มนต์ดำ อาถรรพ์ อารมณ์

 
เครดิตภาพจาก  https://unsplash.com
 
       
       อาจารย์หนุ่มยิ้มเล็กน้อย จากนั้นก็ค่อยๆคุกเข่า สองมือบอบบางประคองแขนของคุณนายสาวอย่างแผ่วเบา พร้อมดึงกายอวบอัดขึ้นมา ปากก็ปลอบประโลมด้วยถ้อยวาจาที่นิ่มนวล
 
“ ไม่เป็นไร อาจารย์ไม่ถือโทษโกรธเธออีกแล้ว ทำใจให้สบายเถอะ ” 
            
 
       อันที่จริงคุณนายสาวควรจะรู้สึกอบอุ่น เพราะได้รับคำปลอบโยนจากเด็กหนุ่มรูปงามปานเทพบุตร แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาคมวาว กลับสัมผัสถึงความเยือกเย็น มิหนำซ้ำ มันยังสอดส่ายไปทั่วทั้งกายยวนโลกีย์ ราวกับว่าเจ้าของนัยน์ตาอยากกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว แต่นั่นก็เป็นเพียงความรู้สึกวูบเดียวที่ถาโถมเข้ามา รู้ตัวอีกที สีหน้าของอาจารย์หนุ่มก็แปรเปลี่ยนเป็นเรียบเฉย
 
“ ปัญหาของเธอมีทางแก้เพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือ…..ต้องลงของทำเสน่ห์ ” อาจารย์หนุ่มเสนอแนะ  
           
 
       คุณนายสาวอยากปฏิเสธ เพราะกลัวความสามารถที่เหนือมนุษย์ของอาจารย์หนุ่ม แต่ไม่รู้ผีห่าซาตานตนใดเข้าสิง จึงทำให้เธอตอบตกลง
 
“ ได้ค่ะ แล้วหนูต้องทำยังไงบ้างคะ ” 
 
“ ขั้นแรก เธอต้องอาบน้ำชำระล้างร่างกายให้สะอาด จากนั้นก็เปลี่ยนมาใส่ชุดขาว เพราะสิ่งที่นุ่งห่มในตอนนี้ไม่เหมาะสมจะเข้าพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ ” อาจารย์หนุ่มพูดจบ เขาก็มองมาที่สาวใหญ่ แววตาไม่มีประกายใดๆที่บ่งบอกถึงการล้อเล่น
 
“ หา! จะให้หนูเปลี่ยนชุดเหรอ ” คุณนายสายสมรร้องถามเสียงแหลม
 
“ ใช่แล้ว ห้องอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ตรงนั้น ” อาจารย์หนุ่มชี้นิ้วไปยังห้องเล็กๆที่อยู่ด้านหลัง
 
……………………….
         
       สายสมรไม่เคยคิดเลยว่าตนเองจะต้องมาพึ่งไสยศาสตร์แบบนี้ เพราะรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องงมงาย แต่พอพบกับอาจารย์หนุ่ม เธอก็เชื่ออย่างสนิทใจว่าเรื่องราวเหนือธรรมชาตินั้นมีอยู่จริง ทว่า ใจลึกๆกลับนึกหวาดกลัวบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในตัวของหมอผีหนุ่มจนอยากหนีไปให้ไกล แต่เหมือนมีอะไรบางอย่างคอยกระซิบที่ข้างหูและบงการจิตใจให้คล้อยตาม จึงเป็นเหตุให้คุณนายสาวต้องมายืนหน้าแห้งอยู่ในห้องเล็กๆ
 
“ เฮ้อ..... เราไม่น่ามาอยู่ตรงนี้เลย ” คุณนายสาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วหันไปมองเงาของตนเองที่ปรากฏอยู่ในกระจกบานใหญ่ กรอบทำมาจากทองเหลืองสลักลายกนกดูสวยงาม 
           
 
       หลังจากคุณนายสาวปลงตกกับชะตากรรม เธอก็เริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองด้วยการห่อตัวให้ลีบลง ส่งผลให้สายรั้งของเดรสแดงหลุดออกจากหัวไหล่กลมมน พออาภรณ์สีสดหล่นลงไปกองที่ข้อเท้า จึงทำให้เรือนร่างที่ทรงสัดส่วนสมบูรณ์เผยออกมาเต็มสองตา 
          
 
        ร่างกายของคุณนายสาวดูอวบอัดและยียวนชวนคันใจเป็นที่สุด ไม่ว่าจะเป็นทรวงอกเต่งตึงที่ตั้งตระหง่านสะท้านโลกา หรือจะเป็นเอวเว้าคอด สะโพกผาย บั้นท้ายดินระเบิด ร้ายกาจสุดเห็นจะไม่เกิน……เนินนาแปลงโตอันอวบอูมที่ซุกซ่อนอยู่ในกางเกงในผ้าบางซึ่งเว้าสูงจนเห็นเนื้อขาวผ่องราวหิมะอยู่รำไร 
           
 
        คุณนายสาวหมุนตัวไปมา เพื่อโชว์สัดส่วนของตนเอง จากนั้นก็ยิ้มเศร้าๆ
 
“ หุ่นของเราดูไปดูมาก็ดีไม่แพ้สาวรุ่น หน้าตาก็เข้าทีมีเสน่ห์ แต่ทำไมนัทถึงไม่ยอมอยู่กับเรา ” 
          
 
        ขณะที่สายสมรกำลังนึกสังเวชใจ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น พร้อมเสียงใสๆของลูกศิษย์สาว
 
“ ก๊อกๆ ” 
 
“ ขออนุญาตเข้าไปนะคะ คุณนายขา ” 
           
 
        แม้ว่าผู้ที่เข้ามาจะเป็นน้องจุ๋ม ซึ่งเป็นหญิงด้วยกัน แต่สายสมรก็ไม่ชอบเปิดเผยเรือนกายให้ใครเห็น เธอจึงเหลียวซ้ายแลขวา เพื่อควานหาเครื่องนุ่งห่ม ทว่าก็หาไม่เจอ ในที่สุด ประตูไม้บานโตก็เริ่มแง้มออก
 
“ แอ๊ด....... ” 
           
 
       ด้วยไหวพริบปฏิภาณที่ดีเยี่ยม คุณนายสาวจึงก้มลงเก็บเดรสแดงขึ้นมาปิดบังร่างเปลือยอันขาวโพลน พอประตูไม้เปิดออกจนสุด น้องจุ๋มก็ปรากฏกายพร้อมรอยยิ้ม สองมือถือผ้าถุงดำกับตลับใส่สบู่สีฟ้า มีกระดาษแผ่นเล็กเหน็บอยู่ที่ขอบตลับ
 
“ นี่ค่ะ จุ๋มเอาผ้าถุง สบู่มาให้ ส่วนคำสั่งของอาจารย์อยู่ในกระดาษเล็กๆแผ่นนี้ ” น้องจุ๋มร้องบอก พร้อมยื่นของสามสิ่งให้แก่คุณนายสาว 
 
“ ขอบใจ วางไว้บนโต๊ะไม้ตัวนั้นเลย ” คุณนายสาวตอบห้วนๆ พร้อมชี้นิ้วไปยังโต๊ะไม้ขนาดกลางที่วางอยู่มุมห้อง มืออีกข้างก็ยกเดรสแดงขึ้นสูงอีกนิด เพื่อปิดเรือนกายเปลือยเปล่าให้มิดชิดยิ่งขึ้น 
 
“ ได้ค่ะ คุณนาย ” น้องจุ๋มรับคำ จากนั้นก็เดินออกจากห้อง แต่ก่อนจะพ้นธรณีประตูโดยสมบูรณ์ เด็กสาวก็หันกลับมาเตือน
 
“ อาจารย์กำชับว่า....สิ่งใดที่สั่งให้ทำ ขอให้คุณนายปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด อย่าขาดตกบกพร่องแม้แต่อย่างเดียว ไม่เช่นนั้น นอกจากคุณนายจะไม่ประสบความสำเร็จ อาจต้องผจญอาถรรพ์จากสิ่งชั่วร้าย ” 
          
