Stumble in love สะดุดรัก หอพักอลเวง

 

เรื่องราวจะกลับกลายเป็นความรักสามเศร้าหรือป่าวนะ !?

โอม คิดว่า แบงค์หลงรัก เฟรมโดยไม่รู้ว่าเป็น เฟรมที่แต่งตัวเป็นผู้หญิง แล้ว เฟรมก็ชอบ แบงค์ !?

แบงค์ คิดว่า ทำไมเพื่อน ม.ปลาย ถึงได้หวงกันขนาดนั้น ทั้งๆ ที่บอกเป็นแค่เพื่อนกัน

ส่วน เฟรม  คิดว่า ได้รู้เรื่อง แบงค์คงจะชอบ โอม จริงๆ

 

. . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . 

 

ผมไม่อยากคิดถึงเรื่องวันนั้นแล้ว  นั้นคือเรื่องของคนสองคน  เฮ้อออ!!  แต่เหมือนจะผิดหวังอีกครั้งซะแล้ว. . แต่. .  เฟรมไม่ได้ชอบผู้หญิงเหรอ!?  หรือแค่ชอบแต่งตัวเป็นผู้หญิง !?  แต่ชอบผู้ชาย !? โอ๊ยๆๆ พอๆๆ เลิกคิด จบ !!

แต่อยู่ๆ  ผมก็เดินมาจนถึงห้องของรันรัน  ซึ่งในตอนนั้น มันโยก็อยู่ด้วย

 

>||>  หือ. . !?  อยากรู้วิธีดูว่าคนไหนชอบไม้ป่าเดียวกันไหมนะหรอก ??

 

เห้อออ นี่ผมกำลังทำอะไรเนี้ย!!  แล้วทำไมมาถามคนพวกนี้ได้นะ!!  ผมเองก็ไม่เคยมีความรักมาก่อน  ความรู้สึกของผม  ผมรู้สึกชอบคนๆ นึง และผมก็รู้ว่าเขาเป็นผู้ชาย  ผมไม่รู้ว่าทำไม  อาจเป็นเพราะผมไม่ได้มองที่รูปลักษณ์ภายนอกของเขา  แต่ผมเชื่อในความรู้สึกของผมเองมากกว่า !!  ในบางครั้งผมก็กลายเป็นเด็กที่หลงทางอยู่แถวๆ  บ้านของตัวเองก็เป็นได้ 

 

>>  เอ่อ ช่างเถอะ  ผมก็พูดไปอย่างงั้นแหละ  ขอโทษนะที่ถามอะไรแปลกๆ !!

 

ผมหันหลังกลับ จะเดินออกจากห้อง  เพราะตอนนี้ มันโยและรันรัน กำลังเข้าสวมกอดกันต่อหน้าต่อตาโดยไม่แคร์ว่าใครจะมองอยู่!!  แต่แล้ว มันโย ก็หันมาพูดกับผม

>||>  พูดยากนะ!  มันคงจะเรียกว่า กลิ่นละมั่ง สำหรับกรณีของผมนะ

>>  หืมมม กลิ่น . ?

 

มันโย ตอบคำถามผม เป็นคำตอบที่ผมต้องหันกลับอีกครั้ง

>||>  จะเรียกว่า สัญชาตญาณของสัตว์ป่าก็ได้  แค่ดูนะไม่รู้หรอก!!  โดยเฉพาะพวกที่เป็นประเภทหญิงก็ได้ชายก็ดี

>>  พวกที่ หญิงก็ได้ชายก็ดีมีด้วยหรอ !?

>||>  มีสิ  เค้าเรียกว่า พวกไบ ( เซ็กช่วล ) ไงละ  อย่างผมน่ะ เรียกว่า เกย์ เพราะชอบเพศเดียวกัน ฮ่ะๆๆๆ  ในสายตาผมพวกไบ มีเยอะนะ อย่างปลาย ชอบผู้หญิงเหมือนกัน แต่ก็ชอบผู้ชายด้วย   ส่วนแฟรงค์เห็นอย่างนั้นนะที่จริงแมนเต็มตัวเลยแหละ อ่อจริงสิ !!  อย่าง เฟรมอ่ะ ก็ได้กลิ่นตุๆ อยู่นะ  

 

ว่าแล้วเชียว เฟรมก็น่าจะใช่ อีกใจก็รู้สึกดี แต่อีกใจก็เหมือนจะอกหักเข้าแล้วสิ !! 

