Realm of valor สงครามชำระล้าง

ตอนที่ 1

ปฐมบท

--------------------

               แสงตะวันยามเย็น กำลังสอดส่องลงมายังลานประหารกลมๆสีดำ

แห่งหนึ่งในพระราชวังศ์ ชายวับรุ่นคนหนึ่งโดนล็อคข้อมือยืนอยู่โดยมี

ทหารสองคนยืนจับแขนอยู่รอบข้าง หน้าทั้งสามมองตรงมาที่ราชาซีเนียล

ที่ใส่ชุดทองคำเงาอร่าม ถือค้อนลงฑันณ์และเปิดหนังสือหนาๆปกสีน้ำตาล

เข้มเล่มหนึ่งอ่าน "ชายผู้นี้! เป็นคนทรยศ! คอยรับใช้ปีศาจและเป็นใส้ศึก

ต่อมวลมนุษย์และเทพ!" ราชาซีเนียลพูด ชายคนนั้นยืนก้มหน้าไม่ยอม

เงิยมองสิ่งอื่นใด เนื้อตัวดูมอมแมม ทรงผมยุ่งเหยิง

          "ชายผู้นี้..." ราชาชี้ค้อนลงฑันณ์ไปที่เขา "...สงควรโดนลงโทษ!

ประหารชีวิตตามกฏบรรทัดที่หนึ่งร้อยของเล่ม!" ชายที่กำลังถูกจับก้มหน้า

อยู่นั่น ก็เหลือบตาไปตามเสียงของราชา เหมือนรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

         "ได้เวลาของเจ้าแล้ว" ราชาลดมือที่ถือหนังสือลงก่อนจะยกค้อนลงฑันณ์

ขึ้นฟ้าเพื่อเสกพลังและเหวี่ยงชี้ไปที่ชายคนนั้นอย่างเจาะจง ทหารที่คุม

ตัวเขาอยู่ ก็ปล่อยมือออกเดินหลบระยะของพลังบางอย่างของราชา

               จากนั้นแสงไฟสีเหลืองจากปลายหัวค้อนก็พุ่งออกมา ตรงดิ่งไปที่

กลางตัวของเขา แต่ว่าชายคนนั้นกับไม่ถูกไฟแผดเผา แถมยังสามารถดัน

เปลวไฟออกไปด้วยฝ่ามือได้อีก แต่ราชาซีเนียลก็เร่งพลังไฟขึ้นอีก แรงดัน

ไฟแรงจนชายคนนั้นถึงกับนั่งคุกเข่าลงกับพื้น ก่อนจะโดนไฟเผาร่าอย่าง

จริงจัง เมื่อเห็นว่าโดนเผาแล้ว ราชาจึงลดค้อนลงและมองดูคาดหวังว่า

เรื่องนี้จบลงแล้ว

               แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คาดหวัง...ไฟที่กำลังแผดเผาร่างของชายหนุ่ม

ก็ลุกแรงขึ้นและสูงขึ้น จนกระทั่งเสียงคำพูดที่ฟังดูใหญ่และหน้ากลัวก็ดังขึ้น

"ข้าไม่เคยกลัวสิ่งใด...แม้แต่เจ้า...ท่าน ราชา~" เสียงปริศนาของชายผู้

นั้นดังมา ราชาซีเนียลจ้องมองอย่างทำใจแล้วว่าจะต้องเกิดเรื่องนี้ขึ้น

ช่ยผู้นั้นไม่ใช่คนอีกต่อไป หน้าของเขาเป็นปีศาจ มีเขาสีดำยาว ลำตัว

อวบใหญ่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ มือเท้าหนาและเล็บยาว ในปากของเขา

และที่คอมีเปลวไฟกำลังลุกโชน "เจ้า...ไม่มีทางหยุดยั้งข้าได้!" เขาเดิน

ตรงเข้ามาหาราชา ราชาซีเนียลไม่มีหนทางอื่นที่จะต่อกรณ์ได้ นอกจาก

ค้อนลงฑัณฐ์ของเขาเอง เชาเสกแสงไฟพุ่งตรงไปที่เขา แต่เปลวไฟที่

เข้าปะทะกลับไม่ส่งผลแต่อย่างใด แถมมัยเะิ่มพละกำลังให้กับชายผู้นั้น

อีกด้วยๆ จากนั้นก็มีมีดด้ามปลายยาวพุ่งตรงมาแทงเขาจนทะลุโผล่ด้านหลัง

แรงที่ดาบพุ่งมาทำให้ตัวของราชาพุุ่งเคลื่อนถอยหลังไปติดกับกำแพงปูน

สีขาวสูงโดยดาบนั่น

          "เจ้า...เป็น...ใครกัน!?!" ราชาพูดติดขัด

          "ข้าคือ..." ชายที่กลายเป็นปีศาจนั่นก็เดินเข้ามาและดึงดาบออก

ก่อนจะบอกต่อว่า "...มาลอช"

               ตัวของราชาร่วงลงนอนกับพื้นหลังจากที่ดึงดาบออก เชาอาจจะ

สลบไป แต่มาลอชก็ไม่คาดคิดเรื่องอะไรแบบนั้น เขามองหน้าและมืออีกข้าง

ที่ไม่ได้ถืออะไรก็ยิ่นไปที่ราชาและกางมือออก มาลอชกำลังจะดูดพลัง

ชีวิตของราชา ซึ่งมันกำลังจะทำสำเร็จ

               ระหว่างที่มาลอชกำลังจะดูดพลัง แสงเงาปริศนาก็ครอบคลุม

อยู่เหนือหัวของเขา มาลอชมีความรู้สึกที่ไว เขาหยุดดูดพลังและถอยตัว

ออกมาเงิยมอง เขาคิดว่าจะได้เห็นเจ้าของเงานั่น แต่เมื่อมองขึ้นไปเขากับ

เห็นผู้หญิงที่สวมชุดกระโปรงสีขาวและรองเท้าส่นสูงสีทองเงาวับกำลัง

หมุนตัวลงมาและตามด้วยแสงสีม่วงลอยมาตามขวาง พลักดันตัวของ

มาลอชออกห่างถ่อยไป

          "แกเป็นใคร...!?!" มาลอชพูด

          "หนึ่งในทวยเทพ..." หญิงผู้นั่นตอบ เธอสวมหน้ากากรูปร่างคล้ายนก

กำลังกางปีกสีม่วง เธอคนนั้นยืนตั้งท่าพร้อมที่จะสู้กับมาลอช แต่มาลอช

กลับไม่คิดอย่างนั้น เขากางปีกค้างคาวสีดำขนาดใหญ่ที่หลังออกและ

กระพือปีกบินขึ้นฟ้าหนีไป หญิงคนนั้นเงิยมองดู เธอคิดว่ามันจะต้องกลับมา

อีกแน่นอน เราควรจะเตรียมพร้อมไว้ก่อนจะดีกว่า หลังจากที่คิดแลบนั้น

อยู่ชั่วครู่ เธอก็หันไปดูราชาที่นอนแน่นิ่งอยู่ เธอเดินเข้าไปใกล้ ย่อตัวลง

แสงสีม่วงเปล่งออกจากฝ่ามือข้างหนึ่งของเธอเพื่อตรวจสภาพของเขา

แต่มันก็สายไปแล้ว ราชาซีเนียลได้สิ้นชีพ คงสมหายนะกำลังบังเกิด

********************