The Dark World มหาสงครามออนไลน์กู้ปฐพี

เครดิตภาพจาก  https://www.wallpapertip.com

 

       มาวินจับจ้องไปที่สัตว์ประหลาดร่างใหญ่ ปากแบะหนาของมันแสยะกว้างเป็นเชิงข่มขู่ จากนั้นก็คำรามเสียงดัง 

 

“ แฮ่…….. ” 

          

 

       พอสิ้นเสียงขู่ มอนสเตอร์ร่างยักษ์ก็พุ่งเข้าใส่สองวัยรุ่นด้วยความเร็วสูง สองมือล่ำสันฟาดลงมา หวังทุบกระบาลของเหล่าศัตรู ทว่าเหมยลี่และมาวินก็ระวังตัวอยู่ก่อนแล้ว เลยฉากหลบออกข้างได้อย่างไม่ยาก  

 

“ โครม ” 

          

 

       เกิดเสียงดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ความรุนแรงในการโจมตี ส่งผลให้พื้นดินแตกกระจุย รับประกันได้เลยว่า....ถ้าฝ่ามือนั้นฟาดโดนศีรษะของใคร มีหวังหัวแบะเป็นแตงโมถูกผ่ากลางอย่างแน่นอน

 

“ โอ้…… ถ้าโดนเต็มๆ ต้องซี้แหงๆ ” มาวินร้องอุทาน แต่ยังไม่ทันพูดจบ เจ้าคองโกล่าก็หันมามองเด็กหนุ่ม พร้อมแสยะยิ้มกว้างจนเห็นเขี้ยวคมครบทุกซี่ 

 

“ เฮ้ย มันหันมามองแล้ว รึว่าคิดจะเล่นเรา ” มาวินนึกผวาอยู่ในใจ 

          

 

        คองโกล่าพุ่งเข้าใส่มาวินอย่างรวดเร็วจนแทบมองไม่ทัน เพียงชั่วพริบตา มอนสเตอร์ร่างยักษ์ก็มาหยุดอยู่ในระยะประชิด

 

“ คร่อก……. ” คองโกล่าคำรามในลำคอ จากนั้น ก็ง้างฝ่ามืออันใหญ่โตออก หวังจะฟาดเด็กหนุ่ม

 

“ ซวยแล้ว หลบไม่พ้นแน่ ” มาวินร้องดังด้วยความหวาดกลัว แต่ในจังหวะที่ฝ่ามือกำลังจะกระทบถูก เด็กหนุ่มก็ได้ยินเสียงตวาดที่ห้าวใหญ่ของเหมยลี่

 

“ มังกรสะบัดหาง ” 

           

 

         เหมยลี่พุ่งเข้ามาจากทางด้านหลัง พร้อมประเคนฝ่าเท้าที่หนักหน่วงเข้าไปที่ก้านคอของคองโกล่า

 

“ เปรี้ยง ” 

          

 

        เสียงปะทะดังกึกก้อง ด้วยความแรงในการเตะ ทำให้คองโกล่าถึงกับผงะไปหนึ่งจังหวะ ชั่วเวลานั้นเอง มาวินก็เห็นช่องว่างที่น่าจู่โจม จึงพุ่งเข้าใส่มอนสเตอร์ร่างยักษ์ พร้อมปล่อยท่าถนัดออกมา 

 

“ พยุหะกรงเล็บแมวป่า ” 

 

“ ปึก ปึก ปึก……… ” 

            

 

       พายุกรงเล็บนับสิบปะทะลำตัวหนา ถ้าเป็นคนทั่วไป คงจะเจ็บหนักอย่างแน่นอน แต่ไม่ใช่กับสัตว์ประหลาดร่างยักษ์ มันแค่สั่นนิดๆ นั่นทำให้มาวินต้องรีบถอยฉากออกมาตั้งหลัก พร้อมสบถ 

 

“ หน็อยแน่ โดนท่าเด็ดเข้าไปเต็มๆแบบนั้น ยังไม่สะดุ้งสะเทือนเลย มันจะทนเกินไปแล้ว ” 

           

 

        เหมยลี่กระโดดลงมายืนข้างมาวิน พร้อมกล่าวกับเด็กหนุ่มด้วยเสียงที่ดูเนือยๆ 

 

“ มอนสเตอร์ตัวนี้อึดมาก ขนาดโดนกระบวนท่ามังกรสะบัดหางเข้าไปที่ก้านคอซึ่งเป็นจุดตาย ยังเอาไม่ลง และดูเหมือนว่า……” เหมยลี่ยั้งคำพูดคำสุดท้ายเอาไว้ สาเหตุเพราะเธอเริ่มรู้สึกปวดแปล๊บที่ข้อเท้าข้างที่ใช้เตะคองโกล่า 

 

“ แล้วเราจะทำยังไงต่อ ” มาวินไถ่ถามด้วยเสียงกระซิบ ดวงตาจับจ้องคองโกล่า ซึ่งกำลังสะบัดศีรษะไปมา เหมยลี่จึงนิ่งคิดอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็ยืนยันตามแผนเดิม 

 

“ ร่วมมือกันก่อกวนมัน เราต้องถ่วงเวลาให้โจจี้รวบรวมพลังสูงสุดให้เสร็จ จากนั้น ชั้นจะหยุดการเคลื่อนไหวของมันด้วยกระบวนท่าลับ แล้วปิดเกมด้วยเพลงดาบผ่าหินผา ” 

            

 

       สิ้นคำของเหมยลี่ มาวินก็แอบเหล่ไปทางโจจี้แวบหนึ่ง ทำให้เห็นร่างสูงเพรียวที่บัดนี้เริ่มมีออร่าสีขาวพวยพุ่งขึ้นมาจางๆ

 

“ เหอๆ แล้วนี่เราต้องถ่วงเวลาอีกนานเท่าไหร่ ” มาวินหัวเราะแห้งๆ

 

“ อืม……น่าจะราวๆ สองถึงสามนาทีล่ะมั้ง ” เหมยลี่ประมาณการ 

 

“ เหอๆ งั้นก็เท่ากับเวลาในการต่อยมวยยกหนึ่ง หวังว่าพวกเราจะอึดจนยืนครบยกนะ ” มาวินบ่นพึมพำ ขณะนั้นคองโกล่าเริ่มหายมึนและย่างสามขุมเข้าหาวัยรุ่นทั้งสอง

          

 

       ทว่าในครั้งนี้ เหมยลี่ไม่ยอมเป็นฝ่ายถูกรุกไล่เหมือนคราวก่อน จึงออกคำสั่งด้วยเสียงที่เด็ดขาด    

 

“ ลุยเลย เจ้าลิงหัวเขียว ”  

           

 

       เหมยลี่พุ่งเข้าใส่คองโกล่าแบบตรงๆ ทำให้มอนสเตอร์ร่างยักษ์ยื่นมืออวบใหญ่ออกมา หวังจะบีบคอ แต่ก่อนทำสำเร็จ มันก็สะดุดจนย่อตัวลงต่ำ เพราะมีอะไรบางอย่างพุ่งปะทะหัวเข่า

 

“ ปึก..... ”  

          

 

       บางสิ่งที่ปะทะหัวเข่าของคองโกล่าก็คือ……มาวินที่พุ่งสไลด์เข้ามาถีบสองขา เมื่อมอนสเตอร์ร่างยักษ์สะดุดลงแบบนั้น ก็เปิดโอกาสให้เหมยลี่ได้ปลดปล่อยท่าเด็ด 

 

“ ฝ่าเท้าร้อยมังกร ” 

 

“ พลั้ก พลั้ก พลั้ก………… ” 

           

 

       พายุฝ่าเท้าขวาพุ่งประเคนใส่ลำตัวและใบหน้าของคองโกล่า แต่ละดอกล้วนมีพลังทำลายที่มากพอจะทำให้มอนสเตอร์ร่างยักษ์ถอยหลัง 

            

 

       เหมยลี่รัวฝ่าเท้าใส่จนครบเซ็ต แต่คองโกล่ากลับหันมาแยกเขี้ยวให้ คล้ายกับว่าเพลงเตะเมื่อครู่จะทำได้แค่เจ็บๆคันๆ และมันก็ตอบแทนด้วยการเตรียมฟาดฝ่ามือลงมา ทว่าในชั่วพริบตานั้นเอง เพลงเท้าจากขาซ้ายของเด็กสาวร่างสูงก็พุ่งเข้าใส่อีกครั้ง 

 

“ ฝ่าเท้าร้อยมังกรระลอกสอง ”   

 

“ พลั้ก พลั้ก พลั้ก………. ” 

           

 

       เพลงเท้าของนักสู้สาวหน้าเข้มดูไม่หนักเท่าคราวแรก อาจเป็นเพราะนี่คือขาข้างที่ไม่ถนัด พลังทำลายเลยตก แต่ก็เพียงพอที่จะทำให้คองโกล่าหยุดชะงัก

             

 

       เหมยลี่รัวเพลงเท้าใส่จนหมดชุด เธอก็หยุดโจมตี พร้อมหอบเหนื่อยจนตัวโยน การใช้ท่าไม้ตายถึงสองครั้งติด กินพลังกายอย่างมากมาย 

 

“ แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก……… ” 

            

 

      คองโกล่าเริ่มแสยะยิ้มโชว์เขี้ยว ท่าทางดุร้าย เพลงเท้าของเหมยลี่ไม่ได้ทำให้มันบาดเจ็บมากนัก จึงเริ่มง้างสองแขนกว้าง เพื่อเตรียมเหวี่ยงใส่เด็กสาวแบบเต็มสูบ 

 

“ ฮึ่ม..... ” เหมยลี่กัดฟันกรอดใหญ่ พร้อมยกแขนขึ้นสูง เพื่อป้องกัน เนื่องจากเธอหมดแรงถอยหนี แต่ก่อนที่มอนสเตอร์ร่างใหญ่จะจู่โจม มาวินก็กระโดดเข้ามาจากทางด้านข้าง 

 

“ ย้าก…….” 

 

“ พลั๊ก ” 

          

 

       มาวินโฉบเข้ามาเข่าลอยใส่ใบหน้าของสัตว์ร้ายสุดกำลัง ด้วยน้ำหนักตัวและความเร็วในการพุ่งทะยาน ส่งผลให้การโจมตีนั้นแรงพอจะทำให้คองโกล่าเซถอยหลังไปถึงสามก้าว 

 

“ ตุ้บ ” 

         

 

       มาวินกระโดดลงมายืนข้างเหมยลี่ พร้อมยิ้มน้อยๆให้เด็กสาวด้วยท่าทางที่ดูทะเล้น 

 

“ ว่าไง พระเอกมาช่วยแล้ว ผู้ช่วยพระเอกเป็นไงบ้าง ” 

         

 

        เหมยลี่ยืนหอบถี่ ดวงตาเหล่มองเด็กหนุ่ม จากนั้นก็กล่าวดักคอ เพราะรู้เท่าทัน 

 

“ นายต่างหากที่เป็นยังไงบ้าง เพราะขาข้างที่ใช้กระโดดเข่าลอย น่าจะชาอยู่ไม่น้อย ” 

         

 

         ใบหน้าเล็กเรียวของเด็กหนุ่มหัวเขียวดูซีดลงถนัดตา เขาแอบพึมพำเบาๆ

 

“ ยัยโย่งรู้ได้ไงฟะ หน้าไอ้คองบ้าอะไรนั่น มันแข็งอย่างกะหิน ทำเอาขาชาไปชั่วขณะเลย ”

 

 

สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดารค์ไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ

https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter