นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

โรงยิมมวย เวลา 08.37 น.
   "เดรโก ทางที่ดีมาทางไหนกลับทางนั้นดีกว่านะ" กิติพงศ์พูดพร้อมปล่อยจิตสังหารพร้อมลุยเต็มที่ หากอีกฝ่ายคิดมาเล่นงานเขากับแท็ก แต่เดรโกไม่ได้แสดงท่าทีที่จะคุกคามทั้งสอง แต่ก็ใช่ว่าควรประมาทเพราะอาจารย์ขึ้นชื่อเรื่องความเจ้าเล่ห์ เจ้าลูกศิษย์นี้ก็ต้องซึมความเจ้าเล่ห์นี้มาบ้างแหละ
   "ใจเย็นๆกิติพงศ์วันนี้ฉันไม่ได้มาหานาย แต่เป็นคนข้างหลังนายต่างหาก" เดรโกชี้มาทางแท็กซึ่งก็มีเขาคนเดียวที่อยู่ข้างหลังกิติพงศ์ ในใจของแท็กคิดอันดับแรกคือ ชิบXแล้วกู
   "ฉันกับนายแทบไม่รู้จักกันเลยด้วยซ้ำ มาหาทำไมเนี่ย" แท็กถามขึ้น
   "ใช่ นายอาจพูดถูกนะที่ฉันกับนายไม่รู้จักกัน แต่นายเล่นฆ่าอันเดธของอาจารย์ฉันไปสองตนเลยนะ ถ้าไม่นับพวกชั้นต่ำนะ"
   คำพูดของเดรโกทำเอาแท็กกลืนน้ำลงไม่ลงคอเสียแล้ว จะว่าไปเขาเองก็ฆ่าอันเดธระดับเป๋งๆไปสองตนใน 2 เดือน แท็กเองก็ไม่คาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะถึงกับทำให้คนอย่างเดรโก ยอมโผล่ออกมาจากที่ซ่อนทั้งที่อภิชัยพลิกแผ่นดินตามล่ากลับไม่เจอตัว เทียบกับเขาที่ไม่ได้คิดเรื่องนี้แค่ฆ่าอันเดธถึงยอมโผล่มา ก็ไม่รู้ว่าอภิชัยจะคิดยังไงกับเรื่องนี้ดี
   "ฉันไม่ปฎิเสธที่ฆ่าอันเดธที่เป็นผลงานอันน่าภาคภูมิใจของอาจารย์นาย แต่เรื่องแค่นั้นถึงกับทำให้นายต้องถ่อสังขารมานี้เลยเหรอ" แท็กถามอย่างใจดีสู้เสือไว้ก่อน
   "ฉันมาขอท้านายโดยเฉพาะให้สู้กับอันเดธของฉัน นายจะรับไหม" เดรโกพูดพร้อมกับชี้หน้าท้ารบตรงๆกับแท็ก
   ช็อคยิ่งกว่าช็อคเสียด้วยซ้ำไปไม่คิดเลยว่าอีกฝ่าย ยอมเสี่ยงมาที่นี้เพื่อที่จะท้าดวลกับเขาเนี่ยนะมันช่างพิลึกพิลันอะไรแบบนี้ แท็กเริ่มไม่เข้าใจความคิดของหมอนี้เลยว่าคิดอะไร หรือวางแผนอะไรไว้แต่พอใช้พลังอ่านใจก็ยิ่งไม่เข้าใจหนักกว่าเดิม เพราะทุกประโยคทุกคำพูดของเดรโกคือพูดจริงทั้งนั้น แต่กิติพงศ์นั้นเงียบนิ่งมากพร้อมกับหันมามองแท็กที่ ยังพยายามทำความเข้าใจฝ่ายศัตรูอยู่
   "มีเงื่อนไขของการท้ารบนี้ไหม" กิติพงศ์ยิงคำถามใส่ทันที
   "ไม่มีหรอกเงื่อนไขนะ ฉันแค่ข้องใจนะว่าที่เอาชนะมาได้เพราะเก่งจริงๆหรือเพราะเจ้าสองตนนั้นกระจอกกันแน่" คำพูดของเดรโกทำให้แท็กถึงกับเดือดดาลอยากจะรุกเข้าไป ต่อยปากให้ฟันหลุดแต่กิติพงศ์เอาแขนกันไว้
   ตอนแรกแท็กไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายห้ามเขาทำไมจนเมื่อ ได้เห็นอันเดธร่างยักษ์มีกล้ามใหญ่ผิวเผือก ยืนอยู่เบื้องหลังของเดรโกอย่างสงบนิ่ง ทั้งสองสัมผัสได้ว่านั้นไม่ใช่อันเดธทั่วไปที่จะกำจัดมันง่ายๆ ที่สำคัญอันเดธตนนี้ก็เหมือนกับพวกนายแป๋ว เคยเป็นมนุษย์มาก่อนแล้วตายไปก็กลายเป็นอันเดธ รังสีความพยาบาทอาฆาตของอันเดธตนนี้รุนแรงมาก จนแท็กหนาวเย็นยะเยือกเข้าไปในกระดูกทั้งที่เขายังมีเหงื่อที่พึ่งออกมาจาก ห้องซาวน่าไม่นานนี้เอง
    "ว่าไงละณัฐฐานันท์ นายจะยอมรับการท้ารบของฉันไหม....แต่จะปฎิเสธก็ได้นะ" คำพูดยั่วยุของเดรโกทำให้แท็กนั้นไม่พอใจอย่างมาก อยากได้มากเดียวจัดให้จะเอาให้หุบปากไปเลย
    "ก็ได้ฉันจะรับคำท้ารบแก จะให้สู้กันที่ไหนว่ามาเลย" แท็กพูดอย่างไม่พอใจพร้อมจับบิดข้อมือดังมาก ส่วนกิติพงศ์ที่หันมามองรุ่นน้องตนเอง ยังไงชะห้ามก็ไม่ฟังอยู่แล้ว
    เมื่ออีกฝ่ายรับคำท้ารบเดรโกทำการร่ายเวทย์บางอย่าง แล้วประตูมิติก็เปิดออกและดูจากลักษณะไม่ใช่เส้นทาง ไปยังช่องว่างมิติมืดด้วยแท็กฉงนใจมากว่าทำไมเดรโกต้องมา ท้ารบกับเขาต้องมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ ยังไงชะถ้าเอาชนะอันเดธตนนั้นได้จะขอซัดกำปั้นใส่ปากแล้วค่อยเค้นเอาคำตอบก็ยังได้ เดรโกกับอันเดธเข้าไปในประตูมิติก่อนจึงค่อยตามด้วยแท็ก และกิติพงศ์ที่ตัดสินใจเดินตามเข้ามาด้วย
    ภายในมิติดั่งกล่าวได้แปรสภาพเป็นสนามประลอง แต่มันดูคลังมากซึ่งแท็กจำได้ว่าสนามประลองนี้คือ โคลอสเซียม ซึ่งมันตั้งอยู่บนหุบเขาของประเทศคิรัต กล่าวกันว่ามันเป็นสถานบันเทิงที่ถูกตีตราว่าป่าเถื่อน แต่สำหรับชาวคิรัตแล้วมันคือสถานที่กำเนิดนักรบผู้กล้า ซึ่งการประลองจะมีสองแบบคือ สู้กับสัตว์หรือกับนักรบด้วยกันเองโดยนักรบผู้เข้าบทสอบต้องผ่านให้ได้ครบ 5 ด่าน และจะได้รับรางวัลหรือได้เข้ารับราชการในราชสำนักด้วย และเขาจำได้ว่าในทีมเดวิลแบ็ทส์เคยมีรุ่นพี่คนหนึ่งเคยเข้ารบที่นี้มาก่อน
    "ที่นี้คือที่ที่นายกับอันเดธจะสู้กัน จะไม่มีการโกงฉันรับรองได้" เดรโกกล่าว
    แท็กทำการสวมใส่อาวุธประจำกายของเขาในทันที โดยไม่มีการรีรอใดๆทั้งสิ้นแล้วก็มาอยู่ใจกลางสนามประลอง อันเดธร่างเผือกจึงเดินลงมาที่สนามประลองเช่นกัน แต่ละก้าวที่เดินนั้นแผ่นดินแทบจะสะเทือนเลยทีเดียว พื้นที่มันเดินผ่านนั้นได้ทิ้งรอยเท้าไว้ซึ่งสำหรับกิติพงศ์แล้ว ชักเริ่มหวั่นใจแทนรุ่นน้องเล็กน้อยเพราะแท็กยังขาดประสบการณ์อยู่ แต่ถ้าให้ถอนตัวเจ้าตัวก็คงไม่ฟัง
    "การประลองไม่มีกติกา มีแค่ว่าใครล้มแล้วสู้ต่อไม่ได้เท่านั้น....ขอให้สนุกนะ"
                                                     
                                            
                                                      ++++++++++++++++++++++++++++++++++