Realm of valor สงครามชำระล้าง

ตอนที่ 1
ปฐมบท
--------------------
               แสงตะวันยามเย็น กำลังสอดส่องลงมายังลานประหารกลมๆสีดำ
แห่งหนึ่งในพระราชวังศ์ ชายวับรุ่นคนหนึ่งโดนล็อคข้อมือยืนอยู่โดยมี
ทหารสองคนยืนจับแขนอยู่รอบข้าง หน้าทั้งสามมองตรงมาที่ราชาซีเนียล
ที่ใส่ชุดทองคำเงาอร่าม ถือค้อนลงฑันณ์และเปิดหนังสือหนาๆปกสีน้ำตาล
เข้มเล่มหนึ่งอ่าน "ชายผู้นี้! เป็นคนทรยศ! คอยรับใช้ปีศาจและเป็นใส้ศึก
ต่อมวลมนุษย์และเทพ!" ราชาซีเนียลพูด ชายคนนั้นยืนก้มหน้าไม่ยอม
เงิยมองสิ่งอื่นใด เนื้อตัวดูมอมแมม ทรงผมยุ่งเหยิง
 
          "ชายผู้นี้..." ราชาชี้ค้อนลงฑันณ์ไปที่เขา "...สงควรโดนลงโทษ!
ประหารชีวิตตามกฏบรรทัดที่หนึ่งร้อยของเล่ม!" ชายที่กำลังถูกจับก้มหน้า
อยู่นั่น ก็เหลือบตาไปตามเสียงของราชา เหมือนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
 
         "ได้เวลาของเจ้าแล้ว" ราชาลดมือที่ถือหนังสือลงก่อนจะยกค้อนลงฑันณ์
ขึ้นฟ้าเพื่อเสกพลังและเหวี่ยงชี้ไปที่ชายคนนั้นอย่างเจาะจง ทหารที่คุม
ตัวเขาอยู่ ก็ปล่อยมือออกเดินหลบระยะของพลังบางอย่างของราชา
 
               จากนั้นแสงไฟสีเหลืองจากปลายหัวค้อนก็พุ่งออกมา ตรงดิ่งไปที่
กลางตัวของเขา แต่ว่าชายคนนั้นกับไม่ถูกไฟแผดเผา แถมยังสามารถดัน
เปลวไฟออกไปด้วยฝ่ามือได้อีก แต่ราชาซีเนียลก็เร่งพลังไฟขึ้นอีก แรงดัน
ไฟแรงจนชายคนนั้นถึงกับนั่งคุกเข่าลงกับพื้น ก่อนจะโดนไฟเผาร่าอย่าง
จริงจัง เมื่อเห็นว่าโดนเผาแล้ว ราชาจึงลดค้อนลงและมองดูคาดหวังว่า
เรื่องนี้จบลงแล้ว
 
               แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คาดหวัง...ไฟที่กำลังแผดเผาร่างของชายหนุ่ม
ก็ลุกแรงขึ้นและสูงขึ้น จนกระทั่งเสียงคำพูดที่ฟังดูใหญ่และหน้ากลัวก็ดังขึ้น
"ข้าไม่เคยกลัวสิ่งใด...แม้แต่เจ้า...ท่าน ราชา~" เสียงปริศนาของชายผู้
นั้นดังมา ราชาซีเนียลจ้องมองอย่างทำใจแล้วว่าจะต้องเกิดเรื่องนี้ขึ้น
ช่ยผู้นั้นไม่ใช่คนอีกต่อไป หน้าของเขาเป็นปีศาจ มีเขาสีดำยาว ลำตัว
อวบใหญ่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ มือเท้าหนาและเล็บยาว ในปากของเขา
และที่คอมีเปลวไฟกำลังลุกโชน "เจ้า...ไม่มีทางหยุดยั้งข้าได้!" เขาเดิน
ตรงเข้ามาหาราชา ราชาซีเนียลไม่มีหนทางอื่นที่จะต่อกรณ์ได้ นอกจาก
ค้อนลงฑัณฐ์ของเขาเอง เชาเสกแสงไฟพุ่งตรงไปที่เขา แต่เปลวไฟที่
เข้าปะทะกลับไม่ส่งผลแต่อย่างใด แถมมัยเะิ่มพละกำลังให้กับชายผู้นั้น
อีกด้วยๆ จากนั้นก็มีมีดด้ามปลายยาวพุ่งตรงมาแทงเขาจนทะลุโผล่ด้านหลัง
แรงที่ดาบพุ่งมาทำให้ตัวของราชาพุุ่งเคลื่อนถอยหลังไปติดกับกำแพงปูน
สีขาวสูงโดยดาบนั่น
 
          "เจ้า...เป็น...ใครกัน!?!" ราชาพูดติดขัด
 
          "ข้าคือ..." ชายที่กลายเป็นปีศาจนั่นก็เดินเข้ามาและดึงดาบออก
ก่อนจะบอกต่อว่า "...มาลอช"
 
               ตัวของราชาร่วงลงนอนกับพื้นหลังจากที่ดึงดาบออก เชาอาจจะ
สลบไป แต่มาลอชก็ไม่คาดคิดเรื่องอะไรแบบนั้น เขามองหน้าและมืออีกข้าง
ที่ไม่ได้ถืออะไรก็ยิ่นไปที่ราชาและกางมือออก มาลอชกำลังจะดูดพลัง
ชีวิตของราชา ซึ่งมันกำลังจะทำสำเร็จ
 
               ระหว่างที่มาลอชกำลังจะดูดพลัง แสงเงาปริศนาก็ครอบคลุม
อยู่เหนือหัวของเขา มาลอชมีความรู้สึกที่ไว เขาหยุดดูดพลังและถอยตัว
ออกมาเงิยมอง เขาคิดว่าจะได้เห็นเจ้าของเงานั่น แต่เมื่อมองขึ้นไปเขากับ
เห็นผู้หญิงที่สวมชุดกระโปรงสีขาวและรองเท้าส่นสูงสีทองเงาวับกำลัง
หมุนตัวลงมาและตามด้วยแสงสีม่วงลอยมาตามขวาง พลักดันตัวของ
มาลอชออกห่างถ่อยไป
 
          "แกเป็นใคร...!?!" มาลอชพูด
 
          "หนึ่งในทวยเทพ..." หญิงผู้นั่นตอบ เธอสวมหน้ากากรูปร่างคล้ายนก
กำลังกางปีกสีม่วง เธอคนนั้นยืนตั้งท่าพร้อมที่จะสู้กับมาลอช แต่มาลอช
กลับไม่คิดอย่างนั้น เขากางปีกค้างคาวสีดำขนาดใหญ่ที่หลังออกและ
กระพือปีกบินขึ้นฟ้าหนีไป หญิงคนนั้นเงิยมองดู เธอคิดว่ามันจะต้องกลับมา
อีกแน่นอน เราควรจะเตรียมพร้อมไว้ก่อนจะดีกว่า หลังจากที่คิดแลบนั้น
อยู่ชั่วครู่ เธอก็หันไปดูราชาที่นอนแน่นิ่งอยู่ เธอเดินเข้าไปใกล้ ย่อตัวลง
แสงสีม่วงเปล่งออกจากฝ่ามือข้างหนึ่งของเธอเพื่อตรวจสภาพของเขา
แต่มันก็สายไปแล้ว ราชาซีเนียลได้สิ้นชีพ คงสมหายนะกำลังบังเกิด
 
********************