Engineering ตกหลุมรักยัยรุ่นพี่ 18+

Engineering ตกหลุมรักยัยรุ่นพี่ 9 : นอนด้วยกันนะ

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

 

 

         

          หลังจากได้โวยวายและระบายความแค้นกับพวกสโมสรทั้งหลายแหล่แล้วก็นับว่าตอนนี้ฉันอารมณ์ดีขึ้นมานิดนึงล่ะนะ แต่แค้นนี้ฉันคงจำฝั่งใจไปอีกนานเพราะไอ้การเต้นในชุดราตรีบ้านั้นมันยากพอๆกับให้ฉันไปห้ามชะนีไม่ให้ร้องหาผัว! กว่าจะจัดการเรื่องต่างเสร็จเรียบร้อยปาเข้าไปเที่ยงคืน ฉันมองลูกไม้ที่วิ่งเข้ามาหา

          “เจ๊ ผมไปกินเหล้ากับพี่ๆได้ไหมครับ” ลูกไม้เข้ามาถาม

 

          “มึงอายุเท่าไหร่แล้ว?” ฉันถามกลับนิ่งๆ

 

          “สิบเก้า ถามทำไมอ่ะเจ๊?” มันถาม

 

          “สิบเก้าแล้วถูกไหม?” มันพยักหน้ารับ

 

          “คิดเองเป็นแล้วใช่ไหม?” มันพยักหน้ารับระรัว

          “ดี! ในเมื่อคิดเองเป็นเวลาจะทำอะไรก็คิดดี ๆ จะไปกินก็ไปแต่ต้องรู้ตัวเอง เข้าใจไหม?”

 

          “เข้าใจครับผม” มันรับคำ

 

          “กลับหอไปเอามอไซต์กับกูก่อน ขากลับถ้ามึงเมาพี่มึงมันขี่กลับมาให้มึงเองแหละ” ฉันบอกก่อนจะขึ้นรถทันทีตามด้วยลูกไม้ไม่นานฉันก็ขับรถมาถึงหอ รอจนลูกไม้ขี่มอไซต์ออกไป ฉันจึงเดินขึ้นห้องไปทันที

         

 

 

 

          ครืนนนนน~!

 

          ฉันคว้าโทรศัพท์ที่สั่นไม่หยุดขึ้นมาดูว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา... พอเห็นเบอร์ที่โทรเข้ามาเท่านั้นแหละ ฉันก็เบ้ปากออกมาทันที

          “สวัสดีค่ะ” ฉันรับสาย

 

          (“ทำไมรับช้า?”) พี่กฤตคู่หมั้นของฉันถามขึ้น น้ำเสียงแบบนี้คงเมาอยู่อย่างแน่นอน ความสัมพันธ์ของฉันกับพี่กฤตมันเริ่มแย่ตอนที่ฉันจับได้ว่าเขามีคนอื่นซึ่งมันก็ผ่านมาถึง 2 ปีแล้วล่ะน่ะ นับแต่นั้นมาบรรยากาศรอบ ๆตัวฉันกับเขาก็จะตึงๆมาตลอด

 

          “ก็ไม่ได้ว่างนี่น่า พี่มีอะไร” ฉันถาม

 

          (“สุดสัปดาห์นี้พี่จะไปหา อยู่มอใช่ไหม”)

 

          “อืม อยู่มอ” ฉันตอบ

 

          (“งั้นตกลงตามนี้ เดี๋ยวพี่จะพาไปเที่ยวเอาไม้ไปด้วยก็ได้”)

 

          “ตกลงค่ะ” ฉันรับคำ

 

          (“ขนุนพี่...”)

 

 

 

 

          ก๊อก ๆ ๆ

          เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น ฉันหันไปมองก่อนจะกดตัดสายของพี่กฤตทิ้งทันทีแล้วเดินไปเปิดประตู

 

          “ว๊าย!” ฉันร้องออกมาเมื่อร่างหนักๆของมาสโน้มเข้ามาหาฉันทั้งตัว กลิ่นเหล้าลอยพุ่งมาจากร่างสูงทำเอาต้องเบ้ออกด้วยความเหม็น ฉันเหงยหน้าขึ้นไปมองรุ่นพี่ที่อยู่ด้านหลังมันทันทีทั้งสามคนดูจะตกใจที่เห็นฉัน

          “พวกมึงเลิกตกใจแล้วมาประคองน้องมึงดิ!” ฉันว่า พวกมันก็รีบถลาเข้ามาคว้าตัวมาสออกไปทันที

 

          “ไม่เอา!!” มาสมันร้องออกมาพร้อมกับผลักพี่มันซะกระเด็นเลยทีเดียวแถมมันยังกอดฉันเอาไว้ด้วยนะ

 

          “นี่มันอะไรวะเนี่ย ทำไมมันเมาเป็นหมางี้วะ” ฉันถาม

 

          “พวกผมพาน้องไปกินเหล้าปกติพี่” รุ่นพี่มาสมันตอบ

 

          “ปกติเหี้ยไร กลิ่นเหม็นอย่างกับอาบ” ฉันด่ากลับไป

          “แล้วทำไมพามาห้องกู” ฉันถาม

 

          “อ้าว... ก็น้องมันบอกอยู่ห้องนี้” มันตอบหน้าตาย

 

          “ห้องนี้ห่าไร ห้องตรงข้ามโน้นห้องมัน!” ฉันว่ากลับไป

          “แล้วมึงจะมาเอาน้องมึงไปได้ยัง?” ฉันถาม คือไอ้นี่มันตัวหนักมากกกกกกกกก แดกควายเข้าไปรึไง!

 

          “น้องมาสค่ะ ปล่อยพี่เขาก่อนนะคะ” รุ่นพี่ผู้หญิงของมาสที่มาด้วยกันพูดขึ้น ดูจากท่าทางและเสื้อผ้าแล้วมันจะมาลักหลับไอ้เด็กนี่รึเปล่าวะ

 

          “ไม่ปล่อย! อย่ามายุ่ง!!” ไอ้มาสว่าพร้อมกับกลายร่างเป็นตุ๊กแก มันเกาะฉันซะแน่นเลย ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะมองรุ่นพี่ที่โคตรไร้ประโยชน์ของมาสนิ่งๆ

 

          “มาส มึงปล่อยกูก่อนให้กูหยิบกุญแจห้องมึงก่อนนะ” ฉันบอก มันพยักหน้าน้อย ๆก่อนจะคลายอ้อมกอดแต่ไม่ยอมปล่อย ฉันเลยคว้านหากุญแจห้องของมันทั้งอย่างงั้นนั้นแหละ พอได้กุญแจก็ก้มกระซิบริมหูมัน

          “กูไม่หนีโอเคไหม? มึงกำชายเสื้อกูไว้นะเดี๋ยวกูจะพาเข้าห้อง” ฉันพูดบอกอีก มาสมันพยักหน้ารับก่อนจะเปลี่ยนจากกอดมากำชายเสื้อของฉันเอาไว้แทนอย่างว่าง่าย

          “พวกมึงอ่ะมาประคองน้องมึงดิ” ฉันสั่งรุ่นพี่ผู้ชายสองคนของมาสที่ยืนนิ่งเป็นหินอยู่ พวกมันก็เข้ามาประคองมาสไว้ ส่วนไอ้เด็กนี่ก็กำเสื้อฉันไว้แน่นเลยทีเดียว

 

          “พี่เป็นอะไรกับมาสค่ะ” รุ่นพี่ผู้หญิงของมาสมันถามขึ้น ฉันกรอกตาไปมาก่อนจะเดินไปไขประตูห้องของมาสมัน

 

          “มึงควรห่วงน้องมึงก่อนไหม?” ฉันว่าก่อนจะเปิดประตูเข้าไป ห้องฉันกับมาสมันเหมือนกันเพราะฉะนั้นฉันเลยรู้ว่าห้องไหนเป็นห้องไหน

          “มาสมึงนอนห้องใหญ่หรือห้องเล็ก” ฉันถาม

 

          “ห้องใหญ่” มันตอบ นับว่ายังมีสติที่ตอบคำถามได้ไม่ถือว่าเมาเป็นหมาซะทีเดียวแต่ถึงกับโดนหิ้วแบบนี้คงโดนไปหลายกลมอยู่สินะ ฉันเดินนำมันและพี่ๆของมันเข้าไปในห้องนอนใหญ่พอเปิดประตู เปิดไฟได้พี่มันก็พามันไปนอนที่เตียง ส่วนรุ่นพี่ผู้หญิงก็เดินเข้าไปหามันที่ขอบเตียงแล้วนั่งลงฉันเห็นแล้วขมวดคิ้วมุ่ยเลยทีเดียว

 

 

          ตกลงอินี่จะมากินตับไอ้มาส?

 

 

          “ขอบคุณพี่ขนุนมากนะครับ” รุ่นพี่ผู้ชายมันบอกพร้อมยกมือไหว้ ฉันรับไหว้มันล่ะนะ

 

          “รู้จักกู?” ฉันถามพร้อมกับแกะมือมาสออกจากชายเสื้อ

 

          “ไม่รู้จักน่ะสิแปลก พี่ออกจะดัง” มันว่า ฉันก็พยักหน้ารับส่งๆไป ก่อนจะมองรุ่นพี่ผู้หญิงกำลังจะกระดุมเสื้อมาส

 

 

 

 

          หมับ!

 

          “มึงจะทำอะไร” ฉันถามพร้อมกับคว้ามือของนางไว้ นางหันมามองฉันด้วยสายตาเหวี่ยงๆ แน่ะ! มองแบบนี้เดี๋ยวกูตบคว่ำ!

          “มึงจะเอา?” ฉันถามเสียงนิ่ง นางถอนหายใจฮึดฮัดด้วยความขัดใจก่อนจะปรับสีหน้าและท่าทางของนางใหม่ ฉันเลยยอมปล่อยมือนาง

 

          “หนูแค่จะเปลี่ยนเสื้อให้น้อง” นางบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

 

          “แน่ใจ?” ฉันถามย้ำ มันพยักหน้ารับอย่างหนักแน่น ฉันมองมาสเล็กน้อยก่อนจะหันหลังเดินออกไป ตามด้วยรุ่นพี่ผู้ชายของมัน

          “มันกินไปกี่กลม” ฉันถามหลังจากออกมาจากห้องนอนของมาสแล้ว

 

          “ไม่รู้เหมือนกันพี่รู้อีกทีมันก็ล่วงแล้ว” รุ่นพี่ผู้ชายมันตอบ ฉันขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพนักหน้ารับคำ

 

          “พวกมึงกลับไปเหอะเดี๋ยวกูดูมันเอง”

 

          “งั้นผมฝากด้วยนะครับ ขอบคุณครับ” รุ่นพี่มาสเอ่ยพร้อมกับยกมือไหว้ ฉันก็รับไหว้พวกมันก่อนจะเดินออกไปส่งที่หน้าประตูห้อง

 

          “พี่เป็นอะไรกับมาสหรอ” รุ่นพี่ผู้ชายอีกคมของมาสถามขึ้น

 

          “เป็นรุ่นพี่มันเนี่ยแหละ ถามมากชิบหาย ทำไม? มันเป็นผัวมึงรึไง?!” ฉันถามกลับอย่างหงุดหงิด

 

          “เปล่าครับๆ” พูดจบพวกมันก็เดินไปทันที ฉันถอนหายใจก่อนจะมองเข้าไปในห้องของมาสนิ่งๆ ก่อนจะกลับห้องของตัวเองเพื่อไปเอากุญแจห้องและล็อคห้องให้เรียบร้อย ฉันมองโทรศัพท์มือถือของตัวเองที่มีเบอร์ของพี่กฤตโชว์หลาอยู่ก่อนจะคว่ำหน้าจอโทรศัพท์ลงทันทีแล้วเดินกลับไปที่ห้องของมาส

 

 

 

 

          เหี้ยเอ่ย!!

          ฉันสถบออกมาอย่างหัวเสีย ฉันไปเอากุญแจห้องแค่แปปเดียวอีชะนีนี่ก็ขึ้นค่อมมาสเสียแล้ว!

 

 

 

 

          หมับ!

 

          “กรี๊ดดดดดดดดด!!” รุ่นพี่ผู้หญิงมาสร้องลั่นทันทีเมื่อฉันกระชากหัวของมันออกมาจากตัวมาสที่นอนไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว ฉันมองร่างสูงของมาสที่ตอนนี้นอนเปลือยเหลือแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวด้วยความโกรธ

 

 

 

 

          เพียะ!

 

 

          ผลัก!

          “อัก!” รุ่นพี่ของมาสร้องออกมาพร้อมกับนอนตัวงอ ฉันตบและกระทืบท้องมันอย่างรวดเร็วทันทีที่มันจิกเข้าที่แขนของฉันจนเป็นรอยเลือด เวรเอ่ย! แสบชะมัด! ฉันมองเลือดตัวเองที่ไหลออกมาตามแผลด้วยความโกรธก่อนจะตรงเข้าไปกระทืบมันซ้ำอีกที

 

 

 

 

          ผลัก!

 

 

          ผลัก!

 

          ฉันกระทืบท้องกับหน้าอกมันแรงๆด้วยความโมโห รุ่นพี่มาสนอนกุมท้องกุมหน้าอกตนเองมองหน้าฉันด้วยสายตาเอาเรื่อง

          “ทำไมสันดานมึงมันเหี้ยอย่างงี้ฮ่ะ!! นั้นน้องมึงนะ! มึงทำกับมันแบบนี้ได้ยังไง!” ฉันด่าออกไปสุดเสียงด้วยความโกรธ

 

          “ถุย!” มันถุยน้ำลายใส่ฉัน! ได้!

 

 

 

 

          ผลัก!

 

          ฉันเตะเข้าที่ปรายคางมันเต็มแรงด้วยความโกรธที่แทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว มันหันมามองฉันเลือดกบปาก

          “มึงออกไปเลยนะ! ออกไป!!” ฉันไล่มันด้วยความโกรธแต่มันก็ไม่ยอมขยับไปไหนกลับนอนมองฉันด้วยสายตาเอาเรื่อง

 

          “มึงมันก็ไม่ต่างจากกูหรอก พอกูออกไปมึงก็จะแดกมันแทนกูใช่ไหมล่ะ!” อิเลวนี่ยังมีหน้ามาพ่นคำพูดเหี้ยๆใส่ฉันอีกนะ ท่าทางแรงจะเหลือเยอะจริง ๆ หึ!

 

          “อยากอยู่ต่อหรอ? ได้!” ฉันพูดเสียงเหี้ยมพร้อมกับยกเท้าขึ้นหมายจะกระทืบหน้าสวยๆของมัน

 

 

 

 

          หมับ!

 

          “พอแล้ว...” เสียงห้ามของมาสดังขึ้นพร้อมกับท่อนแขนแข็งแรงของมันโอบรัดตัวฉันเอาไว้ ลมหายใจร้อนๆของมันเป่ารดคอฉันจนฉันต้องหดคอหนีด้วยความขนลุก

          “เดี๋ยวมาสจัดการเอง...” มันบอกเสียงแหบ ลมหายใจของมันหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆพร้อมกับอุณหภูมิที่เพิ่มสูงขึ้น ฉันขมวดคิ้วด้วยความสงสัยก่อนจะหันไปมองใบหน้าแดงก่ำด้วยความตกใจ

 

 

 

          มาสโดนวางยา!!

          นั้นคือสิ่งที่ฉันคิดได้ในตอนนี้!

 

 

          “กรี๊ดดดดดดดด!!” รุ่นพี่มาสร้องออกมาเสียงดังลั่นเมื่อมาสเดินเข้าไปกระชากผมของยัยเลวนั่นเข้าเต็มแรงแล้วลากยัยนั้นไปกับพื้นห้อง ฉันยืนตะลึงกับภาพที่เห็นก่อนจะรีบวิ่งตามไปเพราะกลัวมาสมันจะทำอะไรรุนแรงก่อนจะถอนหายใจออกมาเมื่อเห็นว่ามาสมันแค่ลากอีกฝ่ายออกไปนอกห้องแล้วปิดประตูห้องเฉยๆ ฉันมองร่างสูงที่ทรุดลงไปกับพื้นพิงประตูห้องอย่างหมดแรงก็รีบวิ่งเข้าไปหาทันที

 

          “ยะ...อย่าเข้ามา...” มาสมันร้องห้ามพร้อมกับดันฉันให้ออกจากห่างตัวมัน ฉันมองน้องมันด้วยความรู้สึกสงสาร ฉันรู้ดีว่าเวลาโดนยาพวกนี้เข้าไปแล้วมันทรมานมากแค่ไหนเพราะฉันเอง... ก็เคยโดน!!

