สืบสู้ผี ภาค 1-2

​

เสียงนั้น มันเป็นเสียงของผู้หญิงที่ฟังดูแหลมเล็กราวกับเสียงแมว...!!

แต่ผมนั้นก็ยังแยกไม่ออก ว่ามันดังมาจากทางไหนกันแน่...?!

แล้วไอริณก็สะกิดผมให้มองไปที่อีกด้านหนึ่งของห้องใต้ดิน และพอผมมองตามสายตาของเธอไปแล้ว ผมก็เกือบจะอุทานออกมา เมื่อได้เห็นเจ้าของเสียงอันน่าขนลุกในเงาสลัวของความมืดนั้น...!

ที่อีกฝั่งหนึ่งของห้องที่มืดสลัวเลือนลางนั้น เหมือนจะมีแท่นหินสี่เหลี่ยมอีกแท่นหนึ่งตั้งอยู่ตรงนั้นโดยที่พวกเราก็ไม่ทันจะได้สังเกตุเห็นกันมาก่อนหน้านี้

เจ้าแมวดำตัวนั้น...! มันกำลังนั่งอยู่ที่ด้านบนของแท่นประหลาดนั้น และจ้องเขม็งมาที่พวกเรา!

ส่วนจันที่ยังไม่คลายมือจากการกอดผมไว้ก็มองตามสายตาของผมกับไอริณไปเห็นแมวนั้นในจังหวะไล่เลี่ยกัน แล้วเขาก็ถึงกับตาเหลือกค้าง...

"ผะ... ผะ... ผีแมว!! " เขาส่งเสียงออกมาดังลั่น แถมยังมากอดผมไว้จนรัดแน่นยิ่งกว่าเดิมซะอีก

"ผีเหรอ...? " เสียงนั้นดังมาจากเจ้าแมวดำตัวนั้น "ใครๆ ก็มองฉันเป็นผี... แถมดันเป็นผีแมวดำที่น่าเกลียดซะด้วย" เจ้าแมวดำพูดแล้วก็ยกขาหน้าข้างขวาขึ้นมา และเลียขาตัวเองแผล็บๆ ก่อนจะยกขาข้างนั้นขึ้นมาทำท่าล้างหน้า

"เเต่รู้กันไม๊ว่า ก่อนหน้านี้เมื่อนานมาแล้ว..." แมวดำพูดต่อ "ใครๆ หลายคนก็เคยรู้ว่า ฉันนั้นเคยเป็นผู้หญิงที่มีความสวยไม่น้อยหน้าใคร...? "

หลังจากที่แมวดำพูดจบประโยคนั้น ความมหัศจรรย์อันน่าเหลือเชื่อก็ได้ปรากฏออกมาให้เราทั้งสามได้เห็นราวกับโชว์มายากลระดับโลก เมื่อร่างกายของเจ้าแมวดำตัวนั้นได้ค่อยๆ เลือนหายไปพร้อมๆ กับมีร่างอีกร่างหนึ่งปรากฏซ้อนขึ้นมาแทนอย่างเลือนลาง แล้วค่อยๆ ชัดขึ้นจนกลายมาเป็นร่างใหม่ที่ชัดเจนเต็มตา...!

ร่างที่ผมได้เห็นในขณะนี้นั้น มันกลับเป็นร่างของหญิงสาวคนหนึ่ง...! และเป็นหญิงสาวที่มีความงามด้วยใบหน้าที่สวยคมหมดจดเป็นอย่างมาก มันเป็นความสวยที่สวยแบบผู้หญิงชาวเหนือ แต่ชุดที่เธอสวมใส่นั้นกลับเป็นชุดแบบโบราณๆ และผมก็ไม่อาจจะบรรยายลักษณะของชุดที่เธอสวมอยู่นี้ได้อย่างชัดเจนเพราะไม่ค่อยคุ้นเคยหรือได้เห็นคนที่แต่งชุดแบบนี้บ่อยครั้งนัก แต่เอาเป็นว่ามันไม่ใช่ชุดไทยโบราณ แต่เป็นชุดที่ดูคล้ายกับชุดโบราณของสาวพม่าในสมัยก่อนประมาณนั้นซะมากกว่า และขณะนี้เธอกำลังนั่งไขว้ขาอยู่บนแท่นศิลาที่ดูคล้ายโลงศพอีกแท่นหนึ่งนั้น...

"เห็นกันไม๊ล่ะ..." เธอถามพวกเรา "ว่าเมื่อก่อนฉันเคยเป็นคนที่สวยถึงขนาดนี้เลยล่ะนะ...? "

แต่พวกเราทั้งหมดนั้นดูเหมือนจะตกอยู่ในภวังค์แห่งความตกตะลึงกันยังไม่สร่างซา จึงไม่มีใครจะพูดอะไรออกไปได้ในตอนนี้

อีกทั้งดวงตาอันสวยคมของเธอทั้งคู่นั้นก็ดูจะแฝงไว้ด้วยความน่ากลัวซ่อนเร้นไว้อยู่ข้างใน และในขณะที่เธอมองจ้องมาแบบนี้นั้น ดวงตาของเธอก็ดูราวจะมีอำนาจสะกดให้ผู้มองตาเธอต้องชะงักงันหยุดนิ่งไปได้เหมือนกัน...!

แล้วไอริณก็พูดขึ้นมา "ดิฉัน พอจะรู้มาอยู่บ้างแล้วว่าภายใต้ร่างของแมวดำอันน่าชังนี้ก็คือ วิญญาณที่มีอดีตเป็นผู้หญิงที่มีความงามปานจะล่มเมือง ที่มีชื่อว่า... 'กุสุมา' "

เหมือนสายฟ้าฟาด...! หญิงสาวที่ได้กลายร่างมาจากแมวดำ ถึงกับลุกพรวดขึ้นมายืนด้านหน้าแท่นศิลานั้น ทันที!

ส่วนผมกับจันก็หันกลับไปมองที่ไอริณพร้อมๆ กันด้วยความตะลึง...!

ชื่อที่ไอริณเพิ่งพูดออกมานั้น... มันคือชื่อของหญิงสาวที่แต่งชุดราวกับผู้หญิงชาวพม่าโบราณคนนี้อย่างงั้นหรือ...? ผมล่ะแปลกใจซะจริงๆ เพราะไอริณก็เพิ่งเคยพูดชื่อนี้มาให้ผมได้ยิน...?

สายตาของหญิงสาวผู้ที่ถูกไอริณเรียกว่ากุสุมานั้น เปลี่ยนมาจับตาแน่วนิ่งอยู่ที่ดวงตาของไอริณ แล้วรอยยิ้มน้อยๆ ของเธอก็ปรากฏขึ้นมาที่มุมปาก

"ดูเหมือนเธอจะรู้เรื่องอะไรมากกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีกนะ... นี่เธอเป็นใครกันแน่นะ แม่สาวน้อย? "

ก่อนที่ไอริณจะตอบอะไร หญิงสาวผู้ที่ไอริณเรียกว่ากุสุมานั้น ก็ค่อยๆ เยื้องย่างตรงมาหาพวกเรา โดยที่สายตาของเธอนั้นยังคงจับจ้องอยู่ที่ไอริณอย่างไม่วางตา

แล้วจันที่ขณะนั้นเริ่มออกอาการตัวสั่นเหมือนคนจะเป็นไข้ก็ร้อง เหวอ ขึ้นมา และรีบปล่อยมือจากการกอดผม เปลี่ยนเป็นไปทรุดตัวหลบอยู่ข้างหลังผมราวกับจะใช้ตัวผมเป็นที่กำบังหลบภัยร้าย

แต่หญิงสาวผู้นั้น ก็ไม่ได้เดินเข้ามาทำร้ายหรือทำอะไรพวกเราแต่อย่างใด เธอเพียงแต่เดินโฉบไปทางซ้ายแล้วย้ายมาทางขวาอย่างช้าๆ ราวกับเพียงจะต้องการดูไอริณให้ชิดใกล้ที่สุด

"ชื่อของดิฉันก็คือ ไอริณ..." ไอริณตอบคำถามที่หญิงสาวนั้นได้ถามไว้ในขณะที่กรอกตามองตามร่างของเธอผู้นั้นไปด้วย "ดิฉันไม่ได้รู้เรื่องราวอะไรมากมายนักอย่างที่... อย่างที่พี่สาวคิดไว้หรอกนะ..."

"เรียกฉันว่า กุสุมา สิ..." เธอผู้นั้นพูด " ชื่อนี้ไม่ค่อยจะมีใครที่เป็นคนจริงๆ เรียกฉันมาสักพักใหญ่แล้ว..."

"ค่ะ... พี่กุสุมา" ไอริณรับคำ

แล้วหญิงสาวผู้ชื่อกุสุมานั้นก็หัวเราะคิกออกมา จากนั้นเธอก็หยุดเดินไปมา แล้วมองจ้องหน้าไอริณอย่างไม่กระพริบตา แต่ดูเหมือนว่าความน่ากลัวที่ซ่อนเร้นอยู่ในดวงตาของเธอนั้น จะดูอ่อนโยนลงไปอย่างที่ผมรู้สึกได้

"ที่จริงแล้ว..." เธอพูดต่อ " ฉันนี่เป็นคุณย่าหรือเป็นรุ่นบรรพบุรุษก่อนคุณย่าของเธอได้เลยนะแม่สาวน้อย ฉันว่า... ฉันนั้นชักจะรู้สึกถูกชะตาเธอซะแล้วสินะ... น้องไอริณคนงาม"

ถึงตอนนี้... ผมแทบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเลยว่า ผู้หญิงที่ชื่อกุสุมาคนนี้จะบอกกับไอริณแบบนั้น...?

แล้วจันที่เมื่อกี้ลงไปทรุดหลบอยู่ที่ด้านหลังของผม ก็ค่อยๆ ลุกขึ้นมา "อะไรกัน... อะไรกันนี่พี่กิต? ผมนึกว่า... นึกว่ามันจะเข้ามาหักคอพวกเราตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ..? "

"บ้าน่ะจัน...! " ผมส่งเสียงดุเบาๆ "อย่าตื่นกลัวให้มากนักเลยน่า มัวแต่ขี้กลัวอย่างนี้ ผีที่ไหนเห็นก็คงอยากจะแกล้ง หรืออยากจะมาหักคอเข้าจริงๆ สักวันล่ะ...! "

จันหัวเราะแหะๆ และทำหน้าเจื่อนลงไป แล้วผมก็เบนความสนใจกลับมาที่การสนธนาระหว่างไอริณและสาวงามที่ชื่อกุสุมานั้น

"แล้วเธอรู้จักฉัน หรือรู้เรื่องของฉันมาจากใครหรือแม่สาวน้อยไอริณ...? " หญิงสาวที่ชื่อกุสุมายังคงถามต่อไป

แล้วไอริณก็ยิ้มด้วยดวงตาเป็นประกาย "จากพี่สาวผู้ที่เป็นอาจารย์ของดิฉัน... เอ่อ.. ของริณน่ะค่ะ พี่กุสุมา"

"อืม..." กุสุมาพยักหน้า "ฉันก็เคยได้แอบฟังพวกเธอคุยกันถึงเรื่องพี่สาวของเธอคนนี้มาครั้งสองครั้งแล้ว และฉันอยากจะรู้จริงๆ ว่า พี่สาวผู้ที่เป็นอาจารย์ของเธอคนนั้น เธอเป็นใครกันแน่... และมีนามว่าอะไรกันรึ... เธอพอจะช่วยบอกฉันสักหน่อยจะได้ไม๊จ๊ะ...? "

ไอริณยิ้มเจื่อนๆ ขึ้นมา ดูเหมือนเธอจะไม่อยากพูดชื่อของพี่สาวคนนั้นออกมาให้ใครได้ยินนัก เพราะจนถึงตอนนี้ ผมเองนั้นก็ยังไม่เคยได้ยินเธอพูดชื่อของพี่สาวของเธอคนนั้นให้ผมได้ยินเลยแม้แต่ครั้งเดียว...

แต่แล้วก็ดูเหมือนเธอจะตัดสินใจบางอย่าง "พี่สาวที่ถือได้ว่าเป็นอาจารย์ของริณคนนี้ ที่จริงนั้นไม่ใช่คนที่พี่กุสุมาไม่รู้จักหรอกค่ะ... เเละจริงๆ แล้วพี่กุสุมาอาจจะรู้จักเธอเป็นอย่างดีซะด้วยซ้ำไป..."

แล้วไอริณก็ยิ้มอย่างมีเลสนัย ก่อนจะบอกชื่อนั้นออกมา "พี่สาวของริณคนนี้เธอชื่อ... อาคิราห์ ค่ะพี่! "

สิ้นคำนั้น ดวงตาของสาวงามที่ชื่อกุสุมาก็ถึงกับลุกโพลง อย่างตื่นตะลึง...!

"อาคิราห์...?! " เธอทวนคำที่ไอริณเพิ่งจะพูดออกมา "ชื่อของอาจารย์เธอคือ... คือ อาคิราห์ อย่างงั้นรึ?! "

แล้วผมก็รู้สึกได้ว่า จากแววตาของหญิงงามที่ชื่อกุสุมาที่ได้ดูอ่อนโยนลงไปจากเมื่อครู่นี้นั้น... ขณะนี้มันได้เปลี่ยนกลับมาเป็นน่ากลัวและดูแข็งกร้าวขึ้นมาทันที...!

แถมมันยังดูน่ากลัวยิ่งกว่าตอนแรกซะอีก...??!!

​