เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก

ตอนที่ 59 : ข่มขู่

เฉินเยี่ยนเข้าใจแล้ว พรรคภูเขาดำน่าจะเป็นนักเลงอันธพาลที่มีอิทธิพลในอำเภอนี้ ในนั้นมีพวกแก๊งวัยรุ่น ดูเหมือนพวกมาเฟีย

“แล้วพวกเขาทำแบบนี้ไม่มีใครจัดการ? ยังมีกฎหมายอยู่ไหมเนี่ย! ”

คนข้างๆ ได้ยินคนเล่าก็โกรธมาก เฉินเยี่ยนโกรธเหมือนกัน แต่ในใจก็นึกสงสาร

“ทำไมจะไม่มีคนจัดการ แต่พอลงมือก็หนีกันหมด พอหนีก็จับไม่ได้ หนีไปหลายปีค่อยกลับมา ก็ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น แต่คนพวกนั้นนะ น่าสงสารเหลือเกิน รู้หรือเปล่า สุดท้ายลูกสาวคนโตฆ่าตัวตาย ลูกสาวคนรองแต่งงานกับคนแขนพิการข้างหนึ่ง ผู้ชายบ้านนั้นนะ...เฮ้อ คนพวกนี้ไปยั่วไม่ได้เลย ยั่วแล้ว พวกนั้นจะจดจำความแค้น กลางคืนพาคนทั้งฝูงมาที่บ้าน ทำลายบ้าน ใครจะกล้าให้พึ่งพิง? คนที่ลำบากก็คือตัวเอง ช่างเถอะ อย่าไปสนใจเลย ยังไงก็ไม่ใช่เรื่องของพวกเรา”

คนนั้นพูดจบก็ถอยหลังไปอีกหลายก้าว คิดจะเดินออกไป แต่ก็อยากจะมุงดูอยู่ แต่ดูอยู่ห่างๆ เหมือนทำแบบนั้นแล้วเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเอง

ฟังเขาพูดจบ มีคนไม่น้อยถอยหลังออกไป มีบางคนที่ไม่กลัว อยากจะพูด แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูด ส่วนผู้หญิง ต่างหนีออกไปดูอยู่ไกลๆ กันหมดแล้ว

เฉินเยี่ยนเข้าใจความคิดของคนพวกนี้ได้ ถ้านักเลงวัยรุ่นคนนี้เป็นแค่หัวขโมย แค่คนล้วงกระเป๋า วันนี้จะต้องมีคนมากมายลุกขึ้นมาตบตีคนนี้เป็นชุด เพื่อทวงความยุติธรรมให้คุณยาย กล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง เพราะบางทีด้วยอารมณ์รุนแรงไปตีจนขโมยตายเอาก็ไม่ใช่เรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้น

แต่ถ้าเรื่องนี้ คนนี้มีพรรคพวก ทำให้ทุกคนกลัว ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว คนที่ยืนหยัดเพื่อความถูกต้องโดนพวกขโมยฆ่าตายหรือทำร้าย ส่วนคนที่ได้รับความช่วยเหลือกลับหนีไป ไม่เผยหน้าหรือหายไปเลย ไม่สามารถแบกรับผลพวงที่ตามมาได้ เรื่องแบบนี้ก็มีเยอะ

เฉินเยี่ยนเชื่อว่าโดยธรรมชาติมนุษย์เป็นคนดี ถ้าไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่เป็นอันตรายต่อผลประโยชน์ของตัวเอง ปลอดภัย คนก็ยินดีที่จะช่วยเหลือคนอื่น ยอมที่จะทำเรื่องดี ยอมที่จะเดินทางยุติธรรม

แต่ธรรมชาติก็เห็นแก่ตัวเหมือนกัน ถ้าเรื่องนี้ทำให้ตัวเองเสียผลประโยชน์ ทำลายความปลอดภัยของตัวเอง งั้นเวลานี้คนส่วนใหญ่ก็เลือกที่จะเงียบ เลือกที่จะเดินออกมา เลือกที่จะปกป้องตัวเอง นี่คือความรักตัวเอง รวมถึงเธอด้วย

ดังนั้นไม่สามารถจะว่าคนอื่นว่าเย็นชาได้ เพราะเป็นธรรมชาติของมนุษย์

ตอนนี้เฉินเยี่ยนบอกไม่ถูกว่าในใจรู้สึกยังไง เธอมองไปที่ซินห้าว

ซินห้าวไม่ได้ถอยตามออกมา เขายังยืนอยู่ตรงนั้น มองนักเลงวัยรุ่นคนนั่นด้วยความเย็นชา เขาเหมือนไม่ได้รับผลกระทบจากคำพูดของฝ่ายตรงข้ามและคำพูดของคนรอบข้างเลยสักนิด

กลับกันคุณยายคนนั้นเธอเริ่มตัวสั่น เธอก็ได้ยินคนอื่นพูดเหมือนกัน คนที่ขโมยเงินเธอคนนี้เธอยุ่งไม่ได้ หรือจะไม่เอาเงินแล้วดี?

แต่นั่นเป็นเงินก้อนสุดท้ายของที่บ้านแล้ว แม่ไก่ที่เธอเลี้ยงมา ไข่ไก่เธอยังไม่กล้ากินแม้แต่ฟองเดียว ร่างกายลูกสะใภ้เป็นแบบนั้นยังบอกตัวเองว่าไม่เอาให้ไปฆ่าเลย แล้วยังมีหลายชายที่เพิ่งสองขวบ ถ้าไม่มีแม่แล้วจะอยู่ยังไง ไม่มีเงิน ครอบครัวก็พัง

แต่เอาเงินกลับมาไม่ได้ ถ้าคนเลวคนนี้แค้นตัวเอง ตามตัวเองกลับไป เอาตัวเธอกระดูกแก่ๆ ไปไม่เป็นไร ตายก็ตาย แต่ถ้าลูกชายเธอเป็นอะไรไปจะทำยังไงดี

คุณยายคิดถึงชีวิตเธอ เธอคลอดลูกมาสี่คน เหลือที่มีชีวิตอยู่คนเดียว เป็นม่ายตอนวัยกลางคน กว่าจะเลี้ยงลูกชายมาคนเดียวไม่ง่ายเลย หรือต้องมาถึงจุดที่ครอบครัวแตกสลายคนในบ้านตายแล้วงั้นหรือ?

สวรรค์อา ไม่มีปัญญารอดแล้วจริงๆ ทำไมไม่ลืมตาดูบ้าง ฆ่าพวกคนชั่วพวกนี้ เหลือทางรอดชีวิตให้เราคนจนบ้าง

ความทุกข์ใจของคุณยายล้นทะลักออกมา เธอลงไปนั่งร้องไห้ที่พื้น เวลานี้เธอรู้ว่าตัวเองไม่มีหวังแล้ว ไม่มีใครสามารถช่วยเธอได้ ต่างกลัวคนชั่วนี่กันหมด

คนในสหกรณ์ก็ไม่มีใครออกหน้า เรื่องนี้พวกเขาก็ลำบากใจ คุณยายมาขายของที่นี่ เงินพวกเขาก็ให้ไปแล้ว ไม่ได้ติดค้างเธอ เงินมาหายที่นี่ ถ้าไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน พวกเขาก็ยินดีช่วย แต่นักเลงคนนี้เป็นคนของพรรคภูเขาดำ ทำให้พวกเขาโกรธไม่ได้ ไม่อย่างนั้นคนพวกนี้จะมาป่วนทุกวัน อีกหน่อยพวกเขาก็สร้างปัญหาขึ้นมา ถ้าไปทำให้คนพวกนี้โกรธเพียงเพื่อคุณยายที่อีกหน่อยไม่ได้มาที่นี่แล้ว พวกเขาก็ไม่ยินดีจะช่วย

และก็มีคนที่เข้ามาทีหลังถามว่าเปิดอะไรขึ้น พอรู้เรื่องก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ บางคนก็รีบเดินออกไปเลย

หรือแจ้งความดี? แต่ไปแจ้งที่โรงพักแล้ว คุณยายคนนี้จะโดนนักเลงนั่นขู่จนไม่กล้ายอมรับหรือเปล่านะ? คนพวกนี้อาจจะทำเป็นเรื่องปกติ คนพวกนี้มีพรรคพวก ไม่แน่อาจจะมาแก้แค้น จะทำยังไงดีนะ? เฉินเยี่ยนคิดในใจ

“ข้าบอกให้เอาเงินออกมา อย่าบังคับให้ข้าต้องลงมือ ข้าไม่อยากพูดรอบที่สาม”

ซินห้าวกลับไม่สนใจ มองหน้านักเลงแสดงสีหน้าหงุดหงิด

ทุกคนคิดไม่ถึงว่าซินห้าวจะทำแบบนี้ ไม่ พูดไม่ได้ว่าทุกคน อย่างน้อยเฉินเยี่ยนก็รู้ว่าซินห้าวจะไม่ถอยหนี เห็นซินห้าวดูเย็นชาแบบนี้ แต่แค่เขาออกหน้า จะไม่ล้มเลิกกลางคันแน่นอน ถึงแม้เฉินเยี่ยนจะเพิ่งเจอซินห้าวไม่กี่ครั้ง แต่เธอรู้สึกได้ว่าเธอไว้ใจซินห้าวได้

“เด็กน้อย ไม่อยากอยู่แล้วหรือไง ถ้าวันนี้ข้าไม่แสดงให้เจ้าดูถึงอิทธิฤทธิ์ข้า เจ้าคงไม่รู้ว่าเบ๊อ๋องเอี๋ย [1] มีกี่ตา?”

นักเลงคนนั้นคิดไม่ถึงว่าซินห้าวยังกล้าเรียกเขาเอาเงินอยู่ ยื่นมือออกไปจะชกซินห้าว คิดจะให้บทเรียนกับซินห้าว

“นี่ทำอะไรไม่คิดเลย วันนี้ต้องแย่แน่ๆ”

“นั่นสิ นี่บ้านไหนเนี่ย ใจกล้านะ เวลานี้ยังกล้าเข้าไปอีก ไม่รู้จะเรียกเขาว่าอะไร”

“เฮ้อ ใจร้อนน่ะ เดี๋ยวก็บาดเจ็บเลือดออกเอง ทกคนช่วยกันหน่อย อย่าให้เขาโดนตีจนตาย อย่างน้อยก็เป็นสหายที่ดีนะ”

“โดนตีก็สมควรแล้ว ใครให้เขาอวดดี”

คนที่มุงดูอยู่ต่างพูดกันไปต่างๆ นานา

เฉินเยี่ยนไม่เป็นห่วงซินห้าวเลย ซินห้าวน่าจะประเมินตัวเองได้

ฝั่งซินห้าวเห็นมือคนนั้นพุ่งมาที่ตัวเองเขาไม่ขยับ เดิมทีคุณยายที่นั่งร้องไห้อยู่บนพื้น เธอเห็นคนเลวจะชกซินห้าว เลยตะโกนขึ้นมา “ลูกเอ้ย หลบไปเร็ว”

คุณยายเป็นห่วง ก่อนหน้านี้มีคนออกหน้าแทนเธอมากมาย แต่จนสุดท้ายเหลือแค่หนุ่มน้อยคนนี้ที่ช่วยตัวเองคนเดียว ถ้าโดนทำร้ายจนบาดเจ็บ ตัวเองจะทำยังไงดี ตัวเธอไม่มีเงิน และไม่รักษาไม่เป็นด้วย ตัวเธอจะมีหน้าไปเจอพ่อแม่เขาได้ยังไง

ซินห้าวยังไม่ขยับ จนมือเกือบจะโดนเขาแล้ว ตอนที่ไม่สามารถขยับท่าได้แล้วเขาค่อยยื่นมือออกมาอย่างรวดเร็ว จับแขนนักเลงวัยรุ่นไว้ จากนั้นออกแรงไขว้ไปทางด้านหลังของนักเลงวัยรุ่น

นักเลงวัยรุ่นเจ็บจนร้องโอ้ยออกมา เขาคิดว่าแขนเขาเหมือนจะหักแล้ว ส่วนที่จับแขนเขาอยู่ไม่เหมือนมือคนเลย เหมือนคีมเหล็ก

ซินห้าวไม่สนใจเสียงร้องของนักเลงวัยรุ่นเลย ใช้อีกมือหนึ่งไปที่ตัวของนักเลงวัยรุ่น เห็นของเขา แล้วล้วงผ้าที่มองไม่ออกว่าเป็นสีอะไรออกมาเส้นหนึ่ง

“ใช่แล้ว นั่นเป็นของฉัน”

คุณยายพูดด้วยความตื่นเต้น เธอมือสั่นยื่นออกไป เธอจำสายผ้าของตัวเองได้ ในนั้นมีเงินที่ก่อนหน้านี้เธอขายไก่ ขายไข่มา คิดไม่ถึงเลยว่าชายหนุ่มคนนี้จะช่วยตัวเองเอาคืนมาได้ สวรรค์ต้องได้ยินคำขอร้องของตัวเองแน่ถึงส่งชายหนุ่มคนนี้มาช่วยตัวเอง ชายหนุ่มคนนี้หล่อขนาดนี้ ไม่แน่เขาอาจจะเป็นผู้ติดตามของเจ้าแม่กวนอิมก็ได้
 

[1] เทพสามตา