Vampire's Longing ความปรารถนา

เขียนโดย DevilzeroX

วันที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 เวลา 06.52 น.

4 ตอน

0 วิจารณ์

5,528 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2562 02.01 น. โดย เจ้าของนิยาย

3) EP. 3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

โรงเรียน
"ตึ๊ก ตึ๊ก ตึ๊ก" เสียงเท้าของเอเซียที่กระทบกับพื้น
ผู้หญิง:เอเซีย!!
มีผู้หญิงวิ่งเข้ามาหาเอเซียด้วยหน้าตาที่เป็นห่วง
เอเซีย:มีอะไรหรอ? ออม
เอเซียตอบกลับไปด้วยใบหน้าที่งงงวย
ออม:เมื่อคืนเธอไปไหนมา ฉันติดต่อเธอไม่ได้เลย เกิดอะไรขึ้นรึป่าว
ออมทำหน้าเป็นห่วง
เอเซีย:อ้อ. . .เอ่อ. .เมื่อคืนฉันแค่หลับเร็วน่ะ
เอเซียหันออกไปนอกหน้าต่างพร้อมพูดออกไป
ออม:จริงหรอ ปกติเธอไม่ได้หลับเร็วนี่นา
เอเซีย:จริงๆสิ. .
เอเซียคิด:จะบอกได้ยังไงว่าโดนวิญญานทำร้าย ออมคงไม่เชื่อหรอก
เอเซียตอบกลับไปในขณะที่ยังคงหันหน้าให้หน้าต่าง
เอเซีย:งั้น. . .ฉันไปก่อนนะออม ว่าจะไปหาอะไรกินสักหน่อย
ออม:ได้จ๊ะ
เอเซียหันหลังแล้ววิ่งตรงไปที่โรงอาหาร
ออม:แต่ว่า...ทำไมตัวของเธอถึงมีกลิ่นแวมไพร์ได้ละ
ณ ห้องพักของวินเซนต์
วินเซนต์: . . . .
วินเซนต์นั่งอยู่บนโซฟาพร้อมคิดสิ่งที่คุยกันไว้
ในความทรงจำ
วินเซนต์:งั้นหรอ
บรรณารักษณ์แวมไพร์:ครับ เผ่าพันธ์ุที่สามารถดึงดูดวิญญานออกมาได้แบบนี้มีแค่ไม่กี่เผ่าพันธ์ุแต่ดูจากที่ท่านพูดมาแล้วมันเป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อที่เผ่า พันธ์ุมนุษย์จะดึงดูดวิญญานออกมาได้
บรรณารักษณ์พูดไปพร้อมเดินไปที่หน้าชั้นหนังสือและหยิบหนังสือหนึ่งเล่มมาเปิด
วินเซนต์: . . . .
วินเซนต์ยืนมองบรรณารักษณ์
บรรณารักษณ์แวมไพร์:ถ้าเป็นสิ่งที่่กระผมคิดเอาไว้มนุษย์คนนั้นน่าจะมีบางอย่างที่ไม่ปกติ
บรรณารักษณ์แวมไพร์หันมามองวินเซนต์
วินเซนต์:ข้าเข้าใจแล้ว
วินเซนต์เดินไปหน้าประตู
บรรณารักษณ์แวมไพร์:เดี๋ยวก่อนครับ!
วินเซนต์หันมามองบรรณารักษณ์
บรรณารักษณ์แวมไพร์:ละท่านจะทำยังไงต่อหรอครับ
"ตุ๊บ" บรรณารักษณ์พูดพร้อมกับปิดหนังสือ
วินเซนต์:เฝ้ามอง..
วินเซนต์พูดจบหันหลังและเดินออกไปจากห้องสมุด
ปัจจุบัน
"ก๊อก ก๊อก" เสียงเคาะประตูที่หน้าห้องวินเซนต์
เจ้าหน้าที่แวมไพร์:ท่านลอร์ด เรียกตัวท่าน วินเซนต์ บลัด โคลด์ ให้ไปพบที่ปราสาทหลักสถานที่ท่านลอร์ดบอกว่าท่านน่าจะทราบดีอยู่แล้ว
วินเซนต์:ข้ารู้แล้วเจ้าไปได้
เจ้าหน้าที่แวมไพร์:ขอรับ!
วินเซนต์ปิดประตูและได้ไปแต่งตัวเดินไปที่มุมหน้าต่างพร้อมกับใช้เลือดห่อหุ้มตัวเองตรงไปที่สวนดอกไม้หลังวังหลัก
ณ ที่แห่งไหนสักแห่งหนึ่ง
เสียงปริศนาชายวัยกลางคน1:ได้ข่าวว่าพวกแวมไพร์เคลื่อนไหวแล้ว
เสียงปริศนาชายวัยกลางคน2:งั้นพวกเราจะรออะไรละได้เวลาที่เผ่าพันธ์ุมนุษย์หมาป่าเราเคลื่อนไหวบ้างแล้วนะ
เสียงปริศนาหญิงสาว:ใจเย็นก่อนเรื่องนี้ต้องให้ราชาของพวกเราตัดสินใจสิ
เสียงปริศนาชายวัยกลางคน3:พวกเราจะอยู่เฉยๆ ข้าอยากให้ลูกสาวข้าได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับพวกมนุษย์

ตอน 2

สารบัญ

ตอน 4