Ror world literature

เรืองศักดิ์เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง วันนี้เขาหยุดไม่ไปมหาวิทยาลัยเพราะเขารู้สึก "ร้อน"
ที่จริงจะว่าอากาศมันร้อนยังไงก็ไม่ใช่เหตุผลที่ฟังขึ้นว่าจะไม่ไปเรียน อาจจะหาซื้ออะไรเย็นๆมาทานก็จะได้รู้สึกสดชื่น แต่วันนี้เขาไม่ไปเองไม่มีเหตุผล
ระหว่างที่เขาเดินออกจากบ้านเขาก็ทำท่าเดินแบบกร่าง ที่ห่างออกไปไม่เกินเจ็ดเมตรมีจิ๊กโก๋ยี่สิบคนมองเรืองศักดิ์ด้วยสายตาดุดัน พวกนั้นปรึกษาหารืออะไรบางอย่างที่เรืองศักดิ์รู้สึกว่าเสียวสันหลังวาบ
พอพวกจิ๊กโก๋ต่างกลับเข้าที่ ไอ้คนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้นำแกงค์ มันอยู่ข้างหน้าออกคำสั่ง
"รุม !"
เหวยยย เฮ้ยๆๆๆ เรืองศักดิ์ร่างสั่นสะท้าน ขานั้นพยายามจะวิ่งก็วิ่งไม่ออกพวกนั้นก็โถมมาเป็นกลุ่มเข้าตะลุมบอน
รู้สึกว่าเรืองศักดิ์จะเสียเปรียบอยู่ฝ่ายเดียว ใน 1 ต่อ 20 ที่พวกนั้น รุม เขาโดนจนเป็นผู้ที่เรียกว่า รับ
แต่ทันใดนั้นในกองตะลุมบอนต้องมีอันเซอร์ไพรส์ เมื่อจิ๊กโก๋กลุ่มก้อนกระเด็นจากจุดนั้นไป ทีละคน ทีละสองคน พื้นที่ตรงนั้นที่ห่างออกไปจึงทับถมไปด้วยจิ๊กโก๋ที่สลบไสล
เรืองศักดิ์หาทางออกด้วยการ "รุก" บ้าง เขายกแขนข้างซ้ายทำท่าเบ่งกล้าม
เขาไม่ได้เป็นฝ่ายต้องมา "รับ" การ "รุม" ไปมากกว่านี้
บริเวณแถวนั้น มีผู้ชายที่ดูเหมือนจะใช้ความสำอางค์เดินผ่านเรืองศักดิ์ไป เรืองศักดิ์มองชายคนนั้นเดินผ่าน แล้วสาวๆจากที่ซ่อนต่างๆวิ่งเข้ามา "รุม"จีบและคุยกับหนุ่มคนนั้น คงเป็นเพราะหนุ่มคนนั้นทำให้สาวๆ "รัก"
เรืองศักดิ์รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ เขาเดินหลังงอ หน้าก้มไปกับพื้น
เรืองศักดิ์เดินไปอย่างช้าๆ ผ่านกองจิ๊กโก๋ที่สลบไสลตรงนั้น เขายังคงเดินต่อไป
=========