The Dark World มหาสงครามออนไลน์กู้ปฐพี

เครดิตภาพจาก  https://unsplash.com
 
“ อ่า…… ” โจจี้หลับตาลงและย่อตัวลงต่ำ มือขวาแตะด้ามดาบ ทันใดนั้นเอง ก็ปรากฏออร่าสีขาวอ่อนแผ่ออกมาจากร่างกาย
          
 
       ส่วนมาวินที่หลบอยู่วงนอก เขาเริ่มร้องเชียร์พรรคพวกเสียงดังลั่น 
 
“ เอามันเลย ยัยโย่ง ลองไอ้งูยักษ์โดนหมัดหนักๆเข้าไปซักที รับประกันเลยว่าไม่อ้วกก็ขี้แตกแน่ ” 
             
 
        เหมยลี่ไม่ฟังเสียงโหวกเหวกโวยวายของมาวิน เธอยังวิ่งวนรอบงูยักษ์อย่างระมัดระวัง ส่วนเจ้าสัตว์ไร้ขาดูเหมือนจะจ้องมาที่เด็กสาวอยู่ตลอด ซึ่งก็ตรงตามแผนที่วาง
            
 
        งูยักษ์พยายามส่ายหัวตามการเคลื่อนไหวที่ว่องไวของเหมยลี่ พอได้โอกาสเหมาะ มันก็พุ่งลงมาฉกอย่างรวดเร็วชนิดที่แทบมองตามไม่ทัน
 
“ เหวอ....... ” มาวินร้องดัง พร้อมยกสองมือขึ้นปิดตา ภายในใจร่ำร้องว่า 
 
“ ขาดสองท่อนแน่ๆ ” 
             
 
        แต่ความจริงกลับผิดไปจากที่เด็กหนุ่มคิด เพราะเหมยลี่ว่องไวพอจะฉากหลบ
 
“ โครม ”                        
             
 
        เสียงดังสนั่น คล้ายลูกตุ้มยักษ์หนักหนึ่งตันกระแทกใส่ ทำให้พื้นดินแตกกระจายเป็นหลุมลึก แน่นอนว่าการโจมตีที่ผิดพลาด ย่อมต้องสร้างความโมโหโกรธาแก่งูโบราณตัวนี้อย่างมากมาย มันไม่ได้ชูคอสูงเหมือนครั้งก่อน แต่กลับลดหัวลงต่ำและเลื้อยเข้าหาเหมยลี่
           
 
       ทันทีที่เหมยลี่เห็นยุทธศาสตร์ที่เปลี่ยนไป เธอก็ตกใจจนหน้าเปลี่ยนสีไปแวบหนึ่ง เพราะในจังหวะที่งูยักษ์เปลี่ยนเป็นเลื้อย ความรวดเร็วในการจู่โจมก็เพิ่มขึ้นเป็นเท่าทวี พอถึงระยะสี่ก้าวก่อนถึงตัว มันก็พุ่งฉกเด็กสาวโดยพลัน
 
“ ย่ะ ” 
      
 
       เด็กสาวตะโกนดัง พร้อมฉากหลบไปทางซ้ายสุดกำลัง แต่นั่นไม่ทำให้เธอรอดพ้น ด้วยเขี้ยวคมประดุจหอกเหล็กได้เฉี่ยวเข้าไปที่หน้าท้องจนทำให้เสื้อขาดกระจุยออกมาเป็นทาง 
 
“ แคว๊ก...... ”  
 
“ อะจึ้ย โดนเข้าให้แล้ว ” มาวินย่นคอร้อง เพราะรู้สึกเสียวสันหลัง           
       
 
       เหมยลี่กลิ้งอยู่หลายตลบ ก่อนพลิกกายขึ้นมาประจันหน้ากับงูยักษ์ เธอพบว่ามันจ้องมองอยู่ก่อนแล้ว ดวงตาแดงฉานส่องประกายอาฆาตอย่างชัดเจน อึดใจต่อมา เด็กสาวก็รู้สึกปวดแปล๊บตรงบริเวณหน้าท้อง
           
 
       เด็กสาวก้มลงมองยังจุดเกิดเหตุ ก็พบว่าเนื้อผ้าตรงนั้นขาดวิ่น เผยให้เห็นหน้าท้องแกร่งเกร็งไร้ไขมัน แถมยังมีเลือดสดไหลออกมาซิบๆ บ่งบอกว่าการโจมตีเมื่อครู่น่าจะถากเนื้อหนังเล็กน้อย
           
 
       งูยักษ์อ้าปากกว้างเป็นนัยว่า....จะยิ้มเย้ย ส่วนเหมยลี่ยังคงยืนนิ่ง ภายในใจนึกข่มความเจ็บปวดที่หน้าท้อง พร้อมขบคิด 
 
“ เห็นทีต้องอัดมันกลับบ้าง ไม่งั้นจะโดนเล่นงานอยู่ฝ่ายเดียว ” 
             
 
         หลังจากเด็กสาวตกลงใจ เธอก็ร้องตะโกน โดยไม่ละสายตาจากงูโบราณ
 
“ โจจี้ นายรวบรวมพลังเสร็จ ก็ส่งสัญญาณบอกชั้นเลยนะ ” 
 
“ ได้เลย ” โจจี้ตอบกลับด้วยเสียงที่ดังพอสมควร ในตอนนี้ ออร่าสีขาวที่รอบล้อมรอบตัวเริ่มเข้มข้นจนสามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า
            
 
        งูยักษ์ไม่ปล่อยให้เด็กสาวได้พักนานนัก อึดใจต่อมา มันก็มุดหัวลงต่ำ แล้วเลื้อยเข้าหาเหยื่อ ทว่าเหมยลี่กลับยืนนิ่ง ไม่ได้ถอยหนีเหมือนครั้งก่อน
           
 
        งูยักษ์เลื้อยเข้าระยะทำการและพุ่งฉกเหมยลี่อีกครั้ง  ใจนึกมโนไปถึงช่วงเวลาที่ได้คาบลำตัวบาง แต่ก่อนที่คมเขี้ยวจะกระทบเป้าหมาย เด็กสาวร่างสูงก็รอดพ้นด้วยการโยกหลบเพียงนิดเดียว 
             
 
       งูยักษ์เริ่มหัวเสีย เนื่องจากพลาดเป้าอย่างไม่น่าเชื่อ มันจึงหันมาฉกเด็กสาวอีกครั้ง แต่ก่อนที่เขี้ยวคมจะกระทบกาย เหมยลี่ก็หลบได้อีกรอบด้วยการพลิกกายเล็กน้อย
            
 
        งูยักษ์เริ่มสติแตก มันไล่ฉกถี่ยิบชนิดไม่ต้องนับ หวังขย้ำให้สมแค้น แต่เด็กสาวก็รอดพ้นคมเขี้ยวได้ทุกครั้ง
           
 
       มาวินได้แต่มองตาค้าง เพราะความเร็วในการโจมตีแต่ละครั้งค่อนข้างไว เขาคิดว่าตนเองหลบไม่พ้นแน่ๆ แต่ทำไมเหมยลี่ถึงหลบได้ง่ายดายขนาดนี้ 
 
“ ยัยโย่งทำได้ไง หรือเธอจะไวกว่าเจ้างูยักษ์ตัวนั้น ” 
            
 
        ทันใดนั้นเอง โจจี้ที่ยืนรวบรวมพลัง ก็ตอบกลับมา เพื่อทำลายความโง่ของมาวิน
 
“ เหมยลี่ไม่ได้ไวกว่างูตัวนั้น เธอแค่อ่านการเคลื่อนไหวของมันออก ถ้าจับจุดได้ ก็หลบเลี่ยงได้ไม่ยาก ” 
           
 
       โจจี้พูดเพียงเท่านี้ มาวินก็เข้าใจในทันที เพราะตอนที่เขาเป็นเซียนเกม ก็เป็นพวกนักอ่านจังหวะมือฉมัง ขอเพียงเข้าใจ การหลบหลีกก็เป็นเรื่องง่าย ไม่เกี่ยงว่าคู่ต่อสู้จะว่องไวกว่าเราหรือไม่ แต่มีสิ่งสำคัญอย่างหนึ่งที่เด็กหนุ่มยังไม่เข้าใจ นั่นก็คือ…. “แล้วเราจะโจมตีมันได้ยังไง” 
 
“ เปรี้ยง ” 
           
 
       ทันทีที่สิ้นความคิด เด็กหนุ่มก็ได้ยินเสียงปะทะ มันใกล้เคียงกับเสียงระเบิด เมื่อมาวินหันไปมอง ก็พบว่าเหมยลี่ได้เตะสูงเข้าไปตรงโหนกแก้มของงูยักษ์ 
           
 
        ใบหน้ามะลื่อทื่อสะบัดไปตามแรงเตะ แค่นั้นยังไม่พอ เด็กสาวร่างสูงยังโฉบเข้าไปฟาดเท้าที่โหนกแก้มอีกข้าง
 
“ เปรี้ยง ” 
            
 
        หัวของงูยักษ์สะบัดไปตามแรงเตะอีกครั้ง บ่งบอกถึงพลังเท้าที่รุนแรงได้เป็นอย่างดี แน่นอนว่าเหมยลี่ไม่ยอมหยุดยั้งแต่เพียงเท่านี้ วินาทีต่อมา เธอก็ปลดปล่อยท่าเด็ด
 
“ ฝ่าเท้าร้อยมังกร ” 
           
 
         ลูกถีบนับสิบจากขาขวาก็ประเคนเข้าใส่ใบหน้าทื่อๆแบบไม่นับ แต่ละครั้งล้วนรุนแรงไม่ต่างจากปืนใหญ่
 
“ ปัง ปัง ปัง...... ”  
           
 
         งูยักษ์ถึงกับถดถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ทว่าการโจมตีของเด็กสาวยังคงดำเนินอยู่ อึดใจต่อมา เธอก็เตรียมปล่อยท่าไม้ตาย 
 
“ มังกรสะบัดหาง ” 
            
 
        เหมยลี่กระโดดสูง จากนั้นก็หมุนตัวเตะ ส้นเท้าขวาปะทะกับโหนกแก้มของงูยักษ์เข้าอย่างจัง มันรุนแรงยิ่งกว่าการโจมตีครั้งใดที่เคยมีมา 
 
“ เปรี้ยง ” 
           
 
        งูยักษ์ถอยหลังอีกหลายคืบ มันพยายามชูคอสูง เพื่อหลบเลี่ยง ดวงตาจับจ้องไปที่เด็กสาวด้วยอาการเคียดแค้น
 
“ แฮ่กๆ ” เหมยลี่หอบเล็กน้อย เธอเหนื่อยจากการโหมโจมตีชุดใหญ่ ถึงกระนั้น ก็ทำได้แค่ดันให้งูยักษ์ถอยหลังและโกรธมากขึ้น แต่แล้วเสียงแห่งความหวังก็ดังก้อง 
 
“ เหมยลี่ ชั้นพร้อมแล้ว ล่อมันเอาไว้ ” 
         
 
        เหมยลี่จำได้ว่านั่นคือเสียงของโจจี้ เธอหันกลับไปมองชายหนุ่ม จึงพบว่าบัดนี้รอบกายของเขามีออร่าสีขาวพวยพุ่งออกมา เป็นนัยว่าการปลดปล่อยท่าไม้ตายในครั้งนี้ น่าจะรุนแรงกว่าตอนที่ฟันต้นไม้ใหญ่เป็นเท่าทวี           
         
 
       ขณะเดียวกัน งูใหญ่ก็พุ่งฉกลงมาด้วยพละกำลังที่มีทั้งหมด ทำให้การจู่โจมรวดเร็วและรุนแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา รับประกันได้เลย ถ้าเหมยลี่โดนคมเขี้ยวในครั้งนี้  เธอได้กลายเป็นเศษเนื้ออย่างแน่นอน 
      
 
       ก่อนที่สัตว์ไร้ขาจะเข้าถึงกาย โจจี้ก็พุ่งทะยานเข้าหามันด้วยความเร็วที่เกินจินตนาการ เมื่อนำมาประกอบกับออร่าสีขาวที่รายล้อมรอบตัว ทำให้ดูเหมือนแสงเลเซอร์ก็ไม่ปาน 
 
“ ดาบผ่าหินผา ”
 
 
สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดารค์ไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ
https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter