Engineering ตกหลุมรักยัยรุ่นพี่ 18+
เขียนโดย 
Kanoomjj
วันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2562 เวลา 09.54 น.
แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2562 10.12 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) ขอได้ไหม NC 18+
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความEngineering ตกหลุมรักยัยรุ่นพี่ 10 : ขอได้ไหม NC 18+
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เช้า
ผมตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหนักอึ้งที่หัวจากการที่ผมโดยยาเสียสาวเข้าไปนึกแล้วชวนโมโหจริง ๆ ผู้หญิงคนนั้นช่างเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจสุดๆ
ฟุดฟิด ๆ
ผมขยับจมูกไปมาเมื่อได้กลิ่นหอมๆลอยเข้ามาก่อนจะรู้สึกว่ามีอะไรขยับยุกยิกอยู่ใต้ผ้าห่ม
พรึ่บ!
ผมผงะไปด้านหลังเล็กน้อยเพื่อหลบมือเล็กที่ยื่นออกมาจากผ้าห่มพร้อมใบหน้าสวยหวานคุ้นตาที่โผล่พ้นผ้าห่มออกกมา ผมยิ้มออกมาเมื่อเห็นลูกขนุนนอนตัวงออยู่ข้างๆ เมื่อคืนถ้าไม่ได้เธอคนนี้ชีวิตของผมคงมีผู้หญิงคนนั้นเข้ามาวุ่นวายไม่หยุดหย่อนเป็นแน่ ผมจับหัวเล็กนั้นให้มานอนบนหมอนดี ๆก่อนจะเท้าคางมองเธอเอาไว้ส่วนมืออีกข้างก็โอบเอวเล็กเข้ามาหาตัวเอง
“เชียร่า... แม่หนักลงไปลูก” ลูกขนุนพูดพึมพำขึ้นมาเสียงนุ่ม เชียร่า? สงสัยผมคงต้องไปสืบมาเสียแล้วว่าเป็นแมวน้อยตัวไหนเพราะวันนั้นผมเห็นแมวสองตัวในห้องของคนตัวเล็กตรงหน้า
“บ่นอะไรแต่เช้า หื้ม?” ผมถาม ดวงตาเล็กคู่สวยเบิกค้างด้วยความตกใจ
“!!”
พรึ่บ!
ลูกขนุนสะดุ้งตัวลุกขึ้นนั่งทันทีที่ได้ยินเสียงของผมก่อนจะหันกลับไปมอง
“เมื่อคืนกู...”
“เมื่อคืนมึงหลับไป กูเลยอัญเชิญมึงขึ้นมาบนเตียงของกู” ผมสวนขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าเหยเกของอีกฝ่าย
“มึง... ไม่ได้ทำอะไรกู ใช่ไหม?” ยัยตัวเล็กถามผมด้วยท่าทางระแวงระวัง
“อยากให้ทำไหมล่ะ?” ผมถามกลับหน้าระรื่น
“ไอ้เหี้ยมะ... อื้ออออออ!” ผมคว้าคอร่างเล็กเข้ามาหาก่อนจะประกบจูบลงมาอย่างรวดเร็วทันทีที่ลูกขนุนเอ่ยปากด่าผม
ผมขบเม้มที่ริมฝีปากล่างนุ่มนิ่มของลูกขนุนอย่างแผ่วเบาก่อนจะสอดลิ้นร้อนเข้าสำรวจไปทั่วโพล่งปากเล็กอย่างหื่นกระหาย ลิ้นร้อนเกี่ยวพันลิ้นเล็กไปมาอย่างไม่ลดละ อารมณ์ในกายของผมเดือดพล่านขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ราวกับว่าฤทธิ์ของยาเสียสาวยังไม่หมดไปหรือบางทีอาจจะเป็นเพราะกลิ่นกายสาวแสนเย้ายวนของคนตรงหน้าก็เป็นไปได้
“กูว่าเรามาเพิ่มกฎกันดีกว่าไหม?” ผมถามหลังจากผละออกมา
“กฎเหี้ยอะไร” คนตัวเล็กถาม
“กฎของผัวเมียไง”
“ไอ้มาส!” ลูกขนุนตวาดลั่น
พรึ่บ
ผมพลิกตัวขึ้นมาทาบทับร่างเล็กแสนนุ่มนิ่มเข้าไว้
“อื้ออออออออออออ!”
ผมประกบริมฝีปากลงไปอย่างรวดเร็วดุดันแล้วส่งลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจโพล่งปากนุ่มอีกครั้งด้วยความอ่อนโยนก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นดุดันตามแรงอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ บางครั้งอ่อนหวาน บางครั้งหนักหน่วงจนคนใต้ร่างยกมือขึ้นมากำเสื้อบริเวณหน้าอกของผมเอาไว้แน่น ลูกขนุนดิ้นไปมาภายใต้ร่างของผม เสียงหวานครางเบาๆตลอดเวลาที่ถูกผมลุกล้ำ
“มาส.. อย่า...” เสียงหวานแสนกระเส่าร้องห้ามเมื่อผมผละออกจากริมฝีปากหวานแล้วลากไล้ไปตามลำคอขาวผ่องอย่างอ้อยอิ่ง ขบเม้มทิ้งรอยแดงเอาไว้เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของไว้จนทั่วลำคอขาวนั้นทันทีที่มือเล็กนั้นแตะผ่านหน้าท้องแกร่งเพื่อดันผมออก สัมผัสนั้นส่งผลให้ความความต้องการของผมพุ่งสูงขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุมมันได้อีก...
“มาส... พอ!”
ลูกขนุนเริ่มดิ้นเมื่อมือแกร่งของผมเริ่มลากไล้ไปทั่วหน้าท้องเนียนละเอียดนั้นอย่างแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆลากขึ้นมาสัมผัสที่กระดุมเม็ดแรกที่ผมเคยแกะออกไปแล้วครั้งนึง
“ขอได้ไหม?” ผมกระซิบริมหูเล็กอย่างอ้อนวอน
“ไม่ได้! มันไม่ถูกต้อง!” ลูกขนุนพูดเสียงดังฟังชัด ใบหน้าสวยหวานแดงระรื่นไปด้วยอารมณ์หรือความโกรธผมก็ไม่อาจเดาได้เลย
“ช่างมันสักครั้งไม่ได้หรอ?” ผมถามก่อนจะก้มลงไปจูบซับที่ลำคอขาวอย่างแผ่วเบา
“กูไม่ได้ร่านนะมาส!” ลูกขนุนยังคงใจแข็ง
“ตอนที่มึงซื่อสัตย์กับมัน... มันซื่อสัตย์กับมึงหรือเปล่า?” ผมถามลูกขนุนขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง ลูกขนุนนิ่งไปก่อนจะเบนหน้าหนีไปอีกทาง ผมรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าของผมมีคู่หมั้นแล้ว และผมก็กำลังทำเรื่องเลวๆกับเธอแต่ผม... ห้ามใจตัวเองไว้ไม่อยู่แล้วจริง ๆ!
“แล้วไง? กูต้องทำเหมือนพี่เขาด้วยหรอ?” ลูกขนุนถามผมกลับ
“ไม่เหมือนสิ” ผมตอบก่อนจะก้มหน้าลงไปชนกับหน้าผากเล็กนั้น
“เพราะกูจะมีแค่มึง... คนเดียว!” ผมพูดบอก ลูกขนุนหันกลับมามองด้วยความตกใจ ผมยิ้มใส่ดวงตาคู่สวยนั้นก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้
“จะเริ่มแล้วนะครับ!”
“อื้ออออออ!!”
