ทวงรักนางซิน

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTY5MzI2MSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE1Njc3NSI7fQ
 
E-book คุณธัญญ์คนหล่อพร้อมโหลดแล้วนะคะ ถ้าไม่โหลดบอกเลยว่าพลาดมาก
**********************************************
“ไปซนอิท่าไหนเข้าละคะบอส ถึงได้นอนเดี้ยงแบบนี้” 
“ถ้าจะไม่รักกันแล้ว”  
คนถามกลั้นยิ้มสุดความสามารถ อยากจะสงสารแต่มันอดเอ็นดูผู้ชายตัวโตที่นอนบนเตียงไม่ได้จริงๆ นี่ถ้าไม่เกรงใจรังสีอำมหิตก็อยากหยิบโทรศัพท์มาบันทึกภาพเก็บไว้ดูตอนเครียดๆซะเหลือเกิน หมดกันเจ้าชายน้ำแข็งผู้เย็นชา สิ้นท่าแล้วเสือผู้หญิงตัวร้ายที่ทำสาวๆเสียน้ำตามาครึ่งค่อนประเทศ พ่อคุณคงกลัวเมียไม่รู้กระมังว่าตัวเองกำลังน้อยใจถึงขีดสุด ธรธัญญ์จึงยอมเบี่ยงหน้าคว่ำๆกลับมา ก่อนวางสายตาน้อยอกน้อยใจไว้ที่วงหน้าหวานแล้วตัดพ้อเรียกร้องความน่าสงสารออกสื่อ เห็นอย่างนั้นจงจิตต์แทบถลาเข้าไปกอดแล้วจุ๊บเหม่งปลอบโยน ติดที่กลัวจะโดนถีบกระเด็นออกมา เพราะคนที่ธรธัญญ์อยากให้จูบปลอบใจจริงๆคงมีแค่แม่หนูเทพิมพ์คนเดียว 
“คุณจง ฝากไปส่งพิมพ์ที่บ้านด้วย”  
เมียไร้เดียงสาน่ะน่ารักสุดใจขาดดิ้น แต่บางทีความซื่อของเทพิมพ์ก็ทำให้หงุดหงิดได้เหมือนกัน เพราะหลังจากส่งสายตาว่า... ง้อฉันสิ ง้อฉันสิ อยู่นานสองนาน แต่เมียเด็กของเขากลับยืนบื้อไม่เข้าใจ จากที่งอนระดับอนุบาลเลยพาลกระฟัดกระเฟียดระดับปรมาจารย์ชั้นเซียน จากที่นอนรออ้อมกอดอุ่นๆ ธรธัญญ์เลยทำตรงข้ามด้วยการออกปากประชดให้จงจิตต์พาเทพิมพ์กลับไปส่งบ้านให้รู้แล้วรู้รอด ทำขนาดนี้ดูซิว่าจะรู้ตัวหรือยังว่าผัวกำลังงอน! 
“หลังไหนคะ”  
“ถามเจ้าตัวสิ”  
ปากบอกให้ถามความสมัครใจ แต่ถ้าเทพิมพ์ตอบว่าจะกลับบ้านหลังน้อยของตัวเอง พนันกันร้อยเอาบาทเลยว่าคนนอนเดี้ยงบนเตียงน่ะลุกขึ้นมาอาละวาดแน่ 
“แล้วคุณธัญญ์?” 
“ผมจะค้างที่นี่”  
อาการปรายหางตามองร่างบางนิดแล้วสะบัดเสียงตอบห้วนๆแบบนี้ มองปราดเดียวคุณจงก็รู้ว่าเจ้าตัวกำลังรอให้เมียคลานเข่าเข้ามาง้อนั่นแหละ ไม่ได้อยากอยู่ห่างเทพิมพ์จริงๆหรอก แต่ถึงรู้เท่าทัน ทว่าเธอก็เล่นไปตามบทที่เจ้านายชงมาให้ ถือซะว่าช่วยกันทำมาหากิน เพราะความสุขของธรธัญญ์คือความอิ่มเอมใจของเธอ 
“รับทราบค่ะ หนูพิมพ์จ๊ะ กลับบ้านกัน เดี๋ยวคุณจงไปส่ง” 
จงจิตต์เอื้อมมือแตะข้อศอกของเทพิมพ์เพื่อชวนกลับบ้านแล้วต้องลอบถอนหายใจ เอ็นดูหน้าคว่ำๆของคนงอนเมียก็จริง แต่พอมองหน้าเศร้าๆของว่าที่นายหญิงแล้วกลับนึกสงสารมากกว่า เทพิมพ์ยังอ่อนเดียงสาเกินกว่าจะตามทันมารยาล้านเล่มเกวียนของธรธัญญ์ อยากจะจับมาติวเข้มให้รู้เท่าทันความร้ายหน้านิ่งของคนบนเตียง แต่ทำไม่ได้ เลยนึกมันเขี้ยวจนอยากหยิกพุงเจ้านายจอมเจ้าเล่ห์ให้เนื้อหลุดนัก รู้ว่าเทพิมพ์ไม่เข้าใจความต้องการที่สื่อก็ยังจะทำโกรธได้ลงคอ เก่งนักไอ้เรื่องล่อลวงเมียเนี่ย 
“พิมพ์ไม่ไปค่ะ พิมพ์จะอยู่ดูแลคุณธัญญ์ นะคะ พิมพ์สัญญาว่าจะไม่ดื้ออีกแล้ว”
*********************************************