 

>||>  อาจจะเป็นคนเฉยๆ ไม่ค่อยแสดงออกแต่ รันรัน ก็รู้สึกอย่างนั้นใช่ไหม

>||>  ผมก็แมนเต็มตัวนะ  ผมไม่คิดจะชอบแบบนั้นหรอก . .

>||>  พูดอย่างนี้ยิ่งดูยิ่งยั่วยวนเข้าไปใหญ่เลยรันรัน

 

พูดยังไม่ทันจบ มันโย ก็เข้าทั้งกอดทั้งหอม รันรัน ใหญ่ ทำเอาผมไปต่อไม่ถูกเลย

>>  เอิบบบ !! ขอโทษนะที่มารบกวน

 

ผมเดินออกมาจากห้องของรันรัน และเดินมาตามทางเดินเพื่อจะกลับเข้าห้อง แต่ระหว่างทางเดินกลับนั้น ผ่างงงงงงงงง  เจอเข้ากับ แบงค์ !!!

>>  เอ่อออ... แบงค์  สบายดีมั้ย !?

>||>  อืมมม

 

เห้อออ ทำไงดีนะ แบงค์ยังไม่รุ้ว่า สาวสวยปริศนา ก็ คือ เฟรม  เพราะงั้นจะตัดสินใจว่าทั้งสองคนใจตรงกันก็ยังไม่ได้. .  เพราะว่าวันนึง แบงค์ เกิดรู้ความจิงขึ้นมาละ  แบงค์จะยังมีความรู้สึกแบบเดิมอยู่หรือป่าว!!?

>>  เอ่อ  แบงค์

>||>  อะไร !?

>>  นายคิดว่า รักร่วมเพศเป็นยังไง !?

 

แบงค์ ถึงกลับเสียงสั่นๆ แล้วก็ไม่กล้าหันกลับมามองผมสักนิด  ผมก็พอจะเดาออกแหละ  เค้าคงอายที่ผมถามแบบนั้น  ก็แบงค์ชอบผู้หญิงนี้เนอะ !!

 

>||>  กะ ก็. . ไม่เห็นเป็นไร มันเรื่องส่วนตัวของแต่ละคน. .

>>  งั้นหรอ!?  แล้วถ้าเกิดคนที่ชอบเป็นเพศเดียวกันกับนาย จะว่ายังไง !?

>||>  ถ้างั้นก็ช่วยไม่ได้  ถึงจะเป็นเพศเดียวกัน  แต่ก็คงเกลียดไม่ลงใช่ไหมล่ะ!?

>>  งั้นเหรอ

 

ถ้างั้นถึงจะรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือ เฟรม..  แบงค์ ก็รับได้สินะ. .  เฮ้ออ มันเป็นเรื่องของแต่ละคนจริงๆ  ด้วย ในโลกนี้มีการอกหักเพราะเรื่องอย่างนี้จริงๆ เหรอ

 

 

วันนี้เป็นวันหยุด ส่วนใหญ่ทุกคนจะมาร่วมตัวกันอยู่ที่ห้องโถง แฟรงค์ ปลาย และรันรัน กำลังคุยกันอยู่

>||>  สองคนนั้น แปลกๆ นะ

>||>  โอม กับ แบงค์นะเหรอ !? หมู่นี้ดูไม่ร่าเริงเลย

>||>  คงจะมีเรื่องกลุ่มใจอะไรสักอย่าง

>||>  ถ้าจะบอกว่าแปลก วันนี้ ไอ้เฟรม ก็ดูแปลกๆ เหมือนกันนะ

>||>  เฟรม งั้นหรอ!?

>||>  ปกติไม่ค่อยเห็นเป็นแบบนี้เลยนะ

>||>  อาจจะเล่นอะไรอยู่ก็ได้มั้ง. . .

 

วันนี้ เฟรม แต่งตัวเป็นผู้หญิง  แต่สีหน้าไม่เล่นเหมือนแต่ก่อน ปกติจะวิ่งเล่นไปมากับคนโน่นคนนี้  

แฟรงค์ เลยเดินเข้าไปถาม

>||>  เป็นอะไรไป เฟรม !! หมู่นี้เห็นแต่งชุดผู้หญิง แต่ทำไมไม่ร่าเริงดูซึมเศร้าจัง  กลุ้มเรื่องอะไรหรอ!?

>>  ซึมเศร้า !?

>||>  อือ. .ก็รู้สึกว่าไม่ค่อยสดใสนะ  แต่ว่าทำไมต้องแต่งชุดผู้หญิงด้วยอ่ะ ฮ่าๆๆ   เป็นอะไรไป ลองเล่าให้ฟังสิ !?

>>  ก็. . ผมมีของที่อยากได้  ตอนแรก ก็กะว่าแค่ดูก็พอแล้ว  เพราะถ้าได้เป็นเจ้าของ ก็กลัวว่าสักวัน  จะทำพังด้วยมือตัวเอง . .    แต่ว่า  ถ้าไม่เป็นเจ้าของ  ก็อาจจะมีคนอื่น  แย่งไปต่อหน้าต่อตา !!

>||>  งั้นก็รีบไปซื้อมาเลยสิ !!

>>  มันไม่ใช่ของ ที่จะใช้เงินซื้อได้น่ะสิ  แต่ช่างเถอะ !! พวกพี่ๆ อย่าคิดมากเลย

>||>  ความกลุ้มใจของนาย  เป็นเพราะความอยากได้หรอ!?  ถ้างั้นก็คงไม่เกี่ยวกับ โอม ล่ะสิ !?

>>  ?? โอม  เป็นอะไร!?

>||>   อะไรกันไม่รู้หรอ!?  ก็หมู่เนี้ย โอมไม่ค่อยร่าเริงเลย..

 

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 

 

วันนี้เป็นวันหยุด ผมเลยออกมาข้างนอกหาเดินเล่นแถว มหาลัยนั้นแหละ  ผมเดินมาหยุดหน้าร้านหนังสือใกล้ๆ มหาลัย กะว่าจะเข้าไปหาหนังสืออ่านสักเล่ม ผมมองดูหนังสือที่มีเยอะแยะมากมายจนมาสะดุดที่หนังสือเล่มหนึ่ง

รักสามเศร้า ฉบับ เกย์และเกย์

เห็นเขาทั้งสองกำลังนอนกอดกันทีห้องพยาบาล !! หลังจากนั้นทั้งสองคนก็  . .×. .  ฉันอยากจะเอาปืนยิงตัดขั้วหัวใจสองคนนั้นจริง . . .   

(อ่านบทความในหนังสือ  พึมพำ พึมพำคนเดียว)

 

โอ๊ยยยย!!  ไม่ไหวแล้ว  นี่ผมกำลังสนใจอ่านเรื่องอะไรเนี้ย !! แถมจินตนาการไปไหนต่อไหนอีก!!   ไม่ได้!!  ผมจะเปิดเผยความรู้สึกนี้ไม่ได้  เพราะทั้งสองคนคือเพื่อนของผม  และเขาทั้งคู่ก็รักกันอีกด้วย!!! 

หยำ หยำ หยำ !!!  ในหัวผมคิด แต่ในมือของผม กำลังขยำหนังสือของร้านใหญ่ 

>>>>  จะทำอะไรนะ คุณ !!!

 

เจ้าของร้าน เห็น และเข้ามาเตือนผมยกใหญ่ ผมได้สติ ก็ได้แต่ขอโทษๆๆๆๆ เจ้าของร้านอย่างเลี่ยงไม่ได้  ยิ่งกว่านั้น  ผมกลับรับได้และไม่รู้สึกขยะแขยง !? เรื่องแบบนี้เลย  อาจเป็นเพราะผมก็ยังมีความรู้สึกนึกชอบ ผู้ชายเหมือนกับทั้งสองคนนั้น และยังเป็นคนๆ เดียวกันอีกตั้งหาก 

>>>>  งั้น!! ออกไปได้แล้วคุณ !!

>>  คับ . . 

 

ผมเดินหน้าหงอยก้มหน้าก้มตาออกจากร้านหนังสือ แต่มีเสียงนึง ทักผมจากด้านหลัง ผมเลยหันกลับไปมอง แบงค์ นั้นเองที่เรียกผม

>||>  เฮ้ !!  นาย ทำอะไรของ นายเนี้ย!!  

 

แบงค์  คงเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดแล้ว  จึงถามผมเหมือนคนเป็นห่วง  ผมก็ได้แต่ถอนหายใจ เฮ้อออ!!

ผมและ แบงค์ก็เดินมานั่งกันอยู่ที่สวนสาธารณะ ใกล้ๆ มหาลัย . . 

>||>   สงบสติได้แล้วใช่ไหม!?

>>   อะไรของนาย!!  ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย  แต่. . ก็ขอบใจนายนะ  ที่อยู่เป็นเพื่อน. . 

>||>   ไม่เป็นไร . .

 

เฮ้ยยย  ผมนี่ก็บ้าจริงๆๆ ดันทำเรื่องน่าอายไปได้ แถมยังมีคนมาเห็นอีก !! 

>||>  เอ่อ . . ผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรไป

 

จู่ๆ . . แบงค์ก็ถามขึ้นมา 

>>  ผู้หญิงคนนั้น . ใคร.!?

>||>   ก็. . . เพื่อนนายไม่ใช่หรือไง  คนที่ผมยาวๆ นั้นนะ   หมู่นี้ไม่เห็นมาเลย!?   เอ่อ . . นายได้เจอบ้างเปล่า !?

 

นี่ แบงค์ หมายถึง เฟรม ที่แต่งตัวเป็นผู้หญิงสินะ  หมู่นี้ เฟรมเลิกแต่งเป็นผู้หญิงไปที่มหาลัยแล้ว  แต่ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับ เฟรมเท่าไหร่ . . 

>>  อ่อ  งั้นเหรอ

 

จริงสิ !!  แบงค์ คงเจ็บปวดยิ่งกว่าผม  ที่อยู่ๆ  คนที่ชอบก็ไม่มาพบ  แล้วสักวัน ถ้ารู้ว่าผู้หญิงคนนั้นก็คือ เฟรม  คงจะยิ่งเจ็บปวดเข้าไปอีก  แล้ว เฟรม จะเจ็บปวดเหมือนกับแบงค์ หรือป่าวนะ !?  ที่คนที่ เฟรมรัก . . รักเขาในสภาพที่เป็นผู้หญิง . .  จะปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ !!

>>  พยายามหน่อยนะ แบงค์ !!  ไม่เป็นไรหรอก  เดี๋ยวก็ดีเอง  ชีวิตคนเรายังต้องเจออะไรอีกเยอะ

 

ผมทำท่าฮึ๊บ . .!!  สู้ให้กำลังใจ และตบที่บ่าของแบงค์ไป หนึ่งที

>||>  พูดอะไรของนาย อะ..!!

>>  ช่างเถอะ !!  ไม่ต้องบอกฉันก็รู้ !!

>||>  นาย นั้นแหละ เรื่องของคนนั้นน่ะ . . .  เอ่อออ

 

[ทั้งสองพูดพร้อมกัน]    >>  ทำไมถึงรู้ !!!

 

ในหัวสมองของ โอม และ แบงค์ตอนนี้  

โอม  =  เรื่องที่เขาชอบ เฟรม . . 

แบงค์  =  เรื่องที่เขาชอบ โอม . . .

 

อยู่ ผม ก็สตั้นไปแปบนึง .!!  ทำไม แบงค์ พูดเหมือนรู้ว่าผม แอบชอบ เฟรม อยู่ละ ?? หรือ แบงค์จะรู้แล้ว ว่า เฟรม ก็คือ ผู้หญิงคนนั้น

>||>  เอ่อ . .  เรื่องที่พูดนั่น เอ่อ . . ถ้าเข้าใจก็ไม่ต้องให้กำลังใจหรอก  นายชอบคนนั้นใช่ไหมล่ะ.!?  แต่ว่า..ฉันมีกำแพงใหญ่ขวางอยู่ ฉันก็กลุ้มกับกำแพงนั้น  เพราะคิดว่าไม่ใช่กำแพงธรรมดาๆ  นายตัดใจจากคนนั้นซะเถอะ

>>  ห๊ะ . . 

>||>  โทษที  ฉันพูดมากไป . . งั้น ฉันไปละ

 

แบงค์ กำลังพูดถึงอะไรอะ !! ทำไมผมถึงไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดนะ

 

เรื่องทั้งหมด  =  ความจริงยังไม่มีใครรู้อะไรเลย

กำแพงของแบงค์  =  ก็คือผู้หญิงคนนั้น ชอบ โอม

กำแพงของโอม  =  ก็คือ เฟรมชอบ แบงค์

อีกฝ่าย  =  ทั้งคู่กำลังชอบกันอยู่

 

ก่อนที่แบงค์จะเดินจากไป แบงค์หันมาพูดกับผมในขณะที่ผมกำลังนั่งคิดในสิ่งที่แบงค์พูดเอาไว้ !!

>||>  ฉัน . . .ไม่มีทางจะทำอะไรกับ สภาพแบบนี้ได้  แล้วก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำอะไร  แต่ยังไงก็. . .  ตัดใจไม่ได้  ฉันบอกได้แค่นั้นแหละ ไปละ.!!

 

ตัดใจไม่ได้ _________!   นั้นสินะ ถึงคิดไปก็ไร้ประโยชน์  จะไม่ตัดใจก็แล้วแต่เขา  ถึงจะรักข้างเดียวก็ไม่เป็นไร  ได้แค่คิดก็มีความสุขแล้ว . .  นั้นคงเป็นสิ่งที่แบงค์อธิบายให้ผมฟังเมื่อตะกี้ 

แบงค์ก็ยังตัดใจจาก เฟรมที่แต่งตัวเป็นผู้หญิงไม่ได้ และผม ก็ตัดใจจาก เฟรม ที่เขารักแบงค์ ไม่ได้เหมือนกันสินะ  ปล่อยให้มันเป็นความรู้สึกดีๆ ในใจไปแล้วกัน

 

มืดลง ผมเดินกลับเข้าหอ ยังไม่ทันจะได้เดินขึ้นห้อง ปลายวิ่งมาจากไหนไม่รู้ วิ่งเข้ามากอดผมแน่น

>||>   กลับมาแล้วหรอ โอม มาช้าจังเลย 4 ทุ่มแล้ว

>>   ไปเดินเล่นนิดหน่อย  เลยเพิ่งกลับมา. . 

>||>  โอม หมู่นี้กลุ้มใจอะไรหรอ !?

>>  ห๊ะ !!! ป่าว กลุ้มใจสักหน่อย  เอ่อ  ผม. .  ไปนอนแล้วนะ

 

เฮ้อออ อยู่ๆ ปลายก็ถามอะไรแบบนั้นเนี้ย  จะให้ผมตอบยังไงเล่า !! ผมเดินมาถึงห้องและเปิดประตูเข้ามาในห้อง ประตูกลก็เปิดออกทันที

>>  กลับมาแล้วเหรอ โอม!?

>>  เห้ยย. . . เฟรม  บอกแล้วไงว่าอยากเข้าทางนั้น

>>  ดู . .ไม่ค่อยร่าเริงจริงๆ ด้วย มีเรื่องอะไรเหรอ!?

>>  เปล่าหรอก  นายก็เป็นไปด้วยหรอ ไม่มีอะไรจริงๆ

 

ผมพูดพร้อมก้มหน้าหัวเราะเบาๆ แต่ เฟรม ก็เอามือมาจับที่แก้มของผมทั้งสองข้างแล้วยกหน้าของผมขึ้น

>>  โกหก!!  อย่าทำเป็นเข้มแข็งหน่อยเลย  นั้นเป็นข้อดีของโอมนะ  แต่ก็ทำให้เป็นห่วงอะ

 

สายตาแบบนี้มันคืออะไรกัน ทำไมคำพูดไม่กี่คำของเขาทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมาได้  แค่นั้นก็ทำให้มีความสุขจริงๆ ด้วย ความสุขแค่นี้ก็คงเพียงพอแล้วมั่ง !?

แต่ว่า . . .  เป็นความรักที่ไม่สมหวัง ก็ไม่มีทางมีความสุขได้  อยู่ๆ ทำไมผมถึงรู้สึกอ่อนแอขึ้นมาซะงั้น น้ำตาของผมเริ่มไหลออกมา  แต่ในตอนนั้นเอง เฟรมก็โน้มหน้าลงจูบและดูดน้ำตาของผม  ผมตกใจมาก

 

 

>>  เอ่อ. . .  เฟรม !! นายจะทำอะไรนะ

>>  จะร้องก็ร้องเถอะ. . . ร้องจนกว่าจะสบายใจ  น้ำตาที่ไหลออกมา ผมจะดูดซับไว้เอง

 

ผมยังคงตกใจและสตั้น กับการกระทำแบบนี้ คำพูดแบบนี้ มันคืออะไรเนี้ย แกล้งผมอีกแล้วใช่ไหม!?  ผมผลักเฟรมออก

>>  เอ่อออ ไม่เป็นไรแล้วว . .  น้ำตาไม่ไหลแล้ว  เอ่อ  ถ้าจะทำแบบนี้ก็. . . ไปทำกับ แบงค์ เถอะ !!

 

ผมพูดติดๆ ขัดๆ เพราะตอนนี้ ผมรู้สึกตกใจและยัง งง อยู่

>>  เดี๋ยวสิ!!  ทำไมผมต้องไปซับน้ำตาให้ แบงค์ด้วยละ !?

>>  เอ่อ . . .คือ . .  ก็ แบงค์ หลงรักเฟรมที่แต่งตัวเป็นผู้หญิง แล้วเฟรมก็ชอบแบงค์ ไม่ใช่หรอ!?

 

ผมตัดสินใจพูดออกไป ก็กังวลว่า เฟรมจะคิดมาก แต่กลับกลายเป็นว่า

>>   ฮ่าๆๆๆๆๆ  งั้นเหรอ โอม นี่ เจ๋งไปเลย !! 

>>  อ้าวว. . .  อะไรเหรอ. .  

>>  เปล่าๆ  ฮ่าๆๆ ไม่มีอะไร. . .  ฮ่ะๆ !!  งั้นผมไปหา แบงค์ หน่อยนะ อ๊ะ !! จริงสิ น้ำตาอร่อยมาก ขอบใจนะ !!♡

>>  บ้าปะเนี้ย!!

 

ก่อนจะไป เฟรม พูดและทำหน้าขี้เล่นเหมือนเคย แต่!! อะไรของนายเนี้ย !! น้ำตาของใครเค้าอร่อยกันเล่า!! 

 

เฟรมเดินตามหา แบงค์ จนมาถึงสวนสาธารณะ เฟรมเห็นแบงค์นั่งดื่มอยู่ เฟรมก็เดินเข้าไปแบงค์ทันที

>>  เจอนายซะที

>||>  มีธุระอะไร

 

พูดจบ เฟรม ก็ก้มหน้าลงไปหาแบงค์ที่กำลังนั่งอยู่ และนั่นทำให้แบงค์ตกใจ  เงยหน้ามองตาค้างไปเลย

>>  คือว่า แบงค์  ฉันอยากกิน น้ำตาของนาย. . 

>||>  จะบ้าหรอ!! เพี้ยนรึไงห๊ะ !?

 

แบงค์ ตะหวาด เฟรมกลับ ตามสไตล์ของแบงค์อยู่แล้ว และหันกลับมานั่งดื่มต่อ

>>  ล้อเล่นนร้า. . . ขอบใจนะนาย ที่ทำให้คิดคำพูดสุดอีโรติกได้ ฮ่าๆ

>||>  ไปให้พ้นเลย ตัวก่อกวน !!

>>  ใจร้ายชะมัด  ฉันจะมาคุยเรื่องสำคัญแท้ๆ

>||>  เรื่องอะไร !?

>>  สาวสวยปริศนานั่น  คือฉันเอง

 

แบงค์ ซึ่งกำลังยกดื่มอยู่นั้น ก็เกิดอาการสำลักออกมาทันที  แค่ก แค่ก แค่กๆๆ  

>>  เพราะนายไม่รู้  ทุกคนในหอก็เลยให้แกล้งน่ะ 

>||>   งั้น ที่ไหนบอกว่า " จะไม่ยกโอมให้ " . . .

