คิไมระ

     เบื้องหน้าของโซระได้มีหมูมีเขายืนอยู่ ลักษณะของมันเหมือนตือโป๊ยก่ายแต่มีเขาแนวนอนงอกออกมาจากเหนือหูทั้งสองข้าง ปลายแหลมของเขาชี้มาทางโซระ
 
     โซระใช้ทักษะของสไลม์ทำให้ตนเองกลายเป็นของเหลว จากนั้นก็จู่โจมไปทั้งอย่างนั้นพร้อมกับใช้กรงเล็บพิษไปด้วย
 
     ยังไม่ทันจะได้สะกิดหมูมีเขา เจ้าหมูมีเขาก็ต่อยเข้าไปที่โซระเต็มๆ หนึ่งครั้ง ทำให้ร่างของเขาแตกกระจายบนพื้นหญ้า
 
     แผละ!
 
     พอคู่ต่อสู้หายไปแล้วหมูมีเขาก็กลับป่าในทันที
 
     เมื่อหมูมีเขาไปแล้ว โซระก็หลอมรวมตนเองและกลับเป็นร่างเดิม
 
     เกือบไปแล้วไหมล่ะ ไม่นึกเลยว่าระดับพลังจะต่างกันมากขนาดนี้
 
     สงสัยต้องไปหาโจทย์เก่าซะแล้วล่ะมั้ง
 
     พอคิดได้ดังนั้นโซระก็ไปไล่ฆ่าสไลม์ ณ ที่แห่งเดิมซ้ำไปซ้ำมาหลายๆ วันจนทักษะสไลม์อัพไปหลายขั้น
 
     - ต้านกรด เลเวล 2 + 3 + 4 + 5 เปลี่ยนสกิลเป็น - ควบคุมกรด
 
     ตราจากบวกสีเขียวอ่อนเป็นดาวกระจายสีเขียวอ่อน
 
     ตราดาวกระจายสีเขียวอ่อนเพิ่มดาวสีขาวบนใบมีดสีด้าน
 
     ตราดาวกระจายสีเขียวอ่อนปานดาวสีขาวเปลี่ยนกลายเป็นดาวสีเหลือง
 
     (( ทำได้ดีหนิเจ้าลูกศิษย์ ))
 
     ใครน่ะ! ใครคุยกับผมอยู่
 
     (( เจ้าไม่สามารถมองเห็นข้าได้หรอกนะ เจ้ายังมีพลังไม่พอ ))
 
     แล้วต้องทำยังไงล่ะครับ? ผมอยากสู้กับหมูมีเขาให้ได้
 
     (( หมูมีเขายังห่างใกล เจ้ายังไม่สามารถเอื้อมถึงหรอกถ้าสู้ได้พอสูสีคงจะเป็นผึ้งหวานล่ะมั้ง ))
 
     ผึ้งหวาน? ชื่อขนมรึครับ แล้วมันอร่อยไหม?
 
     (( เดินตามที่ข้าบอกเดี๋ยวเจ้าก็จะได้รู้เอง ))
 
     โซระเดินเข้าไปในสวนดอกไม้ตามคำแนะนำของสเนลจนได้พบกับรังผึ้งพวงหนึ่งที่แขวนห้อยลงมาจากต้นแอปเปิ้ล
 
     (( ล่าเหยื่อในแบบของเจ้าซะ! ))
 
     โซระใช้ทักษะของสไลม์ทำให้ตนเองกลายเป็นของเหลว จากนั้นก็กระโดดเข้าหารังผึ้งทันที
 
     พอกลืนเข้าไปทั้งพวง รังของผึ้งหวานก็ละลายด้วยกรดจนไม่เหลือเค้าโครงเดิม
 
     แหวะ! นี่มันอะไรกัน ไม่เห็นจะมีน้ำผึ้งอย่างที่พูดเลยมีแต่อะไรก็ไม่รู้รสชาติเหมือนยาง
 
     - ต้านเหล็กใน
 
     (( พอแค่นี้ก่อนดีกว่า ข้าดูพลังของเจ้ามามากพอแล้ว ))
 
     อะไรกัน? ไม่เห็นจะมีประโยชน์สำหรับในการต่อสู้ของผมเลย
 
     ตรารูปข้าวหลามตัดสีแดงได้โผล่ออกมาบนแขนข้างขวาหนึ่งอันโดยที่โซระไม่รู้ตัวเพราะมัวแต่ทะเลาะกับสเนล
 
     (( เอาเถอะ คงถึงเวลาที่ข้าจะปรากฏแล้วล่ะ เจ้าศิษย์โง่! ตามข้ามาเร็วๆ อย่าช้า ))
 
     ครับๆ ขี้บ่นจัง คราวนี้คงจะมีประโยชน์สำหรับผมไม่มากก็น้อยละนะ