นักรบพันธุ์โหด ตอน หวงจือชิน Secson 1

บ้านท่านทูตอากิระ เวลา 16.23 น.

อาชินนั่งเล่นที่สวนหน้าบ้านคนเดียวเพื่อรับลมอ่อน ที่พัดมากระทบใบหน้าของเด็กชายเอง เขาใช้คอมพิวเตอร์พกพาค่อยดูข่าวตามสถานการณ์บ้านเมือง อาชินถึงได้รู้ว่าตอนนี้มีพลเรือนหลายร้อยชีวิต ไม่พอใจกับการบริหารประเทศของจอมทัพวลาดีมีร์ นักข่าวอิสระหลายคนได้นำเสนอข่าวเกี่ยวกับ แก๊งมาเฟียและผู้มีอิทธิพลมากมายที่สำคัญ แหล่งข่าวของพวกเขายังบอกด้วยว่ารัฐบาลรับสินบนคนเหล่านั้น ส่วนชายร่างใหญ่นั้นอาชินไปทำการสืบมาแล้วว่า เขามีชื่อว่า อาเฉียง ตามประวัติแล้วเขาเป็นลูกเมียเก็บของตระกูลถังลำดับที่ 23 ภายหลังอาเฉียงเข้าแก๊งมาเฟียและใช้ชื่อว่า อรหันต์ยักษ์ เพราะรูปร่างใหญ่และมีพลังแฝงที่แข็งแกร่งไม่ควรประมาทอย่างยิ่ง

     สิ่งที่อาชินสงสัยคือเจ้าอรหันต์ยักษ์คนนี้ติดอยู่ในแฟ้มอาญากรรม แต่ทำไมกลับไม่มีใครจับมันยัดคุกหรือว่าจะเป็นอย่างที่ พวกนักข่าวอิรสะเขียนเอาไว้ รัฐบาลรับสินบนคนพวกนี้แล้วแบบนี้ชีวิตของพลเรือน จะปลอดภัยได้อย่างไรกันระหว่างที่อาชินครุ่นคิดอยู่นั้น ก็มีของเล่นๆมาแตะที่แก้มของเขาทันที เมื่อเด็กชายเงยหน้ามองก็พบกับท่านทูตอากิระที่ถือถ้วยไอศครีมมาด้วย

     "มานั่งอะไรตรงนี้ทำไมไม่ไปกินอาหารในบ้าน" ท่านทูตอากิระพูด

     "ผม....กินไม่ลง" อาชินพูดในลำคอ

     ท่านทูตอากิระสบตามองลูกชายบุญธรรมของตนเอง จึงตัดสินใจมานั่งข้างๆอาชินเหมือนกับจะนั่งเป็นเพื่อน แม้ว่าเด็กชายจะไม่พูดหรือเล่าอะไรให้ฟังแต่การที่ท่านทูตอากิระ เห็นข่าวบนจอคอมพิวเตอร์นั้นก็รู้เลยว่าเมื่อวานก่อนคงไปเจออะไรมา ท่านทูตอากิระจึงยื่นถ้วยไอศครีมให้กับอาชิน มันเป็นรสโกโก้ที่เขาชอบมากๆเมื่ออาชินมองหน้าท่านทูตอากิระ อีกฝ่ายก็ลูบหัวเขาอย่างเอ็นดู

     "ตกใจมากใช่ไหมที่เห็นแบบนั้นนะ" ท่านทูตอากิระถามขึ้น

     "ผมไม่เคยเห็นภาพเลือดสดๆแบบนั้นเลยครับแม่ ผมกับพวกเสี่ยวหู่ทำอะไรแทบไม่ถูกเลย" อาชินพูด

     "ในสงครามนายจะเห็นอะไรมากกว่านี้นะเจ้าลูกชาย เพราะฉะนั้นนายต้องมีสติให้มากอย่างที่ฉันสอนทุกวัน" ท่านทูตอากิระพูด

     "เราชนะสงครามแต่ภายในประเทศเน่าเฟะ มีประโยชน์อะไรกันครับแม่" อาชินตั้งคำถามขึ้น ซึ่งท่านทูตอากิระคิดไว้แล้วว่าอีกฝ่ายต้องมาถามแบบนี้

     "แล้วนายจะทำยังไงกับความเน่าเฟะแบบนี้ละ"

     "ผม....ผมไม่รู้ครับ รู้แค่ว่าปล่อยแบบนี้ไม่ได้และผมต้องหาทางให้ได้ เพราะตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาของผม"