 
       น้องจุ๋มพูดจบ ก็จากลา ทิ้งให้สายสมรยืนมึนอยู่ตามลำพัง พอคุณนายสาวตั้งสติได้ เธอก็สบถเบาๆ เพราะไม่พอใจพฤติกรรมอุกอาจเมื่อครู่นี้ 
 
“ บ้าชะมัด ทางบ้านไม่สอนมารยาทรึไง ก่อนจะเข้าห้อง มันต้องให้คนที่อยู่ข้างในอนุญาตก่อนซิยะ นี่ถ้าไม่เกรงใจอาจารย์ แม่จะตบให้ตาเล็ดเลย ” 
          
 
       หลังจากคุณนายสาวได้ระบายอารมณ์ เธอก็หันกลับมาสนใจในสิ่งที่ได้รับ จึงพบว่ามันคือผ้าถุงเนื้อบางและตลับพลาสติก แต่สิ่งที่ชวนสงสัยที่สุดน่าจะเป็นกระดาษแผ่นเล็กที่เหน็บติดกับตลับ สายสมรกลั้นใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหยิบมันขึ้นมาอ่าน คำสั่งนั้นระบุว่า......
 
“ ขณะอาบน้ำ ขอให้เจ้าจงใช้สบู่ที่อยู่ในตลับ ลูบไล้ริมฝีปากประมาณสิบสองรอบ จากนั้นก็ถูตรงติ่งไตบนยอดทรวงอีกสิบสองรอบและบริเวณของลับอีกเก้าสิบเก้ารอบ ย้ำว่าต้องทำทุกขั้นตอน อย่าได้ขาด ” 
 
“ ว้าย! ตาเถร พิธีกรรมบ้าบออะไรกันเนี่ย ทุเรศชะมัด ” คุณนายสาวเขินอายจนหน้าแดงก่ำ แม้ว่าเธอจะมีวัยวุฒิและประสบการณ์อยู่บ้าง แต่ก็ไม่เคยทำอะไรที่วิตถารแบบนี้
          
 
        ขณะที่คุณนายสาวกำลังจะล้มเลิกและเดินทางกลับบ้าน เธอก็ฉุกคิดถึงคำพูดของน้องจุ๋ม
 
“ สิ่งใดที่สั่งให้ทำ ขอให้คุณนายปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด อย่าขาดตกบกพร่องแม้แต่อย่างเดียว ไม่เช่นนั้น นอกจากคุณนายจะไม่ประสบความสำเร็จ อาจต้องผจญอาถรรพ์จากสิ่งชั่วร้าย ”
           
 
        ไม่ประสบผลสำเร็จนั่นยังไม่เท่าไหร่ แต่ต้องผจญกับอาถรรพ์ชั่วร้าย คงเป็นอะไรที่ชวนตระหนก ครั้นจะไม่เชื่อ แล้วมองสิ่งพวกนี้เป็นเรื่องงมงายเหมือนที่ผ่านมา สายสมรก็ไม่อาจทำได้ เพราะเหตุการณ์ที่เจอก่อนหน้า มันพิสดารจนหาคำตอบไม่ได้ ดังนั้นคุณนายสาวจึงเหลือทางเลือกเพียงหนึ่งเดียว
 
“ เอาก็เอา แค่ทำอะไรที่ดูทุเรศนิดหน่อยในห้องน้ำ จะต้องอายอะไรหนักหนาวะ ”  
          
 
        เมื่อตัดสินใจได้แล้ว คุณนายสาวก็ค่อยๆปลดเปลื้องชั้นใน แล้วนำมาวางรวมกับเดรสแดง จากนั้นก็นุ่งผ้าถุงดำอันตัดกับผิวขาวผ่องเป็นยองใย เนื้อผ้านั้นบางซะจนเผยให้เห็นทรวดทรงองค์เอวที่อวบอัดได้ถนัดตา 
          
 
         หลังจากแต่งตัวเสร็จสรรพ คุณนายสาวก็กัดฟัน ข่มความอาย เพื่อนำพาร่างยวนโลกีย์เข้าสู่ห้องน้ำขนาดเล็ก
 
 
สามารถติดตามงานเขียน  ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ
https://www.facebook.com/jalando.darksidewriter.version2