The Dark World มหาสงครามออนไลน์กู้ปฐพี

เครดิตภาพจาก  https://wallpapercave.com

“ เอ่อ….ชั้นทำร้ายคนพวกนั้นจริง แต่ทุกครั้งที่ทำลงไป ล้วนเป็นการป้องกันตัวและช่วยเหลือผู้อื่น ” มาวินตอบเสียงสั่น สีหน้าซีดเซียวด้วยรู้สึกสำนึกผิด

“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า........” มาวินด้านมืดหัวเราะยาวนาน ทำเอามาวินตัวเก่าถึงกับสงสัยอย่างจริงจัง จวบจนเจ้าของรอยยิ้มวิปลาสหยุดหัวร่อ ก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แฝงแววขบขำ 

“ ฮะๆ ขอโทษที ชั้นขำที่นายยกเอาความชอบธรรมขึ้นมา เพื่ออ้างให้คนอื่นเข้าใจว่าสิ่งที่ทำลงไปไม่ใช่เรื่องชั่วช้า ” 

“ แล้วมันไม่จริงเหรอ ชั้นแค่ป้องกันตัวกับช่วยเหลือคนอื่น ไม่ได้ทำเพื่อตัวเองซักหน่อย ” มาวินตัวเก่าเถียงกลับ ทว่าด้านมืดก็ตอบทันควัน น้ำเสียงที่เปล่งออกมาดูกร้าวแกร่งยิ่งกว่าเดิม 

“ แล้วนายมีสิทธิ์อะไรไปลงโทษคนอื่น ใครทำผิด ก็ควรให้เขารับผลกรรมไปสิ ”  

        คำตอบสั้นๆ ทำให้มาวินตัวเก่าถึงกับจนแต้ม เขาเริ่มสับสนในสิ่งที่เชื่อ การเที่ยวไปต่อสู้กับใครต่อใคร มันอาจไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องก็ได้

         มาวินตัวใหม่ถลึงตาใส่มาวินตัวเก่าอีกครั้ง สีหน้าท่าทางทั้งน่ากลัวและชวนขนลุก ครู่หนึ่ง ด้านมืดก็เริ่มสาธยายยืดยาว 

“ บ่อยครั้งไปที่หลายคนยกเรื่องความชอบธรรมขึ้นมา เพื่อประหัตประหารหรือทำอะไรที่ชั่วร้ายเลวทราม อาทิเช่น.....ประเทศหนึ่งยกกองทัพบุกโจมตีอีกประเทศหนึ่ง โดยอ้างว่าทำไปเพื่อช่วยเหลืออาณาประชาราษฎร์ที่ถูกกดขี่จากจอมทรราช แท้จริงแล้ว เขาทำไปเพื่อช่วงชิงทรัพยากรสำคัญบางอย่าง สุดท้ายประเทศที่บุกโจมตีก็ชนะสงครามและกลายเป็นฮีโร่ในสายตาของชาวโลก ” 

“ อะ….” มาวินตัวเก่าได้แต่ยืนสั่น เขาพูดไม่ออก เพราะถึงแม้ด้านมืดจะไม่พูดถึงชื่อ เขาก็รู้จักประเทศนั้นเป็นอย่างดี 

        ทว่ามาวินด้านมืดยังไม่หยุดเพียงเท่านั้น ท่วงท่าดูผ่อนคลายลง อันที่จริง น่าจะแปรเปลี่ยนเป็นหมองเศร้าเสียด้วยซ้ำ เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าที่มืดมิด พร้อมกล่าวเบาๆด้วยความรันทด

“ ในทางกลับกัน ก็มีอีกประเทศหนึ่งซึ่งผู้นำต้องการผลักดันให้พ้นจากสภาวะยากจน เขาจึงเอาลัทธิชาตินิยมเข้ามาใช้และนำมาเป็นข้ออ้างในการรุกรานประเทศอื่น เพื่อยึดทุกสิ่งแบบหน้าด้านๆ แต่โชคไม่ดีที่ประเทศนั้นแพ้สงคราม สุดท้ายผู้นำก็กลายเป็นฆาตกรโฉดที่โลกไม่ลืม ” 

“ นะ…..นายหมายถึง….นาซีและฮิตเลอร์เหรอ ” มาวินตัวเก่าถามกลับ เสียงสั่นเทาจนหยุดไม่อยู่ 

         มาวินตัวใหม่ไม่ตอบคำถามนั้น เพราะรู้ดีว่ามาวินตัวเก่าเข้าใจในสิ่งที่พูดทั้งหมด ด้านมืดจึงเพียงหันกลับมามอง พร้อมเอื้อนเอ่ยวาจา 

“ ทุกสิ่งในโลกล้วนยากจะแยกแยะดีร้าย ทั้งสองสิ่งทาบทับจนเหมือนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน สิ่งที่จะขีดเส้นว่าชั่วหรือดีอยู่ที่......ผลแพ้ชนะเพียงเท่านั้น ” 

“ นะ…..นายหมายความว่า…..” ถึงตรงนี้ มาวินตัวเก่าเริ่มเข้าใจในสิ่งที่มาวินตัวใหม่พยายามอธิบาย ด้านมืดจึงส่งยิ้มชั่วช้าให้ พร้อมตอกย้ำอีกครั้ง 

“ ใช่แล้ว ผู้ชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์และกำหนดว่าสิ่งใดดี สิ่งใดเลว ” 

“ เหอ เหอ เหอ ทุกสิ่งมันเป็นแบบนี้นี่เอง มิน่าชั้นจึงเป็นฝ่ายพ่ายแพ้มาตลอด สุดท้ายก็ถูกตีตราว่าชั่วร้ายสินะ ” ใบหน้าของมาวินตัวเก่าซีดเซียวและล้มตัวลงนั่ง ท่าทางไม่ต่างจากคนที่กำลังสิ้นหวังในชีวิต  

         มาวินด้านมืดยิ้มชั่วๆ ก่อนทรุดกายลงนั่งเคียงข้าง และเอื้อมมือไปตบไหล่ จากนั้นก็ปลอบประโลมแบบแปลกๆ 

“ ใช่แล้ว นายคือสิ่งชั่วร้าย เพราะผู้ชนะกำหนดให้เป็นแบบนั้น ทุกสิ่งที่ฝัน ไม่ว่าจะเป็นแชมป์โลกสเก็ตบอร์ด การกลับคืนสู่โลก หรือแม้กระทั่ง.....จัน มันจะสูญสลายในทันที เพียงเพราะนายมันไร้พลัง ” 

“ ฮะๆ เข้าใจตอกย้ำจังเลยเนอะ หรือจะบอกว่านี่คือคำปลอบใจในสไตค์ของนาย ” มาวินตัวเก่ากล่าวประชด แม้สภาวะทางอารมณ์ในตอนนี้จะห่อเหี่ยวสุดๆ แต่เขาก็ยังพูดติดตลก จะมีใครบ้างที่ถูกด้านมืดของตัวเองปลอบโยนแบบนี้ 

“ เหอๆ ถึงแม้นายจะกระจอก ไร้ความสามารถและพ่ายแพ้จนสูญสิ้นทุกสิ่ง แต่ก็ยังประชดกลับได้ ลึกๆแล้ว นายมีอะไรบางอย่างแฝงอยู่ สิ่งนั้นทั้งแข็งแกร่งและทรงพลังจนอาจทำให้นายเก่งกล้าถึงขั้นคว้าดาว ”  

“ หา! คนอย่างชั้นนี่นะ ” มาวินตัวเก่าอุทานดัง

“ ใช่แล้ว คนแบบพวกเรานี่แหละ ” มาวินด้านมืดตอบกลับ พร้อมท่าทางที่มีเลศนัย 

“ งั้นก็ช่วยดึงเจ้าสิ่งนั้นออกมาหน่อยสิ จะได้เก่งและชนะเป็นซักที หรือนายแค่คิดปั่นหัวชั้นเล่น ” มาวินตัวเก่าเริ่มยัวะ เขากระชากคอเสื้อของมาวินตัวใหม่ ซึ่งด้านมืดก็ไม่ได้แสดงอาการตกใจใดๆ แต่กลับสบตานิ่ง พร้อมตอบอย่างใจเย็น 

“ จริงๆแล้ว ถ้าจะให้ชั้นดึงสิ่งนั้นออกมา มันก็พอทำได้ แต่ตัวนายนั่นแหละที่ฉุดรั้งความสามารถนั้น ” 

“ เอ๊ะ! แล้วชั้นไปขวางเจ้าสิ่งนั้นได้ยังไง ที่ผ่านมา ชั้นเองก็อยากเก่งขึ้นและฝึกฝนอย่างหนักมาหลายเดือน เหนื่อยยากจนเลือดตาแทบกระเด็น ” มาวินตัวเก่าเริ่มเถียง 

“ ใช่ นายฝึกและเก่งขึ้น แต่ก็ยังไม่ละทิ้งสิ่งเหยาะแหยะที่เรียกว่าจิตใจ คุณธรรม ความดี สิ่งเหล่านี้ฉุดรั้งนาย ทำให้ดึงพลังส่วนใหญ่ซึ่งแฝงอยู่ในตัวออกมาใช้ไม่ได้ ” มาวินตัวใหม่ตอบกลับด้วยสีหน้าที่ดูจริงจัง ทำให้มาวินตัวเก่าถึงกับอึ้งไปถนัดตา เพราะสิ่งที่ด้านมืดพูดนั้นเป็นจริงทุกประการ ทุกครั้งที่ต่อสู้ เขามักจะยั้งมือและหลบเลี่ยงการสังหาร นั่นเลยทำให้พลังลดลงไปหลายส่วน บางครั้ง เด็กหนุ่มก็เคยคิดเล่นๆว่า.....ถ้าทิ้งความรู้สึกดังกล่าวไป ตนเองจะมีฝีมือขนาดไหน 

“ ใช่แล้ว ขอเพียงละทิ้งจิตใจที่อ่อนและยึดติดในเรื่องเล็กน้อย นายก็จะก้าวถึงจุดสุดยอด และจะได้ในสิ่งที่ฝันใฝ่ทั้งหมด ชั้นขอสัญญา….” มาวินด้านมืดกล่าวสนับสนุน น้ำเสียงดูเข้มแข็ง

         มาวินตัวเก่าเริ่มมีท่าทีอ่อนลง  เด็กหนุ่มนิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยถามด้านมืดอีกครั้ง 

“ แล้วชั้นจะทิ้งสิ่งเหล่านี้ไปได้ยังไง ” 

“ ฮะๆ ไม่ยากเลย แค่พวกเรากลับมารวมร่างกันเท่านั้นเอง ” มาวินด้านมืดพูดจบ ก็ยื่นมือมาให้มาวินตัวเก่าที่กำลังนั่งแผ่หลาอยู่บนพื้น แน่นอนว่าเด็กหนุ่มดูตื่นกลัว เพราะใครก็ตามที่เจออีกตัวตนของเรามาบอกให้รวมร่างกัน ถ้าไม่อึ้ง ก็แปลกแล้ว 

“ จะตกใจอะไรกันเล่า จริงๆแล้ว พวกเราก็คือคนๆเดียวกัน เพียงแต่ไม่ได้รวมร่างกันอย่างสมบูรณ์ นายถึงมีจิตใจที่อ่อนแอจนพ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้ ” มาวินด้านมืดตอกย้ำปมด้อยของมาวินตัวเก่าอีกครั้ง 

“ เอ่อ….มะ…มันก็มีส่วนจริงนะ ” มาวินตัวเก่าเริ่มลังเล 

“ หรือถ้าอยากพ่ายแพ้ตลอดไป นายก็ไม่ต้องรวมร่างกับชั้น สุดท้ายก็ตายอยู่ในโลกนี้อย่างโดดเดี่ยว สิ่งที่ฝันไว้ก็จะสูญสลาย รวมถึงไม่ได้พบกับจัน ” มาวินด้านมืดคาดคะเน ทำให้กายของมาวินตัวเก่ากระตุกแรง เพราะคำพูดสุดท้ายที่ได้ยิน มันช่างเสียดแทงหัวใจเสียเหลือเกิน และนี่เองคือสาเหตุที่ทำให้เด็กหนุ่มตอบกลับอย่างเด็ดเดี่ยว 

“ ตกลง ชั้นจะรวมร่างกับนาย ” 

“ เยี่ยม นายคิดถูกแล้ว ” มาวินด้านมืดพยักหน้ารับ พร้อมยิ้มชั่วๆที่มุมปาก มือขวายื่นออกมา เพื่อส่งให้มาวินตัวเก่าจับ แต่ก่อนจะสัมผัส เด็กหนุ่มก็มีคำถาม 

“ เดี๋ยวก่อน ชั้นขอถามอีกสองข้อ….” 

“ ว่ามาเลย พวก ” มาวินด้านมืดยักคิ้วให้ 

“ ข้อหนึ่ง ถ้ารวมร่างกับนาย ชั้นจะเป็นคนเดิมอยู่มั้ย ” มาวินตัวเก่าถามกลับด้วยท่าทางที่ดูจริงจัง แม้ว่าเขาอยากชนะ แต่ก็ไม่อยากเปลี่ยนเป็นคนอื่นอยู่ดี 

“ จะให้บอกอีกกี่ครั้ง พวกเราเป็นคนๆเดียวกันอยู่แล้ว พอรวมกัน นายจะเป็นใครไปได้เล่านอกจากตัวเอง ” มาวินด้านมืดรู้สึกเซ็ง เพราะไม่คิดว่าอีกตัวตนจะโง่งมงายขนาดนี้ 

“ เออ…งั้นข้อแรกผ่าน ส่วนข้อสอง…..ถ้ารวมร่างกับนาย ชั้นจะชนะมั้ย ” มาวินถามเสร็จ เขาก็ทำหน้าลุ้นดุจดังนักเรียนที่กำลังลุ้นผลสอบปลายภาค ซึ่งแน่นอนว่าด้านมืดก็ตอบกลับแบบไม่ต้องคิด 

“ นายจะไร้คู่ต่อสู้ ” 

“ โอเค ชั้นรับข้อเสนอ ” มาวินตัวเก่าตอบกลับ พร้อมยื่นมือมาจับ

        ทันทีที่สองมือสัมผัสกัน สีหน้าของด้านมืดก็แปรเปลี่ยนเป็นสาแก่ใจเสียเต็มประดา คล้ายกับว่าแผนการบางอย่างได้สัมฤทธิผล แต่ไม่ทันที่มาวินตัวเก่าจะได้ทำอะไร ร่างของทั้งสองก็เปล่งแสงสว่างออกมาอย่างรุนแรงจนเจิดจ้าไปทั่วบริเวณ วินาทีต่อมา พวกเขาก็ถูกดูดเข้าหากัน 

สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter