เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก
-
เขียนโดย Xiaobei
วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 เวลา 16.58 น.
64 ตอน
0 วิจารณ์
48.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 17.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
63) ตอนที่ 63 : ชอบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่ 63 : ชอบ
เฉินเยี่ยนไม่รู้ว่าหลิวอี้คิดอะไรในใจ ถ้ารู้เธอจะต้องขี้เกียจแม้แต่จะพูดกับเขาแน่นอน อีกฝ่ายเป็นอะไรกับเธอเหรอ เพิ่งเจอหน้ากันครั้งที่สองเองก็มาบงการตัวเธอแล้ว ความคิดคนนี้ดูมีปัญหา
“ไปเถอะ เธอถึงบ้านแล้ว คนที่บ้านน่าจะสบายใจแล้ว”
หลิวอี้เห็นเฉินเยี่ยนยังมองเบื้องหลังซินห้าวอยู่ รู้สึกไม่พอใจ ผู้ชายคนนี้นอกจากหน้าตาดีแล้ว ยังมีอะไรสู้เขาได้ แต่ในใจเขารู้สึกถึงวิกฤต เขาคิดว่าด้วยเงื่อนไขแบบเขาแล้วมาหาเฉินเยี่ยนเขามั่นใจว่าไม่ยาก ขอแค่เขาเผยจุดประสงค์ ไม่ว่าจะเฉินเยี่ยนก็ดี คนครอบครัวเฉินก็ดี ต่างจะต้องร้องเรียกกระโจนเข้าหาเขาทั้งนั้น ส่วนเขาจำเป็นต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ ดูว่าเฉินเยี่ยนคนนี้ควรค่าแต่งงานกับเขาหรือไม่ เขายังต้องคำนึงถึงหลายๆ ด้านกว่าจะตัดสินใจเรื่องนี้ได้ การตัดสินใจนี้ เฉินเยี่ยนจำเป็นต้องทำให้เขาพึงพอใจในทุกๆ ด้าน ถึงชดเชยกับฐานะของเฉินเยี่ยนได้
แต่ตอนนี้เขาเห็นซินห้าว ผู้ชายหน้าตาหล่อขนาดนี้มาปรากฏตัว ทำให้เขาทั้งหึงและรู้สึกถึงการคุกคาม แสดงให้เห็นว่าไม่ใช่เฉินเยี่ยนจะหาผู้ชายไม่ได้ ดังนั้นเขาต้องเร่งมือแล้ว ไม่รอให้เฉินเยี่ยนไปมีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับผู้ชายคนอื่น เขาถึงค่อยปรากฏตัว ตอนนั้นก็ไม่ทันการณ์แล้ว เขาไม่อยากไปเป็นชู้ แล้วเขาก็ไม่อยากได้ผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์
“อ้อ สหายหลิว คุณจะกลับเข้าเมืองเลยไหมคะ?”
เฉินเยี่ยนถามอีกฝ่าย
สีหน้าหลิวอี้ดูไม่ดี หมายความว่ายังไง? ไล่ตัวเองกลับเข้าเมือง กลัวว่าตัวเองจะไปบอกครอบครัวเธอเรื่องที่เธอแอบไปเจอกับพ่อหนุ่มนั่นใช่ไหม?
“วางใจได้ ถ้าเธอเปลี่ยนใจ ต่อไปไม่เจอเขาแล้ว ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้ให้บ้านเธอรู้”
พูดมาถึงตรงนี้ หลิวอี้รู้สึกอยากจะพูดแต่ก็หยุด เห็นเฉินเยี่ยนมองเขาด้วยความอึ้ง เขาถึงค่อยพูด “คนนั้นดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีอะไร อยากจะมาทำมิดีมิร้ายพวกสาวๆ อย่างเธอ ดูถูกเธอ เสร็จแล้วก็สะบัดก้นไป คนแบบนี้อีกหน่อยเธอเจอให้น้อยลงหน่อยดีกว่า ไม่อย่างนั้นลำบากไปจะไม่ดี อีกอย่างผู้หญิงดีๆ ที่ไหนมาเจอผู้ชายสองต่อสอง พ่อแม่ก็ไม่ว่าเธอเหรอ?”
เฉินเยี่ยนไม่ได้พูดอะไร ในใจมีตัว*** เป็นหมื่นตัวผุดขึ้นมา นี่เรื่องอะไรกัน นี่คนแบบไหนกันเนี่ย เรื่องแบบนี้จำเป็นต้องบอกเหรอ? ถ้าจะสนใจก็คือคนที่บ้านมาสนใจ หลิวอี้คนนี้มีสิทธิ์อะไรมาพูดเรื่องพวกนี้กับตัวเอง? ใช่ ยุคนี้ไม่เหมือนยุคหลังที่อิสระมากขึ้น แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่ผู้หญิงกับผู้ชายคุยกันเพียงลำพังจะเป็นการดูถูกสักหน่อย อีกอย่างหลิวอี้เป็นคนนอก ถึงแม้เขาจะเป็นสามีตัวเอง หรือแฟน ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่มย่ามเรื่องตัวเองคบเพื่อนหรือเปล่า?
แล้วยังบอกว่าซินห้าวไม่ใช่คนดี ซินห้าวเป็นคนยังไงคุณสามารถมาตัดสินเขาได้เหรอ! เขารู้ได้ยังไงว่าซินห้าวเป็นคนไม่ดี? ถ้าไม่ได้ซินห้าว เจ้าของร่างเดิมคงถูกย่ำยีไปแล้ว ผลที่ตามมาไม่อยากจะคิดเลย วันนี้ถ้าไม่ได้ซินห้าว คุณยายคนนั้นก็คงไม่ได้เงินคืนแล้ว ในสายตาเธอคนแบบซินห้าวหายาก หลิวอี้ไม่รู้จักซินห้าวเลยสักนิด แต่อาศัยเจอหน้าแค่ครั้งเดียวก็มาบอกว่าเขาไม่ใช่คนดี ดูถูกคนอื่น นี่มันมากเกินไปแล้ว
ในพริบตา เฉินเยี่ยนรู้สึกไม่ดีกับหลิวอี้ขึ้นมาทันที
“หึหึ ฉันรู้สึกว่าซินห้าวนิสัยดีมาก แม้แต่พ่อแม่ฉัน พวกเขาก็ไม่สนที่ฉันจะคบเขาเป็นเพื่อน ช่างเถอะ พวกเราอย่าพูดเรื่องนี้เลย คุณไม่ได้จะกลับเข้าเมืองหรือ? งั้นฉันไม่ส่งคุณนะคะ”
เฉินเยี่ยนขี้เกียจพูดมาก คิดจะให้คนนี้กลับไปเร็วๆ
“เธอกลับมาแล้ว ยังไงฉันก็ต้องไปบอกคนที่บ้านเธอหน่อย ไม่อย่างนั้นจะหาว่าไม่มีมารยาท ไปเถอะ ฉันส่งเธอกลับ”
หลิวอี้ก็ฟังออก เฉินเยี่ยนต้องคิดว่าเขาพูดไม่ดีลับหลังซินห้าว เธอถึงหน้างอใส่เขา หลิวอี้ก็อารมณ์ไม่ดี ดูเหมือนเฉินเยี่ยนจะโดนพิษของเจ้าหนุ่มนั่นอย่างแรง เจาจะต้องคิดหาวิธี ถ้าเฉินเยี่ยนอยากจะอยู่กับเขา เธอต้องฟังเขา อีกหน่อยจะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีก ไม่อย่างนั้นเขาจะขายหน้าคนอื่น
เฉินเยี่ยนและหลิวอี้กลับมาบ้านเฉินพร้อมกัน อันที่จริงเฉินเยี่ยนไม่อยากจะให้หลิวอี้กลับมากับเธอ แต่เธอพูดสองรอบแล้ว อีกฝ่ายก็ยังยืนยัน เธอเลยไม่อยากจะพูดออกไปตรงๆ
มีคนในหมู่บ้านไม่น้อยทักทายเฉินเยี่ยน มีคนจำหลิวอี้ได้ ทักทายหลิวอี้ ยิ้มให้กันอย่างอบอุ่น ทันใดนั้นหลิวอี้ได้สติกลับมา ต้องแบบนี้สิ เขาไปหมู่บ้านเกษตร สมควรได้รับการปรนนิบัติแบบนี้ ไม่ได้เหมือนที่ซินห้าวและเฉินเยี่ยนทำกับเขา เขาเป็นคนในเมือง คนในหมู่บ้านเกษตรจะมาสู่เขาได้ที่ไหน
เฉินเยี่ยนมองหลิวอี้ ครั้งที่แล้วเธอดูไม่ออกจริงๆ ว่าเขาเป็นคนรักหน้าตาตัวเอง อีกหน่อยติดต่อกับเขาน้อยลงดีกว่า เผื่อมีเรื่องผิดๆ ถูกๆ
มาถึงบ้านเฉิน หวางนิวและหวางจวนอยู่บ้าน เฉินจงถูกเรียกไปช่วยอีกแล้ว
“กลับมาแล้วหรือ? ระหว่างทางไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม? มิน่าถึงเร็ว แม่นึกว่ารออีกสักพักลูกถึงจะกลับมา หลิวอี้ไปรับลูกมาหรือ?”
หวางนิวทักหลิวอี้พลางนั่งลงข้างๆ ถามเฉินเยี่ยน
“ไม่มีอะไรค่ะ หนูซื้อพวกเครื่องปรุงยิดหน่อยแล้วกลับมา”
เฉินเยี่ยนยิ้มให้หวางนิว เรื่องอื่นเธอไม่ได้พูด
“นี่ลูกเป็นผู้หญิง ยังไม่ขอบคุณเขาอีก”
หวางนิวตีเฉินเยี่ยนเบาๆ แล้วส่งสายตาให้เฉินเยี่ยน เพราะเธอรู้สึกว่าเฉินเยี่ยนไม่ใยดีต่อหลิวอี้ ก่อนหน้านี้หลิวอี้มาที่บ้าน เธอก็นึกไม่ถึง จนหลิวอี้ถามวนไปวนมาถึงเฉินเยี่ยน เธอก็เข้าใจแล้ว คิดว่าหลิวอี้คนนี้น่าจะชอบพอลูกสาวตัวเองแล้ว
หวางนิวทั้งตกใจและดีใจ ที่ตกใจคือชื่อเสียงลูกสาว ถ้าหลิวอี้รู้ เขาจะยังยินดีไหม?
ที่ดีใจเพราะว่ามีคนมาชอบพอลูกสาว แล้วยังเป็นคนในเมือง ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป ดูสิว่าใครยังจะกล้าบอกว่าลูกสาวเธอแต่งไม่ออก ลูกสาวเธอหน้าตาดี แล้วยังเก่งด้วย คนในเมืองถูกใจ โกรธคนพวกนั้นที่ปากเปราะ ตาไม่ถึง
ในใจนั้น หวางนิวพอใจหลิวอี้มาก พอเห็นลูกสาวกลับมากับหลิวอี้ก็ดีใจมาก เธอให้ลูกบอกเป็นนัย ให้ไปเทน้ำให้หลิวอี้ ให้พูดคุยกับหลิวอี้ ให้หลิวอี้รู้สึกดีกับลูกสาว ไม่แน่เรื่องนี้อาจจะสำเร็จ ลูกสาวแต่งงานไปในเมือง อีกหน่อยคนในบ้านก็ไม่มีใครดูถูกลูกสาวได้แล้ว
หวางนิวนั้นหวังดี มีเจตนาเหมือนแม่ส่วนใหญ่ แต่เฉินเยี่ยนกลับไม่คิดอย่างนั้น เธอยังมีปมเรื่องการแต่งงานอีกครั้งอยู่ เธอไม่อยากได้สามีแบบอวี๋เหวยหมินอีกคน ถ้าจะแต่งงาน นอกจากคนนั้นจะให้ความรู้สึกปลอดภัยมั่นคงกับเธอแล้ว ต้องให้เธอมีความกล้าเพียงพอที่จะเผชิญหน้าด้วย ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่แต่งงาน ไม่สนว่าจะพูดหว่านล้อมยังไง เธอก็จะไม่เอาตัวเองไปแต่งงาน ส่วนหลิวอี้ชัดเจนมากกว่าไม่ใช่คนที่เธอจะแต่งงานด้วย ดังนั้นเรื่องที่หวางนิวหวังไว้เธอไม่สามารถทำได้
“แม่ หนูรู้สึกเหนื่อย ไปพักผ่อนก่อนนะคะ อีกเดี๋ยวยังต้องทำผักอีก”
เฉินเยี่ยนพูดจบ ก็พูดกับหลิวอี้ “สหายหลิว คุณนั่งอยู่เถอะ ฉันอยู่รับรองคุณไม่ได้แล้วนะ”
พูดจบเฉินเยี่ยนก็พยักหน้าให้หลิวอี้ ไม่รอให้หลิวอี้ตอบกลับ เธอเดินเข้าห้องตัวเองไปเลย
สีหน้าหลิวอี้เคร่งขรึมขึ้นมา เฉินเยี่ยนจะมาไม้ไหน ก่อนหน้านี้ยังยิ้มให้ซินห้าวอย่างเบิกบานอยู่เลย ตอนนี้กลับทำแบบนี้กับตัวเอง ตัวเขามีอะไรเทียบซินห้าวไม่ได้ ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ เฉินเยี่ยนคนนี้ก็แค่หน้าตาดีหน่อยเดียวเอง ไม่ใช่เทพเซียน ถ้าตัวเขาอยากจะแต่งงานมีภรรยา เขามีตัวเลือกมากมาย ไม่ใช่ว่ามีเฉินเยี่ยนคนเดียว ส่วนเฉินเยี่ยนไม่มีเขาแล้ว ดูสิว่าเธอจะแต่งกับใครได้
หึ! ถ้าเฉินเยี่ยนยังไม่พูดจาดีกับเขา ก็อย่าหวังว่าเขาจะให้อภัยเธอ อย่าหวังว่าเขาจะมาสู่ขอเธอ เป็นผู้หญิงก็ควรมีท่าทีแบบผู้หญิง ตอนนี้ดูแลไม่ไหวแล้ว ในอนาคตมาเป็นภรรยาตัวเองก็ทำให้ตัวเองขายหน้า
เฉินเยี่ยนไม่รู้ว่าหลิวอี้คิดอะไรในใจ ถ้ารู้เธอจะต้องขี้เกียจแม้แต่จะพูดกับเขาแน่นอน อีกฝ่ายเป็นอะไรกับเธอเหรอ เพิ่งเจอหน้ากันครั้งที่สองเองก็มาบงการตัวเธอแล้ว ความคิดคนนี้ดูมีปัญหา
“ไปเถอะ เธอถึงบ้านแล้ว คนที่บ้านน่าจะสบายใจแล้ว”
หลิวอี้เห็นเฉินเยี่ยนยังมองเบื้องหลังซินห้าวอยู่ รู้สึกไม่พอใจ ผู้ชายคนนี้นอกจากหน้าตาดีแล้ว ยังมีอะไรสู้เขาได้ แต่ในใจเขารู้สึกถึงวิกฤต เขาคิดว่าด้วยเงื่อนไขแบบเขาแล้วมาหาเฉินเยี่ยนเขามั่นใจว่าไม่ยาก ขอแค่เขาเผยจุดประสงค์ ไม่ว่าจะเฉินเยี่ยนก็ดี คนครอบครัวเฉินก็ดี ต่างจะต้องร้องเรียกกระโจนเข้าหาเขาทั้งนั้น ส่วนเขาจำเป็นต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ ดูว่าเฉินเยี่ยนคนนี้ควรค่าแต่งงานกับเขาหรือไม่ เขายังต้องคำนึงถึงหลายๆ ด้านกว่าจะตัดสินใจเรื่องนี้ได้ การตัดสินใจนี้ เฉินเยี่ยนจำเป็นต้องทำให้เขาพึงพอใจในทุกๆ ด้าน ถึงชดเชยกับฐานะของเฉินเยี่ยนได้
แต่ตอนนี้เขาเห็นซินห้าว ผู้ชายหน้าตาหล่อขนาดนี้มาปรากฏตัว ทำให้เขาทั้งหึงและรู้สึกถึงการคุกคาม แสดงให้เห็นว่าไม่ใช่เฉินเยี่ยนจะหาผู้ชายไม่ได้ ดังนั้นเขาต้องเร่งมือแล้ว ไม่รอให้เฉินเยี่ยนไปมีความสัมพันธ์ไม่ชัดเจนกับผู้ชายคนอื่น เขาถึงค่อยปรากฏตัว ตอนนั้นก็ไม่ทันการณ์แล้ว เขาไม่อยากไปเป็นชู้ แล้วเขาก็ไม่อยากได้ผู้หญิงที่ไม่บริสุทธิ์
“อ้อ สหายหลิว คุณจะกลับเข้าเมืองเลยไหมคะ?”
