เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก

ตอนที่41:บีบให้ตาย

เฉินเยี่ยนพาเฉินหู่อ้อมพวกคนมามุงดู เดินเข้าไปในบ้านหวาง

ที่ลานบ้านหวางมีคนทำคบเพลิง สว่างมาก สว่างแบบนี้มองเห็นใบหน้าคนชัดเจน เฉินเยี่ยนมองดู นอกจากคนที่มามุงดูแล้ว และคนที่สนิทกับบ้านหวาง ยังมีคนบ้านหวางอยู่กันหมด

เฉินเยี่ยนเห็นหวางจวน หวางจวนนอนอยู่บนพื้น ใบหน้าเธอมีเลือด ดูแล้วน่าตกใจ ที่ทำให้เฉินเยี่ยนตกใจกลัวคือดวงตาของหวางจวน แววตาเธอนิ่งไร้อารมณ์แข็งทื่อไม่มีอารมณ์โกรธ เหมือนไม่สนใจทุกอย่างแล้ว

เฉินเยี่ยนทุกข์ใจขึ้นมา ไม่กี่วันก่อนเจอหวางจวน เธอยังเป็นหญิงสาวดั่งดอกไม้สดอยู่เลย แต่เวลานี้มานอนอยู่ตรงนี้ เหมือนคนตาย ทำให้คนรู้สึกตื่นตระหนก

“เธอจะเลิกด่าได้หรือยัง ลูกสาวฉัน ลูกสาวฉันกลายเป็นแบบนี้แล้ว เธอจะเอายังไง มาด่าลูกสาวฉัน ถ้าลูกชายเธอไม่ทำเรื่องแบบนั้น เขาจะเข้ามาได้ยังไง!แล้วยังมาโทษลูกสาวฉันอีกหรือ?”

แม่หวางจวนทนฟังต่อไปไม่ได้แล้ว เดินออกไปโต้ข้อกล่าวหากับซุ่ยหนี

“ไม่โทษเธอแล้วโทษใคร ทำร้ายเธอ? นั่นเพราะเธอยั่ว ถ้าเธอไม่ยั่ว ลูกชายฉันจะทำร้ายเธอได้หรือ? ลูกชายฉันไม่ทำร้ายคนอื่นนะ เธอทำตัวเอง อยากได้ผู้ชาย น่าไม่อายทำเรื่องอย่างว่า ยังทำร้ายลูกชายฉันอีก อยากจะเล่นหรือ? ไม่มีทาง! ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ แล้วลูกชายฉันยังไม่ออกมา ถ้าฉันไม่ด่าเธอไปจนถึงบรรพบุรุษแปดชั่วโคตรขึ้นมาฉันไม่ใช่คนแล้ว ฉันบอกเธอไว้ให้นะ พวกผู้หญิงบ้านเธอทั้งหมดมันขี้อ่อย เป็นผู้หญิงทำเรื่องแบบนี้ ฉันจะรอด่าไว้เลย”

ซุ่ยหนีเท้าสะเอว พ่นน้ำลายใส่เต็มหน้าแม่หวางจวน

เฉินเยี่ยนกำหมัด คนนี้หยาบคายนัก ทำไมถึงไร้เหตุผลเพียงนี้ คนบ้านหวางจวนก็ใช่ ไปคุยเหตุผลอะไรกับเธอ ลากซุยหนีกลับไปเลย แล้วแข็งกร้าวใส่เธอหน่อย ซุ่ยหนีจะทำอะไรได้

ฝั่งเฉินเยี่ยนยังคิดไม่ทันจบ พี่สะใภ้หวางจวน เฉิงเฟิงจือ ดึงหวางจวนเอาไว้แล้วตะโกนใส่ “เธอพูดอะไร พูดไปพูดมา เป็นเพราะหวางจวนเธอมันทำเรื่องน่าขายหน้า ถ้าเธอเป็นผู้หญิงที่ดี ใครจะมาหาเธอ? เธอทำเรื่องน่าอายแบบนี้ ไม่ต้องพูดเรื่องปิดบัง นี่ทำเป็นเรื่องขึ้นมา ทุกคนต่างมาถึงหน้าประตู ตอนนี้คนในบ้านทั้งหมดต้องขายขี้หน้าไปพร้อมเธอ พวกเราโดนเธอทำจนออกนอกบ้านไม่ได้แล้ว ถ้าเป็นฉัน เธอตายไปจะได้จบ ไม่อย่างนั้นต่อไปจะต้องคอยเสียวสันหลังตลอดเวลา”

คำพูดของเฉิงเฟิงจือทำให้เฉินเยี่ยนหรี่ตา เพราะว่าในหมู่บ้านที่บ้านจน มีผู้หญิงไม่น้อยไม่กลัวแม่สามี เพราะหาภรรยาให้ลูกชายไม่ง่าย ถ้าทำสะใภ้โกรธแล้ว จะแต่งงานอีกก็ยิ่งยาก แต่ก็ไม่ได้บอกว่าไม่มีสะใภ้ที่ดีเลย สะใภ้ดีๆ ก็มีอยู่ไม่น้อย ดูที่โชคว่าจะเจอหรือไม่ ตอนนี้พี่สะใภ้ของหวางจวนเทียบกับช่างเหลียนแล้วต่างกันคนละชั้น แล้วบอกให้น้องสะใภ้ตัวเองไปตาย เธอไม่อยากจะคิดเลยถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับเธอจะทำยังไง

เฉินเยี่ยนมองไปทางแม่หวางจวน เห็นแค่แม่หวางจวนเช็ดน้ำตาแล้วพูด “เฟิงจือ ไม่ว่าจะยังไงจวนเอ๋อร์ก็เป็นน้องเธอ เป็นลูกที่ฉันคลอดมา ฉันไม่สามารถไม่สนใจเธอได้ เธอเป็นแบบนี้แล้ว ก็ไม่ต้องพูดแล้ว”

“อยากจะสนใจแม่ก็สนใจสิ เธอกล้าทำเรื่องอะไรที่ไม่ให้คนพูดอีก ถ้าแม่ทำให้คนไปได้ ไม่มาล้อมบ้านเรา ไม่ทำให้ฉันลำบากใจ ฉันก็จะไม่พูดแล้ว ฉันพูดไม่เพราะต่อหน้า ถ้าไม่จัดการเรื่องนี้ คนอื่นก็จะมาด่าทุกวัน ชีวิตแบบนี้ฉันไม่เอานะ ถ้าแม่ไม่ให้หวางจวนออกไป ไม่รับเลี้ยงเธอ ถ้าเธอไม่ไป ฉันไปเอง ฉันจะเอาลูกไปด้วย แม่ก็อยู่กับลูกสาวไปเถอะ”

เฉิงเฟิงจือพูดออกมา ฝั่งพ่อหวางจวนหวางเหล่าฉือนั่งยองๆ อยู่ที่พื้น มองดูนี่แล้วก็มองดูนั่น กุมขมับไม่พูดอะไรสักคำ พี่ชายหวางจวน หวางต้าไล่ก็นั่งยองๆ อยู่ข้างพ่อเขาเหมือนกัน พี่ชายคนที่สองของหวางจวนแยกบ้านไปแล้วกับพี่สะใภ้คนที่สองที่ยืนพูดอยู่ตรงนั้น เธอไม่สนใจจะพูดเรื่องนี้

ลุงหวางจวนอ้าปากจะพูด แต่โดนป้าหวางจวนดึงไว้ไม่ให้เขาเดินไปข้างหน้า ดูท่าแล้วไม่ยอมให้เขาเข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

แม่ของหวางจวนอ้าปาก แต่ปากสั่นไม่ได้พูดออกมา เธอสงสารลูกสาว แต่ลูกสาวกลายเป็นแบบนี้แล้ว และไม่รู้ว่าต่อไปเธอจะออกเรือนได้หรือเปล่า อีกหน่อยเธอแก่ตัวต้องอาศัยลูกชายลูกสะใภ้เลี้ยงดู ถ้าไม่ฟังคำพูดลูกชายลูกสะใภ้ ตอนเธอแก่ตัวไป ลูกชายลูกสะใภ้ไม่ดูแลเธอ เธอจะไปพึ่งพาใครได้ หรือจะพึ่งพาอาศัยลูกสาว? ถ้าลูกสะใภ้โกรธเธอขึ้นมาจริงๆ ไม่เลี้ยงดู เธอจะทำยังไง?

แต่ลูกสาวก็ไม่อาจไม่สนใจได้ ฝั่งซุ่ยหนีก็ไม่หยุดด่าเสียที แล้วยังมีคนพูดนินทาอีก บ้านหวางถึงแม้คนจะเยอะ แต่หวางต้านาวก็แซ่หวางเหมือนกัน ใครจะมาเข้าข้างเธอ

เฉินเยี่ยนเห็นท่าทางของบ้านหวางแล้วเธอรู้สึกเห็นใจ เธอใจเย็นลงแล้ว อย่าว่าแต่หวางจวนที่เป็นคนเกิดเรื่องเลย เฉินเยี่ยนมองดูหวางจวนที่นอนอยู่บนพื้น หวางจวนไม่ขยับเลย เธอเหมือนดอกไม้ที่เหี่ยวเฉาโรยรา

แล้วตอนนี้คนบ้านหวางจวนกลับไม่สนับสนุนเธอ พี่สะใภ้เธอเกลียดจนอยากให้เธอตาย แล้วยังไล่เธอออกจากบ้านอีก หวางจวนได้รับบาดเจ็บทั้งกายและจิตใจเลย ทำไมคนครอบครัวเดียวกันถึงแล้งน้ำใจขนาดนี้? แล้วยังมีพวกคนในหมู่บ้านอีก มีไม่น้อยที่พูดจาทับถม ใจคนหนอ ทำไมแค่ช่วงเวลาสั้นๆ กลับโหดร้ายได้ขนาดนี้ ไม่เปิดทางให้หญิงสาวได้มีชีวิตอยู่ต่อเลย เวลานี้เฉินเยี่ยนเข้าใจผู้หญิงคนนั้นในความทรงจำของร่างเดิมที่กินย่าเบื่อหนูตายแล้ว โดนต้อนจนเป็นแบบนี้ หวังพึ่งคนที่บ้านไม่ได้ แล้วยังบีบบังคับเธออีก อยู่ต่อไปก็ไม่มีความหมาย

คิดดูแล้วตัวเองถือว่าโชคดีมาก ถ้าเจอคนในครอบครัวเหมือนหวางจวน...

“ถ้าพวกเธอไล่หวางจวนออกไปไม่ให้เธออยู่ ก็ถูกแล้ว ฉันจะไม่มาหาเรื่องพวกเธอ ฉันแค่จะหาเรื่องนางชั้นต่ำหวางจวน เธอจะแกล้งตายไม่ได้ ยังไงชั่วชีวิตนี้ฉันก็จะตามล่าหาแก ฉันกับแกไม่มีวันจบ นอกเสียจากแกตายไป ไม่อย่างนั้นพวกเธอคอยดูฉันให้ดี”

ฝั่งซุ่ยหนีก็เอ่ยปากบอกกับคนบ้านหวาง

“แม่ พ่อ ต้าล่าย จะเอายังไง ถ้าจะให้หวางจวนอยู่ต่อ งั้นฉันจะกลับบ้านพ่อแม่ ฉันอยู่กับคนหน้าด้าน ฉันไม่มีหน้าออกจากบ้านไปบอกว่ามีน้องสาวแบบนี้ ไม่อย่างนั้นก็ให้เธอไปอยู่กับน้องรองสองคน ไม่อย่างนั้นก็ให้เธอตาย ยังไงถึงเธอมีชีวิตอยู่ พวกเราก็ไม่มีหน้าไปเจอคนอื่นอยู่ดี”

เฉินเฟิงจือพูดจบก็มองไปที่พี่คนรองของหวางจวนและภรรยาของเขา

“อย่ามาอยู่กับข้า”

พี่ชายคนรองของหวางจวนพูดขึ้นมาหนึ่งคำ พี่สะใภ้คนที่สองก็พูดด้วย “พวกเราก็ดูถูกคนแบบนี้ เห็นอยู่ว่าอยู่กับพวกเธอแล้วเกิดเรื่อง อย่ามาผลักให้พวกเรา”

ลุงของหวางจวนเห็นแบบนี้เลยพูด “ไม่อย่างนั้นก็ให้หวางจวนมาอยู่บ้านข้าแล้วกัน”

เดิมทีเฉินเยี่ยนเห็นคนบ้านหวางจิตใจเยือกเย็น พอได้ยินลุงหวางจวนพูดค่อยรู้สึกดีขึ้นหน่อย แล้วได้ยินเสียงป้าของหวางจวนพูดขึ้นมา “พูดอะไร คนเขามีพ่อมีแม่ ลุงอย่างพี่มาออกหน้าทำไม ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาพวกเรารับผิดชอบไหวหรือ? ฉันก็จะพูดเหมือนกัน บ้านเรารับไม่ไหว”

ถึงแม้ป้าของหวางจวนจะพูดจาไม่แย่ขนาดนั้น แต่ก็ปฏิเสธข้อเสนอที่จะให้หวางจวนมาอยู่บ้านเธอ

“เธอบอกว่าเธออยากจะตาย ก็ใช้ยาเบื่อหนูสิ มาโขกกำแพงทำไม โขกกำแพงจะตายหรือ? เธอให้คนที่บ้านขายขี้หน้าขนาดนี้ แล้วมานอนอยู่ตรงนี้หมายความว่ายังไง อย่ามาโทษว่าฉันโหดเหี้ยม ฉันบอกเธอไว้ให้ บ้านนี้เป็นของเรา เราเป็นเจ้าของบ้าน ถ้าเธออยากจะตาย เรื่องนี้ก็จบ ฉันจะให้พ่อ พี่ชายเอาเธอไปฝัง ถ้าใครยังกล้านินทา พวกเราก็จะตอบโต้กลับ ถ้าเธอไม่ตาย ยังอยู่ในบ้าน งั้นพวกเราไม่ให้เธออยู่เป็นสุขแน่”

เฉิงเฟิงจือยื่นคำขาดสุดท้ายให้หวางจวน ความหมายเธอต้องการให้หวางจวนตาย หวางจวนตายแล้ว ซุ่ยหนีก็จะไม่มีทางมาหาเรื่องได้ ถ้าหวางจวนไม่ตาย คนอื่นก็จะพูดวิพากษ์วิจารณ์ได้ ที่บ้านก็จะเสียชื่อเสียง ดังนั้นเธอต้องให้หวางจวนตาย ให้หวางจวนยอมรับว่าเธอทำผิด