 

          “มาสไหวไหม” ฉันถาม มาสพยักหน้ารับช้า ๆพร้อมกับลมหายใจที่หอบถี่มากขึ้น ฉันถอนหายใจออกมาจะให้ทิ้งมันไว้ในสภาพแบบนี้ฉันก็ทำไม่ได้ซะด้วยสิ คงต้องอยู่ดูแลมันล่ะนะ

          “มาสลุกไปอาบน้ำให้ความเย็นดับความร้อนข้างใน เร็วลุก!” ฉันบอกพร้อมกับพยุงมันให้ลุกขึ้น มาสยอมลุกตามที่ฉันบอก นัยน์ตาคมกริบของมันมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่ฉันอ่านไม่ออก ฉันพามาสเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะคว้าฝักบัวขึ้นมาเปิดแล้วราดตั้งแต่หัวของมันทันที ความเย็นจากสายน้ำส่งผลให้ร่างสูงตรงหน้าสั่นระริกด้วยความหนาว

          “ทนหน่อยนะ” ฉันบอกพร้อมกับเร่งความเย็นให้มากยิ่งขึ้น

 

 

 

 

          หมับ!

 

          “ว๊าย!” ฉันร้องออกมาเมื่อโดนกระชากเข้าไปหามาสที่นั่งอยู่กับพื้นเองโดยไม่ทันตั้งตัว ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าฉันนั่งค่อมบนตักแกร่งของมาสเอาไว้ ท่อนแขนแข็งแรงทั้งสองโอบรัดตัวของฉันเอาไว้แน่น

 

          “ขออยู่แบบนี้สักพักนะ” มาสบอกพร้อมกับซุกหน้าลงกับหน้าอกของฉัน ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะลูบหัวของมาสอย่างแผ่วเบา

 

          “ไม่เป็นแล้วนะ ปลอดภัยแล้ว” ฉันปลอบก่อนจะยกฝักบัวขึ้นมาวางกับที่วางฝักบัวชั้นล่างปล่อยให้สายน้ำไหลผ่านตัวของฉันและมาสไปช้า ๆ เหตุการณ์นี้มันทำให้นึกถึงวันที่ฉันเคยโดนวางยาหากวันนั้นเฮียตาลไม่เข้ามาช่วยฉัน ฉันคง... ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่!

          ฉันโอบกอดมาสเอาไว้หลวมๆ ดีหน่อยที่ตอนนี้ฉันใส่เสื้อสีดำและกางเกงยีนส์ขายาวอยู่มันจึงทำให้ฉันไม่ดูล่อตาล่อใจสักเท่าไหร่ ฉันรับรู้ถึงแรงโอบรัดที่มากขึ้นของร่างสูง ฉันไม่รู้ว่าเรากอดกันท่านี้มานานแค่ไหนรู้แค่ว่าตอนนี้ตัวของฉันและมาสเย็นเฉียบและซีดจนแทบจะเป็นไก่ต้มอยู่แล้ว

 

 

 

 

          พรึ่บ!

 

          มาสลุกขึ้นยืนกะทันหันพร้อมกับอุ้มฉันไว้ในอ้อมกอด ฉันก็รีบคว้าคอแกร่งของมาสไว้กันตกทันที มือแกร่งเอื้อมไปปิดฝักบัวที่อยู่ด้านข้าง

          “ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเถอะเดี๋ยวไม่สบาย” มาสพูดบอกก่อนจะอุ้มฉันออกไปจากห้องน้ำทั้ง ๆที่ตัวเปียกโชกไปด้วยน้ำทั้งคู่ มาสวางฉันลงที่หน้าตู้เสื้อผ้าก่อนจะหยิบเสื้อเชิ้ตสีดำของตัวเองส่งให้ฉัน

          “เอานี่ไปเปลี่ยนก่อนล่ะกัน” มาสบอก ฉันพยักหน้ารับพร้อมกับรับเสื้อเชิ้ตมาแล้วกลับเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ เสื้อของมาสตัวใหญ่ทำให้พอฉันใส่แล้วยาวจนเกือบถึงหัวเข่าเลยทีเดียวเมื่อเปลี่ยนเสร็จฉันก็ออกมาจากห้องน้ำเห็นมาสใส่เสื้อก้าม กางเกงบ็อกเซอร์นั่งเช็ดผมอยู่ที่ปลายเตียง

 

          “กูกลับห้องก่อนนะ” ฉันบอก

 