ผมประทับริมฝีปากลงบนริมฝีปากนุ่มนิ่มนั้นอย่างแผ่วเบา ผมมอบสัมผัสอันอ่อนโยนให้แก่คนตรงหน้าเกี่ยวนำลิ้นเล็กไปมาอย่างเชื่องช้าไม่นานลิ้นเล็กก็โอนอ่อนตามการนำของผมก่อนจะเริ่มลุกมากขึ้นเรื่อย ๆ จากจูบอันแผ่วเบาแปรเปลี่ยนเป็นดุดันต่างฝ่ายต่างตักตวงจากอีกฝ่ายไม่ยอมลดลด เสียงครางดังขึ้นในลำคอมาอย่างไม่ขาดสาย
“อ๊ะ!” ผมผละออกมาที่ลำคอขาวพร้อมกับขบกัดซ้ำที่รอยเดิมอย่างแรง ร่างเล็กบิดไปมาด้วยความเสี่ยวซ่านก่อนจะยกมือเล็กขึ้นมาโอบรอบคอแกร่งของผม
“กูไม่ซิงแล้วนะ” ลูกขนุนพูดบอก
“ใครสนกัน” ผมยิ้ม
มือใหญ่ของผมเริ่มลูบไล้ไปตามเรือนร่างแสนเย้ายวนตรงหน้า ผมลากนิ้วผ่านลำคอขาวอย่างแผ่วเบาก่อนจะค่อยๆลากไล่ผ่านผิวเนื้อที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อตัวบาง ผมเริ่มแกะกระดุมเม็ดที่สอง... ที่สาม..แล้วโยนเสื้อตัวบางออกจากร่างเล็ก ความงดงามของเรือนร่างแสนสวยปรากฏขึ้นตรงหน้าผมอีกครั้ง ลูกขนุนกัดริมฝีปากของตัวเองด้วยความเขินอาย ผมจ้องมองอบอวบอิ่มคู่สวยที่ล่อตาล่อใจ ยอดอกสีหวานชูชันรอรับการครอบครอบจากริมฝีปากร้อน ผมไล่เลียลิ้นร้อนไปสัมผัสกับยอดอกดูดดึงเข้ามาในอุ้งปากอย่างเอาแต่ใจและขบเม้นสร้างรอยแดงเป็นจังหวะ
“อื้อออออออ” เสียงหวานครางออกมา มือขวาที่ว่างอยู่ผมก็ส่งไปทักทายกับยอดอกอีกข้างอย่างหลงใหลในความงามตรงหน้า นิ้วเรียวเล็กนั้นจิกลงบนไหล่ที่เปลือยเปล่าของผมตามแรงอารมณ์ ผู้หญิงคนนี้.. หวานเหลือเกิน!
“อ๊ะ!” ลูกขนุนเกร็งไปทั้งตัวเมื่อผมเร่งจังหวะดูดเม้มหน้าอกสวยให้เร็วขึ้น มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็ลากไล่ต่ำลงไปที่หน้าท้องเนียนละเอียดอย่างหยอกล้อ ลูบไล้วนเวียนที่หน้าท้องแบบราบจนร่างเล็กเกร็งแอ่นตัวเข้าหาสัมผัสของผม
“มาส...”
“ครับ” ผมรับคำก่อนจะใช้เข่าดันแทรกเข้าไปอยู่ระหว่างขาเล็กของคนตรงหน้า
“อย่ามีใครอีกนะ.. อ๊ะ!” ลูกขนุนร้องออกมาเมื่อผมก้มลงไปกัดที่หน้าท้องเนียนจนเกิดรอยเขี้ยว เลือดสีสดซึมออกมาตามรอยฟันที่ผมกัดลงไป
“แค่มึงคนเดียว...” ผมโน้มตัวลงไปกระซิบริมหูเล็กอย่างเอาใจ
“กูก็เหนื่อยจะแย่แล้ว!” ผมบอกก่อนจะขบกัดเข้าที่ใบหูนั้นอย่างเย้าหยอก ผู้หญิงตรงหน้าจะเป็นผู้หญิงคนแรกและคนสุดท้ายในชีวิตของผม! ผมเริ่มเร้าโลมร่างเล็กตรงหน้าอีกครั้ง ลิ้นร้อนไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆก่อนจะเลียวนรอบสะดือเล็กอย่างเย้าหยอก
“อื้อออออ” ร่างเล็กบิดตัวไปมาด้วยความเสี่ยวซ่าน ผมลากลิ้นร้อนผ่านเรือนร่างแสนเย้ายวนลงมาจนถึงเนินเนื้อขาวผ่อง ความงามตรงหน้าดั่งดอกไม้กุหลาบแรกยิ้มปรากฏสู่สายตา
อึก!
ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ภาพตรงหน้ากระตุกเลือดในกายของผมให้เดือดพล่านไปทั่วสรรพางค์ ผมลากไล้ลิ้นร้อนผ่านกลีบกุหลาบแสนหวานตรงหน้า
เฮือก!
ร่างเล็กกระตุกอย่างรุนแรง ขาเล็กทั้งสองข้างกระตุกเกร็งก่อนจะหุบเข้าหากันเมื่อผมหยอกล้อเข้าที่ใจกลางของกุหลาบงามจนผมต้องใช้มือทั้งสองข้างล็อคขาเนียนเอาไว้ ผมส่งมือขวาของตัวเองออกไปบีบเค้นที่สะโพกเล็กจนเป็นรอยแดง ช่างเป็นร่างกายที่บอบบางน่าทะนุถถนอมแต่กลับเย้ายวนราวกับจิ้งจอกสาว!
ภายในดอกกุหลาบแสนเย้ายวนนั้นร้อนมากพอๆกับกลางกายผมในตอนนี้ ราวกับว่ามันกำลังเชื้อเชิญให้ผมเข้าไปสำรวจภายในเมื่อเหงยหน้ามองร่างเล็ก ใบหน้าสวยหวานนั้นแดงก่ำไปด้วยอารมณ์ปรารถนา น้ำตารื้นขึ้นมาที่ขอบตาคู่สวยอย่างน่าสงสาร
ผมผละออกจากกุหลาบงามอย่างเสียดายก่อนจะประกบริมฝีปากร้อนลงกับกลีบปากนุ่มนิ้มนั้นอย่างแผ่วเบา
“อืมมมม” ผมครางออกมาเมื่อร่างเล็กรั้งคอผมเข้าไปใกล้พร้อมกับสอดลิ้นเล็กเข้ามาหยอกล้อกับผม ลิ้นร้อยเกี่ยวพันนัวเนียลิ้นเล็กอย่างไม่ลดละ มือเล็กลากไล้ไปทั่วแผ่นหลัง สัมผัสอ่อนนุ่มกระตุ้มอารมณ์ผมอย่างบ้าคลั่ง ผู้หญิงคนแรกของผมคนนี้... ช่างอันตรายเสียจริง!
“อย่าแกล้งสิ!” เสียงหวานกระเส่าดุขึ้นมาเมื่อผมลากนิ้วไปตามรอยแยกที่มีน้ำหวานล่อเลี้ยงเพิ่มขึ้นจากการตอบรับสัมผัสของผมเมื่อกี้ก่อนจะส่งนิ้วกลางเรียวยาวของผมเข้าไปสำรวจกุหลาบงามแสนคับแคบนั้นอย่างช้า ๆ เมื่อกดเข้าไปจนสุดผมก็แช่เอาไว้สักพักส่วนมืออีกข้างก็หยอกล้อกับยอดอกสีหวาน
“ก้มลงมาหน่อย” ร่างเล็กเอ่ยบอก ผมโน้มลงไปหาตามคำเรียก ท่อนแขนเรียวเล็กยกขึ้นมาโอบรอบคอผมอีกครั้งพร้อมริมฝีปากเล็กประกบที่ลงบนลำคอแกร่งของผมก่อนจะดูดเม้นอย่างเอาแต่ใจ
“อืมมมมมม” ผมครางออกมาอย่างพอใจกับสัมผัสละมุนที่ร่างเล็กมอบให้ ลิ้นเล็กดูดดึงลำคอของผมอย่างแรงจนเกิดรอยแดงขึ้นหลายจุดเมื่อดูดเม้นจนพอใจริมฝีปากเล็กก็ผงะออก
