JA คนง่อย ขอไปต่างโลก

     ผมพักฟื้นร่างกายที่โรงพยาบาล 2 วันเพื่อให้ร่างกายฟื้นฟูได้เต็มที่โดยที่ โย เป็นคนทำอาหารมาให้ทั้งสามมื้อ "รู้สึกดีขึ้นแล้วยัง จา" โย ถามด้วยความห่วงใย "ดีขึ้นแล้วละ ชิส์ เป็นเพราะเจ้าหมูป่าบ้านั่นเลยทำให้ฉันต้องมาพักฟื้นร่างกายตั้ง 2 วันแหนะ"  "555นายไม่ต้องห่วงหรอกถ้าผู้กล้าปราบจอมมารสำเร็จเมื่อไหร่ พวกมอนสเตอร์ดุร้าย ก็จะหายไปเองแหละ" "หืม?ผู้กล้า? อะไรละนั่น" ผู้กล้างั้นเหรอแถมยังมีจอมมารอีกยังไงพลอตเรื่องก็คงต้องเป็นแบบนั้นละนะ "เอ๋!? นายไม่รู้จัก 'คำทำนายของนักปราชญ์' ของนักปราชญ์เหรอ?" ผมส่ายหน้าด้วยความงง "งั้นจะเล่าให้ฟังละกัน นานมาแล้วตอนที่จอมมารปรากฏตัวขึ้นทำให้คนในหมู่บ้านเราและหมู่บ้านอื่นๆเดือดร้อนไปหมดได้มีนักปราชญ์ทำนายอนาคตไว้ว่า 'ในอนาคตจะมีผู้กล้าปรากฏตัวขึ้นเขาเป็นคนจากโลกอื่นที่มีพลังอันแข็งแกร่งและจะปราบจอมมารจากนั้นโลกนี้จะกลับสู่ความสงบสุขอีกครั้ง' ผู้คนเชื่อถือกันมากและต่างรอคอยการปรากฏตัวของผู้กล้า เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละ" ฟังจากเรื่องที่ โย เล่าผมก็รู้ทันที

"ยินดีด้วย!ผู้กล้าคนนั้นได้จุติมา ณ ที่นี้แล้ว"

โย ได้ยินดังนั้นก็ทำหน้าตื่นเต้นมากๆพร้อมถามออกไป "จริงเหรอ!ผู้กล้าคนนั้นอยู่ไหนละ" "ไม่ต้องหาให้ไกลสาวน้อย ผู้กล้าคือฉันนี่แหละ!" สีหน้าที่ตื่นเต้นของ โย แปรเปลี่ยนไปเป็นความผิดหวัง "พูดอะไรน่ะ กับคนที่ไสลม์ยังเอาชนะไม่ได้ต้องให้ผู้หญิงมาช่วยคนแบบนั้นน่ะ..คนแบบนั้นน่ะ...จะไปเป็นผู้กล้าได้ยังไง! อย่ามาล้อเล่นแบบนี้อีกนะ! ไม่งั้นชั้นจะไม่ช่วยเหลืออะไรนายอีกแล้ว! จำไว้ซะด้วย!" ผมตกใจจนสะดุ้งอย่างแรง แล้วโยก็เดินออกไปจากห้องพยาบาล... กับคนที่ใจดีขนาดนั้น..ทำไมถึง....แล้วชั้นก็พูดเรื่องจริงนิ?ไม่ยอมเชื่อใจคนอื่นบ้างเล้ยยย! ช่างหัวเธอเถอะ ทีเธอทำแผนจีบสาวชั้นพังชั้นยังไม่ว่าเธอเลย" ผมเดินออกจากโรงพยาบาลและกำลังเดินไปที่กิลด์ ทันใดนั้นก็มีหน้าต่างสถานะเด้งขึ้นมา "อีกแล้วเหรอ?ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ"

'คุณได้รับสกิล คำพูดของเจ้างั่งที่ไร้ความน่าเชื่อถือ'

' คุณได้รับสกิล ผู้ไม่เคยสำนึกผิด'

เฮ้ออ..ชักจะชินกับการกวนประสาทของไอเจ้านี่แล้วละ

'คุณได้รับฉายา นักทำลายความฝันของผู้หญิง' 

"นักทำลายความฝัน? หรือว่าฉันควรจะขอโทษเธอดีนะ" 

'กว่าจะสำนึกนะเจ้างั่ง'

"คำก็เจ้างั่งสองคำก็เจ้างั่งนี่แกเป็นอะไรฮะ!!"

'หน้าต่างสถานะของเจ้างั่งไง'

"โว้ยยย!!!!"