวโดยไม่รู้ตัว
"มันเรื่องของฉันค่ะ คุณอยากจะไปไหนก็ไปเถอะ!!... เพราะตอนนี้คุณก็กำลังทำให้ฉัน 'เสียเวลา' อยู่เหมือนกัน"
เธอเน้นหนักไปที่คำว่า..เสียเวลา..เป็นการไล่เขาอย่างตรงไปตรงมา .. ซึ่ง ๆ หน้าที่สุดเลยเชียว
"ขนาดมีอาจารย์ยืนสอนอยู่หน้าห้องคุณยังไม่เข้าใจ..ยังตามเขาไม่ทัน แล้วเหลืออีกแค่สัปดาห์กว่าก็จะสอบแล้วนี่ มันมากพอที่คุณจะยอมเอา 'เวลาไปเสีย' เพื่อแอบไปนั่ง 'ส่องปก' อยู่คนเดียว...หรือ?" เขาลากเสียง..แล้วเติมคำในพยางค์ท้ายสุดเพื่อให้ฟังดูแล้วเป็นมันประโยคคำถามหรอ!!
หืออออ!! ... อิตาฤๅษีปีศาจน้ำแข็ง! ... ปากจัดนักนะ!!
ทำลงท้ายประโยคด้วยคำถามเพื่อให้มันฟังดูเป็นคำสุภาพหรือยะ!! ... ไม่ทันแล้ว .. เพราะเธอพาความโมโหวิ่งนำหน้าเข้าเส้นชัยไปก่อนแล้ว ... ปั๊ดโธ่!!
แล้วเขามารู้ได้ไงว่าเธอเอาแต่นั่งส่องปกตำราเรียนอยู่ในชั่วโมงเรียนน่ะ!!
'มโน' … ได้เป็นฉากๆ เลยมังนะอิตานี่!
ถึงแม้จริง ๆ แล้วเธอยังงงกับคำพูดของเขาอยู่เลย (แต่รู้แหละว่าถูกแอบเขาแขวะ) .. เหอะ!! อย่างเขานี่! จริง ๆ แล้วน่าจะไปเรียนเป็นทนายหรือไม่ก็นักวิทยากวนประสาทอะไรสักอย่างมากกว่าจะมาเรียนสถาปัตย์นะนี่...
ดูเถอะ!! .... พูดจาวก~วน..จนงงไปหมดล่ะ!!
ปากจัดเบอร์นี้...โตไปจะมีปัญหานะคุณนี่ (แอบบ่นในใจ)
"ลงมาได้แล้ว...!"
เขาสนที่ไหน มีแต่จะขู่กลับและน้ำเสียงก็ชักเริ่มขุ่นแล้วด้วยสิ แต่ร้อยตะวันก็โดนเขาดุจนชินแล้วล่ะ
นี่!! เขายังไม่เข้าใจอีกหรือว่าสถานการณ์ระหว่างเธอกับเขามันเปลี่ยนไปแล้วน่ะ
ก็ใช่สิ!!... เค้าเคยสนใจหรือใส่ใจกับความรู้สึกของเธอด้วยหรือ?
เขาบอกว่าจะติวให้ นี่เป็นสาเหตุที่เขามาโตร๋เตร๋แถวคณะเธอหรือ?
ก็แล้วใครไปขอให้มาล่ะ?... กวินหรือไง? … เดี๋ยวนายได้โดนดีแน่!!
คาดโทษเพื่อนรักเอาไว้ในใจ...
บัญชียาวซะด้วยสิ!!
บทที่ 4
"หลบไปซิคะ!"
คราวนี้น้ำเสียงเริ่มเหวี่ยงสุดฤทธิ์เพราะทำเป็นเย็นชาใส่แล้วใช้ไม่ได้ผล
เฮอะ!!... 'คนโดนเหวี่ยง' ดูเหมือนจะนัยน์ตา...ระยับเชียว!
"คุณขำอะไร?..."
กรอบตาเรียวๆ ของหญิงสาวหรี่ลงหน่อย ๆ … ฟ้องชัดล่ะว่าโกรธจัด
นี่ถ้าหากข่วนหน้าเขาได้... ก็จะทำนะ!!
"ใกล้สอบแล้ว .. กวินบอกว่ามีตั้งหลายวิชาที่คุณตามไม่ทัน"
เจ้ากวินตัวดี...กล้าขายเพื่อนอีกแล้วหรือนี่?!!
"ก็...จะรีบกลับบ้านไปไล่กวดให้ทันอยู่นี่ไงเล่า!!"
ถึงแม้จะฉุนโกรธเพื่อนแต่ก็ยังเจอช่องทางหนีได้ละ...
แต่เอ๊ะ!...เธอทำไมต้องไปบอกเค้าด้วยล่ะ?
แล้วอิตานี่! ก็ดักทางเธอได้ง่ายดายจังแฮะ…
"งั้นก็ลงมาเถอะ .. จะช่วยอธิบายตรงที่ไม่เข้าใจให้"
เสียงอ่อนลงอีกที่ถ้าเธอไม่มัวเอาแต่โกรธเขามากขนาดนั้นก็คงได้ยินชัดแล้ว
"ใครขอ?.."
สวนกลับทันควัน ทันทีเหมือนกัน
"ตั้งหลายวิชานะ!...แล้วก็ใกล้สอบแล้วด้วย"
เขายังคงใจเย็นเตือนเบา ๆ แต่นั่นกลับดูยิ่งราวไปเติมเชื้อไฟให้หญิงสาวโดยไม่รู้ตัว
"มันเรื่องของฉันค่ะ คุณอยากจะไปไหนก็ไปเถอะ!!... เพราะตอนนี้คุณก็กำลังทำให้ฉัน 'เสียเวลา' อยู่เหมือนกัน"
เธอเน้นหนักไปที่คำว่า..เสียเวลา..เป็นการไล่เขาอย่างตรงไปตรงมา .. ซึ่ง ๆ หน้าที่สุดเลยเชียว
"ขนาดมีอาจารย์ยืนสอนอยู่หน้าห้องคุณยังไม่เข้าใจ..ยังตามเขาไม่ทัน แล้วเหลืออีกแค่สัปดาห์กว่าก็จะสอบแล้วนี่ มันมากพอที่คุณจะยอมเอา 'เวลาไปเสีย' เพื่อแอบไปนั่ง 'ส่องปก' อยู่คนเดียว...หรือ?" เขาลากเสียง..แล้วเติมคำในพยางค์ท้ายสุดเพื่อให้ฟังดูแล้วเป็นมันประโยคคำถามหรอ!!
หืออออ!! ... อิตาฤๅษีปีศาจน้ำแข็ง! ... ปากจัดนักนะ!!
ทำลงท้ายประโยคด้วยคำถามเพื่อให้มันฟังดูเป็นคำสุภาพหรือยะ!! ... ไม่ทันแล้ว .. เพราะเธอพาความโมโหวิ่งนำหน้าเข้าเส้นชัยไปก่อนแล้ว ... ปั๊ดโธ่!!
แล้วเขามารู้ได้ไงว่าเธอเอาแต่นั่งส่องปกตำราเรียนอยู่ในชั่วโมงเรียนน่ะ!!
'มโน' … ได้เป็นฉากๆ เลยมังนะอิตานี่!
ถึงแม้จริง ๆ แล้วเธอยังงงกับคำพูดของเขาอยู่เลย (แต่รู้แหละว่าถูกแอบเขาแขวะ) .. เหอะ!! อย่างเขานี่! จริง ๆ แล้วน่าจะไปเรียนเป็นทนายหรือไม่ก็นักวิทยากวนประสาทอะไรสักอย่างมากกว่าจะมาเรียนสถาปัตย์นะนี่...
ดูเถอะ!! .... พูดจาวก~วน..จนงงไปหมดล่ะ!!
ปากจัดเบอร์นี้...โตไปจะมีปัญหานะคุณนี่ (แอบบ่นในใจ)
"ลงมาได้แล้ว...!"
เขาสนที่ไหน มีแต่จะขู่กลับและน้ำเสียงก็ชักเริ่มขุ่นแล้วด้วยสิ แต่ร้อยตะวันก็โดนเขาดุจนชินแล้วล่ะ
นี่!! เขายังไม่เข้าใจอีกหรือว่าสถานการณ์ระหว่างเธอกับเขามันเปลี่ยนไปแล้วน่ะ
ก็ใช่สิ!!... เค้าเคยสนใจหรือใส่ใจกับความรู้สึกของเธอด้วยหรือ?
เขาบอกว่าจะติวให้ นี่เป็นสาเหตุที่เขามาโตร๋เตร๋แถวคณะเธอหรือ?
ก็แล้วใครไปขอให้มาล่ะ?... กวินหรือไง? … เดี๋ยวนายได้โดนดีแน่!!
คาดโทษเพื่อนรักเอาไว้ในใจ...
บัญชียาวซะด้วยสิ!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