“อื้อ อ้า” ร่างเล็กครางลั่นและกระตุกอย่างรุนแรงเมื่อผมขยับนิ้วเรียวเข้าออกในกุหลาบแสนสวย น้ำหวานที่ออกมาจากกุหลาบสวยเพิ่มมากขึ้นแต่มันก็ไม่มากพอที่จะรับตัวตนของผมได้ ผมงับเข้าที่อกสวย ตวัดลิ้นร้อนหยอกล้อยอดอกสีหวาน ร่างเล็กแอ่นอกขึ้นมาด้วยความเสี่ยวซ่าน ผมเร่งขยับนิ้วเข้าออกแรงขึ้น เร็วขึ้น ร่างเล็กกระตุกอย่างรุนแรงพร้อมหน้าท้องเนียนที่เริ่มเกร็งขึ้นมา ภายในกุหลาบสีสวยบีบรัดนิ้วของผมอย่างเป็นจังหวะและรุนแรงไม่นานน้ำหวานก็ไหลออกมาจากกุหลาบงามมากขึ้น ผมไม่รอช้ารีบถอดบ็อกเซอร์ออกทันที ผมแทรกตัวเข้าไปอยู่ระหว่างขาเรียวเล็กคู่นั้นพร้อมกับแยกขาทั้งสองข้างของลูกขนุนให้อ้าออก คนตัวเล็กยกมือขึ้นมาปิดหน้าทันที
“มองหน้ามาส” ผมพูดบอกเสียงแหบพร่า คนตัวเล็กส่ายหัวไปมาจนผมเผ้ายุ่งเหยิง ผมกัดฟันข่มอารมณ์ก่อนจะโน้มไปกระซิบใกล้ๆ
“มองมาสเถอะครับ” ผมกระซิบเสียงแหบพร่าก่อนจะขบเม้มหูเล็กนั้นอย่างหมั่นเขี้ยวในความน่ารักของร่างเล็ก ผมจับกายกลายถูไปมาเบาๆกับกุหลาบงาม
เฮือก!
ผมแทรกกลายกายเข้าไปยังกุหลาบงามแสนคับแน่นนั้นช้า ๆ นิ้วเล็กจิกเข้าที่แผ่นหลังของผมเต็มแรงเพื่อระบายความเจ็บที่ได้รับ น้ำตาสีใสรื้นล้นออกมาที่หางตา
“มาสเจ็บ! เอาออกไปก่อน!” ร่างเล็กร้องบอกเสียงหลง ผมมองกลายกายของตนที่เพิ่มใส่เข้าไปได้แค่ส่วนหัวแต่กลับถูกกุหลาบงามบีบรัดอย่างรุนแรง ผมโน้มตัวลงจนจูบซับที่น้ำตานั้นอย่างแผ่วเบาก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาที่ริมฝีปากนุ่มนิ่ม ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าไปเกี่ยวนำลิ้นเล็กไปมาอย่างนุ่มนวล มืออีกข้างที่ว่างอยู่ก็บีบเค้นหน้าอกนุ่มอย่างรุนแรงเมื่อร่างเล็กเริ่มผ่อนคลาย ผมก็ดันตัวตนเข้าไปในกุหลาบงามคับแคบนั้นอีกครั้ง
สวบ!
ผมกดกลางกายเข้าไปจนสุดทางก่อนจะแช่อยู่อย่างนั้นสักพัก
แน่นมาก...แน่นมากเกินไปจริง ๆ
“อือออออ เจ็บอ่ะ” ลูกขนุนร้องบอกพร้อมใบหน้าหวานที่เหยเก
“เดี๋ยวก็หายเจ็บ” ผมพูดบอกก่อนจะเริ่มขยับสะโพกเข้าออกช้า ๆอย่างแผ่วเบาในช่วงแรกก่อนจะเพิ่มความเร็วและรุนแรงขึ้นตามอารมณ์ที่ถูกกุหลาบงามคับแน่นปลุกขึ้นมา ร่างเล็กแสนเย้ายวนบิดเร้าไปมา
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ๊ะ! อ้า... จุก!”
