รักวุ่นวายของนายตะวัน

         "อ้าว  ดวงจันทร์ มาแล้วเหรอ"

         "เจ้าสัว  สวัสดีค่ะ"

          "ไหนละ  ดาวอยู่ไหน"  เจ้าสัวหันซ้ายขวาแต่ก็ไม่เจอคนที่ท่านอยากเจอ

          "เอ่อคืออย่างนี้ค่ะเจ้าสัว ฮือๆๆๆๆๆ ดิฉันนะเลี้ยงบูกไม่ดีเองละค่ะ ตอนนี้นังดาวมันหนีตามผู้ชายไปแล้วค่ะ"

          "ไอ้หยา!!!!" เจ้าสัวอุทาน แม่ยังบีบนำ้ตาต่อ ไม่รู้ว่าไปจำจากละครเรื่องไหนมา

          "แต่ไม่เป็นไรนะค่ะท่าน ถึงนังดาวไม่อยู่ก้อยังมีนี่ค่ะ นังใบบัวลูกสาวคนเล็กของจันทร์เองค่ะ"

  แม่พลักและดันฉันออกมา  ฉันยกมือไหว้  เจ้าสัวรับไหว้และมองฉันแบบไม่สบอารมณ์นัก

           "นี่แม่จันทร์ จะเอาลูกสาวคนเล็กมาแทนงั้นเรอะ  ยังเด็กอยู่เลยนะเนี่ย"

           "อิฉันไม่มีทางเลือก เจ้าสัวเมตตาด้วยนะค่ะ"

แม่ยกมือไหว้ จนเจ้าสัวเทพเริ่มใจอ่อน 

             "อ่ะๆ ฉันจะรับไว้ละกัน "  เจ้าสัวเดินออกไป พร้อมกับไปคุยกับแม่บ้านแล้วชี้มาทางฉันกับแม่

             "ฉันกลับละนะ แกอยู่บ้านท่านก็ทำตัวดีๆละ  ท่านจะได้รักและเมตตา"  แม่เดินออกไป ฉันได้แต่มองตาม

             "แม่  ฮือๆๆๆ" 

             "ร้องไห้ทำไม  หันหน้ามานะ แล้วบอกมาว่าเป็นอะไร"

ฉันเหลียวหลังไปมอง เห็นเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารัก กำลังยืนกอดอกจ้องหน้าฉันอยู่   

             "อ้าวคุณน้องอะตอม  วันนี้ตื่นเช้าจังเลยนะครับ"

             "แม่บ้าน นี่พี่เลี้ยงคนใหม่ของอะตอม เหรอ"  เด็กน้อยชี้มาทางฉัน ฉันอยากจะบอกว่าถ้าเป็นจริงๆก็ดีสิ 

             "ยังไม่ใช่จ้ะ" แม่บ้านบอกกับเด็กน้อย ก่อนจะบอกให้ฉันเอากระเป๋าไปเก็บ

             "เดียวตอนเย็นถ้าคุณท่านกลับมา ท่านจะบอกเองว่าเธอจะได้นอนห้องไหน"

             "ค่ะ"  ฉันรับคำสั้นๆ