นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

บ้านกุลชาติ เวลา 10.04 น.
   "หายไปไหนมาแท็ก รู้ไหมว่าอากับคุณย่าเป็นห่วงเรามากแค่ไหนนะ" กุลชาติกล่าวตำหนิปนความโล่งใจที่ได้เห็นหลานปลอดภัย
   หลังเหตุการณ์ฆาตกรรมครอบครัวนายบึ๊ก ซึ่งตอนนี้ข่าวลงหนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับและทุกรายการข่าว ไม่มีช่องไหนที่ไม่เสนอข่าวนี้และแน่นอนว่ามีการโยงไปถึงคดีเก่าๆ ที่นายบึ๊กก่อเอาไว้มากมายในตอนเป็นมนุษย์แต่ที่แท็กไม่พอใจอย่างมากคือ ยังมีนักข่าวบางคนพูดโยงถึงมธุสรกับมธุกรอีก ซึ่งสำหรับแท็กนั้นเขาอยากถีบปากนักข่าวเหล่านั้นให้รู้แล้วรู้รอดแต่ต้องข่มใจไว้ ยังไงก็ตามแท็กได้รับคำสั่งมาว่าให้กลับไปอยู่ที่บ้านกุลชาติก่อน เพราะกิติพงศ์จำเป็นต้องเดินทางกลับเนื่องจากอีกไม่กี่อาทิตย์ข้างหน้า ชายหนุ่มต้องไปรายงานตัวต่อกองทัพ แต่อภิชัยบอกว่าจะหาเทรนเนอร์คนใหม่ให้ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร
   ยังไงก็ตามการที่แท็กโผล่หัวกลับมาบ้านทำให้ทุกคนหายห่วงมาก โดยเฉพาะอรุณาที่ดีใจอย่างมากที่หลานสาวปลอดภัย แต่ยังไงก็ตามแท็กก็ถูกกุลชาติผู้เป็นอาตำหนิ เรื่องที่เขาก่อเอาไว้มากมายนับแต่ย่างเท้ามาที่นี้ และแท็กจะไม่ขอต่อล่อต่อเถียงเพราะมันคือเรื่องจริง แต่การกลับมาบ้านก็มีข้อดีนั้นคือเรื่องของมธุกร สายป่านเล่าให้เขาฟังว่าตอนนี้มธุกรกับมธุสรเริ่มมีอาการดีขึ้น ซึ่งเธอดีใจมากที่เพื่อนรักกลับมาเป็นปกติ
   "พอได้แล้วกุลชาติแค่หลานปลอดภัยกลับมาก็ดีแล้ว" อรุณาห้ามปรามลูกชายของเธอ จะว่าไปแล้วแท็กเองก็มีส่วนคล้ายคลึงกับจ่าสิบเอกสายลมน้องชายมาก แบบนี้สิถึงจะเรียกว่าปู่-หลานกัน
   "ผมขอโทษคุณย่าและคุณอานะครับ ที่ทำให้ต้องเป็นห่วงแต่ผมไม่หายไปไหนแล้วละครับ" แท็กพูดเสียงเรียบ
   "ก็ดี" ถึงแม้จะพูดแบบนั้นแต่ในใจกุลชาติก็ยังไม่ค่อยเชื่อใจแท็กเท่าไหร่ ซึ่งแท็กก็ใช่ว่าจะดูไม่ออกแต่ขอเลือกที่จะเก็บไว้ดีกว่า
   "แท็กพึ่งกลับมาคงยังไม่ได้ทานอะไรเลยสินะ...สายป่านพาแท็กไปกินข้าวสิ" อรุณาพูดเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศภายในบ้าน แท็กเดินตามสายป่านและนุดาไปที่ห้องทานอาหาร เมื่อหลานทั้งสามเดินออกจากห้องรับแขกแล้ว อรุณาหันกลับมาพูดเรื่องธุระกับลูกชายของเธอทันที
   "ลูกคุยกับทางตำรวจว่ายังไง" อรุณาถามด้วยน้ำเสียงจริงจังปนกังวลเล็กน้อย
   "วางใจได้ครับแม่ สารวัตรเขาบอกผมว่าถ้าแท็กไม่เข้าไปยุ่งกับการทำงานของตำรวจ ก็ไม่มีปัญหาอะไรครับ" กุลชาติตอบ
   อรุณาโล่งใจแค่ระดับหนึ่งเท่านั้นเพราะเธอยังสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หลังจากที่แท็กนั้นถูกส่งกลับมาบ้านนั้นอรุณาได้ไว้วานให้กุลชาติลูกชายของเธอคุยกับสารวัตรภาธร ที่หัวเสียตั้งแต่เรื่องที่โรงพยาบาลและคลิปหลุดของแท็กแล้ว ยังไงก็ตามตอนนี้เจ้าตัวแสบกลับมาบ้านแล้วอรุณาจะไม่ยอมให้แท็กทำอะไรตามใจชอบอีก แม้ว่าหลานคนนี้จะไม่เหมือนกับเด็กคนอื่นๆก็ตาม กุลชาติสังเกตเห็นว่าอรุณายังมีสีหน้าแสดงถึงความไม่สบายใจอยู่
   "แม่ยังกังวลอยู่ใช่ไหมครับ" กุลชาติถามตรงๆ
   "มันก็มีบ้างแหละลูก ยังไงแท็กก็หลานคนหนึ่งของแม่จะไม่ให้เป็นห่วงก็ไม่ได้...เฮ้อ สมแล้วละที่หลานของตาสายลมนะ เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ" อรุณาพูดอย่างเหนื่อยใจ จะว่าไปสมัยตอนจ่าสิบเอกสายลมยังเด็กก็มักจะห้าวๆแบบนี้แหละ วุ่นวายให้เธอในตอนนั้นต้องรีบไปตามกลับมาบ้านทุกครั้ง
