Stumble in love สะดุดรัก หอพักอลเวง

เพื่อน คนแรกที่รู้จักกันที่มหาลัย ชอบ เฟรม!!   มาขอร้องให้ผมช่วย  อ้อนวอนขนาดนั้น  คงจะชอบมากสินะ!!  ทำให้ผมต้องหลบหน้า เฟรม เพื่อช่วยเทอ ให้ได้อยู่กับเขามากขึ้น  จนตอนนี้แล้ว ผมถึงเพิ่งเข้าใจ ความรู้สึกของตัวเองว่า "-- อาจจะชอบหมอนั้น --"
วันนี้เป็นวันหยุด ผมมาที่ห้องโถงใหญ่ของหอ เพื่อที่จะมาหาอะไรกิน  คนพรุกพร่านไปหมด  ดูวุ่นวายสุดๆ  เพราะทุกคนก็ต่างมารวมตัวกันที่นี่กันทั้งนั้น
เมื่อผมได้อาหารและกำลังเดินไปหาที่นั่งนั้น  ผมดันเหม่อไม่ทันระวัง เลยชนเข้ากับใครบางคน
 
>>  อ๊ะ ขอโทษคับ
>>  โทษที. . .  ระวังตัวหน่อยสิ มันอันตรายนะ
>>  . . . . . .  เฟรม
>>  นั่งสิ ตรงนี้ยังว่างอยู่ 
 
ผมยืนมองเฟรมค้าง  และตกใจนึกไปถึงเรื่องวันนั้น
>>  เอ่ออ เฟรมม. . 
>>  มีอะไร. . .  
 
เฟรม หันหน้ามาหาผม แต่ใบหน้าไม่ยิ้มแย้ม เหมือนแต่ก่อน  โอ๊ยย!! จะขอโทษเรื่องวันนั้นยังไงดีนะ
>>  เอ่ออ ป่าวว. .  ไม่มีอะไหรอก   
[ ใจผมดันไม่กล้าพอ ]
 
ผมได้แต่ก้มหน้าก้มตา ไม่กล้าแม้แต่ที่จะมองหน้าของ เขาด้วยซ้ำ. . 
แต่แล้วจู่ๆ เฟรมก็ก้มหน้ามาหาผม 
>>  โอม  รอดูอะไรอยู่. .!??
>>  เอ๊ะ!!!!     [ อึ้งงงงงงง ค้างงง!!!! ]
>>  ช่างเถอะ!!   ถ้าไม่เข้าใจ งั้นผมไปละ
 
ผมมอง เฟรม ค้างอยู่แบบนั้น  จนเฟรมถอนหน้าออกยืนขึ้นแล้วก็หันหลังเดินออกประตูไป  คงจะโกรธผมมากจริงๆ สินะ  แล้ววันนั้น!  ที่เฟรมพูดกับผม  ตอนที่วิ่งมาหา       -- ผมมีความสุขที่อยู่กับโอม --
นั้นมัน. .  หมายความว่าไงนะ   
ควับ ควับ!!!!!!!   ผมส่ายหัวไปมา โอ๊ยยย!! นี่ผมกำลังคิดบ้าๆ อะไรอีกแล้ว เฟรม เป็นผู้ชาย แถมเป็นคนที่ เนย ชอบอีก !!   ผ่านมาจนป่านนี้ จะมามีความรู้สึกแบบนั่น กับ หมอนั้น มันคงไม่ได้อีกแล้ว. . . .
 
เช้าวันนี้ ผมก็เดินมามหาลัย คนเดียวอีกตามเคย ผมกำลังจะเข้าห้องเรียน เสียง เนย ก็ดังขึ้น
>>>>  อรุณสวัสดิ์ โอมมม
>>  อ๊ะะ เนย!? สวัสดี. . .  เป็นอะไรไปนะ ตาแดงก่ำเชียว
>>  อ้าวหรอ.!? ไม่มีอะไรหรอก
 
แต่แล้วจู่ๆ  ก็มีผู้ชายอีกสองคนเดินเข้ามาหาผม และใช้น้ำเสียงดูไม่เป็นมิตรเอาซะเลย
 
>>>>  ไม่มีอะไรได้ยังไง ออ.. โอ.. มอ..  โอม   พวกเรามีเรื่องจะพูดด้วยหน่อย!!!!
 
