The Dark World มหาสงครามออนไลน์กู้ปฐพี
เขียนโดย Jalando
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 19.53 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2566 01.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
115) ยุทธศาสตร์จีบสาวของหนุ่มหล่อ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเครดิตภาพจาก https://wallpapersafari.com
ความสดใสและจริงใจของอากิเนะ ยิ่งให้โอคุยาสุประหม่ามากกว่าเดิม เขาเริ่มกล่าวตะกุกตะกัก
“ เอ่อ..... ดะๆ ได้ขอรับ เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ได้จ้ะ น้องหญิง ”
ซามูไรหนุ่มชุดม่วงนำพาร่างสูงได้สัดส่วนไปหยุดยืนอยู่ที่หน้าเก้าอี้หิน จึงพบว่า……สาวสวยกำลังเหม่อมองไปที่น้ำใสในบ่อใหญ่ แววตาเลื่อนลอย ปากเรียวบางเหมือนจะแย้มยิ้มเล็กน้อย อันเป็นอากัปกิริยาที่แปลกประหลาด เขาจึงลองเอ่ยถาม
“ เอ่อ น้องหญิง เจ้ามองน้ำในสระนี้ แล้วยิ้มทำไมเหรอ ”
อากิเนะหันกลับมายิ้ม ดวงตาเปล่งประกายแวววาวดุจดั่งสกาวดาวยามค่ำคืน ทุกสิ่งที่เกิด ยิ่งทำให้ความงามบนใบหน้าของเธอเจิดจรัส
“ เอ่อ…… ” โอคุยาสุถึงกับตะลึงงันดังถูกสะกด ชั่วครู่ ชายหนุ่มก็หลุดจากภวังค์ เพราะถูกปลุกด้วยกระแสเสียงที่หวานใสของเด็กสาว
“ อากิเนะชอบมองทุกสิ่งที่เป็นธรรมชาติ เพราะมันสดใส สวยงามและไร้พิษภัย พี่โอคุยาสุลองดูนกสองตัวที่กำลังยืนเคียงกันตรงนั้นสิคะ ” อากิเนะชี้ให้ดูหมู่วิหคตรงริมน้ำ
โอคุยาสุมองตาม ก็พบว่าตรงบริเวณนั้นมีนกพิราบเขียวจำนวนสองตัว พวกมันท่าทางจะเป็นคู่กัน เพราะต่างคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง อันแสดงออกถึงความรักที่บริสุทธิ์
“ เอ่อ….. เดี๋ยวนะ ที่น้องหญิงนั่งดูอยู่นานสองนาน นั่นก็คือ…..นกคู่นี้เหรอ ” โอคุยาสุรู้สึกงง
“ ไม่ใช่แค่นั้นหรอก อากิเนะดูทุกอย่างที่เป็นธรรมชาติ แม้บางสิ่ง เราจะมองไม่เห็น แต่ก็สามารถสัมผัสได้ อย่างเช่นสายลมที่กำลังพัดผ่านร่างกาย ” พออากิเนะพูดจบ เธอก็แหงนหน้าขึ้นสูง เพื่อรับลมเย็นที่พัดกระพือจนทำให้เส้นผมปลิวไสว ดวงตางามปิดพริ้ม คล้ายว่ากำลังดื่มด่ำกับธรรมชาติที่แสนสดใส
โอคุยาสุยิ่งงงหนักกว่าเดิม แต่ชายหนุ่มก็ปรับอารมณ์จนสงบลง หลังจากนั้นก็กล่าวเบาๆด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะสดชื่น
“ ธรรมชาติก็ดูสวยงาม แต่พี่มีของล้ำค่าบางอย่างจะมอบให้ นี่ไงจ๊ะ น้องหญิงรับสิ่งนี้ไปซิ ”
ทันทีที่โอคุยาสุพูดจบ เขาก็ยื่นมือออกมา สิ่งที่อยู่ในนั้นก็คือ……เพชรแดงเม็ดงาม มันมีรูปทรงสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่ดูเที่ยงตรง ราวกับว่าถูกจาระไนมาเป็นอย่างดี
“ นี่คือเพชรตามังกร เป็นอัญมณีหายาก สิ่งนี้ใช้แทนหัวใจของพี่ ไม่ทราบว่าน้องหญิงจะกรุณารับมันไว้มั้ย ” โอคุยาสะส่งเพชรให้ พร้อมฝากรักด้วยคำหวานที่แสนซึ้ง เขามั่นใจสุดตัวว่าของกำนัลชิ้นนี้ จะต้องพิชิตใจสาวงามได้อย่างแน่นอน แต่อากิเนะยิ้มสดใส พร้อมปฏิเสธอย่างนิ่มนวล
“ จะให้สิ่งนี้จริงเหรอคะ ราคามันแพงมากนะ อีกประการ เพชรตามังกรคือสมบัติประจำตระกูลของพี่ อากิเนะรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ ”
“ เอ่อ……. แต่พี่อยากมอบสิ่งนี้จริงๆนะ เพราะน้องหญิงเปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจ โปรดรับไว้เถอะ พี่จะรู้สึกขอบพระคุณเป็นอย่างสูง ขอให้เจ้าดูแลรักษาวิญญาณที่เร่าร้อนด้วยไฟรักดวงนี้ด้วย ” โอคุยาสุค้อมตัวลงนิดหนึ่ง พร้อมฝากรักด้วยสำนวนที่ค่อนข้างโบราณ (พวกสาวๆอาจชอบแบบนี้ก็ได้) ดวงตาเรียวงามราวนกการเวกสบกับดวงตาหวานใสของเด็กสาว
“ เมื่อพี่พูดขนาดนี้ อากิเนะรับไว้ก็ได้ แต่แค่รับฝากไว้ชั่วคราวเท่านั้นนะ พี่จะกลับมาเอาเมื่อไหร่ก็ได้ ” อากิเนะตอบกลับแบบไม่มีสะดุด พร้อมรอยยิ้มที่สดใสบริสุทธิ์ชนิดที่ไม่มีความรู้สึกฉันชู้สาวเจือปน คล้ายเด็กน้อยที่ไร้มลทิน
โอคุยาสุถึงกับไปไม่เป็น เพราะที่ผ่านมา เพียงแค่โปรยยิ้มเบาๆ สาวน้อยสาวใหญ่ในรัศมีไม่เกินสิบก้าวก็อ่อนระทวยไปตามๆกัน แต่สำหรับอากิเนะ กลับไม่เกิดผลอันใด นับว่าเป็นปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาด
อากิเนะเก็บเพชรตามังกร จากนั้นก็หันกลับไปมองธรรมชาติเบื้องหน้าต่อ โดยไม่สนใจโอคุยาสุที่นั่งเคียง แน่นอนว่ามันทำให้หนุ่มหล่อเสียหน้าอย่างรุนแรง เขาจึงพยายามขบคิดหาหนทางพิชิตใจสาว ในที่สุด ก็นึกออก
“ เอ่อ น้องหญิง พี่ว่าเราไปเดินเล่นที่ริมสระน้ำกันมั้ย เผื่อว่าจะได้พบอะไรที่แปลกใหม่ ” โอคุยาสุเริ่มยื่นข้อเสนอ ดวงตาเปล่งประกายประหลาด (ชักเหมือนเรื่องติดเรทเข้าไปทุกทีแล้ว หุ หุ หุ)
อากิเนะเงยหน้าขึ้นมองโอคุยาสุ ดวงตาหวานใสสบกับดวงตาเรียวยาวของหนุ่มหล่อแวบนึง จากนั้นเธอก็แย้มยิ้ม พร้อมตอบกลับมาด้วยท่าทางที่ดูร่าเริง
“ ได้ค่า อากิเนะไปค่ะ ”
“ หึๆ เข้าทาง ” โอคุยาสุยิ้มมุมปาก ภายในใจเริ่มคิดแผนการที่ชั่วร้าย
……………………
โอคุยาสุกับอากิเนะเดินไปตามริมสระที่อุดมไปด้วยพันธุ์ไม้น้อยใหญ่ ด้วยรูปร่างหน้าตาที่เพอร์เฟค ประกอบกับบรรยากาศที่ร่มรื่น แทบทำให้ใครก็ตามที่ได้ยล ล้วนคิดต้องกันว่าทั้งคู่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก แต่ถ้ามองให้ลึกๆ จะพบว่าฝ่ายชายเดินรั้งท้ายอยู่นิดๆ ท่วงท่าเกร็งเล็กน้อย ผิดกับเด็กสาวที่ร่าเริง สนุกสนาน ทำให้ดูเหมือนการท่องเที่ยวในหมู่มิตรมากกว่าการเดินควงของคู่รัก
“ เหอ เหอ เหอ สนุกไปก่อนเถอะ อากิเนะจัง เดี๋ยวซักพัก เจ้าจะหันกลับมาซบอกอุ่นๆของพี่ ” หนุ่มหล่อร่างสูงในชุดซามูไรยิ้มแปลกๆ ดวงตาที่มองไปยังเด็กสาวดูประสงค์ร้าย ประดุจดังหมาป่าที่จ้องตะครุบเหยื่อ
โอคุยาสุเหลียวมองไปรอบๆ เพื่อค้นหาบางอย่าง ด้วยสายตาที่ว่องไว เขาจึงพบกับสิ่งที่ต้องการ นั่นก็คือ……กิ่งไม้สูงที่มีงูเขียวอยู่อาศัย
“ แจ๋ว เจอแล้ว เจ้างูตัวนั้นเกาะอยู่บนกิ่งไม้เหนือศีรษะ ถ้ามันหักในจังหวะที่อากิเนะเดินผ่าน งูเขียวต้องหล่นลงมาโดนตัวอย่างแน่นอน แล้วเธอก็จะตกใจจนโผเข้ากอดเรา จากนั้นก็แฮปปี้เอนดิ้ง เหอ เหอ เหอ ” นี่คือแผนเด็ดที่โอคุยาสุวางเอาไว้
โอคุยาสุรอจังหวะ มือขวาจับก้อนกรวดขนาดเล็กเอาไว้แน่น และในช่วงที่อากิเนะเดินไปถึงจุดนัดพบ เขาก็ตวัดข้อมืออย่างรวดเร็ว เพื่อเขวี้ยงหินไปยังกิ่งไม้
“ เปรี้ยง ”
ด้วยความแม่นยำและสายตาที่แหลมคม จึงทำให้หินก้อนนั้นพุ่งตัดกิ่งไม้จนขาดสะบั้นในทีเดียว
กิ่งไม้ร่วงลงสู่พื้น พร้อมร่างงูเขียวที่ยาวเหยียดและหยาบกร้าน มันหล่นลงมาที่อกเสื้อของอากิเนะ สิ่งที่บังเกิด ทำเอาสาวเจ้านิ่งงันไปชั่วขณะ ก่อนจะตอบกลับด้วยกระแสเสียงที่รื่นหู
“ ว้าว…… เจ้างูเขียวตัวนี้ ทำไมถึงหล่นลงมา ไปไงมาไงจ๊ะ ”
พออากิเนะพูดจบ เธอก็โอบกอดงูเขียวขนาดครึ่งเมตรด้วยความรักใคร่เอ็นดู ราวกับมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่แสนน่ารัก
“ อ้าว เฮ้ย ไหงเป็นงั้น ” โอคุยาสุกำลังผายมือกว้าง เพื่อรับการโผเข้ากอดของสาวสวย แต่สิ่งที่เกิด มันผิดไปจากที่คาดจนทำให้หนุ่มหล่อต้องฟาล์วไปโดยปริยาย
“ อื้อๆ อืม…… เข้าใจแล้ว อย่างนี้นี่เอง เจ้าตกใจหรอกเหรอที่อยู่ๆก็ร่วงลงมา ” อากิเนะก้มหน้าก้มตาคุยกับงูเขียว โดยที่สองแขนยังโอบกอดร่างอัปลักษณ์นั้นด้วยสัมผัสที่อบอุ่น
“ เอ่อ…… น้องหญิง เจ้าไม่กลัวงูตัวนี้เลยเหรอ ” โอคุยาสุถาม สีหน้าดูแหยนิดๆ เพราะตัวเขาเองก็รู้สึกเกลียดกลัวสัตว์ไร้ขาอยู่ไม่น้อย
อากิเนะยิ้มให้โอคุยาสุนิดหนึ่ง ก่อนกล่าวกับซามูไรหนุ่มด้วยน้ำเสียงที่สดใส
“ ไม่เลย อากิเนะไม่เคยเกลียดกลัวอะไร ทุกชีวิตล้วนมีค่า มีหัวใจเท่าเทียมกัน อีกอย่าง ถ้าพี่โอคุยาสุสงบจิต แล้วลองตั้งใจฟังให้ดีๆ พี่จะได้ยินในสิ่งที่พวกเขาพูด ”
“ ฮะๆ ” โอคุยาสุชักลังเลแล้วว่า……เขาควรจะทำภารกิจพิชิตใจสาวต่อหรือไม่ เพราะคาดว่าอากิเนะน่าจะไม่ปกตินัก ไปๆมาๆอาจถึงขั้นวิกลจริต จะมีใครมั่งที่สามารถพูดกับสิงสาราสัตว์รู้เรื่อง
สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