เสียงเนื้อกระทบเนื้อสลับกับเสียงครงหวานหูของร่างเล็กยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของผมพุ่งพล่านมากขึ้น ผมขยับสะโพกเข้าออกตามแรงอารมณ์มากขึ้น ดุดันขึ้นพร้อมกับสะโพกเล็กที่เด้งรับสัมผัสของผมอย่างนุ่มนวล
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
“อ้า แน่นชิบ” ผมสถบออกมาด้วยความจุกและเจ็บที่กลางกาย ยิ่งผมดุดันมากเท่าไหร่ภายในแสนอุ่นร้อนของกุหลาบงามก็ยิ่งตอดรักผมมากเท่านั้น ผมกัดฟันแน่นด้วยความเสี่ยวซ่าน
ปึก! ปึก! ปึก!
เสียงหัวเตียงกระทบผนังห้องดังขึ้นเป็นจังหวะตามแรงกระแทกของผม หน้าอกอวบอิ่มขยับขึ้นลงตามแรงกระแทกเชิญชวนให้ผมลงไปสัมผัส ไม่รอช้าผมโน้มตัวไปครอบงำยอดอกสีหวานเอาไว้ในโพล่งปากอย่างหื่นกระหาย
“อ่า มาส... เสี่ยว” ลูกขนุนครางออกมา มือเล็กโอมกอดรอบคอแกร่งเข้าหาตัวก่อนที่ร่างเล็กจะกระตุกเกร็งเมื่อถึงฝั่งฝัน น้ำหวานไหลออกมาจากกุหลาบงาม ผมรีบเร่งสะโพกขยับเข้าออกอย่างรุนแรงก่อนจะกระตุกเกร็งรัวเร็วก่อนจะรีบดึงตัวตนออกมาจากกุหลาบแสนเย้ายวนนั้นอย่างรวดเร็ว
กลางกายของผมกระตุกเกร็งก่อนจะฉีดพ่นน้ำรักขาวขุ่นออกมาเต็มหน้าท้องแบนราบของร่างเล็ก ลูกขนุนซบหน้าลงกับไหล่แกร่งของผม
งับ!
“โอ๊ย!” ผมร้องออกมาเมื่อฟันซี่สวยเหล่านั้นกัดเข้าที่ไหล่ผมเต็มแรงจนผมได้กลิ่นคาวเลือดลอยมาแตะจมูก
“ไอ้เด็กบ้า! กระแทกมาได้มันจุกนะ!” ลูกขนุนโวยขึ้นมา
“ก็มันแน่นอ่ะ ว่าแต่อีกรอบได้ไหม?” ผมถาม ร่างเล็กอ้าปากบวมแดงค้างด้วยความตกใจก่อนจะตวัดขาเล็กขึ้นมากอดรอบเอวสอบของผม
พรึ่บ!
ลูกขนุนพลิกตัวขึ้นมาค่อมร่างแกร่งของผมก่อนจะทิ้งตัวลงมานอนทับร่างของผมเอาไว้ ร่างเล็กเท้าคางกับอกของผม นิ้วเล็กของมืออีกข้างไล่ไปตามโครงหน้าของผมอย่างแผ่วเบา
“เป็นเด็กเป็นเล็กรึจะกินรุ่นใหญ่หรอ หืม?” ลูกขนุนถามด้วยรอยยิ้ม คิ้วเรียวสวยเลิกขึ้นเป็นเชิงถาม
“แล้วกินได้ไหมล่ะครับ?” ผมถามกลับ
“ไม่ได้!”
“งั้นหรอ...”
พรึ่บ!