เฉินเยี่ยนถามอีกฝ่าย
สีหน้าหลิวอี้ดูไม่ดี หมายความว่ายังไง? ไล่ตัวเองกลับเข้าเมือง กลัวว่าตัวเองจะไปบอกครอบครัวเธอเรื่องที่เธอแอบไปเจอกับพ่อหนุ่มนั่นใช่ไหม?
“วางใจได้ ถ้าเธอเปลี่ยนใจ ต่อไปไม่เจอเขาแล้ว ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้ให้บ้านเธอรู้”
พูดมาถึงตรงนี้ หลิวอี้รู้สึกอยากจะพูดแต่ก็หยุด เห็นเฉินเยี่ยนมองเขาด้วยความอึ้ง เขาถึงค่อยพูด “คนนั้นดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีอะไร อยากจะมาทำมิดีมิร้ายพวกสาวๆ อย่างเธอ ดูถูกเธอ เสร็จแล้วก็สะบัดก้นไป คนแบบนี้อีกหน่อยเธอเจอให้น้อยลงหน่อยดีกว่า ไม่อย่างนั้นลำบากไปจะไม่ดี อีกอย่างผู้หญิงดีๆ ที่ไหนมาเจอผู้ชายสองต่อสอง พ่อแม่ก็ไม่ว่าเธอเหรอ?”
เฉินเยี่ยนไม่ได้พูดอะไร ในใจมีตัว*** เป็นหมื่นตัวผุดขึ้นมา นี่เรื่องอะไรกัน นี่คนแบบไหนกันเนี่ย เรื่องแบบนี้จำเป็นต้องบอกเหรอ? ถ้าจะสนใจก็คือคนที่บ้านมาสนใจ หลิวอี้คนนี้มีสิทธิ์อะไรมาพูดเรื่องพวกนี้กับตัวเอง? ใช่ ยุคนี้ไม่เหมือนยุคหลังที่อิสระมากขึ้น แต่ก็ไม่ถึงขั้นที่ผู้หญิงกับผู้ชายคุยกันเพียงลำพังจะเป็นการดูถูกสักหน่อย อีกอย่างหลิวอี้เป็นคนนอก ถึงแม้เขาจะเป็นสามีตัวเอง หรือแฟน ก็ไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่มย่ามเรื่องตัวเองคบเพื่อนหรือเปล่า?
แล้วยังบอกว่าซินห้าวไม่ใช่คนดี ซินห้าวเป็นคนยังไงคุณสามารถมาตัดสินเขาได้เหรอ! เขารู้ได้ยังไงว่าซินห้าวเป็นคนไม่ดี? ถ้าไม่ได้ซินห้าว เจ้าของร่างเดิมคงถูกย่ำยีไปแล้ว ผลที่ตามมาไม่อยากจะคิดเลย วันนี้ถ้าไม่ได้ซินห้าว คุณยายคนนั้นก็คงไม่ได้เงินคืนแล้ว ในสายตาเธอคนแบบซินห้าวหายาก หลิวอี้ไม่รู้จักซินห้าวเลยสักนิด แต่อาศัยเจอหน้าแค่ครั้งเดียวก็มาบอกว่าเขาไม่ใช่คนดี ดูถูกคนอื่น นี่มันมากเกินไปแล้ว
ในพริบตา เฉินเยี่ยนรู้สึกไม่ดีกับหลิวอี้ขึ้นมาทันที
“หึหึ ฉันรู้สึกว่าซินห้าวนิสัยดีมาก แม้แต่พ่อแม่ฉัน พวกเขาก็ไม่สนที่ฉันจะคบเขาเป็นเพื่อน ช่างเถอะ พวกเราอย่าพูดเรื่องนี้เลย คุณไม่ได้จะกลับเข้าเมืองหรือ? งั้นฉันไม่ส่งคุณนะคะ”