อะไรกันคนพวกนี้  มีปัญหาอะไรกับผมงั้นหรอ!?  ผมก็ไม่ได้ไปทำอะไรใครสักหน่อย!?  อีกอย่างคนพวกนี้ ผมก็ไม่รู้จักสักนิด!!   พวกเราเดินขึ้นไปบนดาดฟ้า เพราะบนนี้ไม่มีคนพรุกพร่าน  สองคนนั้นเปิดฉากถามคำถามผมก่อน. . 
 
>>>>  ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่!!?  คิดอะไรกับ เนย นะ!?
>>  อะไรกัน!?
>>>>  อย่าแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องหน่อยเลย!!
>>>>  พอเถอะ!! เนย ไม่เป็นไรหรอก!!  อย่าโทษ โอม เลยนะ
>>>>  พูดอะไรอะ!!  ก็เมื่อวานก่อน เนยยังร้องไห้เล่าให้พวกเราฟังไม่ใช่เหรอ!?  ว่า ไอ้เฟรม วิ่งตามมันไปนะ
>>  เมื่อวานก่อน. . !! เนย ได้ยินที่ผมกับ เฟรมคุยกันไม่ใช่เหรอ!? 
>>>>  เอ๊ะ! อือ  ได้ยินแว่วๆ. . . นะ  แล้วฉันก็รีบไปจากตรงนั้นทันที
 
ห๊ะะะะะ. . . . .  ถ้างั้นก็แปลว่า ผมไม่จำเป็นต้องพูดแรงกับ เฟรมขนาดนั้นนะสิ!!!!!   อะไรกันเนี้ย พูดแรงขนาดนั้น เป็นใครก็คงโกรธไปอีกนาน
 
>>>>   แย่ที่สุด!!!!!!!  หวงก้างรึไง!?   รู้ก็รู้ว่าเนย ชอบหมอนั้น  ยังจะขัดขวาง ความรักของเพื่อนอีก!!  ทำแบบนั้นได้ยังไง!?   นายมันก็เป็นผู้ชาย คิดว่าหมอนั้นจะสนใจนายรึไง?
>>>>  พอทีเถอะ!!   โอม ไม่ได้ทำอะไรหรอก . . . . .  เพียงแต่  ความรักข้างเดียวของฉัน คงไม่มีหวังแล้วละ
 
ผมเห็นแววตาของ เนย มันทำให้ผมรู้สึกผิดอย่างมาก ที่มีความรู้สึกแบบนั้น กับเฟรม. . . 
 
>>>>  นายมันเลวววว  ถ้าคิดว่า เนย เป็นเพื่อน!!! สัญญาสิ ว่าจะไม่เข้าใกล้ ไอ้หมอนั้นอีก!!
>>>>  บ้านะ!!  พี่ๆ  หยุดเถอะ  โอมไม่ต้องไปสัญญาอะไรนะ เนย ไม่เป็นอะไรหรอก รักเขาข้างเดียวจนชินแล้ว
 
ผมทำให้ เนย ต้องเสียใจขนาดนี้เลยหรอเนี้ย. .  เนย เป็นเพื่อนของผมแท้ๆ ผมกลับทำให้เทอต้องร้องไห้
>>  เข้าใจแล้ว  ผมจะไม่ . . . . 
>||>  น่ารำคาญชะมัด!!!!!!  ไปให้พ้น!!!!!!
 
 
ผมยังไม่ทันพูดจบ  ก็มีเสียงนึงดังขึ้นมาจากซอกข้างๆ ตึก เอ๊ะ!! นั้นมัน แบงค์นี่น่า เสียงที่ดุและสีหน้าที่เข้ม!!! ทำให้พวกรุ่นพี่ของเนย ต่างตกใจ
>>>>  อะไรกัน.!!! พวกเรามาก่อนนะ
 
แบงค์ ใช้สายตาและสีหน้าโหด  มองจิกกลุ่มผู้ชายพวกนั้น ประมาณว่า  ถ้าพวกมึงไม่ไป  กูจะเอาจริงละนะ!!!!!!!
 
>>>>   ปะ ไปเถอะ
แล้วคนพวกนั้น รวมทั้งเนย  ก็ไปกันหมด เหลือก็แต่ ผมกับ แบงค์
>>  เออออ  แบงค์!  นายมานี่ตั้งแต่เมื่อไหร่!?
>||>  คาบแรก อาจารย์ให้ดูหนังสือกันเอง ฉันเลยขึ้นมานอนบนดาดฟ้า
>>  คนเดียวเหรอ!?
>||>  ก็ แหง นะสิ!!
>>  เห็นนายอยู่คนเดียวประจำเลย. .  ไม่เหงาหรอ!?
>||>  แล้วทำไมจะต้องอยากมีใครสักคนเป็นเพื่อน จนถึงกับต้องสัญญาบ้าๆ  ด้วยละ
>>  . . . . . . .  เอ่อออ ฉัน
 
เพราะผมเอง ตั้งแต่เล็กจนโต. . .ยังไม่เคยมีเพื่อนเลยละมั่ง แล้วเพราะกลัวจะเสียเพื่อนไป  จนทำให้ไม่รู้ใจตัวเอง
>>  เอ่อ ฉัน เพียงแค่คิดว่าจะทำอะไรเพื่อเพื่อนบ้าง
>||>  เข้าใจอะไรผิดไปรึป่าว!?   การเข้ากันให้ได้ กับ การพยายามทำตามที่คนอื่นต้องการ  มันไม่เหมือนกันหรอกนะ
 
ผมสตั้นกับคำพูดของ แบงค์  และผมคิดว่าสิ่งที่ผมกำลังทำอยู่มันเป็นแบบไหนกันแน่. .!!
>||>  ถ้าคบ เพื่ออยากจะเข้ากับอีกฝ่ายให้ได้  จนยอมทำบ้าๆ  ตามอีกฝ่าย
>>  ฉันไม่ได้ตั้งใจ . .  จะทำแบบนั้น
>||>  ช่างเถอะ!! ไม่เกี่ยวกับฉันอยู่แล้ว  แต่ว่า. . คนที่ไม่รู้จักดูว่า ตัวเองอยากจะทำอะไร  มันน่ารำคาญ
 
ปังงงงงงงงงง. . . . .  แบงค์พูดจบ ก็เดินออกไปพร้อมกับปิดประตูเสียงดัง  ทิ้งคำถามไว้ในหัวของผมอีกแล้ว  "-- ไม่รู้จักดู --"
ทำให้ผมนึกไปถึงวันนั้นที่ เฟรม พูดกับผมก่อนที่จะเดินออกจากห้องโถงของหอไป " รอดูอะไรอยู่? "
. . . . . ที่ เฟรม พูด คงหมายถึงแบบนี้สินะ!
ผม. . .  เอาแต่ห่วง เนย จนไม่ได้ดูว่าตัวเองอยากจะทำอะไร. . . 
ผมอยากจะทำอะไรงั้นเหรอ!?
.
.
ไปบอก เนย แล้วพยายามให้กลับมาเป็นเพื่อนกัน  นั้นแหละ ความรู้สึกของผมตอนนี้
 
ระหว่างนั้น
>>>>  ฮึ้ยยยย!!  ไอ้หมอนั้น  น่าโมโหชะมัดเลย!!  เนย หลังจากนี้ จะทำยังไงต่อ พี่ก็ช่วยแกไม่ได้มากหรอกนะ!!
>>>>  นั้นสิ!!
>>>>  ไอ้โอม.. ก็หมดประโยชน์แล้ว หลังจากนี้จะแกล้งก็ตามสบาย  เป้าหมายอยู่ที่การคว้า  เฟรมมาครอบครองให้ได้  ถ้าไม่มีใครมาขวาง  เฟรมก็ไม่มีทางหลุดมือฉันหรอก
>>>>  น้องพี่ ทำหน้าน่ารัก ได้น่ากลัวจริงๆ!! ฮ่าๆๆ
>>>>  ขอบคุณที่ชม ฮ่าๆ
 
แล้วทั้งหมดก็แยกย้ายกันไป เหลือก็แต่ เนยที่กำลังจะเดินกลับห้องเรียน  แต่ระหว่างทาง ได้ปรากฏหญิงสาวนิรนาม เดินเข้ามาหา
>>  คุยกันท่าทางน่าจะสนุกนะ
>>>>  เอ๊ะ!! เทอเป็นใคร?  พูดอะไรนะ!?
>>  ฮ่ะๆ  ก็บังเอิญได้ยินพอดี  แต่ว่า..  ท่าทางน่าสนใจนะ เรื่องนั้นนะ. . .  เล่ารายละเอียดให้ฟังหน่อยได้มั้ยละ!?  ฉันจะได้ร่วมมือด้วยไงละ
 