          “คืนนี้นอนด้วยกันนะ”

 

          “ไม่!” ฉันปฏิเสธมันทันทีที่มันพูดจบ มาสมันนิ่งไป ฉันเองก็ไม่คิดจะต่อความอะไรกำลังจะหันหลังกลับเสียงมันก็ดังขึ้นซะก่อน

 

          “งั้นอยู่ด้วยกันก่อนไม่ได้หรอ” มันพูดขอขึ้นมาอีก ฉันไม่ตอบแต่มองมันนิ่งๆ มาสเดินเข้ามาหาก่อนจะคว้าผ้าเช็ดหนูที่อยู่ในตะกร้าด้านหลังบนชั้นขึ้นมาแล้ววางลงบนผมที่เปียกไปด้วยน้ำของฉัน

          “อย่างน้อยให้กูเช็ดผมให้ก่อนนะ” มันพูดขึ้น ท่าทางจะไม่อยากอยู่คนเดียวแฮะ! เด็กยังไงก็คือเด็กล่ะนะ เห้ออออ! ฉันพยักหน้ารับมันก็จูงมือฉันกลับไปที่เตียงก่อนจะคว้าเก้าอี้นวมตัวเล็กมาวางที่ปลายเตียงแล้วกดไหล่ฉัน ให้ฉันนั่งลง ฉันก็นั่งลงอย่างว่าง่ายส่วนมาสก็ค่อยๆเช็ดผมให้ฉันไปเงียบๆ

 

 

 

 

 

 

          ผมนั่งเช็ดผมให้ลูกขนุนไปเรื่อย ๆอย่างไม่รีบร้อนอะไร ตอนนั้นที่ผมโดนพี่ฟ้า รุ่นพี่ของผมค่อมร่างอยู่นั้น ผมแทบคลั่งด้วยความโมโหแต่ร่างกายมันหนักไปจนแทบจะขยับตัวไม่ได้ ตอนที่ผมกำลังทำใจที่จะต้องเสียครั้งแรกของตนเองให้กับผู้หญิงที่ผมไม่ได้รักเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ลูกขนุนกระชากหัวของพี่ฟ้าออกไปจากผมพอดี ผมรู้สึกดีใจมากที่คนที่มาช่วยผมคือเธอในระหว่างที่ลูกขนุนกำลังจัดการพี่ฟ้าอยู่จมูกผมก็ได้กลิ่นคาวเลือด พอมองไปที่แขนเล็กของเธอก็เห็นเลือดที่ไหลลงมาจากปากแผล ใจผมกระตุกวูบก่อนจะรวบรวมเรี่ยแรงทั้งหมดที่มีลุกขึ้นเดินไปหาทั้งคู่ ผมกระชากหัวของพี่ฟ้าอย่างไม่ปราณี แล้วทำไมผมต้องปราณีด้วยล่ะในเมื่อผู้หญิงคนนี้บังอาจมาทำร้ายคนที่ผมรัก! ลูกขนุนพาผมเข้าไปดับความร้อนในกายและอารมณ์ในห้องน้ำนับว่าโคตรทรมานเลยกลิ่นตัวหอมๆของร่างเล็กทำเอาผมแทบจะคุมตัวเองไม่อยู่... ช่างเป็นผู้หญิงที่อันตรายจริง ๆ!

         

 

 

          พรึ่บ!

 

          ผมคว้าร่างเล็กที่เอนลงไปด้านหน้าเอาไว้ทันทีด้วยความใจหายที่อยู่ ๆอีกฝ่ายก็ทิ้งตัวลงไปข้างหน้า พอดึงกลับมาคอเล็ก ๆนั้นก็เอนไปมา ผมจับใบหน้าสวยหวานให้หันกลับมาก่อนจะเห็นว่ายัยตัวเล็กของผมนั้นหลับไปเรียบร้อยแล้ว ผมส่ายหัวไปมาน้อย ๆก่อนจะอุ้มร่างเล็กขึ้นไปนอนดี ๆบนเตียง ผมขมวดคิ้วมุ่ยทันทีที่เห็นเสื้อเชิ้ตของผมบริเวณหน้าอกของลูกขนุนชุ่มไปด้วยน้ำ

          “ทำไมเสื้อเปียกแบบนี้ล่ะหืม?” ผมถามแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับ ผมจึงถือวิสาสะจับเข้าที่หน้าอกนุ่มนิ่มนั้นก่อนจะพบว่าร่างเล็กใส่เสื้อในอยู่ อ่า... เพราะแบบนี้สินะเสื้อของผมถึงได้เปียกขนาดนี้

          “ขนุนตื่นมาเปลี่ยนเสื้อก่อน” ผมเรียกพร้อมกับเขย่าแขนของร่างเล็ก

 

          “อื้อ!” ร่างเล็กร้องออกมาพร้อมกับปัดมือผมทิ้ง ผมถอนหายใจก่อนจะยืดตัวขึ้นมองคนตรงหน้าชัดๆ

 

 

 

          อึก!

          ผมสะอึกก่อนจะยกมือขึ้นปิดปากแล้วเบนหน้าหนีไปอีกทางด้วยความขัดเขินกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า

 

 

 

          ไอ้มาส! ตั้งสติ! พุทโธเข้าไว้ พุท...โธ...

 

 

          ผมเตือนสติตัวเองก่อนจะหันกลับไปมองร่างเล็กใหม่อีกครั้ง เรียวขาสวยขาวผ่องที่โคตรล่อตาล่อใจโชว์เด่นอยู่ตรงหน้าจนผมต้องลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก... เป็นการหลับที่โคตรยั่วเลยจริง ๆ ผมถอนหายใจออกมาแรงๆอย่างสะกดกั้นอารมณ์ของตัวเองก่อนจะนั่งลงข้างๆเพื่อเปลี่ยนเสื้อให้กับยัยตัวเล็กใหม่อีกครั้ง

          ผมเอื้อมไปแกะกระดุมเสื้อเม็ดที่หนึ่ง... พร้อมกับกลืนก้อนน้ำลายเหนียวๆลงคออย่างยากลำบาก ลำคอขาวผ่อง หน้าอกขาวๆที่โคตรเนียนนี่มีไว้เพื่อล่อเสือล่อจระเข้ชัดๆ!

          และแล้วกระดุมเม็ดที่สองก็ถูกปลดออกอย่างช้า ๆ...

 

 

 

 

          พรึ่บ!

 

          เสียงสติของผมขาดสะบัด! หน้าอกเนียนสวยได้รูปกระพืบขึ้นลงช้า ๆตามแรงหายใจของเจ้าของร่าง หน้าอกอวบอิ่มขนาดกำลังพอดีไม่เล็กและก็ไม่ใหญ่จนเกินไปเรียกได้ว่ากำลังพอดีมือ หน้าอกสวยคู่นั้นกำลังล่อตาล่อใจของผมอยู่... ผมก้มลงไปช้า ๆพร้อมกับจูบซับที่หน้าอกคู่สวยนั้นอย่างแผ่วเบาก่อนจะรีบผละออกทันที ผมช้อนร่างเล็กขึ้นมาไว้ในอ้อมกอดก่อนจะรูดเสื้อลงเล็กน้อยแล้วปลดตะขอบราเซียตัวจิ๋วออกอย่างชำนาญไม่นานผมก็ถอดบราเซียตัวนี้ออกมาได้ ผมคว้าผ้าห่มมาคลุมร่างเล็กทันทีก่อนจะสอดมือเข้าไปใต้ผ้าห่มเพื่อติดกระดุมให้เข้าที่แล้วก็ขยับตัวไปด้านล่างพร้อมกับสอดมือเข้าไปในผ้าห่มอีกครั้ง ทันทีที่มือของผมสัมผัสที่ขาเนียนละเอียดของคนตรงหน้าหัวใจผมก็แทบจะทะลักออกมานอกอกแต่ก็ต้องข่มเอาไว้ ผมใช้นิ้วเกี่ยวพริตตี้ตัวจิ๋วออกมาช้า ๆเมื่อถอดเสร็จผมก็โยนทั้งสองชิ้นลงตะกร้าผ้าทันทีแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่อไปปลดปล่อยตัวเองจากความทรมานที่ได้รับ...

 

 

 

 

 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

5555 แอบสงสารมาสน้อยจุง ตอนหน้าจะมี NC เล็ก ๆมาฝากนะคะ หุหุ

(เค้าแต่ง NC ครั้งแรกยังไงก็ขออภัยล่วงหน้าเลยนะคะ T^T)