นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

ไม่ระบุสถานที่ ไม่ระบุเวลา
    "อันเดธไม่ทราบจำนวนบุกถล่มแถวตลาดของสด ขอกำลังเสริมด่วน" เสียงวิทยุดังไม่ขาดสายตลอดที่สารวัตรภาธรนั้นขับรถ เพื่อจะพากองกำลังตำรวจไปช่วย
    เมื่อประมาณ 6 ชั่วโมงที่แล้วนี่สารวัตรภาธรนั้นได้แอบ เคลื่อนย้ายมธุสรออกจากโรงพยาบาลเดิมไปรักษาตัวที่อื่นเพื่อความปลอดภัยตามคำแนะนำของอภิชัย ส่วนมธุกรนั้นสารวัตรภาธรตัดสินใจให้หมอณัฐฐาเป็นคนพาเธอไปอยู่ที่บ้านกุลชาติแทน ซึ่งเขาไม่เข้าใจว่าทำไมถึงส่งเด็กสาวไปอยู่ที่นั้น และคำตอบที่เขาได้กลับมาคือมธุกรจะปลอดภัยหากอยู่ที่นั้น ตอนนี้เขาหมดห่วงเรื่องสองแม่ลูกตระกูลอัศวบุุญที่ยังเหลืออยู่ ข้อมูลถูกต้องตามที่กล่าวอ้างไว้้ไม่มีผิดว่าจะมีอันเดธบุกที่ตลาดจริง แถมยังเคยเป็นที่ที่ครอบครัวนายสินเคยเปิดร้านขายหมูสดที่นี้มาก่อน
    ด้านหลังฝั่งคนขับนั้นอภิชัยนั่งสูบบุหรี่ไฟฟ้าและบ่นควันออกนอกหน้าต่างรถ ชายหนุ่มได้รับมอบหมายให้มาช่วยสารวัตรภาธรในการสู้กับอันเดธ ซึ่งเขาเดาได้ไม่ยากว่าตัวแกนนำคงไม่พ้นนายบึ๊กแน่นอน จากข้อมูลที่แท็กส่งมาก่อนหน้านี้นายบึ๊กแค้นแม่ติ่มมากที่สุดรองจากมธุสร แน่นอนว่าเมื่อมีโอกาสอาละวาดก็ต้องพุ่งเป้ามาที่เหยื่อที่ไม่มีใครสนใจ หากเทียบกับเหยื่อหมายเลขหนึ่งของมันที่มีตำรวจคอยคุุ้มกันตลอด 24 ชั่วโมง
    "คุณรู้ได้ไงว่าเป็นที่นี้" สารวัตรภาธรถามด้วยความสงสัย
    "อันเดธที่อดีตเคยเป็นมนุษย์มาก่อนและยังเหลือความทรงจำตอนเป็นมนุษย์ละก็ มักจะไปสถานที่ที่ตนเคยผูกพันมาก่อนไม่ว่าจะดี ร้าย หรือแค้น พยาบาทแค่ไหนก็ตาม" คำตอบสั้นๆของอภิชัย ทำให้สารวัตรหนุ่มเชื่อคำพูดของหมวดฮันโดแล้วว่าชายหนุ่มที่นั่งข้างหลังนั้นมีประสบการณ์ในการล่าอันเดธมากแค่ไหน
    หลังจากที่ใช้เวลากว่า 2 ชั่วโมงครึ่งนั้นในที่สุดสารวัตรภาธรพร้อมด้วย กองกำลังตำรวจคอมมานโดที่ได้รับการฝึกในการสู้กับอันเดธแล้วตามมาสมทบกับจ่านนท์กับจ่าเข้ม ที่กำลังให้ตำรวจหลายสิบนายล้อมเหล่าอันเดธไม่ให้หลุดหนีออกไปได้ และพยายามต้อนพลเรือนที่เป็นทั้งพ่อค้าแม่ค้าและชาวบ้านออกมาให้ได้มากที่สุด เมื่อมีกำลังเสริมแล้วทำให้การช่วยเหลือพลเรือนง่ายขึ้นไปอีก จ่านนท์วิ่งมาหาสารวัตรภาธรเพื่อรายงานสถานการณ์
