The Phoenix of Andromeda
-
เขียนโดย 
Jintanakorn
วันที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 10.23 น.
19 ตอน
45 วิจารณ์
18.61K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 สิงหาคม พ.ศ. 2562 13.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
18) สถานการณ์อันคับขัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ท่าน... ท่านบาดอฟ !!" เสียงองครักษ์หน้ากลมดังลั่นอย่างเสียขวัญ และนั่นก็ทำให้โรมิยาสกับเมทอนอสหยุดยั้งการต่อสู้ลงชั่วขณะ และหันมามองทางสามองครักษ์กันทันที
ทว่า การต่อสู้ระหว่างโคแวนกับไอรอสอินทรีอสูรหิมะนั้นยังดำเนินต่อเนื่องเพราะไอรอสนั้นหาได้หยุดยั้งท่าร่างลงไม่ เขายังคงจู่โจมโคแวนด้วยสองมือประหลาดราวกับว่าเหตุการณ์ใดๆที่นอกเหนือจากนี้ก็ไม่อาจสั่นคลอนสมาธิหรือความตั้งใจในการลงมือครั้งนี้ของเขาได้
"ลงมือได้ดีมากคาเมเลียส" หมาป่ายมราชหันไปมองทางคาเมเลียส "แต่คราวนี้ไม่ต้องสอดมืออีก ยังไงไอ้สามคนนี่ก็ต้องทิ้งชีวิตให้แก่ข้าสองคนอยู่แล้ว !"
หมาป่ายมราชกล่าวแล้วก็ฟาดแส้ไปยังพวกสามองครักษ์ทันที
ขณะนั้นทั้งองครักษ์หน้ากลมและองครักษณ์หน้ายาวก็ไม่ได้สนใจในการต่อสู้อีก เพราะต่างคนก็เข้าไปประคององครักษ์หน้าเหลี่ยมที่กำลังจะสิ้นใจลงทุกขณะจนขาดความระวังที่จะปกป้องตนเอง
โรมิยาสที่ยังยืนประจัญหน้ากับเมทานอสใจหายวาบ เขาไม่คิดว่าตนเองจะพุ่งร่างเข้าไปช่วยพวกองครักษ์ได้ทัน ยิ่งเมทานอสก็ยังยืนขวางร่างอยู่อย่างนี้
แต่พริบตานั้น เสียง'เช๊ง'ก็ดังขึ้นทันที และแส้ที่เห็นว่ากำลังฟาดไปจนเจียนจะกระทบร่างขององครักษ์หน้ากลมและองครักษณ์หน้ายาวอยู่แล้วก็กลับกระเด้งเปลี่ยนทิศทางไปจนกระทบเพียงแค่อากาศธาตุ !
"อะไรกันว๊ะ...?!" หมาป่ายมราชงงงวย แต่จากนั้นมันก็เหลือบไปเห็นดอกธนูครึ่งดอกปักอยู่บนพื้นใกล้ๆโดยที่ปลายก้านยังสั่นกระพือเล็กน้อย
หมาป่ายมราชหันไปอีกทางหนึ่งทันที
และไม่ผิดจากที่มันคาดไว้ เจ้าของดอกธนูนั้นก็คือ เมราณินทร์ บุตรของอินทรณินทร์จ้าวธนูที่เพิ่งสิ้นชีพไปนั่นเอง
เมราณินทร์ขณะนี้ไม่ได้อยู่ในท่าตระกองกอดร่างของบิดา แต่ได้อยู่ในท่ายืนโดยเล็งคันธนูที่พาดลูกธนูโลหะมาทางหมาป่ายมราช ขณะที่น้ำตาของนางก็ยังไม่เหือดหายไปจากทั้งสองแก้ม
"ท่านโรมิยาส ท่านรีบไปเถอะ ก่อนจะไม่ทันการณ์..."
เมราณินทร์กลับพูดประโยคนี้ออกมา และโรมิยาสก็ไม่อยากจะเชื่อว่า ในเวลาที่เพิ่งจะสูญเสียผู้ที่เป็นที่รักของตัวเองไปเพียงครู่เดียว เมราณินทร์ก็กลับมาเข้มแข็งและกระตุ้นเตือนเขาได้ในตอนนี้
แต่พริบตานั้น เงาร่างสีแดงเพลิงก็ทะยานเข้าหาเมราณินทร์ทันที และมันก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นคาเมเลียสนั่นเอง !
ชั่วเวลาแห่งความเป็นตาย เมราณินทร์ก็ยังได้สังเกตุเห็นคาเมเลียสพุ่งตัวเข้ามาพร้อมๆกับอาวุธในมือของเธอที่เป็นกริชพกพาอันคมกริบ กริชที่คาเมเลียสได้ซ่อนไว้ใช้ในเวลาฉุกเฉิน !
ขณะที่เห็นอยู่แล้วว่า กริชนั้นกำลังจะแทงลงไปที่ก้านคอทางด้านหลังของเมราณินทร์โดยที่เธอไม่ทันจะก้มตัวหลบ เสียง'เช้งงง'อีกครั้งหนึ่งก็ดังขึ้นอย่างทันที และนั่นก็ทำให้กริชในมือของคาเมเลียสต้องเบี่ยงเบนออกไปจากร่างของเมราณินทร์อย่างเฉียดฉิว !
จากนั้นก็มองเห็นอาวุธสั้นเล่มหนึ่งเด้งกระเด็นไปปักที่ผนังใกล้ๆทันที และอาวุธนี้ก็คือ'มีดสั้น'เล่มหนึ่ง
มันเป็นมีดสั้นที่ถูกซัดออกจากมือของโรมิยาส !
และความแรงของการซัดมีดนั้นก็ยังทำให้คาเมเลียสต้องเสียหลักเซหลุนๆล้มลงไป พลังข้อมือของโรมิยาสนั้นนับว่ารุนแรงรวดเร็วอย่างน่ากลัวเลยทีเดียว
เมทานอสที่ขณะนั้นกำลังยืนบล็อคร่างของโรมิยาสไม่ให้เคลื่อนไหวไปในทางอื่นก็แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยว่าโรมิยาสจะอุตส่าห์ลงมือจากที่ตรงนี้ได้
"รีบมาทางนี้...!!" เสียงโรมิยาสตะโกนบอกเมราณินทร์ และเมราณินทร์ก็ทะยานร่างมาหาเขาทันทีในขณะที่คาเมเลียสก็ยังไม่ทันตั้งตัวลุกขึ้นมา
"พวกท่านรีบมาช่วยข้า ก่อนที่ข้าจะหยุดเขาไว้ไม่ได้...!" เมทานอสตะโกนเรียกหมาป่ายมราชกับราชสีห์โลกันต์ทันทีเช่นกัน
"ข้ามาแล้ว...!" เสียงราชสีห์โลกันต์ขานรับพร้อมกับทะยานเข้ามา ส่วนหมาป่ายมราชที่กำลังจะหันไปเล่นงานพวกองครัษ์ต่อก็รีบเปลี่ยนทิศมารวมกับเมทานอสอย่างเร็ว
การต่อสู้ระหว่างโคแวนและไอรอสอินทรีอสูรหิมะยังคงดำเนินต่อไปอย่างดุเดือด และก็ยังไม่มีใครจะเพลี่ยงพล้ำให้แก่กันในตอนนี้ แต่ยิ่งเมื่อเวลาผ่านไปมากขึ้น โคแวนก็กลับรู้สึกตึงมือขึ้นเรื่อยๆ
'ถ้าสู้ต่อเนื่องกันไปอย่างนี้ คนที่จะพ่ายแพ้ก็คงจะต้องเป็นเราอย่างแน่นอน พลังฝีมือของเจ้านี่ลึกล้ำทรงพลังกว่าเราอยู่ระดับหนึ่งและพลังของมันก็มีความต่อเนื่องรื่นไหลโดยไม่ขาดตอน ผิดกับเราที่ยังห่วงพะวงกับเหตุการณ์ทั้งที่องค์จักรพรรดิ์และที่นี่ นี่เราจะทำอย่างไรถึงจะตัดกำลังอันล้นทะลักของเจ้านี่ลงไปได้บางนะ...?'
ความกังวลของโคแวนนี้กลับทำให้พลังในการต่อสู้ของเขาอ่อนด้อยลงไประดับหนึ่งจริงๆ แต่โคแวนนั้นก็เป็นยอดบุรุษที่เปี่ยมไปด้วยสติปัญญา และเขาก็กำลังขบคิดหาวิธีที่จะตัดกำลังของไอรอสอย่างไม่ลดละ
ส่วนพระตำหนักองค์จักรพรรดิ์ที่เป็นพื้นที่ของการต่อสู้ ในตอนนี้ก็มีความเสียหายมากขึ้น เสาหลักในแต่ละจุดก็หักทลายลงไปเพราะพลังของโคแวนและไอรอสที่เข้าปะทะกันอย่างไม่ล่าถอย และถึงตอนนี้ โคแวนก็คิดว่าคงจะมัวเสียดายกับตัวพระตำหนักนี้อยู่ไม่ได้แล้ว แต่เขาน่าจะพลิกแพลงไปใช้บางสิ่งบางอย่างที่ถูกซุกซ่อนอยู่ในตำหนักนี้ให้ไปตัดกำลังของไอรอสก็น่าจะเป็นการดีกว่า...
ขณะที่การต่อสู้ทางด้านโรมิยาสก็กำลังดุเดือดไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน แต่ลำพังเขากับเมราณินทร์ก็ยังไม่สามารถที่จะสลัดหลุดจากพวกของเมทานอสไปได้ แถมตัวของเมราณินทร์เองกลับยิ่งทำให้เขากังวลใจอยู่ไม่น้อย
'เราจะปล่อยให้ธิดาของอินทรณินทร์เป็นอะไรไม่ได้ เรารับปากกับเขาแล้วว่าจะต้องดูแลนางและพานางไปยังอีกที่หนึ่ง แต่การต่อสู้แบบประชิดตัวแบบนี้ก็กลับทำให้นางยิงธนูไม่ได้เลย และมันก็จะทำให้นางตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำไป บางทีเราน่าจะ...'
ขณะที่โรมิยาสกำลังคิดถึงวิธีการที่จะช่วยให้เมราณินทร์พ้นอันตรายในที่นี้ไปได้อยู่วิธีหนึ่ง ทางด้านโคแวนก็ได้คิดถึงวิธีที่จะตัดพลังของไอรอสได้วิธีหนึ่งเช่นกัน
และทั้งโคแวนและโรมิยาสก็ไม่มีเวลาพอที่จะขบคิดถึงวิธีการอื่นใดได้ในขณะนี้
เขาทั้งสองจึงต้องเสี่ยงกระทำตามแผนของตนที่มีเพียงหนึ่งทันที...!!
(โปรดติดตามในบทต่อไป เร็วๆนี้นะครับ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
