The Phoenix of Andromeda

 ยามนั้นฝ่ามือข้างซ้ายของคาเมเลียสก็พลันสะบัดขึ้นไปที่ดวงหน้าของสตรีชุดเขียว แต่แม้ว่าสตรีชุดเขียวจะตกใจและตั้งหลักแทบไม่ทัน นางก็ยังยกคันธนูขึ้นมาปกป้องดวงหน้าของตัวเองไว้ได้อย่างรวดเร็ว

แต่นั่นก็เป็นการคาดคำนวณของคาเมเลียสไว้แล้ว เพราะพริบตานั้นฝ่ามือข้างขวาของคาเมเลียสก็พลันกระแทกใส่หน้าท้องของสตรีชุดเขียวอย่างหนักหน่วงจนนางถึงกับกระเด็นถอยหลังหลุนๆ ไปหลายก้าว

"เมราณินทร์...! " เสียงอินทรณินทร์ตื่นตระหนก คันธนูในมือของเขาก็วาดขึ้นมาเตรียมยิงออกไปที่คาเมเลียส แต่นั่นก็กลับเป็นปฏิกิริยาที่ขาดความรวดเร็วเหมือนดั่งเคย เพราะพริบตาก่อนที่ดอกธนูจะถูกปล่อยออกไป ปลายเท้าของคาเมเลียสก็เหวี่ยงขึ้นมากระแทกดอกธนูจนหักสะบั้นในพริบตา!

ความแปรเปลี่ยนทางด้านคาเมเลียสกับอินทรณินทร์ทำให้โรมิยาสและองครักษ์ทั้งสามหันไปมองพร้อมๆ กัน ขณะที่การต่อสู้ระหว่างโคแวนกับบาโทสก็ยังไม่จบสิ้น

"ท่านโรมิยาส! นังตัวแสบนั่นทำพิษแล้ว! " องครักษ์หน้ากลมส่งเสียงบอกด้วยความตระหนก

โดยไม่ตอบคำ ร่างของโรมิยาสก็โผพุ่งเข้าไปทางด้านอินทรณินทร์กับคาเมเลียสอย่างเร็วรีบ

แต่แล้วเงาร่างสายหนึ่งก็กลับถลันเข้ามาขวางหน้าเขาราวกับสายฟ้าแล่บ

และก็ไม่ใช่ใครที่ไหน กลับเป็นเมธานอสนั่นเอง และขณะนี้ดาบโค้งราวกับดาบซามูไรที่เป็นหนึ่งในดาบห้าอัศวินแห่งโบโรเธียของเขาก็ตั้งท่าเตรียมเข้าปะทะกับโรมิยาสในคราวนี้

โรมิยาสหรี่ตามองเมธานอส "ท่านถึงกับจะลงมือเองในครานี้...? "

"ใช่ ถ้าเป็นท่าน ก็มีแต่ข้าเท่านั้นที่ควรได้รับเกียติเช่นนี้..."

โรมิยาสอึ้งอยู่ชั่ววูบ แล้วเขาก็เหลือบไปมองสามองครักษ์ด้วยหางตา แต่สามองครักษณ์บัดนี้ก็กลับถูกล้อมไปด้วยนักรบของเมธานอสสามคน

มองข้ามไหล่ของเมธานอสไป โรมิยาสก็ยังมองเห็นว่า อินทรณินทร์กำลังต้านรับกับการจู่โจมของคาเมเลียสด้วยสภาพที่ไม่น่าไว้วางใจอีกต่อไปโดยที่ดาบที่ตกอยู่ที่พื้นของคาเมเลียสบัดนี้ก็กลับอยู่ในมือของนางแล้ว และเลยไปทางด้านหลังของทั้งสองเขาก็ยังเห็นสตรีชุดเขียวที่เป็นบุตรสาวของอินทรณินทร์นามว่าเมราณินทร์ยังคงทรุดร่างคุกเข่าพร้อมกับมีโลหิตไหลรินออกจากมุมปาก และนั่นก็เป็นผลจากการโดนฝ่ามือของคาเมเลียสกระแทกใส่นั่นเอง

กลับไปที่โคแวนกับบาโทสที่ยังคงไม่จบสิ้นการต่อสู้อยู่ที่อีกมุมหนึ่งของโถงทางเดิน แต่ท่วงท่าที่ช้าลงของบาโทสกลับเป็นโอกาสให้สมองของโคแวนได้ขบคิดถึงการเอาชัยกับบาโทสอยู่หลายครั้งครา

'พลังอสุนีบาตรที่เป็นไฟฟ้าของเราทำอะไรร่างไม้นี้ไม่ได้ และการฟาดฟันร่างของมันก็ไม่ค่อยเกิดผลอะไรเท่าไรนอกจากทำให้มันช้าลงเท่านั้น อืม... แต่ถ้าเราเปลี่ยนพลังอสุนีบาตรให้เป็นพลังความรัอนที่สูงมากๆ ล่ะจะเป็นยังไง...? '

โคแวนขบคิดถึงตรงนี้แล้วก็เร่งพลังอสุนีบาตรที่ปลายของตรีสูรให้มีความร้อนที่สูงขึ้นจนเกือบถึงขีดสุดทีเดียว

เเล้วโคแวนก็ดีดตัวถอยห่างออกมาจากบาโทสช่วงหนึ่ง จึงเป็นผลให้บาโทสถึงกับชล่าใจเพราะคาดว่าเรี่ยวแรงของโคแวนคงจะสูญสิ้นไปไม่น้อยแล้วเช่นกัน มันจึงกางมือไม้อันเก้งก้างทั้งสองบุกเข้าคว้าจับโคแวนทันที

พริบตานั้น โคแวนก็หมุนตัวรอบหนึ่งพร้อมๆ กับส่งแรงให้หอกตรีสูรที่อยู่ในมือได้พุ่งทะลวงเข้าไปในร่างเนื้อไม้ของบาโทสอย่างลึกสุด!

บาโทสเองก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาที่จะหลบปลายตรีสูรนั้นเหมือนเช่นเคย มันถึงกับดูดปลายตรีสูรนั้นให้จมลึกเข้าไปในตัวของมันยิ่งขึ้นกว่าเดิม และคราวนี้มันก็กำลังคิดว่าจะไม่ปล่อยให้โคแวนดึงหอกตรีสูรนี้ออกไปได้อีกเลย

จากนั้นเพียงครู่เดียว ความรู้สึกของมันก็เริ่มรับรู้ถึงพลังแห่งความร้อนที่ขยายตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็วในร่างของมัน

ร้อนขึ้น... ร้อนขึ้น... และร้อนขึ้นราวกับเริ่มดำดิ่งเข้าสู่ใจกลางดวงสุริยัน!

บาโทสไม่ใช่ไม่เคยเจอกับพลังความร้อนที่ได้เคยถูกยอดฝีมือในอดีตผู้หนึ่งได้ใช้พลังความร้อนที่สูงมากในการที่จะใช้ทำลายร่างของมันให้มอดไหม้

แต่พลังความร้อนของยอดฝีมือผู้นั้นก็ไม่อาจจะเผาไหม้ร่างไม้นี้ได้แม้แต่น้อย และสุดท้ายมันก็ได้หักคอของยอดฝีมือผู้นั้นด้วยมือกิ่งไม้อันน่าภาคภูมิใจของมันคู่นี้ในท้ายสุด

ความร้อนที่กำลังขยายตัวอยู่ในร่างของมันขณะนี้กลับสูงยิ่งกว่ายอดฝีมือใดที่มันเคยเจอะเจอ มันร้อนราวกับอยู่ในใจกลางของดวงสุริยันอย่างที่มันก็ไม่เคยได้รับรู้รสชาติเช่นนี้มาก่อน

แต่ใจของมันก็ไม่เคยระย่นย่อกับความสาหัสหรือความเจ็บปวดใดๆ ที่ได้เคยเกิดขึ้นระหว่างการฝึกตนหรือกับการสัประยุทธกับใครหน้าไหนๆ ทั้งสิ้น

หากแต่ว่าแม้ใจของมันไม่ระย่นย่อ แต่ทว่าร่างกายของมันบัดนี้ก็ถึงกลับลั่นเปรี๊ยะๆ ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว

'ไม่... ไม่... มันต้องไม่เป็นอย่างนี้สิ มันเป็นไปไม่ได้...?! '

บาโทสแทบไม่อาจจะยอมรับกับตัวเองได้ว่าร่างไม้ของมันสุดท้ายก็ยังมีขีดจำกัดเช่นกัน

เสียงเปรี๊ยะๆ จากร่างไม้ดังอยู่ชั่วครู่จากนั้นก็พลันระเบิดแตกพลั๊วะออกมาพร้อมกับไอควันที่พวยพุ่งฟุ้งกระจายออกมาจากร่างไม้ที่แหลกสลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทันที!

โรมิยาสกับเมธานอสที่กำลังเริ่มเข้าปะทะกันถึงกับหยุดชงักงันลงและหันไปดูเหตุการณ์พร้อมๆ กัน เช่นเดียวกับที่สามองครักษ์และนักรบอีกสามคนของเมธานอสต่างก็ชงักการต่อสู้ลงชั่วขณะเช่นกัน

แล้วโรมิยาสก็ถึงกับหัวเราะหึหึออกมา

"ดูเอาเถิดเมธานอส ยอดนักรบชั้นเลิศที่เจ้าคัดสรรค์มา บัดนี้ก็ถึงกับร่างแหลกสลายกลายเป็นธุลีไปแล้ว ข้าคิดว่า เจ้าบาโทสผู้นั้นแม้บัดนี้จะกลายเป็นผี มันก็คงยังไม่เชื่อตัวเองหรอกว่า ร่างของมันไม่ได้เป็นอมตะค้ำฟ้าคู่กับดาวคูร่าของมันอีกต่อไปแล้ว ฮ่าๆ ๆ "

เมธานอสเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย "เรากับท่านยังไม่จบ ระวังไว้! "

ขาดคำ ดาบซามูไรนั้นก็พลันฟันเฉียงไปที่ร่างของโรมิยาส!

แต่ความว่องไวของโรมิยาสก็ใกล้เคียงกับโคแวน เขาจึงสามารถดีดตัวถอยหลบจากปลายคมดาบนั้นไปได้อย่างฉิวเฉียด

แต่ทว่า นั่นกลับเป็นเหมือนแผนของเมธานอสที่ได้วางไว้ในขณะนี้ เพราะร่างของเขาเองก็กลับดีดตัวถอยพุ่งไปที่วงของจ้าวธนูอินทรณินทร์กับคาเมเลียสทันที...!