พิษรักรสจูบคุณแวมไพร์
-
เขียนโดย Sullitale
วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2563 เวลา 16.06 น.
35 ตอน
0 วิจารณ์
26.95K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2563 18.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
32) ตอนพิเศษ 5 (ถ้าเธอจะไป)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนพิเศษ 5 (ถ้าเธอจะไป)
ในระหว่างช่วงที่ซูยองขอกลับบ้านไปครั้งแรก
ควีคิดทบทวน ถ้าซูยองไม่กลับมา เขาก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ ถึงแม้ว่าเขาจะอยากให้เธอมาอยู่ด้วยแค่ไหน แต่การบังคับฝืนใจ ไม่ใช่นิสัยของควี
ตอนนี้เขาทำได้แต่รอ
ควีนึกย้อนกลับไป ว่าอะไรบ้างที่ทำให้เขาหลงรักผู้หญิงคนนี้ เขานั่งมองกระต่ายน้อย แล้วก็คิดไปถึงตอนที่ซูยองเอากระต่ายมาวางไว้ในมือเขาครั้งแรก
ณ ตอนนั้น
เขาไม่ได้สนใจกระต่ายเท่าไหร่นัก แต่ควีรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่ซูยองจับมือเขา อาจเป็นเพราะมือเล็กๆ ที่มาโดนเลยทำให้ใจไหวหวั่น หรือเป็นเพราะความอ่อนโยนในช่วงเวลาดีๆ ที่เธอมีให้ ทำให้เขาลืมเธอไม่ลง หรือเพราะมีเธอ เขาจึงอ่อนโยน ?
แค่ควีได้มองหน้าซูยองตอนหลับ เขาก็มีความสุขแล้ว ยิ่งวันนั้นเห็นกระต่ายนอนซุกที่อกซูยอง ก็ทำเอาเขาใจเต้น กระต่ายน้อยก็ช่างซุกซน ซุกไปที่ร่องเนินขาวๆ ของเธอพอดี เขาอยากมองแค่กระต่าย แต่ก็เผลอมองไปที่เนินหน้าอกของเธอด้วย
เขาพยายามหักห้ามใจแทบตาย เอาผ้ามาคลุมหน้าอกเธอไม่ให้โป๊ก็แล้ว แต่ก็อดใจไม่ลูบหัวเธอไม่ได้ ควีได้แต่คิดถึงวันนั้น คิดถึงซูยองในอ้อมกอด ตอนนี้เขาทำได้เพียงนอนกอดกระต่ายน้อยคลายความคิดถึงเธอไปก่อน
“เจ้าปุกปุย คิดถึงเจ้าของเจ้าบ้างไหม” ควีก้มมองกระต่ายที่ตอนนี้มานอนซุกอกเขาแทน
“คงเหงาหล่ะสิ ไม่ต่างกับข้าเลย” เขาลูบหัวกระต่ายน้อย จนขนปุยหลับสบาย
“ซูยอง เจ้าจะเป็นอะไรไปรึเปล่านะ”
โปรดติดตามตอนต่อไป …
ในระหว่างช่วงที่ซูยองขอกลับบ้านไปครั้งแรก
ควีคิดทบทวน ถ้าซูยองไม่กลับมา เขาก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ ถึงแม้ว่าเขาจะอยากให้เธอมาอยู่ด้วยแค่ไหน แต่การบังคับฝืนใจ ไม่ใช่นิสัยของควี
ตอนนี้เขาทำได้แต่รอ
ควีนึกย้อนกลับไป ว่าอะไรบ้างที่ทำให้เขาหลงรักผู้หญิงคนนี้ เขานั่งมองกระต่ายน้อย แล้วก็คิดไปถึงตอนที่ซูยองเอากระต่ายมาวางไว้ในมือเขาครั้งแรก
ณ ตอนนั้น
เขาไม่ได้สนใจกระต่ายเท่าไหร่นัก แต่ควีรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่ซูยองจับมือเขา อาจเป็นเพราะมือเล็กๆ ที่มาโดนเลยทำให้ใจไหวหวั่น หรือเป็นเพราะความอ่อนโยนในช่วงเวลาดีๆ ที่เธอมีให้ ทำให้เขาลืมเธอไม่ลง หรือเพราะมีเธอ เขาจึงอ่อนโยน ?
แค่ควีได้มองหน้าซูยองตอนหลับ เขาก็มีความสุขแล้ว ยิ่งวันนั้นเห็นกระต่ายนอนซุกที่อกซูยอง ก็ทำเอาเขาใจเต้น กระต่ายน้อยก็ช่างซุกซน ซุกไปที่ร่องเนินขาวๆ ของเธอพอดี เขาอยากมองแค่กระต่าย แต่ก็เผลอมองไปที่เนินหน้าอกของเธอด้วย
เขาพยายามหักห้ามใจแทบตาย เอาผ้ามาคลุมหน้าอกเธอไม่ให้โป๊ก็แล้ว แต่ก็อดใจไม่ลูบหัวเธอไม่ได้ ควีได้แต่คิดถึงวันนั้น คิดถึงซูยองในอ้อมกอด ตอนนี้เขาทำได้เพียงนอนกอดกระต่ายน้อยคลายความคิดถึงเธอไปก่อน
“เจ้าปุกปุย คิดถึงเจ้าของเจ้าบ้างไหม” ควีก้มมองกระต่ายที่ตอนนี้มานอนซุกอกเขาแทน
“คงเหงาหล่ะสิ ไม่ต่างกับข้าเลย” เขาลูบหัวกระต่ายน้อย จนขนปุยหลับสบาย
“ซูยอง เจ้าจะเป็นอะไรไปรึเปล่านะ”
โปรดติดตามตอนต่อไป …
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