นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

ห้องพักคนไข้ โรงพยาบาลจิตเวช เวลา 09.11 น.
หลังจากเหตุการณ์ที่มีกองทัพอันเดธบุกถล่มโรงพยาบาลนั้น อาคารสำหรับผู้ป่วยตึกสองและโถงทางเดินเชื่อมตึก ต้องปิดปรับปรุงชั่วคราวเพื่อซ่อมแซมอาคาร และด้วยพื้นที่เสียหายมากกว่าที่คาดทำให้ต้องมีการย้าย ผู้ป่วยไปรักษาที่โรงพยาบาลอื่นก่อนแต่ก็ยังมีบางส่วนยังสามารถพักรักษาตัวที่นี้ได้ ซึ่งหมอณัฐฐาได้กักตัวมธุสรและมธุกรให้อยู่ภายใต้การดูแลของเธอต่อ เพราะเธอไม่แน่ใจว่าที่อื่นจะมีมาตราการรักษายังไง และตัวของหมอสาวเองก็อยากดูพฤติกรรมของตัวมธุกรที่เปลี่ยนไปด้วย
   ในด้านความปลอดภัยนั้นหมวดฮันโดได้ให้ ตำรวจที่มีความเชี่ยวชาญด้านต่อสู้กับอันเดธ มาคุ้มครองสองแม่ลูกเอาไว้ก่อนแต่ถึงอย่างนั้น ผู้คนในโรงพยาบาลต่างก็ไม่ค่อยให้ความไว้วางใจ กับตำรวจอีกแล้วหลังจากที่นี้ถูกบุกรุกถึงสองครั้ง และขณะเดียวกันก็เริ่มมีการพูดถึงคลิปที่แท็กนั้นต่อสู้กับอันเดธ ไม่ว่ามธุกรจะเดินไปที่ไหนเธอก็มักจะเห็นคลิปของแท็กตลอด ที่สำคัญสื่อก็ยังพูดถึงด้วย
   "ดูสิตอนนี้แท็กดังในโชเซียลใหญ่แล้ว ใครๆก็แชร์คลิปนี้กันทั้งนั้นเลย" สายป่านพูดไปพร้อมกับสไลด์มือถือไปเรื่อยๆ ในขณะที่มธุกรไม่ได้มีท่าทีพิษวาสกับอาหารตรงหน้าแม้แต่น้อย เธอกลับนั่งเหม่อลอยมากกว่าซึ่งมธุสรที่นอนอยู่อีกเตียง สังเกตเห็นทุกอย่างและรู้ว่าตอนนี้ลูกสาวกำลังคิดอะไรอยู่
   "ฉันไม่อยากดูมัน เธอปิดมันได้ไหมสายป่าน" มธุกรพูดพร้อมอ้อนวอน สายป่านจึงยอมปิดหน้าจอมือถือ
   "ผึ้ง เธอไม่ค่อยร่าเริงเลยเป็นอะไรรึเปล่า" สายป่านถามด้วยความเป็นห่วง แต่มธุกรเลือกที่จะไม่ตอบ
   มธุสรตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินมาหามธุกร พร้อมกับกุมมือลูกสาวและลูบหัวเธอเบาๆอย่างอ่อนโยน มธุกรหันมามองหน้าแม่ของเธอ ก่อนจะโผเข้ากอดมธุสรพร้อมกับน้ำตาที่ไม่สามารถอดกลั่นได้ สายป่านที่เห็นเหตุการณ์เลือกที่จะตบไหล่เพื่อนรัก ในเชิงปลอบขวัญและให้กำลังใจมธุกร สำหรับสายป่านแล้วการที่มธุกรคืนสติกลับมา เป็นมธุกรคนเดิมนั้นคือสิ่งที่เธอดีใจที่สุด แต่ยังไงเสียเพื่อนรักของเธอก็ใช่ว่าจะได้ชีวิตกลับมา เพราะยังมีคนจ้องจะทำร้ายมธุกรอยู่ ซึ่งสายป่านก็ไม่เข้าใจว่าเพื่อนเธอไม่เคยคิดร้ายกับใคร ทำไมถึงต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย
   "คนเก่งของแม่ หยุดร้องไห้ได้แล้ว ไม่เป็นไรทุกอย่างจะต้องเรียบร้อยนะ" มธุสรพูดปลอบมธุกร
   "ผึ้งไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะแม่...มันสับสนไปหมด" มธุกรพูดพร้อมกับพยายามที่จะหักห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล
   "ใจเย็นๆก่อนสิผึ้งเกิดอะไรขึ้น ค่อยๆเล่านะ" สายป่านพยายามที่จะให้มธุกรสงบจิตสงบใจลง ตั้งแต่รู้จักกันมาสายป่านยอมรับว่าเธอนั้นไม่เคยเห็นมธุกรเป็นขนาดนี้มาก่อน เด็กสาวไม่แน่ใจว่ามันจะเกี่ยวข้องกับแท็กผู้มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องรึเปล่า
   "ฉันไม่รู้จะเริ่มเล่ายังไงดีป่าน..." เสียงของมธุกรสั่นไปหมดสายป่านจึงกุมมือเพื่อนของเธอทันที
   "เกี่ยวกับแท็กใช่ไหมลูก" มธุสรเอ๋ยขึ้น มธุกรซึ่งได้ยินชื่อของอีกฝ่ายก็ชะงักทันที ก่อนที่จะพยักหน้าตอบแม่ของเธอ