>>  ถ้าไม่บอก  ก็รู้สึกว่าจะไม่ยุติธรรม!!  แล้วเรื่องนั้นน่ะ ทำให้ฉันคิดอะไรได้หลายอย่าง แต่ที่บอกว่า " จะไม่ยกให้ " นั่น  ฉันขอแก้หน่อยแล้วกัน  " ว่าไม่อยากจะยกให้ "

 

แบงค์ มอง เฟรมที่กำลังพูดทุกอย่างๆ ให้ฟัง และไม่ขัดจังหวะในสิ่งที่ เฟรมกำลังพูดเลยสักนิด เพราะเป็นเรื่องที่ แบงค์ก็กำลังสนใจอยู่เช่นกัน

>>  พ่อแม่ของฉันนะ  แต่งงานกันด้วยความรัก และเคยรักกันมาก  แต่ว่า 10 ปีก่อน  พวกเขาทะเลาะกันใหญ่โต  แล้วแม่ของฉันก็ออกจากบ้านไป  จนป่านนี้ก็ยังไม่กลับมาเลย   ฉันช็อกมาก !!  จะเรียกว่าเป็นแผลในใจก็ได้มั้ง  ยังไงก็ไม่ชอบการแยกจากกัน  เพราะฉะนั้น  ถึงฉันจะไม่เคยคบกับใคร  กับ โอม ก็เหมือนกัน . . ไม่มีหลักประกันว่า จะคบกันได้ !!    แต่ว่ายังไง  ก็ไม่รู้สึกว่าต้องทำอะไร เพื่อให้ความสัมพันธ์มันลึกซึ้งไปกว่าตอนนี้. . ความจริงก็อยากจะทำให้เป็นของตัวเอง   แต่การเอามาครอบครอง ทั้งๆ  ที่ไม่คิดว่าจะคบด้วยได้   มันก็ขี้โกงใช่ไหมล่ะ  ถึงได้เปลี่ยนเป็นว่า 

" ไม่อยากจะยกให้ "

.

.

>||>  นาย . . . รู้หรือเปล่าว่าตัวเองบ้าแค่ไหน !!

>>  ฮึ. . .  รู้สิ  แต่พอคิดว่าสักวันจะถูกนายแย่งไป  มันก็โมโหขึ้นมา  เพราะฉันชอบโอม ถ้าสิ่งไหนทำให้ โอมมีความสุขได้ ก็ดี !!  แต่. . ฉันจะไม่บอกให้นายเลิกทำตัวสนิทกับ โอม หรอกนะ  แต่ฉันจะคอยขัดขวางความสัมพันธ์ของนายกับ โอม มากกว่า. . .ฝากตัวด้วยนะ

>||>  ?! นายพูดอะไรนะ. !!

>>  ตราบเท่าที่นายจะทำให้โอมมีความสุข  ฉันขอแค่แตะอั๋งนาย นิดๆ หน่อยๆ ก็พอแล้ว  ฉันรู้ว่าคอยขัดขวางแบบนั้นคงไม่ค่อยดี  ฉันขอโทษทีนะ !!

>||>  หน็อยยยย งี่เง่าที่สุด !!

>>  ฮะ ฮะ ฮะ . . . ๆๆ

 

 

เปิดเรียนวันนี้ ตอนกลางวัน ผมได้ข้าวและกำลังจะมองหาโต๊ะ เหลือบไปเห็น เแบงค์และ เฟรม กินข้าวกลางวันที่โรงอาหารด้วยกัน ผมเลยเดินเข้าไปหา  แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร

>>  อะไรกัน  นายเกลียดแครอทเหรอ.!?

>||>  หนวกหูนะ !! ไปให้พ้น  ทำตัวน่ารำคาญตั้งแต่เช้าละ เกาะติดอยู่ได้ !!

>>  ฮ่าๆๆๆ 

 

ปลายก็เดินเข้ามา แล้วทำหน้าแบบ งงๆ เหมือนกับที่ผมเห็นเหมือนกัน

>||>  เอิบบบ. .  นั้นอะไรนะ !?

>>  ฮ่าๆๆ เฟรม นายดูสนิทกับ แบงค์ จังเลยนะ !!

>>  หืมมม งั้นเหรออ !! ฮ่าๆๆ  ก็เพราะเมื่อคืน  พวกเราผูกสัมพันธ์รัก กันแล้ว. . !!   ( หมายถึง ความรักที่มีต่อ โอม)

 

ห๊ะ !!!  นี่บอกกันเรียบร้อยแล้วใช่ไหม เฟรม บอกความจริงกับ แบงค์แล้วละสินะ. .  เปิดเผยกันแบบนี้  นี่ผม คงอกหักจริงๆ ละทีนี่ !!

>||>  เจ้าบ้า !!! พูดอะไรแบบนั้นเล่า.!!!

 

 

>>>>>>>>>> ติดตามตอนต่อไปกันเลย