   สักพักอรุณาเห็นแม่บ้านเข็นรถอาหารออกมาทางห้องครัว ซึ่งเธอก็พึ่งนึกได้ว่ามันได้เวลาทานยาของสามีแล้วซึ่งกุลชาติเองก็ตัดสินใจเดินตามแม่ไปหาพ่อที่ล้มป่วยอยู่ ชายหนุ่มใหญ่ยอมรับว่าเพราะมัวแต่วุ่นกับงานและเรื่องของแท็ก ทำให้ไม่ค่อยได้ทำหน้าที่ของลูกเลยซึ่งไหนๆเขาก็หยุดงานวันหนึ่ง ไปดูแลจุลศักดิ์ผู้เป็นพ่อก็ดีเหมือนกัน
   ทางด้านของแท็กที่ได้กินข้าวสักทีหลังจากที่ปล่อยให้ท้องว่างนาน เมนูที่เขาได้ทานวันนี้คือเนื้อปลาแซลมอนย่างกับข้าว ระหว่างที่เขานั่งกินอยู่นั้นแท็กสังเกตเห็นว่า เหล่าคนใช้นั้นพากันมองและแอบซุบซิบกันซึ่งแน่นอนว่าเขาได้ยิน แต่เขาเลือกที่จะไม่สนใจนอกจากอาหารที่อยู่ตรงหน้า แต่ไม่ใช่สำหรับสายป่านที่เธอมองคนใช้แบบไม่พอใจมาก ทำให้คนใช้พากันเดินหลบออกจากห้องทานอาหารปล่อยให้เด็กทั้งสามอยู่ตามลำพัง
   "พี่แท็กหายไปไหนมาค่ะ คุณย่ากับคุณพ่อเป็นห่วงมากๆเลยนะค่ะ" นุดาถามขึ้นตามประสาเด็ก
   "นุดา" สายป่านพูดปรามปนดุน้อง
   "ไม่เป็นไรป่าน"
   ฟังจากที่นุดาถามแบบนี้ทำให้แท็กคิดว่าเด็กน้อยไม่รู้ว่าเขาไปทำอะไรมา และเท่าที่แท็กสังเกตเห็นทุกคนในบ้านจะไม่ค่อยให้นุดาดูอะไรที่รุนแรงมากเท่าไหร่ หรือที่เรียกง่ายๆว่าไม่ควรให้เด็กรู้เรื่องของผู้ใหญ่นั้นแหละ ประกอบกับความกังวลที่สายป่านแสดงออกมาตอนที่นุดาถามแค่นี้ก็บ่งบอกว่าเขาเดาถูก ซึ่งตอนนี้สายป่านยิ่งกังวลหนักขึ้นไปอีกว่าเขาจะตอบยังไงกับน้องสาวของเธอ ส่วนนุดานั้นก็นั่งมองแท็กเพื่อรอคำตอบ
   "พี่ไปช่วยรุ่นพี่ที่ค่ายทหารทำธุระนะ แล้วลืมบอกคุณย่ากับคุณพ่อของนุดานะ" แท็กตอบ
   "แล้วธุระพี่เสร็จแล้วเหรอ" นุดายังถามต่อและแท็กส่งสัญญาณกับสายป่านว่า ไม่ต้องห้ามปรามนุดา
   "ยังเลยครับธุระมันยุ่งยากกว่าที่พวกพี่เขาคิดนะ แต่พี่ต้องกลับมาพักผ่อนก่อนนะครับ" แท็กตอบโดยไม่ใส่ใจอะไร
   "แปลว่าพี่จะไปอีกเหรอ" ยังไม่ทันที่แท็กจะตอบอะไรแม่บ้านร่างท่วมใหญ่ผิวแทน เดินเข้ามาในห้องทานข้าวด้วยท่าทีที่สงบนิ่งมาก แท็กจำได้ว่าเธอคนนี้เป็นแม่บ้านที่อายุมากสุด และคนใช้ในบ้านจะค่อนข้างเคารพและเกรงใจเธออย่างมาก
   "มีโทรศัพท์ถึงคุณแท็กค่ะ" แม่บ้านพูดพร้อมยืนโทรศัพท์ไร้สายให้กับแท็ก ก่อนจะไปทำหน้าที่ของเธอต่อ
   แท็กรับโทรศัพท์มาแบบงงๆแต่เขามาคิดดูอีกทีอาจเป็นพวกหยางเสี่ยวฟงก็ได้ เขาตัดสินใจลุกจากที่นั่งเดินเลี่ยงไปคุยข้างนอกแทน ซึ่งในห้องทานอาหารจะมีประตูออกข้างนอกด้วย ซึ่งแท็กใช้ในการคุยส่วนตัวสะดวกมากขึ้นส่วนสายป่านที่มองแผ่นหลังญาติของเธอคนนี้อยู่ เด็กสาวรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ว่าญาติของเธอคนนี้ จะกลับไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องที่วุ่นวายกว่านี้แน่นอน
    "ฮัลโหล สวัสดีครับไม่ทราบว่าผมกำลังเรียนสายกับใครครับ" แท็กถามขึ้นด้วยความสงสัยก่อนที่จะนิ่งไปครู่หนึ่ง และเขาก็ถึงกับแสดงสีหน้าทั้งตกใจและแปลกใจอย่างมาก เมื่อได้รู้ว่าใครอยู่ในปลายสาย
    "นั้นปู่เหรอ......"
                                                    
                                              
                                                               ++++++++++++++++++++++++