     คำตอบของอาชินทำให้ท่านทูตอากิระมีรอยยิ้มปรากฏขึ้น ใช่ยังไม่ถึงเวลาตอนนี้แต่อีกไม่นานเกินรอ เพราะท่านทูตอากิระไม่เคยลืมสิ่งที่สหายเก่าพูดเอาไว้ แล้วท่านทูตอากิระก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับยื่นกล่องของขวัญสีแดง ให้กับอาชินซึ่งก็รับเอาไว้ก่อนมองหน้าท่านทูตอากิระ โดยอีกฝ่ายส่งสายตาประมาณว่า "เปิดดูสิ" อาชินจึงทำการเปิดกล่องออกเขาพบเป็นนวมเปิดนิ้วสีแดง

     "สุขสันต์วันเกิดนะเจ้าลูกชายนี้คืออาวุธประจำกายของนาย ที่ฉันเตรียมไว้ตั้งแต่วันที่นายเข้ามาในบ้านนี้" ท่านทูตอากิระพูด

     "ขอบคุณครับแม่" อาชินพูดอย่างตื่นตันใจมาก

     "อีกเรื่องนะมีคนส่งกล่องของขวัญให้กับนายด้วยมันรออยู่ที่ห้อง อย่าลืมไปดูละ"

     ท่านทูตอากิระเดินจากไปทำให้อาชินเริ่มอดสงสัยไม่ได้ว่า ใครส่งกล่องของขวัญมาให้เขาดังนั้นเด็กชายรีบกินไอศครีมให้หมด แล้วตัดสินใจรีบขึ้นไปบนห้องของเขา ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เพราะกำลังจัดปาร์ตี้ฉลองวันเกิดอยู่ อาชินเปิดประตูเข้าก็พบกล่องของขวัญที่ใหญ่กว่าของท่านทูตอากิระหน่อยหนึ่งเท่านั้น อาชินตัดสินใจเดินมาเปิดกล่องนั้นดูมันเป็นปืนรุ่นEAA Witness Elite Match เป็นปืนพกที่ติดใน 10 อันดับสุดยอดปืนพก 9 มม. ที่สำคัญราคาค่อนข้างแพงพอสมควรแต่แล้วอาชินก็พบกระดาษที่มีข้อความเขียนว่า

     "ถึงอาชิน ก่อนอื่นเลยคือปู่ขอโทษที่ปิดบังเรื่องราวของพ่อหลานมาตลอด ความล้มเหลวในการเป็นพ่อคนของปู่นั้นทำให้เกิดความร้าวฉานในหมู่พี่น้อง การที่หวงอี้หลงกระทำแบบนั้นกับพ่อของหลาน มันก็เป็นเพราะปู่ด้วยที่สนใจเชิดชูพ่อของหลาน จนลืมไปว่าบุตรชายคนโตของตัวเองก็เป็นคน มีหัวใจมีความรู้สึกสุดท้ายเขาก็เก็บงำความแค้นนี้ จนนำไปสู่โศกนาฏกรรมที่ปู่ไม่อยากให้มันเกิดขึ้น การที่หลานบอกว่าได้พบร่างพ่อที่วิหารแล้ว ปู่ก็คงไม่จำเป็นต้องปิดบังเรื่องแม่ของหลานอีก ร่างของแม่หลานถูกฝั่งที่ประเทศฮรีซอสในฐานะพระธิดาของกษัตริย์อังเดร ปู่หวังว่าหลานจะได้ไปเยี่ยมแม่สักวันเพราะที่นั้นต้อนรับหลานอยู่แล้ว ส่วนเรื่องของอาถิงปู่ขอร้องว่าอย่าเกลียดเขาเลย เพราะวันที่ปู่กับย่าไม่อยู่แล้วหลานกับเขาต้องพึ่งพากันและกัน เขียนพร่ำมาเยอะเกินไปปู่ต้องขอโทษด้วย.... ปืนกระบอกนั้นมันเคยเป็นของหวงอี้เต๋อพ่อของหลาน ตอนนี้ปู่ขอส่งมอบให้กับหลานนะและสุขสันต์วันเกิดนะ จากปู่ที่รักหลานเสมอ.... หวงฉี่ชุ่น"

     เมื่ออาชินอ่านจดหมายจบแล้วก็หันมาหยิบปืนที่เคยเป็นของพ่อ มันช่างพอดีกับมือของเขาจริงๆไม่รู้ว่าเด็กชายคิดไปเองรึเปล่า เหมือนปืนกระบอกนี้เก็บทุกความทรงจำของพ่อเอาไว้ ทุกสรภูมิรบตลอดชีวิตที่พ่อเขามีชีวิตและตายในสนามรับ แม้ว่าคนที่สังหารเขาจะเป็นพี่ชายของตนเองก็ตาม และตอนนี้ปืนนี้ได้ส่งต่อมาถึงรุ่นของเขาในฐานะ เลือดเนื้อเชื้อไขเพียงคนเดียวของหวงอี้เต๋อ

     "ว่าไงสหาย สักวันแกจะได้ออกศึกแน่นอน ฉันรับรอง" อาชินพูด

                                                        ++++++++++++++++++++++++++++