   และแล้วสิ่งที่สายป่านคิดก็เป็นจริงว่าที่มธุกรเป็นแบบนี้ ต้องเกี่ยวข้องกับแท็กแน่นอนแต่ไม่คิดว่าแท็กจะมี อิทธิพลกับมธุกรแบบนี้ซึ่งเอาจริงๆมธุกรกลายเป็นแบบนี้ ตั้งแต่กลับมาจากหาแท็กแล้วนั้นยิ่งทำให้สายป่าน เริ่มอยากรู้แล้วว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกันรึเปล่า และเธอไม่แน่ใจว่าแท็กจะเป็นแบบเดียวกับมธุกรไหม เพราะอีกฝ่ายก็หายไปเลยและไม่ยอมติดต่อมาหา ทำเอาอรุณาเป็นห่วงไม่เว้นแต่ละวัน
   มธุสรจึงกอดมธุกรอีกครั้งเพื่อส่งแรงใจให้กับลูกสาว ส่วนมธุกรรับรู้ถึงความรักและความห่วงใยของแม่ได้ สิ่งนั้นทำให้เด็กสาวนั้นสงบลงอย่างน่าเหลือเชื่อ เมื่อสงบใจลงได้แล้วมธุกรตัดสินใจเล่าเรื่องที่เธออยู่กับแท็กในยิม และร่วมทั้งเรื่องความกลัวที่จะไว้ใจแท็ก เพราะเรื่องที่เธอประสบเจอมา แน่นอนว่าสายป่านที่นั่งฟังนั้นเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนดี มธุกรถูกผู้ชายรุมข่มขืนและต้องกลายเป็นคนหวาดกลัวผู้ชาย กลายเป็นบ้าต้องอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวช หมดสิทธิ์ที่จะใช้ชีวิตปกติเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปหากเทียบกับสายป่าน ที่ยังมีโอกาสได้เรียนได้มีสังคม
   สิ่งที่น่ากังวลที่สุดสำหรับเด็กสาวที่อายุแค่ 14 ปี นั้นคือการออกไปเผชิญกับสังคมภายนอก คนรอบข้างจะมองเธอยังไงหากได้รู้เรื่องราวของเธอ และไหนจะเรื่องที่แม่ของเธอนั้นได้ก่อคดีสะเทือนขวัญ ยิ่งมธุกรได้รู้ว่าหากแม่ของเธอนั้นรักษาตัวหาย ก็ต้องไปรับโทษจำคุกตลอดชีวิต เด็กสาวได้แต่พร่ำถามในใจว่ามันยุติธรรมแล้วรึ กับเหยื่อที่ถูกกระทำแบบเธอและแม่ และวันหนึ่งมีบุคคลหนึ่งปรากฎตัวออกมาทำเหมือน อัศวินขี่ม้าขาวมาช่วยสองแม่ลูกเหมือนดั่งเทพนิยาย มันจะไปเชื่อใจลงได้ยังไงเพราะมธุกรยอมรับว่า ไม่ได้รู้จักหน้าค่าตาแท็กเลย แม้ว่าแท็กจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของเพื่อนรักเธอก็ตาม
   "แม่จะไม่พูดโน้มน้ามอะไรลูกนะ แต่แม่อยากให้ผึ้งลองทบทวนโดยใช้ใจของลูก ลองหลับตาถามใจของตัวเองดูนะว่าใช่อย่างที่แม่พูดไหม"
   มธุกรหลับตาตามที่แม่แนะนำซึ่งเมื่อมธุสรเห็นแล้ว เธอก็เริ่มตั้งคำถามขึ้นมาทันทีและสำหรับมธุกรที่ได้ยินคำถาม ภาพในความทรงจำก็ผุดขึ้นในหัวของเด็กสาวทันที ตั้งแต่ภาพที่เธอนั้นได้พบกับแท็กที่ลานกว้างชมวิว และตอนที่แท็กนั้นเล่นกีตาร้องเพลงให้กับเธอ ใช่แล้ว ! มธุกรรับรู้ทุกอย่างในสิ่งที่แท็กทำ และภาพที่เด่นชัดที่สุดคือเธอเห็นเขากำลังสู้กับพวกนายแป๋วแม้จะเป็นแค่ ในความทรงจำอันเลวร้ายของเธอก็ตาม และภาพสุดท้ายคือแท็กปกป้องเธอจากอันเดธที่อดีตคือ นายแมนหนึ่งใน 7 ทรชน ก่อนที่จะแทนที่ด้วยภาพที่แท็กกับเธออยู่ด้วยกันในยิม
    "เป็นไงผึ้งพบคำตอบรึยัง" มธุสรถามขึ้น มธุกรไม่ตอบอะไรนอกจากมองตาแม่ของเธอ และยิ้มออกมาพร้อมกับโผกอดมธุสรอีกครั้ง ส่วนสายป่านนั้นแม้จะไม่ค่อยเข้าใจอะไรมาก แต่เธอรู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูกที่เมื่อได้เห็น รอยยิ้มของมธุกรราวกับว่าเพื่อนรักของเธอกำลังปลดปล่อยสิ่งที่อยู่ในอก ออกมาแล้ว
    "ป่าน... ฉันตัดสินใจแล้ว" มธุกรเอ๋ยขึ้นมา
    "เธอจะทำอะไร" สายป่านถามขึ้นทั้งที่น่าจะรู้คำตอบของอีกฝ่ายดีอยู่แล้ว แม้ว่ามธุกรจะไม่ตอบนอกจากยิ้มเท่านั้น
 
 
                                                 +++++++++++++++++++++++++++++++++++