ผมพลิกตัวกลับขึ้นมาอยู่ด้านบนอีกครั้งก่อนจะซุกหน้าลงที่ซอกคอขาวลากลิ้นร้อนไปตามรอยฟันของตัวเองอย่างแผ่วเบา
“มาส! พอแล้ว!” ลูกขนุนดันหน้าผมออกจากซอกคอหอมหวาน ผมเลิกคิ้วมองคนใต้ร่างบ้าง
“หิวข้าว! ลุกไปอาบน้ำกินข้าว!” ลูกขนุนว่าเสียงดัง ผมยักยิ้มมุมปากกับคำพูดนั้นก่อนจะดีดตัวออกจากร่างเล็กทันที
“ว๊าย!!” ลูกขนุนร้องออกมาเมื่อผมอุ้มร่างเล็กขึ้นมาจากเตียงในท่าเจ้าสาว
“งั้นไปอาบน้ำพร้อมกันนะครับ” ผมบอกก่อนจะพาร่างเล็กเดินเข้าไปในห้องน้ำทันที...
เพียะ!
“มาสลุก!”ฉันเรียกพร้อมกับตีเข้าที่ไหล่แกร่งนั้นเต็มแรง ฉันมองรอยฟันของตนเองบนไหล่มาสเห็นแล้วรู้สึกอยากกัดเลยแฮะ
งับ!
หมับ!
“นี่! ปล่อยนะ!” ฉันร้องออกมาเมื่อโน้มตัวลงไปกัดที่ไหล่กว้างนั้นเต็มแรง พอผละออกก็โดนมาสรวบเข้าไปไว้ในอ้อมกอดทันที
“กัดกูก่อนป่ะ?” มันว่า
“ก็มึงช้าอ่ะ กูหิวไหนจะต้องไปซื้อยาคุมอีก”
“ทำไมต้องซื้อ?” มันถามหน้าตาย
“เอ้า! ไอ้นี่! เมื่อกี้มึงเล่นสดป่ะ?” ฉันว่าพร้อมกับผลักหัวมันอย่างหมั่นไส้ มันพยักหน้ารับงึมงำก่อนจะซุกหน้าลงกับอกฉัน
“แต่ก็แตกนอกนะ” มันเถียง
“ต้องป้องกันไว้ก่อนป่ะ?” ฉันถามกลับ มันก็เงียบไม่เถียงต่อ
“ปล่อยเลย กูต้องกลับห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอีก” ฉันพูดบอก มาสยอมปล่อยฉันออกอย่างว่าง่าย
“งั้นกูไปห้องมึงด้วยนะ” มันขอ ฉันก็พยักหน้ารับไปส่งๆ
เอาไงล่ะนะลูกขนุน! ตอนนี้มึงได้ชื่อว่าเล่นชู้ของจริงแล้วนะ! ถามยังเด็กกว่ามึงตั้ง 3 ปี!!
ฉันบ่นในใจก่อนจะคว้ากุญแจห้องที่หัวเตียงแล้วเดินนำมันออกจากห้องไป
“เหมี๊ยวววววว!”
“เหมี๊ยวววววว!”
ทันทีที่ฉันเปิดประตูห้องแมวของฉันก็วิ่งเข้ามาคลอเคลียที่ขาทันที กอดเรด แมวสายพันธุ์ Bengal และ เชียร่า แมวสายพันธุ์ Ashera เป็นแมวที่คุณปู่และป๊าของฉันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว ฉันเหงยหน้าขึ้นมองนาฬิกาที่ชี้บอกเวลาเที่ยงตรงก่อนจะถอนหายใจออกมาแล้วก่อนจะอุ้มสองแสบขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด
“แม่ขอโทษนะคะที่ปล่อยให้เราหิว” ฉันพูดก่อนจะจูบเข้าที่หัวเล็ก ๆน่ารักๆของทั้งคู่ กอดเรดเลียหน้าฉันอ้อนๆส่วนเชียร่าก็คลอเคลียฉันไม่ห่าง ฉันหันไปหามาสที่กำลังปิดประตูห้อง
“แพ้ขนแมวรึเปล่า?” ฉันถาม
“ไม่แพ้”
