ตลกร้ายใต้สะดือ

ตอนที่ 42 น้ำแรกที่แสนสยิว
       สาวแพรเริ่มหลงคารมของหนุ่มอีสานร่างล่ำอีกครั้ง ด้วยความที่เธอเป็นคนจิตใจดี ขี้สงสาร มีเมตตา เธอจึงคิดไถ่ถามด้วยความเป็นห่วง ทว่าสายตาเล็กตี่กลับแอบชำเลืองมองอาวุธร้ายอวบใหญ่ แล้วขบคิดอยู่ภายใน 
 
“ โห……ถ้าเราช่วยพี่บุญกอบ เราก็ต้องเจอกับเจ้าหัวบานอวบใหญ่ แล้วเราจะไหวมั้ยเนี่ย ” 
        
 
        ขณะที่สาวแพรลังเลใจ บุญกอบก็โชว์สกิลตอแหลด้วยการแกล้งกระอักโลหิตแบบพระเอกในหนังจีนกำลังภายใน 
 
“ อั้ก อั้ก อั้ก…..จุก แน่นเหลือเกิน พะ…พี่คงไม่พ้นความตายแน่ ฝะ….ฝากดูแลแม่พะ…พี่ด้วยนะ ” 
         
 
         สาวแพรรู้สึกตกใจกับอาการกระอักของบุญกอบ เธอหลงเชื่ออย่างจริงจังว่าบุญกอบกำลังจะตาย เธอจึงตัดสินใจที่จะช่วยให้หนุ่มอีสานร่างล่ำให้มีชีวิตอยู่ต่อไป 
 
“ โอเค โอเค ตกลงก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่าต้องมะ….ไม่มีการ…..ละ…ล่วง….” ถึงตรงจุดนี้ สาวเจ้าถึงกลับพูดไม่ออก 
          
 
         สีหน้าของบุญกอบกลับมาเป็นปกติ ที่มุมปากแย้มยิ้มออกมานิดๆ พร้อมกล่าวเสริมน้ำคำที่ค้างคา 
 
“ น้องแพรจะบอกว่า…..ห้ามล่วงล้ำใช่มั้ย ” 
          
 
         เด็กสาวร่างอวบพยักหน้ารัวเร็ว ใบหน้าขาวผ่องแปรเปลี่ยนเป็นแดงก่ำด้วยความเขินอาย 
 
“ อื้อ…..ชะ…ใช่ค่ะ ” 
 
“ ตกลงครับ พี่สัญญาว่าจะไม่มีการล่วงล้ำอย่างแน่นอน ” บุญกอบรับคำหนักแน่น แต่ในใจแอบขบคิด 
 
“ ฝันไปเถอะ นังเด็กโง่ ยังไงวันนี้มึงก็ต้องตกเป็นเมียกู ”           
            
 
         หลังจากสองหนุ่มสาวตกลงกันเป็นที่เรียบร้อย บุญกอบก็เริ่มกลับมาเดินเกมกามาบทต่อไปด้วยการรูดท่อนลำอวบใหญ่ พร้อมจ้องมองไปที่ร่างอวบอัดเบื้องหน้าอย่างหื่นกระหาย 
 
“ เหอ เหอ เหอ ถ้าตกลงกันได้แล้ว พี่ก็จะขอระบายความกลัดกลุ้มด้วยฤทธิ์มือของเราก็แล้วกัน ” 
 
“ เอ่อ….แล้วนะ…หนูต้องทำยังไงบ้างคะ ” เด็กสาวตอบเสียงสั่น สองมือพยายามดึงกระโปรงสั้นที่ร่นสูงให้เข้าที่ แต่เพราะโคนขาที่ยังอ้ากว้าง เลยไม่สามารถดึงรั้งชายกระโปรงให้ลงมาได้ 
 
“ ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก แค่เอามือมารูดไอ้เจ้านี่ก็เท่านั้นเอง ” บุญกอบพูดจบ เขาก็ลงมือรูดท่อนลำอวบใหญ่ของตนเอง เพื่อทำเป็นตัวอย่างให้เด็กสาวได้ชม 
 
“ มะ….ไม่ทำ ไม่ได้ระ…หรือคะ ” เด็กสาวถามตะกุกตะกัก สายตาก็แอบชำเลืองมองมังกรร้ายหัวแดงที่ลอยลำอยู่ไม่ห่าง 
 
“ ไม่ได้หรอก ถ้าน้องแพรไม่ทำ พี่ก็คงไม่เสร็จ และพี่ก็คงต้องอกแตกตายด้วยโรคร้อนภายใน ” ร.ป.ภ.หนุ่มกล่าวเสียงเศร้าๆเป็นนัยว่าจะเรียกคะแนนสงสาร แต่ใบหน้าที่หื่นกระหายกับท่วงท่าที่กำลังสาวท่อนลำดูจะไม่เข้ากับน้ำเสียงเลยซักนิด 
          
 
         เด็กสาวเกิดอาการสับสนอย่างรุนแรง เธอไม่อยากจะแตะต้องเจ้าสัตว์ร้ายที่กำลังลอยตัวอยู่ตรงหน้า เพราะมันดูน่าเกลียด น่ากลัวและชุ่มโชกไปด้วยเมือกเหนียวที่สุดแสนจะสกปรก แต่ถ้าไม่ยอมเอามือไปแตะ ร.ป.ภ.หนุ่มก็อาจจะถึงแก่ความตายไปต่อหน้าต่อตา ในขณะที่เด็กสาวนิ่งอึ้งอยู่นั้นเอง ร.ป.ภ.หนุ่มก็ดึงมือบางไปเกาะกุมที่กลางท่อนลำอย่างรวดเร็ว 
 
“ ว้าย! ” เด็กสาวสะดุ้งสุดตัว เธอพยายามที่จะชักมือกลับ แต่ก็ถูก ร.ป.ภ.หนุ่มฉุดรั้งเอาไว้ 
 
“ จะหดมือหนีทำไมล่ะ สาวน้อย แค่จับนิดจับหน่อย มันไม่เสียหายนักหรอก ” บุญกอบกล่าวเสียงกระเส่า ดวงตาจ้องมองไปที่โคนขาอ่อนขาวอวบและเนินนาแปลงโตแบบไม่วางตา      
         
 
          ถึงจะซื่อแค่ไหน แต่สาวแพรก็พอจะรู้ว่าบุญกอบกำลังจ้องมองสิ่งใด เธออายเหลือกำลังและพยายามหุบขาเข้ามา แต่ก็ทำไม่สำเร็จด้วยกลางระหว่างขามีกายล่ำสันขวางเอาไว้ ส่วนอุ้งมือที่ถูกบังคับให้เกาะกุมก็ไม่สามารถดึงกลับมาได้เช่นกัน เพราะถูกรั้งด้วยมือแกร่งๆของบุญกอบ เมื่ออับจนทุกหนทาง เด็กสาวก็หาทางออกด้วยการตะโกนดัง 
 
“ อย่าทำแบบนี้ พี่บุญกอบ ปล่อยมือหนูแล้วถอยออกไป ” 
 
“ เอาน่า ทำให้พี่หน่อยเถอะ ไม่งั้นพี่ต้องตายอยู่ที่นี่แน่ นะ นะ นะ ” บุญกอบเว้าวอน ส่วนสองตาก็เพ่งมองท่าทางขัดเขินของเด็กสาวไม่วางตา 
 
“ ก็อยากช่วยอยู่หรอกนะ แต่พี่เล่นมองหนูด้วยสายตาแบบนั้น แถมยังให้หนูมากุมไอ้นั่นอีก หนูขยะแขยงเสียเหลือเกิน ถอยออกไป ปล่อยให้หนูขยับกระโปรงก่อน ” เด็กสาวร้องไล่ กายก็พยายามขยับเขยื้อน เพื่อให้กระโปรงทรงเอเข้าที่ 
           
 
        ทว่า ร.ป.ภ.หนุ่มกลับไม่ยอมทำตามคำขอของสาวน้อย เพราะกว่าจะรุกคืบมาถึงขั้นนี้ มันไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ครั้นจะตรงเข้าปลุกปล้ำให้สมอารมณ์หมาย มันก็ดูไม่เข้าที เขาจึงเริ่มเจรจาหว่านล้อมอีกครั้ง 
 
“ เอาน่า ทำให้พี่หน่อยเถอะ เพียงไม่กี่อึดใจ พี่ก็จะสามารถระบายความร้อนในตัวออกจนหมด น้องทนอายแค่ไม่นาที พี่ก็จะรอดตาย แต่ถ้าน้องไม่ยอมกระทำให้ พี่คงต้องตายอย่างแน่นอน ” บุญกอบพูดจบ เขาก็แสร้งตีหน้าเศร้า ทว่าดวงตากลับจ้องมองไปที่โหนกนูนรูปหลังเต่าด้วยประกายหื่นแบบสุดๆ 
         
 
         สาวแพรไม่อยากทำอะไรแบบนี้เลย แต่เพื่อเห็นแก่ชีวิตของชายคนๆหนึ่งซึ่งมีภาระต้องเลี้ยงดูแม่ผู้แก่ชรา เธอจึงจำยอมที่จะกระทำ 
 
“ ใช้เวลาไม่นาน แน่นะ ” เด็กสาวถามย้ำ พร้อมเหม่อมองไปยังอาวุธร้ายที่เธอเกาะกุม 
 
“ แน่นอน แค่ไม่กี่นาที ก็เสร็จแล้ว ” ร.ป.ภ.หนุ่มตอบคำ ก่อนจะเลื่อนสายตามาที่ภูเขาไฟทรงโตที่ขาวเนียน 
            
 
          เมื่อตกลงกันเป็นที่แน่นอน เด็กสาวก็ลงมือรูดท่อนลำอวบใหญ่ แรกๆมันก็ดำเนินไปอย่างเชื่องช้าและยากลำบาก เพราะเจ้าท่อนลำนั้นมีเมือกเหนียวชโลมอยู่โดยรอบ เลยทำให้ลื่นจนจับไม่ค่อยอยู่ แต่พอเด็กสาวเริ่มชินกับการทำงาน เธอก็สามารถรูดมันได้อย่างสบาย 
 
“ อู้ว….นั่นแหละ ดีแล้ว เหลืออีกเพียงนิดเดียว พี่ใกล้จะเสร็จแล้ว ซี้ด….” บุญกอบครางกระเส่า สายตาจ้องมองร่างอวบขาวที่ขยับอยู่เบื้องหน้า เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้เร่งร้อน 
         
 
          สาวแพรรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก แต่เธอก็นึกดีใจอยู่นิดๆ เพราะเธออยากให้การกระทำที่น่าอายนี้เสร็จสิ้นโดยเร็ว และในขณะที่เธอกำลังง่วนอยู่กับการรูดท่อนลำด้วยมือบอบบาง เธอก็เริ่มรู้สึกว่าเจ้าท่อนลำอวบใหญ่นั้นกำลังขยับเข้าใกล้เธออย่างช้าๆ อึดใจต่อมาเจ้าหัวแดงทรงดอกเห็ดก็พลันกระทบถูกเนินนาที่อวบอูม 
 
“ อื้อ…..” เด็กสาวผวาเฮือกใหญ่ ใบหน้ากลมที่ขาวเนียนบิดเบี้ยวเหยเก กระนั้นเธอก็ยังไม่ยอมหยุดมือ เธอรูดท่อนลำด้วยความเร็วที่มากยิ่งกว่าเดิม เพราะต้องการให้เกมกามาบทนี้เสร็จสิ้นโดยไว 
 
“ อีกนิดเดียวเท่านั้น ทนอีกนิดเดียว ” 
          
 
         เด็กสาวต้องกัดฟันข่มความเสียวที่กำลังกระพือเข้ามากัดกินหัวใจ เหตุเพราะหัวบานนั้นเลื่อนเข้ามาเสียดสีกับเนินนาผืนโตของเธอแบบถี่รัว ยิ่งเธอรูดท่อนลำแรงมากเท่าไหร่ การเสียดสีก็ยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเท่านั้น กระนั้นเธอไม่ยอมรามือ เธอเร่งรูดต่อไปด้วยจังหวะที่ถี่รัว 
 
“ อ้า…..ซี้ด….อู้ว….ใกล้แล้ว อีกนิด อีกนิด ” 
          
 
         ร.ป.ภ.หนุ่มแหกปากลั่น แต่เสียงตะโกนดังราวควายถูกเชือดกลับไม่เข้าสู่โสตประสาทของเด็กสาวแม้แต่น้อย เนื่องจากเธอกำลังตั้งหน้าตั้งตารีดพิษร้าย และในระหว่างที่เธอกำลังกระทำกามกิจอย่างสุดกำลัง เธอก็รู้สึกว่ามีมือคู่หนึ่งเอื้อมมาจับฟักแฟงคู่โตที่เธอภูมิใจ 
 
“ เอ๊ะ!.....” สาวแพรเหลือบมอง เธอก็พบว่าเจ้าของมือคู่นั้นก็คือ….หนุ่มอีสานร่างล่ำจอมหื่น ทว่าในวาระนี้เธอกลับไม่แยแสสนใจ เพราะเธอมุ่งอยู่ประการเดียวเท่านั้น นั่นก็คือ….. 
 
“ แค่จับนิดจับหน่อย คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เรารีบทำให้เรื่องบัดสีนี้ให้จบโดยเร็วดีกว่า ” 
          
 
          สาวแพรเร่งรูดมือให้เร็วขึ้น ใบหน้ากลมๆแดงซ่านไปทั่ว กายอวบอัดแอ่นสูง เพื่อรองรับการเสียดสีจากหัวบานทรงดอกเห็ดและฝ่ามืออันหยาบกร้านของบุญกอบ เมื่อเกมกามาเดินทางมาถึงจุดแตกหัก บุญกอบก็ตะโกนออกมาอีกครั้ง พร้อมบีบเคล้นภูเขาไฟคู่งามแบบเต็มสองมือ 
 
“ โอ้ก…..ข้อยทนไม่ไหวแล้ว….อู้ว…..” 
          
 
           กระแสธาราขาวขุ่นพุ่งกระฉอกออกจากปากของสัตว์ร้ายอย่างดุดัน เป้าหมายของการพุ่งกระทบก็คือเนินนาอันโหนกนูน คราวนี้ดูมันจะกระฉูดได้มากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ด้วยเด็กสาวที่รับบทคู่สวาทนั้นเร้าอารมณ์ทั้งรูปร่างและหน้าตา และในการกระฉูดครั้งสุดท้าย มันรุนแรงถึงขั้นที่ทำให้กระแสธาราบางส่วนปลิวขึ้นไปกระทบใบหน้าเนียนใสของเด็กสาว 
 
“ อี้….” เด็กสาวสะบัดหน้าหนีด้วยความขยะแขยง แต่สุดท้ายเธอก็หลบไม่พ้น ทำให้แก้มเนียนๆต้องเปรอะเปื้อนคราบคาวแบบเต็มๆ 
 
“ แฮ่ก……” 
          
 
           บุญกอบยืนคอตก พร้อมหอบกระเส่า เหงื่อบนใบหน้าไหลย้อยลงไปบนเรือนกายอวบอัด ส่วนสายตาเหม่อมองไปยังคราบคาวที่เจิ่งนองไปทั่วเนินนาอันอวบอูม 
          
 
          ส่วนทางด้านเด็กสาวร่างอวบ เธอจ้องมองความโสมมที่เปรอะเปื้อนเรือนกายด้วยท่าทางที่ดูจิตตก ปากก็ร้องออกมา เพื่อระบายความขยะแขยงต่อคราบคาวที่โสมม 
 
“ ยี้…..ชวนแหวะที่สุด นี่มันน้ำอะไรเนี่ย พี่ฉี่ใส่หนูหรือ….แหวะ ” เด็กสาวพูดจบ เธอก็เอามือมาแตะของเหลวที่ตนไม่รู้จัก เธอนึกแปลกใจเล็กน้อยที่สสารซึ่งคิดว่าเป็นฉี่กลับเหนียวหนืดจนผิดปกติ 
 
“ เอ๊ะ!....ทำไมมันเหนียวขนาดนี้ นี่มันคือฉี่ประเภทไหนเนี่ย ” 
 
“ ฮะ ฮะ ฮะ นั่นไม่ใช่ฉี่หรอก มันคือธาราธารแห่งความสุขสม เป็นของตกค้างที่เหล่าชายมักพุ่งพ่น หลังจากที่ระบายความร้อนในกายได้สำเร็จ ” บุญกอบกล่าวเฉลยในสิ่งที่เด็กสาวสงสัย จากนั้นเขาก็ถอยห่างออกไป เพื่อพักเหนื่อยด้วยการทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้ไม้
 
 
สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจJalandoนักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ
https://www.facebook.com/Jalando.darksidewriter