Loveless Dark ตกหลุมรักรุ่นพี่วิศวะครับ

-

เขียนโดย Nussareen

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 เวลา 19.36 น.

  3 chapter
  2 วิจารณ์
  4,033 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 19.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) การพบกันอีกครั้ง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ผมเดินเข้ามาในห้องเรียน หลังจากที่ไอคอนพูดประโยคแปลกๆกับผม แล้วก็ทิ้งผมไว้หน้าห้องคนเดียว เหอะ....เพื่อนเลว

“นั่นเด็กพี่ดาร์กเหรอแก”

“ตกลงพี่ดาร์กเทพบุตรของฉันชอบผู้ชายเหรอเนี่ย”

“ฉันอยากอยู่ในอ้อมกอดพี่เค้าบ้างจัง”

ทำไม...วันนี้ทุกคนในห้องมองผมแปลกๆอ่ะ แล้วก็มีเสียงซุบซิบแล้วชี้มาที่ผมด้วย เกิดอะไรขึ้นอีกวะเนี่ย

“ทุกคนเค้าเป็นอะไรกันหมดวะพวกมึง” ผมถาม เพื่อน 2 คนที่น่าจะเป็นที่พึ่งให้ผมมากที่สุดในตอนนี้ แต่มัน2 คน คนนึงเล่นโทรศัพท์ อีกคนไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก -__-

“ไอเจจจจจจจจจ “ พวกเรียกพร้อมกับเขย่าแขนเป้าหมายที่ใกล้ที่สุดก่อน เพราะผมนึกออกว่าถ้าไปอ้อนไอคอนมันจะทำหน้าเบื่อโลก -__________- .ใส่ผมกลับมาแน่นอน

“อะเอาไปดู มึงทำตัวเองแล้วหละ “ เจไดยื่นโทรศัพท์ของมันมาให้ผม แล้วภาพในหน้าจอก็ทำให้ผมต้องอ้าปากค้าง

“เชี่ยยยยย....” นั่นมัน รูปที่พี่วิศวะคนนั้นช่วยผมตอนเช้านี่

แต่ในรูปทำไมถ่ายมาซะเหมือนผมกำลังจะไปยืนจูบกับพี่เค้าข้างถนนแบบนั้นวะ กอดกันซะกลมเชียว

และยังแคปชั่น #ดาร์กสละโสดแล้วจ้า ไม่ต้องเดาผมไม่ได้ชื่อดาร์กชัวร์ เพราะฉะนั้นไอพี่หล่อคนนั้นคงชื่อดาร์ก

แต่คอมเม้นท์เป็นพันภายใน 20 นาทีทำให้ผมตะลึงยิ่งกว่า พี่หล่อนั่นมันดังมากขนาดนี้เลยเหรอวะ ก็น่าอยู่หรอก หล่อซะขนาดนั้น

แล้วพอไล่สายตาลงมาที่คอมเม้นท์เรื่อยๆ .....เอ่อ -_-

‘มันเป็นใคร !!! กล้าดียังไงมาแตะต้องพี่ดาร์กของเรา’

‘เราไม่ยอมให้พี่ดาร์กมีแฟน ไม่เอา ไม่อาววววว’

‘มันต้องมาอ่อยพี่ดาร์กแน่ ไม่มีทางที่พี่ดาร์กจะเอาคนแบบนี้มาทำแฟนหรอก’

‘นี่เซตฉากเพราะอยากจะดังสินะ ดูหน้าพี่ดาร์กก็รู้เค้าไม่เต็มใจสักนิด’

‘พี่ดาร์กทำกับพวกเราแบบนี้ไม่ได้นะคะ’

อะไรกันวะเนี่ย พวกนี้เป็นบ้าอะไรกัน ใรเป็นแฟนไอพี่ดาร์ก แล้วหน้าตาแบบผมมันทำไมห๊ะ

อ่านแล้วของขึ้น เซตฉาก ผมจะเซตมันขึ้นมาเพื่ออะไร

แล้วยิ่งเม้นท์ที่บอกว่าหน้าไอพี่ดาร์กนั่นไม่เต็มใจ ในรูปมันหันหลังโว๊ยยยย จินตนาการล้ำกันจริงๆ

“นักเรียนอย่างลืมทำแบบฝึกหัดท้ายบทมาส่งอาจารย์ครั้งหน้าด้วยนะคะ วันนี้พอเท่านี้ แยกย้ายได้”

“ขอบคุณค่า”

หมดคาบ เหลือเชื่อว่าผมนั่งอ่านคอมเม้นท์พวกนั้นจนหมดคาบ

ก็แต่ละเม้นท์อ่านแล้วใครจะไม่ขึ้น หาว่าผมอ่อยบ้างหละ อยากดังบ้างหละ เอาตรงไหนมาตัดสินกันวะ น่าโมโหจริงๆ

“มึงจะอ่านจนพรุ่งนี้เช้าเลยไหมไอกราฟ กลับบ้านได้แล้ว เร็ว “

“เออ ๆ “ ไอเจเรียกผมทำให้ผมคืนโทรศัพท์ให้มันแล้วรีบเก็บของกลับหอ วันนี้มีรายงานแล้วแบบฝึกหัดเยอะเลย ไหนจะต้องอ่านทบทวนวิชาที่ผมเหม่อในห้องอีก นี่ก็ไม่ได้เรียนอีก มาเสียเวลาอ่านคอมเม้นท์ไร้สาระทั้งคาบ เฮ้อออออ

‘กรี๊ดดดดดดดดดดดด หล่อมาก หล่อมากกกกกก’

เสียงสาวๆดังขึ้นจากชั้นล่างของตัวอาคาร พอพวกผมเดินมาถึงข้างล่างก็เจอกลับกลุ่มสาวสวยยืนกรี๊ดใครซักคนที่ยืนอยู่กลางวงนั้น

พอมองดูใกล้ๆ ตาผมก็โตขึ้นอัตโนมัติ ก็นั่นมัน ไอพี่ดาร์ก!!!

มายืนทำบ้าอะไรในตึกคณะของผมวะเนี่ย ผมหยุดยนมองสักพัก ก่อนจะเดินอ้อมไปกับเพื่อนๆเพื่อกลับหอ

“เดี๋ยว “ เสียงเย็นๆของพี่มันดังขึ้น ถึงจะไมได้ดังมาก แต่ก็ทำเอาสาวๆเงียบกริบและตั้งใจฟังมันขึ้นมาทีเดียว รวมถึงผมที่หันไปมองตาเสียงนั้นด้วย

“มารับ “ ฮ๊ะ พี่มันคุยกับใคร ยืนอยู่หน้าคนเป็นสิบแล้วบอกมารับ มารับใครหละคร้าบบบบบ พ่อคุณ ผมถอนหายใจก่อนจะหันหลังเพื่อเดินกลับไปพร้อมเพื่อนๆ

“หยุด !! ก็บอกว่ามารับไงกราฟฟิค “ ผมสะดุ้งที่พี่มันตโกนชื่อผมออกมาดังมาก

เรียกความสนใจของทุกคนให้จับจ้องมาที่ผมคนเดียวตอนนี้ อะไรวะเนี่ย

ผมค่อยๆหันหลังกลับไปมอง คนที่ตะโกนเรียกผมที่ตอนนี้ทำหน้าเหมือนหมาตายอยู่

“พี่เรียกผมเหรอครับ”

“เออ กูเรียกมึง หรือมีใครในตอนนี้ชื่อกราฟฟิคอีก “ คำตอบของพี่ดาร์กเรียกเสียงฮือฮาของสาวๆรวบตัวพี่เค้าได้เป็นอย่างดี

“พี่เรียกผมมีธุระอะไรรึเปล่าครับ ถ้าเรื่องเมื่อเช้า ผมจำได้ว่าขอบคุณพี่ไปแล้ว “

“ทำไม กูจะมาหาแฟนต้องมีธุระอะไรหรืองัย “ ห๊า แฟนบ้านพี่สิ พี่มันทำบ้าอะไรวะเนี่ย แค่นี้ผมก็โดนเข้าใจผิดจะแย่แล้ว

ตอบสิ ตอบเค้าไป ตอกให้หน้าหงายไปเลย คิดสิ คิดๆๆๆ โอ๊ยยยยยยยย

“อย่ายุ่งกับมัน “ เสียงของคอนเน็ค ที่ตอนนี้เดินมายืนหน้าผมเรียบร้อย มันพูดแล้วจ้องตาพี่เค้าเหมือนไม่เกรงกลัวอะไร

“ไม่น่าเชื่อว่าแฟนกูจะมีเพื่อนแบบมึงนะ ไอคอน “ พี่ดาร์กยกยิ้มขึ้นมุมปาก ก่อนจะมองกลับมาด้วยสายตาหน้ากลัว

สองคนนี้จะแผ่รังสีอำมหิตใส่กันอีกนานไหมวะ ผมอยากออกไปจากสายตาอยากรู้อยากเห็นแล้วเนี่ยยยย

“อย่ายุ่งกับมัน “ ไอคอนยืนยันคำเดิมอีกครั้ง แต่เหมือนจะไม่ได้เข้าหูพี่ดาร์ก เพราะพี่เค้าเดินเลยมันแล้วมาลากแขนผมไปด้านหลังคณะทันที

“พี่ทำบ้าอะไรเนี่ย ปล่อยผม “ ผมพยายามสะบัดข้อมือออกจากมือพี่เค้า แต่มันไม่ขยับเลยซักนิด เจ็บชะมัด นี่มือคนหรือคีมวะเนี่ย โว๊ยยยยย แล้วะลากผมไปถึงไหนกันวะ

“กรี๊ดดดดดด เค้าจับมือกันแก เค้าหวานกันอะแกรรรรร “

 -___- เฮ้อออออออ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา