นักรบพันธุ์โหด ตอน หวงจือชิน Secson 1
เขียนโดย กนกพัชร
วันที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 เวลา 09.12 น.
แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2562 00.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
52) ตอนที่ 52 คนสอดแนม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสวนหน้าบ้านท่านทูตอากิระ เวลา 11.15 น.
อาชินกำลังพยายามฝึกให้คุ้นกับการใช้ปืนพกแม้ว่าเขาจะไม่ใช่สายนี้โดยตรงก็ตาม เขาตัดสินใจใช้ปืนของเล่นในการฝึกแทนเพราะไม่อยากใช้ปืนจริงเท่าไหร่ โดยเด็กชายนั้นใช้กระป๋องอาหารเปล่าเป็นเป้านิ่ง ซึ่งดูเหมือนว่าความแม่นยำของเขา ยังไม่แม่นพอหากเทียบกับพวกที่ฝึกใช้ปืนโดยเฉพาะ กระป๋องที่อาชินยิงโดนคือ 15 กระป๋องจาก 40 กระป๋องทั้งหมด
"โห่ แค่นี้นายก็ทำได้เก่งแล้วไม่ต้องเครียดไปหรอก" เฟรมกล่าวพร้อมตบไหล่เพื่อนเบาๆ
ที่จริงการมาบ้านท่านทูตอากิระได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เนื่องจากอาชินทำการขออนุญาตท่านทูตอากิระ จึงสามารถพาเฟรมมาที่บ้านได้และด้วยความเป็นคนที่มีไมตรีจิต ทำให้พี่น้องของอาชินยอมรับเฟรมเสมือนพี่น้องในครอบครัวเดียวกัน และท่านทูตอากิระยังยินดีที่จะให้เฟรมมาหาได้ทุกเวลาที่ต้องการ ซึ่งเฟรมมีทักษะในการใช้ปืนพก 9 มม. จึงอาสามาติวให้กับอาชินเอง
"ไม่คิดเลยนะว่าพ่อนายจะมีปืนรุ่นนั้นได้ บอกตามตรงเลยคนที่ครองปืนนี้มีไม่กี่คนเอง" เฟรมพูดเสริม และใช้ปืนอัดลมยิงอัดกระป๋องดูบ้างซึ่งเฟรมยิงโดนไป 6 กระป๋อง ก็มีเสียงปรบมือจากข้างหลังซึ่งก็คงไม่พ้นพวกอาเจี๋ยที่กำลังนั่งเล่นดู
"ใช่ ฉันก็ไม่คิดเหมือนกัน.... ว่าแต่นายเป็นไงบ้างละ ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่นี้แทบไม่ได้ข่าวพวกนายเลย" อาชินตั้งคำถามขึ้น เฟรมหันมามองเพื่อนเล็กน้อย
"ตอนที่นายไปแล้ว พวกเราก็อยู่กันดีเพื่อนแต่อย่างที่พ่อบอก เมื่อถึงจุดๆหนึ่งเราต่างต้องมีเส้นทางของตัวเอง.... ตอนนี้ฉัน นาย แล้วก็พวกแคลวินอายุ 12 ปี แล้วทันทีที่ขึ้น 13 บริบูรณ์พวกเราต้องเลือกว่าจะอยู่สังกัดหน่วยอะไร เพื่อส่งไปตามสนามที่ต่างๆนะ"
"แล้วนายเลือกอะไร" อาชินถาม
"หน่วยรบรถถังนะ ฉันฝันอยากเป็นทหารรถถังมานานแล้ว เกรแฮมจะไปเป็นทหารลาดตระเวน ไมค์กับเฟร็ดนะจะไปอยู่หน่วยรบหนุษย์กบของกองทัพเรือ แคลวินกับอี้ถิงเหมือนกัน" เฟรมตอบ
อาชินนิ่งไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินชื่อของอาถิงภาพที่เขาเผลอทำร้าย ญาติลูกพี่ลูกน้องตัวเองและประกาศตัดขาดกับครอบครัว ตัวเองเพียงเพราะพวกเขาปิดบังเรื่องพ่อแม่ แถมยังให้เขาเติบโตมากับลูกของคนที่ฆ่าพ่อเขาด้วย แต่หากมองอีกมุมอาถิงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับการตายของพ่อเขา มันก็ไม่ควรที่จะโทษอาถิงเลยเสียด้วยซ้ำ เพราะอาชินที่ยืนนิ่งเกินไปทำให้เฟรมพอเดาออกว่า อีกฝ่ายคิดอะไรอยู่
"นายคิดถึงอี้ถิงใช่ไหม" เฟรมถามโดยตรง
ยังไม่ทันทีที่อาชินจะตอบคำถามนั้นอยู่ดีๆ เสียงร้องก็ดังขึ้นที่สายรัดข้อมือของเขา แน่นอนว่าอาชินรู้ดีว่ามันเป็นเสียงร้องเตือน ของโปรแกรมAR-09 ซึ่งทำหน้าที่ด้านรักษาความปลอดภัย อาชินปรับแต่งใหม่ให้มันสามารถร้องเตือนได้ ในระยะที่ใกล้รั้วบ้านและมันสามารถทำการวิเคราะห์ก่อน ถึงจะทำการแจ้งเตือนอาชินใช้โปรแกรมไมคอนเชื่อมกับกล้องวงจรปิด เห็นผู้ชายคนหนึ่งถือกล้องถ่ายรูปมาดุมๆมองๆอยู่รั้วบ้านซึ่งไม่ไกลมาก
