The end of us (วันตะวันดับจักวาลพิโรธ)

        "พี่น้องชาวโลกทุกท่าน... ทางการสหรัฐเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่จะประกาศข่าวร้ายที่ไม่พึ่งรับฟังเป็นอย่างยิ่ง 

...โลกของเรากำลังจะถึงจุดจบ...

แต่ทางการไม่ได้นิ่งนอนใจพวกเราจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อฝ่าวิกฤตครั้งนี้ไป ด้วยเวลาที่พระเจ้าให้เรามีแค่ 43 วันสุดท้ายนับจากวันนี้ ทางการจะพยายามปกป้องชีวิตจากการสูญเสียครั้งนี้..." โทรทัศน์ วิทยุรายงานทุกคำพูดของ ปธนาธิปดีสหรัฐอเมริกา ทำให้ชาวโลกในที่ต่างๆเกิดความหวั่นวิตก เวลาที่ระบุชัดเจนขนาดนี้ทำให้หมดกำลังในการดำเนินชีวิตต่อ รัฐบาลทั่วโลกประกาศสภาวะฉุกเฉินโดยพร้อมเพรียง แต่ไม่อาจหยุดความคลั่งของประชาชนบางกลุ่มได้ มีการก่อจราจลทั่วทุกหัวระแหง หน่วยงานทั้ง ทหาร และ หน่วยราชการลับถูกส่งไปในพื้นที่ต่างๆ 

       "เราอาจจะรอดไม่ได้ทั้งหมดอาจจะมี 1000ล้านที่ต้องตาย หรือ ทั้งหมด ไม่มีใครรอดแม้แต่สิ่งมีชีวิตอย่างแบคทีเรีย

ก็ไม่อาจจะรอดจากสถาณการ์ณนี้" สาวเอเชียหนึ่งเดียวใน Nasa ไอ โกะ ได้รายงานต่อสถานที่ประชุมระดับสูงที่มีประธนาธิปดีเข้าร่วมด้วย "คุณจะบอกว่าทุกอย่างที่เกิดคือจุดสิ้นสุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์?" คำถามนี้นอกจากในที่ประชุมยังคงเป็นคำถามที่มนุษย์ทุกคนถามกันทั่วโลก "ทางหน่วยวิจัยภัยบัติทางอวกาศ ตอนนนี้กำลังเร่งระดมสมองทุกวิถีทางค่ะท่าน..." ความตรึงเครียดในที่ประชุมไม่ต่างจากโลกภายนอก..

     "The sun is gone" พาดหัวข่าวหนังสือพิมทุกฉบับเหมือนกันหมดทุกสำนัก ข่าวในเน็ตก็เหมือนกัน "แกเชื่อหรอวะ..?" กลุ่มวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งรวมตัวคุยกันที่โรงเรียน แม้จะเป็นวันธรรมดาแต่ไม่มีการเรียนการสอนใดๆ เพราะไม่มีครูคนไหนออกมาทำงานตามปกติโดยอยากใช้ 43 วันที่เหลือ ในการอยู่กับครอบครัวให้มากที่สุด... "ฉันไม่รู้ว่ะแต่ 43 วันเนี้ยฉันจะใช้ชีวิตให้มันส์สุดๆไปเลย" ลัทธิใหม่ๆถูกก่อตั้งมากมาย มิธฉาชีพต่างใช้ช่องทางนี้หลอกเอาเงินโดยการหลอกว่ามียานที่ทำให้รอดจากภัยพิบัตินี้ ...น้ำ อาหาร ยารักษาโรค น้ำมัน กลายเป็นของที่เริ่มหายากมากขึ้นและต้องแย่งชิงเพื่อให้ได้มันมา ร้านค้ำมากมายถูกเผาและปล้นสดม หลายคนถูกฆ่าเพื่อบูชาพระเจ้า 

     "แฮ่ก....ๆๆๆ !! อย่าตามมา!!! อย่าทำอะไรฉันเลยนะ!!!" เสียงหญิงสาวหวีดร้องขอความช่วยเหลือและวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิตจากชายฉกรรณ์ 4-5 คน แต่แล้วเรื่องที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น !!! "จะหนีไปไหนคนสวย...!!" มีชายคนหนึ่งอ้อมไปดักหน้าและพลักเธอล้มลง ร่างอันบอบบางกระแทกพื้นเข้าอย่างจัง พร้อมกับมีดปลายแหลมที่ควักขึ้นมาขู่หน้าตาของมันน่ากลัวราวกลับปีศาจที่มาจากนรก... "ยอมมาเป็นเมียพี่สัก 43 วันมั้ยจ้ะ ฮาฮ่าๆๆๆ" เสียงหัวเราะราวกับเสียงหัวเราะของซาตานที่กำลังกัดกินเหยื่อด้วยความเอร็ดอร่อย ร่างของหญิงสาวไม่อาจขยับไปไหนได้ น้ำตาค่อยๆไหลออกจากดวงตาสีฟ้า เธอหมดสิ้นแล้วซึ่งทุกอย่าง

     แต่แล้ว... "ปัง...!!!" เลือดของหนึ่งในชายฉกรรณ์อาบนองที่หน้าของหญิงสาวในขณะที่เค้ากำลังจะถอดกางเกงของเธอ... และร่างนั้นล้มฟุบลงไปในทันที คนที่เหลือต่างผงะออกจากหญิงสาว และพยายามกวาดสายตามองก็เห็นชายใส่ชุดปฏิบัติการ S.W.A.T ทำให้ตกใจเป็นอย่างยิ่ง MP.5 ในมือของชายคนนั้นเล็งไปที่หัวใจของชายอีกคนเลเซอร์จ่อเข้าที่ขั้วหัวใจก่อนที่เค้าจะตะโกนว่า "นี่ตำรวจ!!..." ทำให้ชายพวกนั้นขวัญหนีดีฟ่อวิ่งหนีกระเจิงไปคนล่ะทิศละทาง ตำรวจหนุ่มวิ่งเข้ามาหาหญิงสาวโดยเร็ว... "บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า... มาทำอะไรในเขตอุตสาหกรรมคนเดียว??" คำถามที่ออกจากปากของตำรวจคนนั้นสร้างความสบายใจให้หญิงสาวขึ้นเปราะหนึ่ง "ฉ...ฉันเป็นนักข่าวค่ะ มาทำข่าวการก่อจรจลของโรงงานผลิตไฟฟ้าทำให้คืนพรุ่งนี้ในเมืองไม่มีไฟฟ้าใช้.." สิ้นเสียงตอบจากนักข่าวสาว ตำรวจหนุ่มก็ยิ้มให้ "คุณไม่เป็นไรแล้วคุณปลอดภัยผมจะพาคุณกลับหน่วย.. ผมชื่อ แฮคเตอร์ นะ" ขณะที่ประคองนักข่าวสาวขึ้นตำรวจหนุ่มได้แนะนำตัว "ฉัน แอนนาค่ะ" ทั้งคู่พากันเดินมาถึงที่ตั้งภาคสนามของหน่วย มีตำรวจหญิงเข้ามาปลอบเธอและพาไปรักษาในห้องพยาบาล ...นี่อาจเป็นเหตุการ์ณเล็กๆแต่ 43 วันที่เหลือน่าจะเกิดการ์ณทำนองนี้อยู่ทั่วทุกหัวระแหง... 

      "ฮุสตัน...ฮุสตัน เรมิคอฟพูด ฮุสตันได้ยินมั้ย.... การกระพริบมันจะเกิดขึ้นในอีก ...."

                     จบ EP.2