    "ตอนนี้เป็นยังไงบ้างจ่า" สารวัตรภาธรถามขึ้นพร้อมจะคว้าอาวุธประจำกายออกมา ซึ่งเป็นครั้งแรกที่อภิชัยได้เห็นอาวุธประจำกายของอีกฝ่าย มันเป็นดาบโค้งปลายและคมด้านเดียวมีลายอักขระโบราณสลักที่ใบดาบ ส่วนด้ามดาบนั้นเหมือนจะทำจากกระดูกสัตว์ใหญ่
    "พวกผมพยายามต้านพวกอันเดธไม่ให้บุกเข้ามามากกว่านี้ แต่ยังมีบางส่วนหลุดเข้าไปและตอนนี้ยังมีพลเรือนติดอยู่ข้างในครับ" จ่านนท์กล่าวรายงาน ในขณะที่ทั้งเสียงปืน เสียงยิงเวทย์และเสียงของมีคมเฉือนเนื้ออันเดธดังไปหมด
    แม้สถานการณ์ดูจะแย่แต่หมวดอารักษ์สังเกตว่าอภิชัยนั้น ยังนั่งสูบบุหรี่ไฟฟ้าอยู่ที่รถสบายใจแบบไม่ทุกข์ร้อนอะไร จนบางทีเขาก็อดสงสัยไม่ได้เหมือนกันว่าผู้กำกับทอมคิดอะไรอยู่ แต่ประมาณ 12 นาที ต่อมาพวกตำรวจก็พบคำตอบเมื่อได้ยินเสียงรถแล่นมาจอดข้างๆ ทั้งหมดก็เจอกับแท็กที่ไม่ได้มาคนเดียวเขาพ่วงเพื่อนมาด้วยอีกสองคน นั้นคือ ปวเรศกับศุภรัศมิ์ ทำให้หมวดอารักษ์คิดว่าชายหนุ่มในรถอาจจะรอกองหนุนของตนเหมือนกัน
    "มาช้าจังนะ" อภิชัยพูดพร้อมกับเดินลงมาจากรถและเก็บบุหรี่ไฟฟ้าเข้าที่เดิม
    "โทษทีพี่บังเอิญไปทำธุระอะไรมานิดหน่อย" แท็กตอบ และสำรวจพื้นที่ไปรอบๆซึ่งเขาพบว่า ตำรวจเริ่มมีกึ่งพอที่จะปราบอันเดธแล้ว
    "เอาล่ะ ตอนนี้มีพลเรือนติดอยู่ในตลาดไม่ทราบจำนวน หน้าที่ของพวกเราคือช่วยตำรวจพาพลเรือนออกมา.... แต่ยกเว้นแกแท็กหน้าที่ของแกคือหาตัวการที่นำทัพบุกมานี่เป็นคำสั่งโดยตรงจากพี่เสี่ยวฟง" อภิชัยอธิบายถึงหน้าที่ของแต่ละคนให้ชัดเจน แต่สำหรับตัวของแท็กแล้วเขาไม่เข้าใจเลยว่า ทำไมต้องโยนงานช้างมาให้เขาด้วยแถมยังให้ลงมือคนเดียวอีก
    "ผมกับซีต้องทำยังไงครับเนี่ย" ปวเรศถามด้วยความสงสัย
    "มากับพี่ช่วยตำรวจจัดการกับอันเดธช่วยพลเรือน และเปิดทางให้แท็กเข้าถึงตัวการอย่างนายบึ๊ก"
    ทางฝั่งสารวัตรภาธรเมื่อได้ฟังแผนการของอภิชัยแล้ว ทางเขาเองก็เรียกหมวดอารักษ์ จ่าผล จ่านนท์ และหมวดฮันโดที่พึ่งจะตามมาสมทบพร้อมด้วย สารวัตรมารวย และ รองสารวัตรสงคราม ซึ่งเป็นผู้ดูแลพื้นที่นี้ก็มาร่วมตัวกันด้วย โดยสารวัตรภาธรกับจ่าผลจะนำตำรวจคอมมานโดไปพร้อมกับอภิชัย ซึ่งชายหนุ่มจะใช้เวทย์จัดการคุ้มกันเพื่อให้พวกเขานำตัวพลเรือนออกมาให้ได้มากที่สุด ส่วนหมวดฮันโด จ่านนท์ และจ่าเข้มนำตำรวจคอมมานโดกับตำรวจที่ยังสู้ไหว จัดการกับอันเดธที่อยู่ข้างในเสริมกำลังให้กับปวเรศและศุภรัศมิ์เปิดทางให้แท็กเข้าถึงแกนนำให้ได้ และหมวดอารักษ์กับตำรวจทีเหลือจัดการไม่ให้อันเดธเข้าไปในตัวตลาดได้อีก