เฉินเยี่ยนขี้เกียจพูดมาก คิดจะให้คนนี้กลับไปเร็วๆ
“เธอกลับมาแล้ว ยังไงฉันก็ต้องไปบอกคนที่บ้านเธอหน่อย ไม่อย่างนั้นจะหาว่าไม่มีมารยาท ไปเถอะ ฉันส่งเธอกลับ”
หลิวอี้ก็ฟังออก เฉินเยี่ยนต้องคิดว่าเขาพูดไม่ดีลับหลังซินห้าว เธอถึงหน้างอใส่เขา หลิวอี้ก็อารมณ์ไม่ดี ดูเหมือนเฉินเยี่ยนจะโดนพิษของเจ้าหนุ่มนั่นอย่างแรง เจาจะต้องคิดหาวิธี ถ้าเฉินเยี่ยนอยากจะอยู่กับเขา เธอต้องฟังเขา อีกหน่อยจะไม่ทำเรื่องแบบนี้อีก ไม่อย่างนั้นเขาจะขายหน้าคนอื่น
เฉินเยี่ยนและหลิวอี้กลับมาบ้านเฉินพร้อมกัน อันที่จริงเฉินเยี่ยนไม่อยากจะให้หลิวอี้กลับมากับเธอ แต่เธอพูดสองรอบแล้ว อีกฝ่ายก็ยังยืนยัน เธอเลยไม่อยากจะพูดออกไปตรงๆ
มีคนในหมู่บ้านไม่น้อยทักทายเฉินเยี่ยน มีคนจำหลิวอี้ได้ ทักทายหลิวอี้ ยิ้มให้กันอย่างอบอุ่น ทันใดนั้นหลิวอี้ได้สติกลับมา ต้องแบบนี้สิ เขาไปหมู่บ้านเกษตร สมควรได้รับการปรนนิบัติแบบนี้ ไม่ได้เหมือนที่ซินห้าวและเฉินเยี่ยนทำกับเขา เขาเป็นคนในเมือง คนในหมู่บ้านเกษตรจะมาสู่เขาได้ที่ไหน
เฉินเยี่ยนมองหลิวอี้ ครั้งที่แล้วเธอดูไม่ออกจริงๆ ว่าเขาเป็นคนรักหน้าตาตัวเอง อีกหน่อยติดต่อกับเขาน้อยลงดีกว่า เผื่อมีเรื่องผิดๆ ถูกๆ
มาถึงบ้านเฉิน หวางนิวและหวางจวนอยู่บ้าน เฉินจงถูกเรียกไปช่วยอีกแล้ว
“กลับมาแล้วหรือ? ระหว่างทางไม่มีเรื่องอะไรใช่ไหม? มิน่าถึงเร็ว แม่นึกว่ารออีกสักพักลูกถึงจะกลับมา หลิวอี้ไปรับลูกมาหรือ?”
หวางนิวทักหลิวอี้พลางนั่งลงข้างๆ ถามเฉินเยี่ยน
“ไม่มีอะไรค่ะ หนูซื้อพวกเครื่องปรุงยิดหน่อยแล้วกลับมา”
เฉินเยี่ยนยิ้มให้หวางนิว เรื่องอื่นเธอไม่ได้พูด
“นี่ลูกเป็นผู้หญิง ยังไม่ขอบคุณเขาอีก”
หวางนิวตีเฉินเยี่ยนเบาๆ แล้วส่งสายตาให้เฉินเยี่ยน เพราะเธอรู้สึกว่าเฉินเยี่ยนไม่ใยดีต่อหลิวอี้ ก่อนหน้านี้หลิวอี้มาที่บ้าน เธอก็นึกไม่ถึง จนหลิวอี้ถามวนไปวนมาถึงเฉินเยี่ยน เธอก็เข้าใจแล้ว คิดว่าหลิวอี้คนนี้น่าจะชอบพอลูกสาวตัวเองแล้ว
หวางนิวทั้งตกใจและดีใจ ที่ตกใจคือชื่อเสียงลูกสาว ถ้าหลิวอี้รู้ เขาจะยังยินดีไหม?
