พิษรักรสจูบคุณแวมไพร์
-
เขียนโดย Sullitale
วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2563 เวลา 16.06 น.
35 ตอน
0 วิจารณ์
26.95K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2563 18.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) ตอนที่ 7 ลูบหัวจนได้เรื่อง!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 7 ลูบหัวจนได้เรื่อง!
ในตอนเช้า
คนที่ต้องนอนทุกวันคือซูยองเพราะเป็นมนุษย์ และแน่นอนซูยองนอนเหมือนได้นอนกอดตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ที่บ้านเต็มๆ ทิ้งไว้แค่เพียงควี ให้ใจเต้นตาค้างอดทนทั้งคืน ถึงเขาจะเป็นแวมไพร์ไม่นอนก็ไม่มีผลอะไร แต่เหมือนคืนนั้นจะโดนซูยองกอดดูดวิญญาญไปเสียแล้ว เพราะในตอนเช้าเขาดูอ่อนเปรี้ยเพลียแรงซะเหลือเกิน
“ฮ่าว…นอนอิ่มจังเลยแฮะ เอาหล่ะ ข้อเท้าก็ดูจะหายบวมแล้ว แค่ยังเจ็บอยู่นิดหน่อย สำรวจทางออกต่อดีกว่า”
คุณผมยาว วันนี้ตื่นสายกว่าเราแฮะ ปกติลืมตามาเค้าก็ไม่อยู่แล้ว แต่วันนี้กลับยังนอนอยู่ที่เตียง หรือว่าจะไม่สบาย?
เอาหน่า เดี๋ยวขากลับเราเก็บผลไม้มาฝากเค้าละกัน ลองเดินไปดูทางออกก่อน นี่ถ้ามีแผนที่หรือเข็มทิศซักหน่อยก็จะดีมาก
ซูยองเดินหาทางออกอีกครั้ง พร้อมทั้งพกผลไม้ที่เก็บไว้ตั้งแต่เมื่อวาน สำรองไว้กินกลางทางบางส่วนด้วย เธอเดินตรงไปเรื่อยๆ แต่คราวนี้ลองเอาหญ้ามาผูกไว้กับกิ่งไม้ เพื่อทำสัญลักษณ์กันเดินหลง แต่ไม่ว่าเดินเท่าไหร่ ก็ยังวนกลับมาที่ต้นไม้เก่าอยู่ดี
“แปลกจัง เราว่าเราเดินไม่ผิดทิศแน่ๆ แต่ทำไมยังกลับมาที่เก่าอยู่หละ” ซูยองได้แค่บ่นพึมพำและสงสัย
แล้วอยู่ๆ ก็มีลูกกระต่ายน้อยตัวหนึ่งวิ่งผ่านม่านลวงตาเข้ามา เธอเห็นกระต่าย จึงวิ่งไล่จับจนออกจากอนาเขตถ้ำไปได้แบบงงๆ แต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าได้ออกจากเขตนั้นมาแล้ว เธอมัวแต่อุ้มกระต่ายน้อย เดินวนจนเข้ามาเขตถ้ำใหม่แบบไม่รู้ตัว
“วันนี้มีอะไรมาฝากใหม่ด้วยน้า แต่ไม่ได้เอาไว้กินหละ”
ซูยองเดินมาพร้อมกับซ่อนอะไรบางอย่างไว้ข้างหลังไม่ให้ควีเห็น พอเดินมาใกล้ๆ ตรงหน้าควี ซูยองก็เอามือซ้ายจับมือควีหงายขึ้น และพยายามกางนิ้วควีเบาๆ ให้แบออก แล้วก็เอามือขวาที่มีกระต่ายน้อย มาวางไว้ที่มือของควีทันที
“น่ารักใช่ม้า” ซูยองจับมือควีอีกข้างขึ้นมา เพื่อให้มาลูบหัวกระต่ายน้อย
“ดูมันสิตัวเล็กนิดเดียวสามารถอุ้มได้ด้วยมือข้างเดียวเลยนะ ไม่รู้หลงมาจากไหน” ซูยองยิ้มแย้มเล่นกับกระต่ายน้อยบนมือควี
ควีลูบหัวกระต่ายเบาๆ เหมือนพบความสุขที่หลงลืมไปนาน
"^^"
ณ กลางดึก
ซูยองนอนใกล้กับควี เธอรู้สึกไว้ใจควีมากขึ้น วันนี้จึงนอนห่างไม่ไกลนัก เธอขึ้นไปที่เตียงนอน จัดแจงปัดผ้าปูเล็กน้อย แล้วกอดกระต่ายจนหลับไป
พอควีเห็นว่าซูยองหลับไปแล้ว ก็เอื้อมตัวเอาเสื้อคลุมไปคลุมให้ เห็นกระต่ายนอนซุกที่อกซูยอง ก็เอื้อมมือไปลูบหัวกระต่ายเล่นเบาๆ อย่างเอ็นดู จนเผลอเอื้อมมือไปลูบหัวซูยองด้วย
แล้วอยู่ๆ
ซูยองก็ลืมตาตื่นขึ้นมา!!!