แต่ระหว่างที่ผมกำลังเดินหา เนยอยู่นั้น ผมก็บังเอิญไปได้ยิน เสียงเหมือนผู้หญิงสองคนกำลังคุยกัน
>>>>  แผนของฉันเองแหละ
 
เฮ้ยย  ใช่เสียงของ เนยไหมนะ!?
>>>>  หลอก โอม นะ ง่ายจะตาย หมอนั้น โง่ ไม่สงสัย ฉันเลยแม้แต่นิดเดียว!!
>>  อือฮึ  ถ้างั้นก็จวนจะได้ครอบครองผู้ชายที่เล็งไว้แล้วสิน่ะ!?
 
ผมทำอะไรไม่ถูกเลย เสียงที่ผมได้ยินนั้น เป็นเสียงของ เนย จิงๆ ด้วย!!  คนที่ผมคิดอยากจะเป็นเพื่อน และหวังที่จะได้มีเพื่อน  ผมยืนฟังเหมือนกำลังจะหมดแรง. . 
>>>>  สบายอยู่แล้ว เรื่องหลอกผู้ชายให้ตกหลุมรัก ฉัน ถนัดนักล่ะ!!
>>  ถ้าได้มาง่ายๆ แล้วจะไม่เบื่อเหรอ!?
>>>>  ก็คงงั้นแหละ..!!! เฟรม ก็เป็นแค่เครื่องประดับชิ้นหนึ่ง คบไปก่อน ถ้าเจอผู้ชายคนใหม่ค่อยเขี่ยทิ้งก็ได้ ฮะๆๆๆๆๆๆๆ
 
กึงงงงงงง. . .  ผมเปิดประตูจากห้องนึงออกมา เพราะตอนนี้ผมทนฟังไม่ไหวแล้ว!!  นี่ผม คิดผิดมาตลอด ผมคิดว่า เนย จะรักและมี เฟรมเพียงคนเดียว!!  แต่ทำไมถึงคิดแบบนี้กับคนที่ผม ยังไม่กล้าแม้แต่จะบอกความรู้นั้นออกมา  เพราะกลัวว่าเขาจะไม่ได้คิดเหมือนกันกับผม  ผมไม่อยากจะเสียคนดีๆ  อย่างเฟรม ไป
>>  . . . .  เมื่อตะกี้ ว่าไงนะ . . . . 
>>>>  _____________!?
>> ไม่จริงใช่ไหม!? เทอหลอกฉันมาตลอดเลยหรอ.?
.
.
.
>>>>  ใช่ !  มารู้เอาป่านนี้ ก็สายไปแล้วแหละ   ฉันหลอกนายมาตั้งแต่แรก  เพราะจะได้แย่ง เฟรม ที่มักจะอยู่ใกล้ๆ นาย ไงละ!!
 
. . . . . .  ผมโดนหลอกมาโดยตลอด  ไม่มีใครอยากจะเป็นเพื่อนกับผมสักคน
>>>>  จะบ้ารึไง!!  นึกว่าฉันจะเป็นเพื่อนด้วยเหรอ!? อย่างนาย ไม่เห็นมีอะไรที่ฉันจะต้องเข้าไปพูดก่อนด้วยเลย  ฮะๆๆๆๆๆๆ
>>  งั้นเหรอ. . .!
 
ผมนี่มัน งี่เง่าจริงๆ 
>>  ตั้งสติหน่อยสิ โอม!!!!! อย่ามัวแต่สนใจอดีต!!!
>>>>  เดี๋ยวสิ!! อะไรของเทอนะ!!!!
 
เนย ตะหวาด ผู้หญิงนิรนามคนนั้น   เพราะเทอ. . ทำให้ผมกลับมามีสติอีกครั้ง!!   ที่ผมต้องมอง ไม่ใช่อดีต แต่เป็นความรู้สึกของตัวเองตอนนี้!!  ผมจะไม่ยอมยกโทษให้ผู้หญิงคนนี้เด็ดขาด!!
 