ซึ่งเมื่ออาชินหันกลับไปมองทางรั้วดั่งกล่าว ดูเหมือนคนแอบมองจะเริ่มรู้ตัวแล้วพยายามที่จะหนี อาชินไม่รอช้ารีบวิ่งไล่ตามไปทันทีโดยที่พวกอาเจี๋ยเองก็เหมือนรู้งาน ก็วิ่งตามหลังอาชินไปในทันทีซึ่งฝ่ายทางของอาชิน เขากระโดดข้ามรั้วบ้านออกมาเห็นชายคนนั้นขับจักรยานยนตร์เพื่อหลบหนี อาชินตัดสินใจเอาปืนของพ่อออกมาจากสายรัดข้อมือ ซึ่งมันสามารถเป็นที่เก็บสิ่งของได้ด้วยและตั้งท่ายิง
อาชินใช้ศูนย์กลางของกระบอกปืนแล้วทำการเหนี่ยวไกทันที โป้ง ! ชายคนนั้นร่วงหล่นนอนกับพื้นพร้อมกับจักรยานยนตร์ สักพักก็มีคนวิ่งนำก่อนอาชินเพื่อไปล็อคตัวชายคนนั้น แต่ทว่าพี่น้องของอาชินนั้นไม่ได้สังเกตว่ามีอีกคนหนึ่ง อาชินเก็บปืนเข้าที่เดิมแล้วคว้าดิ้วหรือกระบองเหล็กออกมา แล้วหวดเข้าที่หัวของผู้ชายที่พยายามจะทำร้ายพี่น้องของเขา ส่วนคนที่ถือกล้องนั้นก็โดนอาชินตีด้วยดิ้วเช่นกันเพราะเขาเห็นอีกฝ่าย หยิบท่อเหล็กจะมาฟาดเขาพอดี
"เป็นอะไรไหม" อาชินถามพร้อมยื่นมือให้อีกฝ่าย
"ไม่ ประมาทไปนิด" พี่น้องของเขาตอบ อาชินเก็บดิ้วเข้าที่เดิมแล้วแย่งกล้องถ่ายรูปจากชายคนนั้น โดยพวกอาเจี๋ยนั้นลากชายสองคนไปสอบสวนกัน
"พวกแกเป็นใครมาแอบดูอะไรในบ้านพวกเราว่ะ" อาเจี๋ยเค้นถามอีกฝ่าย แต่ชายหนุ่มไม่ยอมตอบแถมยังยิ้มยั่วยวนกวนประสาทอีกต่างหาก อาเจี๋ยทำการซัดกำปั้นเข้าที่ท้องน้อยของอีกฝ่ายทันที ซึ่งแรงกำปั้นของอาเจี๋ยก็เล่นเอาชายคนนั้นอาเจียน ของเก่าที่กินไปแล้วออกมา ทำเอาพวกอาหมิงเบือนหน้าหนี
"เพื่อนเล่นเหรอ เดียวจะเล่นให้ดูจะบอกดีๆไหม ใครจ้างแกมา" อาเจี๋ยเค้นอีกครั้ง
แต่แล้วอยู่ดีๆมือของใครมาจากไหนไม่รู้ ยื่นมือมาทำตัวของชายผู้สอดแนมแล้วบีบหัวไหล่ของเขา ผลที่ตามมาคือชายคนนั้นแผดเสียงร้องอย่างทุกข์ทรมาณ ควันไอร้อนพุ่งออกจากตัวชายคนนั้นราวกับว่าในร่างกายของเขา กำลังถูกต้มจากข้างในเมื่ออาเจี๋ยหันไปมองถึงได้รู้ว่าเจ้าของมือคือ แอนดริว เบลซ หรือ แอนดี้ ผู้สามารถควบคุมไฟนรกได้นั้นเอง
"ยอมแล้ว ฉันยอมบอกพวกนายแล้ว แต่...พวกนายต้องรับประกันว่าฉันกับเพื่อนต้องปลอดภัย"
ยังไม่ทันที่จะพูดอะไรต่อชายคนนั้นก็ถูกยิงเข้าที่แสกหน้าผากต่อหน้าพวกอาเจี๋ย ส่วนชายอีกคนที่พวกเสี่ยวหู่จับตัวไว้ก็โดนยิงทะลุหัวนอนแน่นิ่ง ซึ่งก่อนที่อาชินจะทำอะไรต่อนั้นกล้องถ่ายรูปในมือของเขา ก็พังแหลกคามือทันทีในวินาทีนั้นสัญชาตญาณของพวเขา ต่างรีบพากันนอนหมอบลงกับพื้นทันที อาชินเห็นวิถีกระสุนแล้วรู้เลยว่ามือปืนซุ้มยิงจากทางไหน เด็กชายคว้าปืนเล็งไปที่ตัวตึก 5 ชั้นที่อยู่ไม่ไกลมาก
เขาเหนี่ยวไกออกไปสองนัดติดๆกันเพื่อเช็ดความชัวร์ ผลออกมาคือความเงียบแต่กลับเห็นเงาเคลื่อนไหวในตึกนั้น ก่อนจะหายไปซึ่งอาชินคิดว่ามันไม่คุ้มหากจะตามจับ และเด็กชายคิดว่าพี่น้องของเขาก็คิดเช่นนั้น แต่อาหลงแสดงอาการไม่พอใจที่เบาะแสเดียว ถูกเก็บพร้อมกันสองคน แต่ไม่ใช่กับอาชินแน่นอนเพราะเขาใช้โปรแกรมไมคอนดูรูปภาพมาหมดแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