Z-World เชื้อร้าย หายนะโลก

หลายวันต่อมาหลังจากที่เชื้อแพร่อย่างรวดเร็วและหยุดยั้งไม่ได้
ณ ค่ายทหารกลางป่า
ตุ้ม ๆๆๆๆ เสียงทุบประตูหน้าค่ายทหาร ซึ่งคล้ายกับป้อมปราการที่มีประตูเหล็กปิดอยู่ กำแพงทำจากเหล็ก และปิดตายจากโลกภายนอกอย่างสั้นเชิง
“ท่านครับ มีผู้บาดเจ็บมาขอให้ช่วยเหลืออยู่หน้าค่ายครับท่าน จะให้เข้ามาไหมครับ” ทหารเฝ้ายามผู้หนึ่งรายงานต่อผู้บังคับบัญชาผู้มีอำนาจสูงสุดในค่าย
“ไหน พาผมไปดูหน่อย” ทั้งสองเดินไปยังหน้าค่าย
“โห นี่อาการหนักเลยนะเนี่ยลุง” ผบ.ตกใจ จากที่เห็นรอยแผลที่เป็นแผลฉกรรจ์เต็มตัวและเสื้อก็ขาดสะบั้นไปหมด
“มะ.....มันอยู่ข้างนอกนั้น ตัวประหลาดพวกนั้น มันอยู่ข้างนอก” ผู้รอดชีวิตพูดออกมา
“สงสัยจะโดนเสือกัดมา คงตกใจมากแน่นอนเลยสิ สภาพจิตใจย่ำแน่ พาไปหาหมอในค่ายเลยพลทหาร” ผบ.สั่ง แต่เขาก็ไม่ได้สนใจคำพูดของผู้รอดชีวิตเลย
แพทย์ในค่ายตรวจอาการ และทำแผลให้กับชายผู้รอดชีวิต
“ไปทำอะไรมาหละลุง” แพทย์หนุ่มคนหนึ่งที่ดูจะอนาคตไกลใกล้จะเป็นแพทย์ทหารเต็มตัวพูดขึ้น
“มันอยู่ข้างนอกนั่น” ลุงยังตกใจอยู่ “สัตว์ประหลาด ซอมบี้ อยู่ข้างนอกนั่น”
“อ๋อ ครับ ๆ ลุง พักผ่อนเยอะ ๆ นะ” หมอคนนั้นพูดเหมือนจะไม่เชื่อที่ลุงพูดสักนิดเลย แล้วเดินออกจากห้องไป
“นี่ ติดต่อศูนย์บัญชาการได้รึยัง” ผบ.ถามลูกน้องที่กำลังทำงานในห้องทำงานอยู่
“ยังเลยครับท่าน”
“เป็นอะไรกันน้า ติดต่อแล้วไม่ตอบกลับมา นี่ก็หลายวันละที่ติดต่อไม่ได้ อะแยกย้ายไปทำหน้าที่เหมือนเดิม”
ทุกอย่างเป็นไปอย่างปกติจนผ่านมาหนึ่งวัน อาการของคนไข้ยังแย่ลงเรื่อย ๆ จนกระทั่งตอนกลางคืน อาการของลุงก็เริ่มผิดปกติขึ้นจากนั้นลุงก็กลายเป็นเหมือนซอมบี้ ตัวอื่น ๆ และเริ่มทำร้ายทหารที่อยู่ในค่ายทุกคน และกินเนื้อ อย่างกับไม่เคยกินอะไรมาหลายวัน จนค่ายนี้เข้าขั้นวิกฤติอย่างยิ่ง
“เมย์เดย์ ๆๆ เรียกศูนย์ มีเหตุด่วน ขอความช่วยเหลือด้วย ซอมบี้บุก!!!” เสียงขอความช่วยเหลือไปยังศูนย์ แต่ก็ไร้วี่แววของการตอบรับ ซึ่งหารู้ไม่ว่าศูนย์ได้โดนทำลายโดยซอมบี้แล้ว

คืนหรรษาอีกคืนหนึ่งที่ลุงผู้รอดชีวิตได้จัดงานเลี้ยงที่ค่ายแห่งนี้ก็บังเกิดขึ้น