    "รู้หน้าที่ของตัวเอง ลงมือได้" เมื่อสิ้นคำสั่งของสารวัตรภาธร ปวเรศที่รู้หน้าที่อัตโนมัติก็พุ่งทะยานออกไปก่อนคนแรก ซึ่งจ่าผลกำลังจะร้องห้ามแต่อภิชัยขวางไว้เสียก่อน
    ปวเรศวิ่งผ่านกลุ่มตำรวจที่กำลังติดพันกับอันเดธอยู่นั้น เขาวิ่งมาเผชิญหน้ากับฝูงอันเดธที่มีลักษณะคล้ายค้างคาว แววตาของพวกมันกระหายเลือดและต่างวิ่งมาทางเด็กหนุ่มคนเดียว และตาของปวเรศเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับเปลวเพลิง ก่อนที่จะเปล่งพลังจิตของเขาออกมาเป็นวงกว้างเป็นวงแหวนแนวนอน คลื่นพลังจิตพุ่งกระแทกเข้ากับฝูงอันเดธร่างค้างคาว และผลที่เกิดขึ้นนั้นทำเอาพวกสารวัตรภาธรนั้นถึงกับตาค้างเลยทีเดียว
    ฝูงอันเดธที่โดนพลังจิตของปวเรศเข้าไปกลายเป็นเศษผงธุุลีสีดำภายในพริบตา อันเดธร่างยักษ์ที่อยู่ใกล้ๆยังแสดงท่าทีหวาดหวั่นแต่มันก็ยังใจดีสู้เสือด้วยการพยายามจะคว้าตัวปวเรศ ทว่าเด็กหนุ่มหยิบกระดาษแข็งใบหนึ่งออกมา พร้อมทำการฟาดลงที่ท่อนแขนของมันเสมือนเขาใช้ดาบฟัน แขนของอันเดธร่างยักษ์ขาดสะบั้นทันทีเลือดสีดำน้ำขยะ กระจายไปทั่วบริเวณนั้นและมันร้องโหยหวนก่อนจะถูกปวเรศใช้กระดาษใบเดิมเฉือนคอมัน และมันก็ล้มนอนหน้าคว้ำแน่นิ่งไปในที่สุด
    "สายพลังจิตงั้นเหรอ" สารวัตรภาธรพึ่งพำออกมา ในกรมของเขานั้นก็มีตำรวจที่เป็นสายพลังจิตอยู่ แต่ในวัยแบบปวเรศนั้นเขาต้องยอมรับพลังของอีกฝ่ายแกร่งจริงๆ
    "ผมเคยได้ยินมาว่าที่ฟรอนร์เทียร์ พวกสายพลังจิตแข็งแกร่งมาก.... ไม่คิดว่าจะได้เห็นกับตา" สารวัตรมารวยเกริ่นเบาๆ
    หลังจากที่ปวเรศเปิดเส้นทางแล้วอภิชัย ศุภรัศมิ์ และแท็กต่างก็พากันวิ่งตามหลังปวเรศไป ซึ่งสารวัตรภาธรพึ่งตั้งสติได้ก็สั่งการให้เหล่าตำรวจทุกนายวิ่งตามไปเสริม ส่วนหมวดอารักษ์นั้นทำหน้าที่ต้านไม่ให้อันเดธข้างนอกเข้าไปในตลาดมากไปกว่านี้ ทางฝั่งของทางพวกแท็กที่บุกเข้ามาได้นั้น จ่าเข้มและจ่านนท์พร้อมตำรวจอีก 4-5 นายตามไปสมทบกับกลุ่มตำรวจท้องถิ่น ที่พยายามพาพลเรือนหลบออกมาให้ได้มากที่สุด
    แท็กไม่สนอะไรทั้งนั้นนอกจากต้องวิ่งเข้าไปให้ถึงโซนหมายเลข 19 เขาเชื่อว่านายบึ๊กต้องอยู่ที่นั้นแน่นอนดังนั้นแท็กจึงตัดสินใจวิ่งฝ่าเหล่าอันเดธที่พยายามจะขวางทางเขา ก็จะมีพวกสารวัตรภาธรมาคุ้มกันอีกทีและมีการแยกกระจายกลุ่ม เพราะแม้ว่าจะไม่มีอันเดธบุกเข้ามาจากข้างนอกก็จริง แต่อันเดธที่อยู่ในตลาดก็มีจำนวนไม่ใช่น้อยๆเช่นกัน และการที่ฝูงพวกมันเยอะขนาดนี้ก็ทำให้แท็กยังติดอยู่ในโซนหมายเลข 17
