Phonenix โลกมหัศจรรย์ กับดินแดนมิติทั้ง10

ปัจจุบัน


.


.


.


"เฮ้อ.. ไม่มีเบาะแสอะไรเกี่ยวกับมิติที่ 10 เลย นับจากวันนั้นที่เราเริ่มตามหาผู้คน นี่ก็ผ่านมา 3 ปีแล้วนะ "


ด้วยความกังวลของอูซี่นั้น ที่กลัวว่าจะเกิดหายนะขึ้นอีกครั้ง มันเริ่มกระตุ้นใจตัวเองให้ยอมแพ้อย่างสิ้นหวัง ทุกอย่างที่ทำไปก็สูญเปล่าและไม่มีเบาะแสอะไรเลย แต่อย่างไรก็ตาม ถึงจะมีอุปสรรคมากมายมาขวางกั้น อู่ซี่ก็จะนึกถึงหน้าของน้องสาวทั้งสองคนและทำให้เขาฮึดสู้ และไม่ท้้อถอยจนถึงตอนนี้


.


"อูซี่ !! "


" พี่หายไปไหนมา " แอลัสพูดด้วยความโมโหและตวาดใส่อูซี่


" ก็ข้าบอกแล้วไง ว่าข้าไปดูพวกทหาร.. " อูซี่ได้กล่าวไปอย่างมึนงง


" นี่พี่หาว่าข้าหูหนวกเรอะ "


...ทั้งสองเริ่มทะเลาะกันรุนแรงขึ้นและไม่มีทีท่าว่าจะหยุดแม้แต่น้อย


 


" พี่อูซี่ แอลัส หยุดทะเลาะกันเดี๋ยวนี้นะ !!! ข้ารำคาญพี่ทั้งสองคนจริงๆเลย " แอรีสลงมาจากห้องพร้อมอาการหงุดหงิดที่เห็นพี่ทั้งสองคนนั้นทะเลาะกันอยู่ทุกวัน


...เมื่อเสียงอ่อนหวานของน้องสาวนั้นเอ่ยดังขึ้นพี่ๆทั้งสองก็เริ่มเงียบและหันมามองหน้ากันด้วยความหงุดหงิด


"นี่แอลัส !! ถ้าแกเป็นเหมือนแอรีสก็ดีสิ ฉันจะได้ไม่ต้อง เปลืองน้ำลายมาเถียงเพราะเรื่องไร้สาระนี่ "


อูซี่พูขึ้นด้วยความหงุดหงิด และต้องการที่จะประชดประชันแอลัสจึงทำให้แอลัสไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่แอลัสก็ไม่ได้เถียงอะไรกลับไปเพราะเห็นถึงความเป็นพี่ชายจึงระงับอารมณ์ไว้เพื่อ ไม่ให้แอรีสนั้นโกรธขึ้นมาอีก ความคิดของอูซี่ในเวลานี้ คิดเพียงแค่ว่า แอลัสกับแอรีสเป็นฝาแฝดกันแท้ๆ ทำไมนิสัยถึงได้ต่างกันมากเช่นนี้ อีกคนอ่อนหวาน อีกคนปากร้าย


.


หลังจากที่เทร็คได้ประกาศสงครามในวันนั้น ครอบครัวนี้ก้เหลือกันอยู่แค่่สามคน คือ อูซี่ (พี่ชายคนโต) แอลัส (พี่สาวฝาแฝดของแอรีส) และแอรีส (น้องสาวฝาแฝดของแอลัส) 3 พี่น้อง เสาหลักของบ้านคือ อูซี่ที่จะต้องทำงานเลี้ยงน้อง และรับหน้าที่ผู้ใหญ่บ้าน แทน ชิน ผู้เป็นพ่อที่หายสาปสูญไป


.


.


.


(ห้องนอนของแอรีส)


" พ่อ !! แม่ !! พวกท่านหายไปไหนกัน " ท่ามกลางความมืดมิดภายในอกของแอรีส และหวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อ 17 ปีที่แล้ว แอรีสพูดขึ้นด้วยความโศกเศร้าและช้ำใจยิ่งนัก เพราะตนเองนั้นได้ถามทั้งอูซี่และคนในหมู่บ้าน ก็ไม่มีข่าวครามของพ่อตนเองเลยแม้แต่น้อย เขารู้เพียวแค่ว่า แม่และน้องสาวอีกคนของเขานั้นถูกจับตัวไปยังมิติที่ 10


 


." อึก... แอรีส เจ้าเป็นอะไรไปอีก " แอลัสที่กำลังทำกับข้าวอยู่น้ันพูดขึ้นด้วยความเจ็บปวดภายในอก เหมือนถูกบีบด้วยมือ เพราะร่างกายของทั้งสองคนนั้นเหมือนเชื่อกันด้วยจิตวิญญาณ เมื่อคนหนึ่งมีควมรู้สึกเจ็บปวด อีกคนจะรู้สึกไปด้วยแต่ไม่มากนัก นี่สินะที่เขาเรียกว่าฝาแฝดมักรู้สึกอะไรเหมือนกัน


ในความเจ็บปวดของแอลัสในตอนนี้มันมากยิ่งนัก มากกว่าครั้งไหนๆ ก็เร่ิมที่จะนึกเป็นห่วงแอรีสน้องสาวผู้อ่อนแอ


แอรีสนั้นเป็นน้องสาวที่อ่อนแอมาก อ่อนไหวต่อความรู้สึก และสุขภาพก็ไม่ค่อยจะแข็งแรง


..." แอลัส ! นี่เจาเป็นอะไรไป " อูซี่เริ่มเป็นห่วงแอลัสที่ทำหน้าคล้ายเจ็บปวดยิ่งนัก ถึงจะเป็นแบบนี้หลายครั้งแล้วก็ตามแต่ครั้งนี้ก็เหมือนอาการจะหนักกว่าทุกที


"อูซี่ พี่ขึ้นไปดูแอรีสข้างบนหน่อย "


เมื่อแอลัสพูดจบ อูซี่ก็รีบวิ่งขึ้นไปดูแอรีสอย่างเร็วที่สุด


" อึก!! นั่นมันอะไรกัน"


อูซี่ตกใจกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้าอย่างประหลาดใจ เพราะสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้นคือแอรีส แต่มีเงาดำมืดปรากฎอยู่ตรงหน้าของแอรีส และดูเหมือนว่าแอรีสนั้นจะไม่รู้สึกตัวเหมือนหลุดอยู่ในอีกห้วงมิติ


.อูซี่เกิดอาการตกใจอย่างหนักและได้หยุดนิ่งไปสักพัก พอได้สติก็ได้ตะโกนออกไปว่า


" แอรีส เจ้าอย่าหลงตามมัน "


อูซี่พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วงพร้อมวิ่งไปกอดแอรีสเพื่อที่จะดึงสติของน้องสาวตนกลับคืนมา


.


" มนต์ดำ "


แอลัส ได้มายืนหยุดอยู่ที่หน้าประตูพลางเอ่ยขึ้นมาและมองไปยังแอรีส


.


.


.


.


เมื่อทุอย่างกลับมาเป็นปกติ แอรีสนั้นได้สลบไปและตื่นขึ้นในวันรุ่งขึ้น


.


"พี่ !! ...อยู่ไหน "


แอรีสตื่นขึ้นมาพร้อมความมึนงง ซึ่งจำเหตุการณ์เมื่อวานไม่ได้เลยแม้แต่น้อย


" ไหน คนเก่งของพี่ ตื่นแล้วหรอ ออกไปเดินเล่นข้างล่างกัน " แอลัสเป็นห่วงน้องมาก เขาได้เฝ้าแอรีสตั้งแต่เมื่อวานจนถึงเช้า และปกปิดเรื่องเมื่อวานไว้ เพื่อไม่ให้แอรีสได้รับรู้ เพราะมันอาจจะทำให้แอรีสนั้นเกิดอาการขึ้นอีกรอบ


" อืม. ได้ " เมื่อได้ยินเสียงตกลงทั้งสองก็ลงไปเดินเล่นตามภาษาพี่น้อง พร้อมกับเช้าวันใหม่ที่สดใส


 


 


 


 


 


 


สวัสดีค่ะ ท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน ทุกคนอย่างงนะคะ แอลัส แอรีส เป็นฝาแฝดกันค่ะ แอลัส (พี่) แอรีส (น้อง)


ชื่อเหมือนกันอาจจะอ่านยากไปหน่อยนะคะ แต่ถ้ามีข้อสงสัยอะไรก็ถามได้นะคะ รักนะทุกคน จุ๊ฟๆ