รักวุ่นวายของนายตะวัน

          "อะไรนะ แม่ จะให้ฉันแต่งงานกับผู้ชายที่แก่คราวพ่อนี่นะ"

พี่ดาวถึงกับกินข้าวไม่ลง เมื่อได้ยินแม่บอกว่าจะยกพี่ดาวให้แต่งงานกับเจ้าสัวคนหนึ่งที่อายุมากแล้ว ฉันเองก็ตกใจไม่แพ้กัน ได้แต่มองแม่กับพี่ดาวตาปริบๆ

               "แล้วเอ็งจะให้ข้าทำยังไง ก็ข้ากับพ่อเอ็งนะติดหนี้เจ้าสัวอยู่ สามแสนนะ"

สามแสน!!!! โอ้คุณพระช่วย นี่แม่ยืมเงินเขามาตั้งสามแสน เงินตั้งมากมายขนาดดนี้ต่อให้ขายบ้านมาใช้คืนฉันก็คิดว่าคงไม่พอแน่ๆเลย

                "แม่กับพ่อไปเป็นหนี้อะไรตั้งสามแสน" พี่ดาวยังโวยวายต่อไป แม่เงียบไม่ตอบ

                "เพราะแกคนเดียวอี่นังใบบัว (พี่ดาวชี้หน้าฉัน) ถ้าแกไม่กระเเดะไปเรียนหนังสือที่ในเมืองละก็ พ่อกับแม่ก็คงไม่ต้องเป็นหนี้สินมากมายขนาดนี้หรอก

                 "อ้าวนังดาว เอ็งจะไปว่านังใบบัวมันทำไม นังใบบัวนะมันไม่ได้ใช้เงินทองเปลืองเหมือนเอ็งซะหน่อย"

พ่อสวนขึ้นมา นาทีนี้ฉันรู้สึกรักพ่อมากขึ้นกว่าเดิม

                  "นี่พ่อเข้าข้างมันเหรอ" พี่ดาวโวยวายหนักขึ้นอีก

                  "พี่จะไปว่าลูกทำไม ที่นังดาวพูดมันก็พูดถูกแล้ว นังใบบัวแกเลิกเรียนหนังสือซะ แล้วออกมาขายของ"

แม่พูดแดกดันขึ้นมาทำเอาฉันใจหาย ทำไมตั้งแต่เล็กจนโตฉันถึงได้รู้สึกว่าแม่รักแต่พี่ดาวไม่รักฉันเลย

                  "ไม่ได้นะจ้ะแม่ ฉันได้ทุนเรียนพอเรียนจบฉันต้องได้ไปทำงานบริษัทที่ให้ทุน ถ้าเรียนไม่จบจะโดนปรับเงินเป็นเท่าตัวเลยนะแม่" ฉันพยายามอธิบาย แต่ก็มิวายโดนแม่ด่าอยู่ดี

                  "โอย นั่นนี่ก็ไม่ได้แล้วเมื่อไหร่เอ็งจะเรียนจบได้ทำงานหาเงินมาให้ข้าตอบแทนที่เลี้ยงเอ็งมาฮะนังใบบัว"

                   "เรื่องของอี่ใบบัวเอาไว้ก่อน ถ้าแม่อยากให้มันตอบแทนแม่ก็ยกมันให้อีตาแก่นั่นไปสิ" พี่ดาวพูดขึ้น ฉันถึงกับตกใจหน้าซีดเผือด ฮือฮือ แล้วทำไมต้องเป็นฉัน

                   "เอ็งหูหนวกเรอะนังดาว ก็แม่เอ็งบอกว่า เจ้าสัวเขาชอบเอ็งไม่ใช่นังใบบัว"  พ่อพยายามพูดช่วยฉัน

                    "พี่เงียบก่อน งั้นเอางี้แม่จะลองพูดกับเจ้าสัวให้นะดาว ว่าให้เอานังใบบัวไปใช้หนี้แทน"

แม่พูดขึ้น ฉันรู้สึกจุกจนพูดไม่ออก น้ำใสๆเริ่มไหลออกจากดวงตา ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าดวงตาฉันมันพร่ามัวไปหมด

            "หนอย!!!! นังใบบัวแกไม่ต้องมาสำออยเลยนะ ได้ผัวรวยระดับเจ้าสัวแทนที่จะดีใจ"

            "นั่นสินังใบบัว ฉันเป็นพี่แกนะ แค่นี้เสียสละให้ฉันไม่ได้รึไงฮะ"

ฉันจ้องหนัาพี่ดาวก่อนจะปาดน้ำตา แล้วเข้านอนในห้อง ฉันนอนไม่หลับน้ำตาไหลออกมาทั้งคืน 

นี้ฉันจะทำยังไง ฉันกำลังเรียนหนังสือแต่ต้องไปเป็นเมียใครก็ไม่รู้ที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน ทำไมแม่กับพี่ดาวถึงได้ใจร้ายกับฉันแบบนี้ แล้วต่อไปชีวิตฉันจะเจออะไรบ้าง

*****เช้าวันต่อมา*******

        "โห  บ้านเจ้าสัว ใหญ่ยังกะวัง"  แม่ดูตื่นตาตื่นใจ  แต่ฉันรู้สึกตื่นเต้นปนกลัวนิดๆ

        "มาหาใครค่ะ"  หญิงวัยกลางคนท่าทางจะเป็นแม่บ้านเดินมาเปิดประตูให้ฉันกับแม่ 

        "ฉันมาหาเจ้าสัวเทพ"

        "ออๆ เข้ามาข้างในก่อนสิ"  หญิงคนนั้นนำฉันกับแม่เข้าไปในบ้าน  ภายในห้องรับแขกตกแต่งอย่างสวยหรู แม่ดูตื่นตาตื่นใจกับสมบัติของเจ้าสัวเทพมากๆ 

          "นังดาวเอ้ย  ทำไมเอ็งไม่ยอมมากับแม่ว่ะเนี่ย  ดูสิเอ็งจะได้เป็นคุณหญิงคุณนายสบายไปทั้งชาติเลย"