    "แปง ใช้พลังของแกเปิดทางให้แท็กเดียวนี้ !" ปวเรศชาร์ดพลังของเขาก่อนจะวิ่งมาอยู่นำหน้าแท็ก แล้วปล่อยกระแสพลังจิตออกเป็นวงกว้าง และอันเดธทั้งฝูงต่างก็กลายเป็นผงธุลีภายในพริบตา
    "กระทืบมันให้ได้นะ" ปวเรศตะโกนตามหลังแท็ก ที่วิ่งไปไกลพอสมควรก่อนที่เขาจะนั่งทรุดลงกับพื้น แต่ยังไม่ได้จะได้นั่งพักเลยดูเหมือนจะมีงานเข้า เมื่อจ่านนท์วิ่งหน้าตาตื่นมาแต่ไกลใจคอของปวเรศไม่ค่อยดีเท่าไหร่
    "สารวัตรครับเกิดเรื่องแล้วครับ" จ่านนท์พูดไปหอบไป
    "ใจเย็นๆจ่า ค่อยๆพูดเกิดอะไรขึ้น" สารวัตรภาธรถามขึ้น
    "เมื่อกี้มีพลเรือนคนหนึ่งบอกว่า ลูกสาววัย 4 ขวบ ยังติดอยู่ในนี้ครับ" คำพูดของจ่านนท์ทำเอาทุกคนใจคอไม่ดีเลย
    "ติดอยู่ที่ไหน"
    "เห็นบอกว่าก่อนเกิดเรื่อง เด็กไปเล่นอยู่ที่... โซนนั้น" ทุกคนเงียบกริบทันที
                                                  
                                   ++++++++++++++++++++++++++                        
 
เขตโซนหมายเลข 19
แท็กวิ่งเข้ามาถึงหมายเลข 19 ได้แล้วภาพที่เขาเห็นคือ ศพของคนในตลาดที่หนีไปทันนอนเกลื้อนล้นเต็มไปหมด เลือดของพวกเขาเหล่านั้นไหลปะปนกับเลือดจากเนื้อหมูสด แยกไม่ออกว่าอันไหนเลือดคนกับสัตว์์แต่ที่เหมือนกันแน่นอนคือ กลิ่นคาวเลือดที่คละฟุ้งเต็มจมูกของแท็กเต็มไปหมด เขาเริ่มเตรียมพร้อมในการรับมือเพราะจ่าสิบเอกสายลมสอนเขาเสมอว่า สถานการณ์ที่เงียบงันมักอันตรายเสมอดังนั้นแท็กก็ไม่ควรประมาท
    เขาเดินเลาะผ่านกองศพที่น่าจะถูกอันเดธกินแถะกันทิ้งไว้ เสียงการประทะจากฝั่งโน่นยังดังเป็นระยะๆแต่เสียงเริ่มค่อยลง เมื่อยิ่งเดินมาไกลมากขึ้นแท็กแปลกใจมากที่ไม่มีวี่แวของอันเดธสักตัว ราวกับ..... นายบึ๊กกำลังรอให้เขามาที่นี้คนเดียว เพื่อจะล้างบัญชีแค้นที่เขาฆ่าครอบครัวอีกฝ่ายตามที่อีกฝ่ายเข้าใจ คงจะแค้นเขามากจนถึงขั้นกล้าขัดคำสั่งนายแป๋วได้ แต่ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรหน้าที่ของแท็กก็คือจำกัดนายบึ๊กอยู่แล้ว ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องไว้ชีวิต
   
    โครม !
          
    แท็กหันไปมองที่ต้นเสียงพร้อมกับคว้ามีดอีโต้สำหรับสับเนื้อมาไว้ในมือ พร้อมจ้องมองไปที่ท้ายรถแช่แข็งสำหรับส่งเนื้อสดโดยเฉพาะ เขามั่นใจว่าได้ยินเสียงของตกจากข้างในรถคันนั้น ที่สำคัญยังสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวจากสิ่งที่อยู่ในรถด้วย แท็กตัดสินใจเดินมาสำรวจตรงนี้ดูตรงประตูหลังรถที่ทาด้วยสีขาว แต่ตอนนี้มันถูกทับด้วยสีเลือดแดงสดซึ่งไม่ต้องเดาอะไรมาก เขาสังเหตเห็นว่าประตูมันปิดไม่ค่อยสนิทมากนัก หากตาไม่ดีจริงๆจะไม่ค่อยมองเห็นกันเท่าไหร่ แต่เมื่อแท็กเปิดประตูรถออกมาก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น
    เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆผิวแทนเข้มผมสั้นเนื้อตัวสกปรกซึ่งแท็กไม่แน่ใจว่า มันเกิดจากการที่เด็กเล่นซนหรือวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนจากฝูงอันเดธกันแน่ แต่ไม่ว่าจะอย่างไหนก็ตามดูเหมือนว่าเด็กน้อยตรงหน้าคงผลัดหลงกับพ่อแม่ แล้วไม่มีทางเลือกจึงแอบหนีมาอยู่ในรถแบบนี้แทนโชคดีที่มันปิดไม่สนิทมาก ไม่งั้นเธอคงหนาวตายในนี้แน่นอนเพราะระบบทำความเย็นยังทำงานอยู่ แต่ทำไงได้ถ้าเป็นเขาหากหนีไม่พ้นจริงๆซ่อนตรงไหนก็ซ่อนตรงนี้เหมือนกัน และการที่อีกฝ่ายเห็นเขาที่ไม่ใช่อันเดธก็ยิ้มดีใจแล้วเดินมากอดเขาด้วยท่าท่างที่หนาวสั่นคงจะอยู่ในนี้นานพอสมควร
    "หนูพ่อแม่อยู่ไหน ทำไมมาหลบในนี้" แท็กถามขึ้น
    "ไม่รู้เขาให้หนูอยู่ในนี้" เด็กหญิงตอบตามประสาเด็ก ให้ตายสิถ้าจะให้วกกลับไปหาพวกสารวัตรก็ไกลไป แถมไม่รู้เลยว่าจะโดนดักเล่นงานตอนไหน
    ยังไม่ทันที่แท็กจะลงมือทำอะไรมีอะไรบางอย่างมาจู่โจมเขาจากข้างหลัง แต่ประสาทสัมผัสรับรู้ตอบโตของแท็กไวกว่าเขาจึงเบี่ยงตัวหลบก่อนที่จะหมุนตัวเหวี่ยงกำปั้นขวาอัดใส่สิ่งนั้น จนกระเด็นเข้าไปในตัวตลาดซึ่งแน่นอนว่ามันคืออันเดธ ลักษณะของมันคือยืนสองข้างรูปร่างผอมเพียวผิวสีดำเหมือนน้ำมันเสีย หัวของมันนั้นแท็กแทบดูไม่ออกว่ามันหัวคนหรือหัวอะไร แต่ที่แน่ๆคือมันไม่มีดวงตา จมูกหรือปาก แขนของมันคล้ายกับคมดาบที่ลับคมมาอย่างดี และดูท่าหมัดของเขาจะเบาไปนิดเพราะมันยังลุกขึ้นมาได้
          