>>  ไม่ตลกเลยนะที่เล่นกับความรู้สึกของคนอื่นนะ!!  หัวเราะอะไร  หลอกคนอื่นมันสนุกตรงไหน.!!!   เทอจงใจทำเรื่องบ้าๆ  แบบนั้นทำไม!?
>>>>  ทำไมฉันจะทำไมได้  ฉันไม่ชอบนายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว  ไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจสักอย่าง  แต่ทำไมถึงมีคนหล่อๆ  คอยแต่เดินตามไปไหนมาไหนด้วยตลอด  ตัวติดกันซะขนาดนั้น  ฉันนี่!!!  ทั้งเป็นผู้หญิงแท้ๆ สวยกว่า น่าสนใจกว่า
>>  ว่ายังไงนะ!!! เรื่องนั้นมันก็ไม่เกี่ยวกับเทอ  ไม่ใช่เหรอ!??
>>>>  ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว  จะบอกให้ก็ได้นะ  หนุ่มหล่อๆ ทั้งหมดในโลกนี้   จะต้องตกเป็นของฉันคนเดียว
>>  เทอนี่ ช่างมั่นใจตัวเองจัง !!
>>>>  ผู้ชายหล่อ เนื้อหอมก็ย่อมคู่ควรกับ หญิงสาวเนื้อหอมอยู่แล้ว. . !!  ไม่ใช่ ผู้ชายอย่างนาย  ยังไงฉันต้องเป็นเจ้าของหนุ่มหล่อให้ได้!!  เพราะฉะนั้น ฉันจะต้องกำจัดตัวเกะกะอย่างนาย ไปให้พ้น
>>  ถ้างั้นที่บอกชอบ เฟรม ก็โกหกด้วยสิ!?
>>>>  ก็ชัวร์อยู่แล้วละ!!  มันไม่เกี่ยวกับชอบหรือไม่ชอบหรอกนะ  นี่เป็นนโยบายต่างหาก!!!!
>>  เทอจะบ้าไปถึงไหน!?
 
ผมกับเนย ถกเถียงกันไปมา โดยมี หญิงนิรนามยืนฟังอยู่ตั้งนาน  แต่ผมก็ไม่ได้สนใจเลย  และไม่ได้สังเกตุด้วยว่าเทอเป็นใคร  อยู่ หญิงนิรนามคนนั้น ก็หัวเราะขึ้นมา
>>  ฮะๆๆๆๆๆ ขอโทษ ขอโทษทีนะ  แต่มันอดขำไม่ได้นี่หน่า~
>>>>  เสียมารยาทนะ!!  เทอเป็นใครกันแน่!?  ไหนว่าจะร่วมมือกับฉันไง  นึกว่าเกลียด โอม ซะอีก!!
 
แต่เมื่อหญิงนิรนามคนนั้น เงยหน้าขึ้นมาทำให้ผมมองเทอได้ถนัด  ห๊ะ!!!!!!!!! เฟรม
>>  เฟรม !!?
>>  ฮะๆๆๆ รู้แล้วเหรอ
>>>>  เฟรมที่ไหนกัน. . . ผู้หญิงคนนี้ . . . 
>>  ไม่หรอก ฉันคือ เฟรม จริงๆ
 
งง เป็นไก่ตาแตกไปสิ เนย!!!!  แต่ผมกลับไม่ตกใจที่เห็น เฟรมใส่ชุดผู้หญิงเท่าไหร่ เเต่!!  ตกใจ ที่เฟรมมาทำอะไร แล้วทำไมต้องแต่งชุดผู้หญิงแบบนี้!?
 
>>  ใส่ชุดผู้หญิง โอม ยังรู้อีก!  แล้วที่บอกว่า โอม รำคาญผมนะ  นั้นโกหกใช่มั้ยละ!?
>>  เทอ ไปโกหกยังงั้นเหรอ!?
>>>>  เชอะ!!!!
>>  แต่ว่าเรื่องจะเป็นยังไงก็ช่างมันเหอะ!   เพราะผมไม่เชื่ออยู่แล้ว. .  แต่ที่โมโห ก็คือ  โอมไม่ทำตามความตั้งใจของตัวเอง   พยายามทำตัวเพื่อให้เข้ากับคนอื่น จนไม่มองดูความรู้สึกของตัวเองเลย   แต่ว่า. . .  พอเห็นที่ทะเลาะกันเมื่อกี้  ค่อยรู้ว่า โอม ไม่ใช่คนอย่างนั้น
 
เฟรม พูดไป พร้อมกับหันมามองผม  และยิ้มให้กับผม ทำไมผมถึงรู้สึกดีใจจัง  ผมชอบ เฟรมที่เป็นแบบนี้แหละ  ผมคิดถึงรอยยิ้มสดใสแบบนี้มาตั้งนาน  และผมก็ยิ้มตอบ เฟรมไปเหมือนกัน
 
>>  เพราะอย่างนี้  เลยต้องให้เห็นตอนผมแต่งตัวแบบนี้ซะเลย!  แต่ทำให้ โอม กลับมาเหมือนเดิมได้ก็ดีแล้ว
 
เฟรม พูดจบ ก็หันหน้าไปทาง เนย ที่กำลังยืนนิ่ง ไม่รู้เป็นเพราะยังตกใจที่ เฟรมมารู้ หรือยังอึ้งที่เห็น เฟรม แต่งตัวเป็นผู้หญิงแบบนี้กันแน่
>>  แต่ถ้า เนย ยุ่งกับ โอม อีก!!!  ผมจะไม่ยกโทษให้แน่ๆ  ไปละ. . . 
 
เฟรม  กำลังจะเดินไป
>>>>  เดี๋ยวสิ เฟรม!!   ถึงแม้เรื่องจะออกมาพลิกล็อก แต่ฉันก็ไม่ปล่อยเฉยหรอกนะ!!  ถ้า เฟรมรู้แล้ว ก็ช่างเถอะ จะคบกับฉันไหมละ!?  ไม่เสียหลายหรอกนะ จะบอกให้
>>  ความมุ่งมั่นของเทอนะ เป็นเรื่องที่ดีมากเลยนะ  แต่โทษที!!  ฉันไม่คิดจะคบกับใครทั้งนั้น  บ๊าย บาย. .
 
แล้ว เฟรมก็เดินจากไป ปล่อยไว้ ผมกับ เนยอีกครั้ง แต่คำพูดของ เฟรม ไม่ได้ไปไหน "-- ไม่คิดจะคบกับใครทั้งนั้น --"
 
>>>>  ฮึ้ยยยย!!  บ้าที่สุด น่าโมโหชะมัด!!!  เป็นครั้งแรกเลยนะเนี้ย  ที่มีผู้ชายรู้ความลับก่อนที่จะตกหลุมพราง   ถ้างั้นถึงยังไงก็ต้องคว้ามาครองให้ได้!!  จะได้กู้ศักดิ์ศรีคืนมา!!!
>>  เทอยังไม่ตัดใจอีกเหรอ!!!
>>>>  ชัวร์อยู่แล้ว!!
 
เฮ้ออออออ ไปๆ มาๆ ผมละเหนื่อยใจกับผู้หญิงคนนี้ซะแล้วสิ
>>>>  ว่าแต่ นาย ควรตัดใจดีกว่ามั้ง!?  ไม่มีหวังหรอก ต่อหน้านาย ยังกล้าพูดแบบนั้นได้!!
>>  อะ อะไร!? ผมก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยสักหน่อย
>>>>   อย่านึกว่า ฉันจะไม่รู้นะ!!  เรื่องความรัก ตบตา ฉันไม่ได้หรอก!!  แต่รีบตัดใจดีกว่าเพราะ เดี๋ยวฉันจะแสดงเสน่ย์ของผู้หญิงให้ดู  ผู้ชายอย่างนายไม่มีเสน่ห์ถอยไปดีกว่า..!!!
>>  ใครบอกว่าจะตัดใจกัน!!  เทอนั้นแหละ อกหักแล้วก็น่าจะตัดใจ ไม่ใช่เหรอ!!
>>>>  ใครบอกอกหัก แค่ไม่ได้เป็นเจ้าของเท่านั้นเอง!!
 
ฮึ้ยยยยยยยย  พูดยังไงก็ไม่ยอมจบ ยังไงซะ วันนี้ผมก็ได้รู้ความจริง!!  ว่าผมคงไว้ใจใครไม่ได้สักคน!!! 
ไม่มีเพื่อน   
ถูกทรยศ   
ตกลงใจว่าจะรักเขาข้างเดียว. .  และห้ามไม่ให้ใครรู้เด็ดขาด
ชีวิตในมหาลัย ที่เริ่มต้นอย่างย่ำแย่
แต่ถึงยังไง  มันก็ยังไม่จบตอนนี้ เพราะอนาคตของพวกเรา  เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น
 
 
 
>>>>>>>>>>>>>>ติดตามตอนต่อไปเลย