โปรดติดตามตอนต่อไป…
ในตอนเช้า
คนที่ต้องนอนทุกวันคือซูยองเพราะเป็นมนุษย์ และแน่นอนซูยองนอนเหมือนได้นอนกอดตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ที่บ้านเต็มๆ ทิ้งไว้แค่เพียงควี ให้ใจเต้นตาค้างอดทนทั้งคืน ถึงเขาจะเป็นแวมไพร์ไม่นอนก็ไม่มีผลอะไร แต่เหมือนคืนนั้นจะโดนซูยองกอดดูดวิญญาญไปเสียแล้ว เพราะในตอนเช้าเขาดูอ่อนเปรี้ยเพลียแรงซะเหลือเกิน
“ฮ่าว…นอนอิ่มจังเลยแฮะ เอาหล่ะ ข้อเท้าก็ดูจะหายบวมแล้ว แค่ยังเจ็บอยู่นิดหน่อย สำรวจทางออกต่อดีกว่า”
คุณผมยาว วันนี้ตื่นสายกว่าเราแฮะ ปกติลืมตามาเค้าก็ไม่อยู่แล้ว แต่วันนี้กลับยังนอนอยู่ที่เตียง หรือว่าจะไม่สบาย?
เอาหน่า เดี๋ยวขากลับเราเก็บผลไม้มาฝากเค้าละกัน ลองเดินไปดูทางออกก่อน นี่ถ้ามีแผนที่หรือเข็มทิศซักหน่อยก็จะดีมาก
ซูยองเดินหาทางออกอีกครั้ง พร้อมทั้งพกผลไม้ที่เก็บไว้ตั้งแต่เมื่อวาน สำรองไว้กินกลางทางบางส่วนด้วย เธอเดินตรงไปเรื่อยๆ แต่คราวนี้ลองเอาหญ้ามาผูกไว้กับกิ่งไม้ เพื่อทำสัญลักษณ์กันเดินหลง แต่ไม่ว่าเดินเท่าไหร่ ก็ยังวนกลับมาที่ต้นไม้เก่าอยู่ดี
“แปลกจัง เราว่าเราเดินไม่ผิดทิศแน่ๆ แต่ทำไมยังกลับมาที่เก่าอยู่หละ” ซูยองได้แค่บ่นพึมพำและสงสัย
แล้วอยู่ๆ ก็มีลูกกระต่ายน้อยตัวหนึ่งวิ่งผ่านม่านลวงตาเข้ามา เธอเห็นกระต่าย จึงวิ่งไล่จับจนออกจากอนาเขตถ้ำไปได้แบบงงๆ แต่เธอก็ยังไม่รู้ว่าได้ออกจากเขตนั้นมาแล้ว เธอมัวแต่อุ้มกระต่ายน้อย เดินวนจนเข้ามาเขตถ้ำใหม่แบบไม่รู้ตัว
“วันนี้มีอะไรมาฝากใหม่ด้วยน้า แต่ไม่ได้เอาไว้กินหละ”
ซูยองเดินมาพร้อมกับซ่อนอะไรบางอย่างไว้ข้างหลังไม่ให้ควีเห็น พอเดินมาใกล้ๆ ตรงหน้าควี ซูยองก็เอามือซ้ายจับมือควีหงายขึ้น และพยายามกางนิ้วควีเบาๆ ให้แบออก แล้วก็เอามือขวาที่มีกระต่ายน้อย มาวางไว้ที่มือของควีทันที
“น่ารักใช่ม้า” ซูยองจับมือควีอีกข้างขึ้นมา เพื่อให้มาลูบหัวกระต่ายน้อย
“ดูมันสิตัวเล็กนิดเดียวสามารถอุ้มได้ด้วยมือข้างเดียวเลยนะ ไม่รู้หลงมาจากไหน” ซูยองยิ้มแย้มเล่นกับกระต่ายน้อยบนมือควี
ควีลูบหัวกระต่ายเบาๆ เหมือนพบความสุขที่หลงลืมไปนาน
"^^"
ณ กลางดึก
ซูยองนอนใกล้กับควี เธอรู้สึกไว้ใจควีมากขึ้น วันนี้จึงนอนห่างไม่ไกลนัก เธอขึ้นไปที่เตียงนอน จัดแจงปัดผ้าปูเล็กน้อย แล้วกอดกระต่ายจนหลับไป
พอควีเห็นว่าซูยองหลับไปแล้ว ก็เอื้อมตัวเอาเสื้อคลุมไปคลุมให้ เห็นกระต่ายนอนซุกที่อกซูยอง ก็เอื้อมมือไปลูบหัวกระต่ายเล่นเบาๆ อย่างเอ็นดู จนเผลอเอื้อมมือไปลูบหัวซูยองด้วย
แล้วอยู่ๆ
ซูยองก็ลืมตาตื่นขึ้นมา!!!
โปรดติดตามตอนต่อไป…
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