“งั้นให้อาหารกอลเรดกับเชียร่าด้วย อาหารอยู่ตรงนั้น กูจะไม่เปลี่ยนเสื้อผ้า” ฉันพูดพร้อมกับส่งแมวน้อยทั้งสองตัวให้มาสอุ้ม มาสก็รับเอาไปอย่างว่าง่ายก่อนจะเดินไปที่ถาดอาหารของทั้งสองตัวส่วนฉันก็เดินเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
“เมื่อกี้น้องมึงโทรมา” มาสที่นั่งเล่นกับกอลเรดและเชียร่าอยู่ที่พื้นเอ่ยบอกเมื่อฉันเปิดประตูห้องนอนออกมา
“ทำไมใส่คอเต่า?” มาสถาม
“มึงจะให้กูโชว์รอยที่มึงทำหรอคะ?” ฉันถามกลับ มาสลุกเดินเข้ามาก่อนจะรั้งเอวเล็กของฉันเข้าไปใกล้
แหม่! มือปลาหมึกขึ้นมาเชียวนะมึง! เห้ออออออ~
“กูยังโชว์เลย” มันว่า
“นุ่มนิ่มๆ” มาสมันว่าพร้อมกับมือทั้งสองข้างที่ขยุ้มหน้าอกฉันเบาๆ
“อีมาส! เดี๋ยวกูตบคว่ำ” ฉันว่าก่อนจัดมือปลาหมึกของมันออกจากหน้าอกของฉัน
“ก็มันนุ่มนิ่มจริง ๆอ่ะ” มันพูดพร้อมกับซุกหน้าลงกับอดฉัน
“ไปเปลี่ยนเสื้อเถอะ โชว์บ้างไม่เป็นหรอก” มันพูดขึ้นอีกพร้อมกับเลิกชายเสื้อฉันขึ้นเพื่อจะถอดเสื้อของฉันออก ฉันตีเข้าที่มือมันอย่างแรงด้วยความหงุดหงิด
“โทษทีกูไม่ด้านแบบมึง” ฉันว่าก่อนจะแกะมือมันออกแล้วเดินไปรับโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมา
(“เจ๊! ทำไมรับช้าจังอ่ะ?”) ลูกไม้ถามขึ้นมา
“กูเพิ่งแต่งตัวเสร็จ” ฉันตอบ
(“อ้อ เจ๊กินข้าวยัง?”)
“ยัง”
(“งั้นไปกินข้าวหน้าหอกันไม้หิว”)
“เออ ลงมาเจอกันที่หน้าหอกู” ฉันบอก
(“ครับผม”) แล้วน้องมันก็วางสายไป ฉันหันมองมาสที่กลับไปเล่นกับแมวฉันตอนไหนก็ไม่รู้
“ไม้จะไปกินข้าวด้วย” ฉันบอก
“แล้วไง?” มันถามกลับ
“กูก็แค่บอก ไปเถอะหิวแล้ว” ฉันบอกมันก็ลุกขึ้นเดินมาหา ฉันก็เดินนำมันไปที่ลิฟต์พอลงมาข้างล่างก็เห็นลูกไม้ยืนรออยู่
“ไม้” ฉันเรียก
“เจ๊ ^0^” มันยิ้มร่าพร้อมกับวิ่งเข้ามาหา
“อ้าว มึงมาสใช่ป่ะ?” ลูกไม้ถามมาสที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“อืม”
“มึงมากับเจ๊กูได้ไง?” ลูกไม้ถามเสียงเข้ม
“มันอยู่ห้องตรงข้ามกู ไปหาข้าวกินเหอะ” ฉันตอบแทนก่อนจะออกเดินแต่ลูกไม้คว้าแขนฉันเองไว้
“ทำไมใส่เสื้อคอเต่ากับกางวอร์มอ่ะเจ๊ ร้อนจะตาย” มันถาม
“ก็เพราะร้อนนี่แหละกูถึงได้ใส่” ฉันโกหกลูกไม้คำโตก่อนจะเดินนำมันสองตัวไปยังร้านข้าวหน้าหอจะให้บอกมันยังไงล่ะว่าตัวพี่มันมีแต่รอยแดงเป็นจ้ำๆรวมทั้งรอยฟัน! แถมยังมีทุกจุดตามร่างกายไม่เว้นแม้แต่ขาอ่อน!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