ที่ดีใจเพราะว่ามีคนมาชอบพอลูกสาว แล้วยังเป็นคนในเมือง ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป ดูสิว่าใครยังจะกล้าบอกว่าลูกสาวเธอแต่งไม่ออก ลูกสาวเธอหน้าตาดี แล้วยังเก่งด้วย คนในเมืองถูกใจ โกรธคนพวกนั้นที่ปากเปราะ ตาไม่ถึง
ในใจนั้น หวางนิวพอใจหลิวอี้มาก พอเห็นลูกสาวกลับมากับหลิวอี้ก็ดีใจมาก เธอให้ลูกบอกเป็นนัย ให้ไปเทน้ำให้หลิวอี้ ให้พูดคุยกับหลิวอี้ ให้หลิวอี้รู้สึกดีกับลูกสาว ไม่แน่เรื่องนี้อาจจะสำเร็จ ลูกสาวแต่งงานไปในเมือง อีกหน่อยคนในบ้านก็ไม่มีใครดูถูกลูกสาวได้แล้ว
หวางนิวนั้นหวังดี มีเจตนาเหมือนแม่ส่วนใหญ่ แต่เฉินเยี่ยนกลับไม่คิดอย่างนั้น เธอยังมีปมเรื่องการแต่งงานอีกครั้งอยู่ เธอไม่อยากได้สามีแบบอวี๋เหวยหมินอีกคน ถ้าจะแต่งงาน นอกจากคนนั้นจะให้ความรู้สึกปลอดภัยมั่นคงกับเธอแล้ว ต้องให้เธอมีความกล้าเพียงพอที่จะเผชิญหน้าด้วย ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่แต่งงาน ไม่สนว่าจะพูดหว่านล้อมยังไง เธอก็จะไม่เอาตัวเองไปแต่งงาน ส่วนหลิวอี้ชัดเจนมากกว่าไม่ใช่คนที่เธอจะแต่งงานด้วย ดังนั้นเรื่องที่หวางนิวหวังไว้เธอไม่สามารถทำได้
“แม่ หนูรู้สึกเหนื่อย ไปพักผ่อนก่อนนะคะ อีกเดี๋ยวยังต้องทำผักอีก”
เฉินเยี่ยนพูดจบ ก็พูดกับหลิวอี้ “สหายหลิว คุณนั่งอยู่เถอะ ฉันอยู่รับรองคุณไม่ได้แล้วนะ”
พูดจบเฉินเยี่ยนก็พยักหน้าให้หลิวอี้ ไม่รอให้หลิวอี้ตอบกลับ เธอเดินเข้าห้องตัวเองไปเลย
สีหน้าหลิวอี้เคร่งขรึมขึ้นมา เฉินเยี่ยนจะมาไม้ไหน ก่อนหน้านี้ยังยิ้มให้ซินห้าวอย่างเบิกบานอยู่เลย ตอนนี้กลับทำแบบนี้กับตัวเอง ตัวเขามีอะไรเทียบซินห้าวไม่ได้ ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ เฉินเยี่ยนคนนี้ก็แค่หน้าตาดีหน่อยเดียวเอง ไม่ใช่เทพเซียน ถ้าตัวเขาอยากจะแต่งงานมีภรรยา เขามีตัวเลือกมากมาย ไม่ใช่ว่ามีเฉินเยี่ยนคนเดียว ส่วนเฉินเยี่ยนไม่มีเขาแล้ว ดูสิว่าเธอจะแต่งกับใครได้
หึ! ถ้าเฉินเยี่ยนยังไม่พูดจาดีกับเขา ก็อย่าหวังว่าเขาจะให้อภัยเธอ อย่าหวังว่าเขาจะมาสู่ขอเธอ เป็นผู้หญิงก็ควรมีท่าทีแบบผู้หญิง ตอนนี้ดูแลไม่ไหวแล้ว ในอนาคตมาเป็นภรรยาตัวเองก็ทำให้ตัวเองขายหน้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้นำมาจากแหล่งอื่นและได้รับการอนุญาตจากเจ้าของแล้ว
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