    แปะ แปะ แปะ แปะ
     
    เสียงปรบมือดังขึ้นไม่ไกลมากนักและแท็กหันไปทางขวามือ นายบึ๊กยืนตบมือในท่าทางมาดกวนพอสมควร แต่แววตาแผ่แรงอาฆาตออกมาซึ่งสวนทางกับท่าทางอย่างมาก แท็กให้เด็กหญิงหลบอยู่ข้างหลังเขาโดยอัตโนมัติเพราะต้องการให้อีกฝ่ายจ้องมาที่เขาคนเดียวซึ่งมันได้ผล นายบึ๊กแทบไม่สนใจเด็กน้อยเลยนอกจากเขาคนเดียว จากนั้นก็มีอันเดธตนหนึ่งเดินออกมาจากซอกตลาดซึ่งไม่ใช่ใครที่ไหน อันเดธของเดรโกที่เคยอัดเขาชะหมอบนั้นเอง โอ้ ดูเหมือนจะเป็นศึกล้างมือไปด้วย
    "กูกะไว้อยู่แล้วว่ามึงต้องมา" นายบึ๊กพูดด้วยน้ำเสียงที่เคียดแค้นอย่างมาก
    "คงแค้นกูมากเลยสินะ... มึงถึงกล้าขัดคำสั่งลูกพี่ของมึง" สีหน้าของนายบึ๊กเปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนจะกลับมาเหมือนเดิม
    "เงียบปากของมึงไปเลย ! ยังไงกูก็จะชำระแค้นให้ได้"
    "เพราะงั้นเลยลงทุนยกทัพโขยงมาที่นี้เพื่อล่อให้กูมาที่นี้สินะ..... ใช่ กูรู้ว่ามึงต้องการล่อกูมาที่นี้ เพราะคนที่มึงแค้นที่สุดมีแค่สองคนคือกูกับป้ามธุสร ส่วนแม่ติ่มมึงอาจจะแค้นแต่ไม่เท่ากับที่แค้นกูเท่านั้นเอง"
    นายบึ๊กอึ้งพูดไม่ออกเมื่อได้ยินแท็กพูดจี้ใจดำ ใช่ ! แท็กอ่านเกมออกตั้งแต่วันนั้นแล้วว่ายังไงนายบึ๊กต้องวางแผนที่จะกลับมาล้างแค้นเขาแน่นอน แต่แค่ไม่คิดว่าจะยกโขยงทัพอันเดธมาขนาดนี้เพื่อเป้าหมายแค่นี้ เขาไม่แปลกใจว่าทำไมถึงถูกฆ่าตายง่ายขนาดนั้น กระจอกจริงๆ แท็กคิดอยู่ในใจก่อนจะให้เด็กหญิงนั้นไปหลบอยู่ใต้รถเพื่อความปลอดภัย เพราะเขาเชื่อว่าตอนนี้ไม่ว่าจะนายบึ๊กหรืออันเดธที่อยู่ข้างหลังนั้น ล้วนจับจ้องมาที่เขาคนเดียวเท่านั้น
    "มาจบเรื่องกันเลยดีกว่า"
                                                              
                                        
 
 
                                                    +++++++++++++++++++++++++++++++++++